gonis
Luger
- Μηνύματα
- 4.408
- Reaction score
- 12.060
Ανοίγω νέο thread για να διηγηθουμε προσωπικές εμπειρίες απο την ενασχόληση με το χόμπι 
Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλοι...θυτες και ...θυματα...
Το χόμπι για μένα ηταν σαν ενα κουβάρι που τυλίγεται,στην αρχή ηταν μικρό αλλα όσο περνούσε ο καιρός μεγάλωνε.
Τα μηχανήματα έμπαιναν και έβγαιναν απο το σπίτι με μεγάλη ταχύτητα.
Γνώση ελάχιστη,διάβασμα ελάχιστο (διάβαζα τους τιμοκαταλόγους στον ΗΧΟ και την Στερεοφωνια).
Μεσουρανούσε τοτε στο χωρο ένας τύπος που συστηνόταν ειδικός στο hi end και με χιούμορ και επικοινωνιακό ταλέντο μπορούσε να πουλήσει παγάκια σε Εσκιμώους.
Ο τύπος αυτός,ανεπάγγελτος, ηταν ο "αβανταδορος" μεγάλων αντιπροσωπειών και ειναι υπεύθυνος για μεγάλο όγκο πωλησεων Krell,Wilson,Audio Research,Octave,κλπ επωνύμων εταιρειών του χώρου που έγιναν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας(πριν τα μνημόνια).
Γνώριζε πρόσωπα και πράγματα και ειδικοτητά του ηταν οι πολλαπλές τραμπες.
Τα Σαββατα γύριζε όλα τα χαιεντομαγαζα στην ευρύτερη περιοχή του Κέντρου-Κολωνακιου-Εξαρχειων και έκοβε κίνηση.Τοτε τα μαγαζιά αυτά ηταν το καφενείο των φιλάθλων.
Μπορούσε να κανονίσει τράμπα-καραμπόλα με τους εμπλεκόμενους να ειναι Κρητη-Θεσσαλονίκη-Αθηνα, άγνωστοι μεταξύ τους.
Αναλόγως ποσοστού προμήθειας ενίοτε υποστήριζε ή υποτιμούσε μηχανήματα με τέχνη πάντα γιατί και αυτά που υποτιμούσε αυτός τα ειχε πουλήσει.
Η βασική του τεχνική απλή:άκουσα στου Μητσου τα Krell και τα γ@μησαν τα Audio Research.-
Ήδη ειχε βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο τράμπα που αναλόγως μπατζετ μπορούσε να ειναι διπλή τριπλή κοκ.
Υπήρξα πελάτης του-το λέω κομψά-αλλά του βγάζω το καπέλο για το επικοινωνιακό του χάρισμα και την τέχνη του να εντοπίζει την ασχετοσύνη και την μ@λ&κια των θυμάτων του.
Προφανώς παραμένει φίλος μου γιατί ηταν φερέγγυος,και γιατί η ικανότητα,η καινοτομία,η εξυπνάδα ενός ανθρώπου πρέπει να αμοίβεται.
Αυτονόητο οτι ο παράγοντας χώρος ηταν παντελώς άγνωστος,απαγορευμένη λέξη, και όπως λέει και ο έαρ τα περισσότερα Watt Puppy εκείνης της περιόδου προοριζονταν για υπνοδωμάτια ή για σαλόνια σε τμ υπνοδωματίου.
Αυτά προς το παρών,εχω και άλλες
Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλοι...θυτες και ...θυματα...
Το χόμπι για μένα ηταν σαν ενα κουβάρι που τυλίγεται,στην αρχή ηταν μικρό αλλα όσο περνούσε ο καιρός μεγάλωνε.
Τα μηχανήματα έμπαιναν και έβγαιναν απο το σπίτι με μεγάλη ταχύτητα.
Γνώση ελάχιστη,διάβασμα ελάχιστο (διάβαζα τους τιμοκαταλόγους στον ΗΧΟ και την Στερεοφωνια).
Μεσουρανούσε τοτε στο χωρο ένας τύπος που συστηνόταν ειδικός στο hi end και με χιούμορ και επικοινωνιακό ταλέντο μπορούσε να πουλήσει παγάκια σε Εσκιμώους.
Ο τύπος αυτός,ανεπάγγελτος, ηταν ο "αβανταδορος" μεγάλων αντιπροσωπειών και ειναι υπεύθυνος για μεγάλο όγκο πωλησεων Krell,Wilson,Audio Research,Octave,κλπ επωνύμων εταιρειών του χώρου που έγιναν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας(πριν τα μνημόνια).
Γνώριζε πρόσωπα και πράγματα και ειδικοτητά του ηταν οι πολλαπλές τραμπες.
Τα Σαββατα γύριζε όλα τα χαιεντομαγαζα στην ευρύτερη περιοχή του Κέντρου-Κολωνακιου-Εξαρχειων και έκοβε κίνηση.Τοτε τα μαγαζιά αυτά ηταν το καφενείο των φιλάθλων.
Μπορούσε να κανονίσει τράμπα-καραμπόλα με τους εμπλεκόμενους να ειναι Κρητη-Θεσσαλονίκη-Αθηνα, άγνωστοι μεταξύ τους.
Αναλόγως ποσοστού προμήθειας ενίοτε υποστήριζε ή υποτιμούσε μηχανήματα με τέχνη πάντα γιατί και αυτά που υποτιμούσε αυτός τα ειχε πουλήσει.
Η βασική του τεχνική απλή:άκουσα στου Μητσου τα Krell και τα γ@μησαν τα Audio Research.-
Ήδη ειχε βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο τράμπα που αναλόγως μπατζετ μπορούσε να ειναι διπλή τριπλή κοκ.
Υπήρξα πελάτης του-το λέω κομψά-αλλά του βγάζω το καπέλο για το επικοινωνιακό του χάρισμα και την τέχνη του να εντοπίζει την ασχετοσύνη και την μ@λ&κια των θυμάτων του.
Προφανώς παραμένει φίλος μου γιατί ηταν φερέγγυος,και γιατί η ικανότητα,η καινοτομία,η εξυπνάδα ενός ανθρώπου πρέπει να αμοίβεται.
Αυτονόητο οτι ο παράγοντας χώρος ηταν παντελώς άγνωστος,απαγορευμένη λέξη, και όπως λέει και ο έαρ τα περισσότερα Watt Puppy εκείνης της περιόδου προοριζονταν για υπνοδωμάτια ή για σαλόνια σε τμ υπνοδωματίου.
Αυτά προς το παρών,εχω και άλλες
