- Μηνύματα
- 13.580
- Reaction score
- 34.228
Σε προδωσε η μεγαλη σου καρδιαΥ.Γ. Φυσικά, δέχομαι όλα τα είδη και τους θαυμαστές τους
Σε προδωσε η μεγαλη σου καρδιαΥ.Γ. Φυσικά, δέχομαι όλα τα είδη και τους θαυμαστές τους
Εγώ ανέφερα ένα σκηνοθέτη που θεωρείται "σινεφίλ" (αν και η λέξη δε μου αρέσει, οποιοσδήποτε αγαπάει κινηματογράφο είναι "σινεφίλ") ο οποίος δεν καταπιάνεται με "πόνο, κλάμα, αναπηρία, φτώχεια, μιζέρια" όπως ζήτησες. Το αν δε σου αρέσει, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.Από τον Jarmusch έχω καταφέρει να δω μόνο το Ghost Dog: The Way of the Samurai, κι αυτό λόγω του soundtrack που "πατάει" στο hip hop που ακούω.
Καλώς ή κακώς, το συναίσθημα δεν με αγγίζει στις ταινίες, οπότε όταν βασίζονται μόνο σε αυτό δεν μου προσφέρουν τίποτα. Είμαι ξεκάθαρος ότι τον κινηματογράφο τον βλέπω ως διασκέδαση και ως τρόπο αποκοπής από την πραγματικότητα μέσω υπερβολών στον υλικό κόσμο.
Υ.Γ. Φυσικά, δέχομαι όλα τα είδη και τους θαυμαστές τους, όσο η κόντρα παραμένει στο καλαμπούρι και όχι στο ποιος της έχει πιο μεγάλη.
OK! Φτάνει!!! Με έπεισες!!!!Εγώ ανέφερα ένα σκηνοθέτη που θεωρείται "σινεφίλ" (αν και η λέξη δε μου αρέσει, οποιοσδήποτε αγαπάει κινηματογράφο είναι "σινεφίλ") ο οποίος δεν καταπιάνεται με "πόνο, κλάμα, αναπηρία, φτώχεια, μιζέρια" όπως ζήτησες. Το αν δε σου αρέσει, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Να, μου ήρθε και άλλος: Woody Allen, από μεσοαστική τάξη και πάνω.
Ή ακόμα και ο Paul Thomas Anderson με εξαίρεση, ίσως, το Magnolia.
Μη με προκαλείς γιατί θα σου αραδιάσω κι άλλους!OK! Φτάνει!!! Με έπεισες!!!!
Πάω να βάλω το Expendables σε repeat για να συνέλθω...Πού να αρχίσω τη μεγάλη σχολή των - οφσκι!
απ' τα Χριστούγεννα την έχω αφήσει μισοτελειωμένη. Βρε δικό μας παιδί ο σκηνοθέτης, βρε ωραίο καστ, βρε πχιοτικός κινηματογράφος... Μπά, το χάπι δεν κατέβαίνει με τίποτα.
ΜΗΝ ΤΗ ΔΕΙΤΕ!!
λίγο έλειψε να...
Πολύ αγαπημένος ο Άκιthe other side of Hope (2017)
8/10
Μια εντελώς διαφορετική ματιά στο προσφυγικό. Όπως το λέει και ο τίτλος της.
Αλλόκοτο χιούμορ, παλαβοί χαρακτήρες, σύγχρονο μεν αλλά με στοιχεία που σε κανουν να νομίζεις ότι διαδραματίζεται δεκαετίες πριν, υπέροχες μπλουζιές στα Φινλανδικά και αλλα που στο τέλος φτιάχνουν μια εξαιρετική ανθρώπινη ταινία.
Θέλω να μάθω πώς τα διαλέγεις.ΜΑΚΡΙΑ ! ! ! Βαθμός: 1/10
βάλε και όλους τους μεγάλους..Εγώ ανέφερα ένα σκηνοθέτη που θεωρείται "σινεφίλ" (αν και η λέξη δε μου αρέσει, οποιοσδήποτε αγαπάει κινηματογράφο είναι "σινεφίλ") ο οποίος δεν καταπιάνεται με "πόνο, κλάμα, αναπηρία, φτώχεια, μιζέρια" όπως ζήτησες. Το αν δε σου αρέσει, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Να, μου ήρθε και άλλος: Woody Allen, από μεσοαστική τάξη και πάνω.
Ή ακόμα και ο Paul Thomas Anderson με εξαίρεση, ίσως, το Magnolia.