Τα 10 μεγαλύτερα ψέμματα στην audio industry

[Σπύρος Μπλάτσιος]

κατεβάστε το αρχείο (είναι σε μορφή pdf) διαβάστε το και προβληματιστείτε...
Μήπως σας έχουν παραμυθιάσει κι εσάς στο παρελθόν???

http://www.theaudiocritic.com/downloads/article_1.pdf

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Να σημειώσω ότι δεν συμφωνώ απόλυτα με τα γραφόμενα, απλά κάποιος μπήκε στον κόπο να γράψει το τι θεωρεί "παραμύθι". Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τα γραφόμενα???

Προτρεπόμενος από αυτό το άρθρο εσείς τι θεωρείτε "παραμύθι" στην audio industry???

 

[comtal]

Με κάποια διαφωνώ εξ ολοκλήρου και με κάποια εν μέρει.
Συμφωνώ με το 7 το 8 και το 10. Για το 5 δεν μπορώ να πω.
Διαφωνώ εξ ολοκλήρου με τα 2, 3 και εν μέρει με το 1 και το 4.

 

[preve]

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Όχι απόλυτα με το τι πιστεύει ο γράφων σε κάθε παράγραφο του αλλά με την γενικότερη στάση του απέναντι στα "μαγικά" του χώρου του ήχου της εικόνας και των βελτιώσεων αυτής.
Νομίζω ότι όλο το ζουμί περικλείεται στον επίλογό του.

Αναλυτικότερα συμφωνώ εν μέρει με το νο 1. Από καποιο σημείο (όχι ιδιαίτερα ακριβό) και μετά τα "βελτιωμένα" καλώδια είναι σκέτη απάτη.
Δεν διαφωνώ με το νο 2. Η λάμπα όντως έχει γλυκό ήχο..... αυτό δεν την κάνει πιο "αντικειμενική" από το τρανζίστορ...
Δεν διαφωνώ με το νο 3 γιατί έχοντας σπουδάσει πληροφορική έχω σαφή άποψη για το πως "δουλεύουν" τα ψηφιακά. Από την άλλη έχοντας πικάπ από τα γενοφάσκια μου... ποτέ δεν κατάλαβα πως ένα μηχανικό καθαρά σύνολο που διαβάζει ...μηχανικά..ένα αυλάκι που διαρκώς φθίρεται....με μια βελόνα που διαρκώς φθίρεται λιγότερο....μπορεί να "εκταμιεύει" σωστότερα πληροφορία από ότι ένα κ υ ρ ι ο λ ε κ τ ι κ α άφθαρτο και με μηδενικές ανοχές από πλευράς πληροφορίας CD (ή άλλο παρεμφερές μέσο.)
Το μόνο που μπορώ να δεχτώ είναι ο ιδιαίτερος ήχος του βινυλίου και το ..."περί ορέξεως, κολοκυθόπιττα".
Εν μέρει με το 4...για το 5 δεν έχω άποψη...οι ηλεκτρονικοί ξέρουν καλύτερα από εμένα.

Με το 6 συμφωνώ απόλυτα. Σιγά μη στρώσουμε  και την κολόνα της ΔΕΗ.
Άσε που με το πολύμηνο στρώσιμο....δεν στρώνουν οι συσκευές...τα αυτιά μας και τα γούστα μας στρώνουν επειδή γερνάμε.  
Με το 7 εν μέρει. Ανάλογα με την υλοποίηση μπορεί να υπάρξει ακουστό αποτέλεσμα.
Με το 8 απόλυτα. ( Έχει καταντήσει αηδία το θέμα με τα εξωτικά καλώδια και το "καθαρό" ρεύμα)
Και με το 9 επίσης. Όποιος αντιλαμβάνεται πληροφορική θεωρία και τον τρόπο που σχηματίζονται οι ψηφιακές "φράσεις" δεν μπορεί παρά να γελάει με όλα αυτά που περιγράφονται στο 9. Μηχανικές θεραπείες σε κάτι που δεν εξαρτάται σε τίποτα μηχανικό.
10. Άλλα τα "αυτιά" του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας....  
Ειδικά οι εξυπνάκηδες που νομίζουν ότι είναι και καλοί πωλητές στην δικιά μας αγορά ήχου ...είναι για πολλά χαστούκια...
Ειναι πολύ κομψό ο συνομιλητής σου να σου δείχνει ότι μάλλον γεννήθηκες χθες...ένω παράλληλα μάλλον είσαι κουφός. Και να προσπαθεί να σου επιβληθεί με τους τρόπους που περιγράφονται στο 10.

 

[Αντώνης K.]

Επειδή αυτά τα PDF files δεν είναι ότι καλύτερο για ανάγνωση διαβάστε το εδώ.

Σε γενικές γραμμές εγώ συμφωνώ σε όλα.

The punch line of Lincoln’s famous bon mot, that you cannot fool all the people all of the time, appears to be just barely applicable to high-end audio. What follows here is an attempt to make it stick.

I strongly suspect that people are more gullible today than they were in my younger years. Back then we didn’t put magnets in our shoes, the police didn’t use psychics to search for missing persons, and no head of state since Hitler had consulted astrologers.
Most of us believed in science without any reservations. When the hi-fi era dawned, engineers like Paul Klipsch, Lincoln Walsh, Stew Hegeman, Dave Hafler, Ed Villchur, and C. G. McProud were our fountainhead of audio information. The untutored
tweako/weirdo pundits who don’t know the integral of ex were still in the
benighted future. Don’t misunderstand me. In terms of the existing spectrum of knowledge, the audio scene today is clearly ahead of the early years; at one end of the spectrum there are brilliant practitioners who far outshine the founding fathers.
At the dark end of that spectrum, however, a new age of ignorance, superstition, and dishonesty holds sway. Why and how that came about has been amply covered in past issues of this publication; here I shall focus on the rogues’ gallery of currently proffered mendacities to snare the credulous

1. The Cable Lie
Logically this is not the lie to start with because cables are accessories, not primary audio components. But it is the hugest, dirtiest, most cynical, most intelligence- insulting and, above all, most fraudulently profitable lie in audio, and therefore must go to the head of the list. The lie is that high-priced speaker cables and interconnects sound better than the standard, run-of-the-mill (say, Radio Shack) ones. It is a lie that has been exposed, shamed, and refuted over and over again by every genuine authority under the sun, but the tweako audio cultists hate authority and the innocents can’t distinguish it from self-serving charlatanry.
The simple truth is that resistance, inductance, and capacitance (R, L, and C) are the only cable parameters that affect performance in the range below radio frequencies. The signal has no idea whether it is being transmitted through cheap or expensive RLC. Yes, you have to pay a little more than rock bottom for decent plugs, shielding, insulation, etc., to avoid reliability problems, and you have to pay attention to resistance in longer connections. In basic electrical performance, however, a nice pair of straightened-out wire coat hangers with the ends scraped is not a whit inferior to a $2000 gee-whiz miracle cable. Nor is 16-gauge lamp cord at 18¢ a foot. Ultrahigh-priced cables are the biggest scam in consumer electronics, and the cowardly surrender of nearly all audio publications to the pressures of the cable marketers is truly depressing to behold. (For an in-depth examination of
fact and fiction in speaker cables and audio interconnects, see Issues No. 16
and No. 17.)

2. The Vacuum-Tube Lie
This lie is also, in a sense, about a peripheral matter, since vacuum tubes are hardly mainstream in the age of silicon. It’s an all-pervasive lie, however, in the high-end audio market; just count the tube-equipment ads as a percentage of total ad pages in the typical high-end magazine. Unbelievable! And so is, of course, the claim that vacuum tubes are inherently superior to transistors in audio applications—don’t you believe it.
Tubes are great for high-powered RF transmitters and microwave ovens but not, at the turn of the century, for amplifiers, preamps, or (good grief!) digital components like CD and DVD players. What’s wrong with tubes? Nothing, really. There’s nothing wrong with gold teeth, either, even for upper incisors (that Mideastern grin); it’s just that modern dentistry offers more attractive options. Whatever vacuum tubes can do in a piece of audio equipment, solid-state devices can do better, at lower cost, with greater reliability.
Even the world’s best-designed tube amplifier will have higher distortion than an equally well-designed transistor amplifier and will almost certainly need more servicing (tube replacements, rebiasing, etc.) during its lifetime. (Idiotic designs such as 8-watt single-ended triode amplifiers are of course exempt, by default, from such comparisons since they have no solid-state counterpart.)
As for the “tube sound,” there are two possibilities: (1) It’s a figment of the deluded audiophile’s imagination, or (2) it’s a deliberate coloration introduced by the manufacturer to appeal to corrupted tastes, in which case a solid-state design could easily mimic the sound if the designer were perverse enough to want it that way. Yes, there exist very special situations where a sophisticated designer of hi-fi electronics might consider using a tube (e.g., the RF stage of an FM tuner), but those rare and narrowly qualified exceptions cannot redeem the common, garden-variety lies of the tube marketers, who want you to buy into an obsolete technology.

3. The Antidigital Lie
You have heard this one often, in one form or another. To wit: Digital sound is vastly inferior to analog. Digitized audio is a like a crude newspaper photograph made up of dots. The Nyquist-Shannon sampling theorem is all wet. The 44.1 kHz sampling rate of the compact disc cannot resolve the highest audio frequencies where there are only two or three sampling points. Digital sound, even in the best cases, is hard and edgy. And so on and so forth—all of it, without exception, ignorant drivel or deliberate misrepresentation.
Once again, the lie has little bearing on the mainstream, where the digital technology has gained complete acceptance; but in the byways and tributaries of the audio world, in unregenerate high-end audio salons and the listening rooms of various tweako mandarins, it remains the party line. The most ludicrous manifestation of the antidigital fallacy is the preference for the obsolete LP over the CD. Not the analog master tape over the digital master tape, which remains a semirespectable controversy, but the clicks, crackles and pops of the vinyl over the digital data pits’ background silence, which is a perverse rejection of reality.
Here are the scientific facts any second-year E.E. student can verify for you: Digital audio is bulletproof in a way analog audio never was and never can be. The 0’s and 1’s are inherently incapable of being distorted in the signal path, unlike an analog waveform. Even a sampling rate of 44.1 kHz, the lowest used in today’s high-fidelity applications, more than adequately resolves all audio frequencies.
It will not cause any loss of information in the audio range—not an iota, not a scintilla. The “how can two sampling points resolve 20 kHz?” argument is an untutored misinterpretation of the Nyquist-Shannon sampling theorem. (Doubters are advised to take an elementary course in digital systems.) The reason why certain analog recordings sound better than certain digital recordings is that the engineers did a better job with microphone placement, levels, balance, and equalization, or that the recording venue was acoustically superior. Some early digital recordings were indeed hard and edgy, not because they were digital but because the engineers were still
thinking analog, compensating for anticipated losses that did not exist.
Today’s best digital recordings are the best recordings ever made. To be fair, it must be admitted that a state-of the-art analog recording and a state-of-the-art digital recording, at this stage of their respective technologies, will probably be of comparable quality. Even so, the number of Tree-Worshiping Analog Druids is rapidly dwindling in the professional recording world. The digital way is simply the better way.

4. The Listening-Test Lie
Regular readers of this publication know how to refute the various lies invoked by the high-end cultists in opposition to double-blind listening tests at matched levels (ABX testing), but a brief overview is in order here. The ABX methodology requires device A and device B to be levelmatched within ±0.1 dB, after which you can listen to fully identified A and fully identified B for as long as you like. If you then think they sound different, you are asked to identify X,

5. The Feedback Lie
Negative feedback, in an amplifier or preamplifier, is baaaad. No feedback at
all is gooood. So goes this widely invoked untruth. The fact is that negative feedback is one of the most useful tools available to the circuit designer. It reduces distortion and increases stability. Only in the Bronze Age of solid-state amplifier design, back in the late ’60s and early ’70s, was feedback applied so recklessly and indiscriminately by certain practitioners that the circuit could get into various kinds of trouble. That
was the origin of the no-feedback fetish. In the early ’80s a number of seminal papers by Edward Cherry (Australia) and Robert Cordell (USA) made it clear, beyond the shadow of a doubt, that negative feedback is totally benign as long as certain basic guidelines are strictly observed. Enough time has elapsed since then for that truth to sink in. Today’s no-feedback dogmatists are either dishonest or ignorant.

 

[Αντώνης K.]

Re: Τα 10 μεγαλύτερ&a

6. The Burn-In Lie
This widely reiterated piece of B.S. would have you believe that audio electronics, and even cables, will �sound better� after a burn-in period of days or weeks or months (yes, months). Pure garbage. Capacitors will �form� in a matter of seconds after power-on. Bias will stabilize in a matter of minutes (and shouldn�t be all that critical in well-designed equipment, to begin with). There is absolutely no difference in performance between a correctly designed amplifier�s (or preamp�s or CD player�s) firsthour and 1000th-hour performance. As for cables, yecch� We�re dealing with audiophile voodoo here rather than science. (See also the Duo-Tech review in Issue No. 19, page 36.) Loudspeakers, however, may require a break-in period of a few hours, perhaps even a day or two, before reaching optimum performance. That�s because they are mechanical devices with moving parts under stress that need to settle in. (The same is true of reciprocating engines and firearms.)
That doesn�t mean a good loudspeaker won�t �sound good� right out of the
box, any more than a new car with 10 miles on it won�t be good to drive.

7. The Biwiring Lie
Even fairly sophisticated audiophiles fall for this hocus-pocus. What�s more, loudspeaker manufacturers participate in the sham when they tell you that those two pairs of terminals on the back of the speaker are for biwiring as well as biamping. Some of the most highly respected names in loudspeakers are guilty of this hypocritical genuflection to the tweako sacraments� they are in effect surrendering to the �realities� of the market. The truth is that biamping makes sense in certain cases, even with a passive crossover, but biwiring is pure voodoo. If you move one pair of speaker wires to the same terminals where the other pair is connected, absolutely nothing changes electrically. The law of physics that says so is called the superposition principle. In terms of electronics, the superposition theorem states that any number of voltages applied simultaneously to a linear network will result in a current which is the exact sum of the currents that would result if the voltages were applied individually. The audio salesman or �phile who can prove the contrary will be an instant candidate for some truly major scientific prizes and academic honors. At
ISSUE NO. 26 � FALL 2000 7 the same time it is only fair to point out that biwiring does no harm. It just doesn�t do anything. Like magnets in your shoes.

8. The Power Conditioner Lie
Just about all that needs to be said on this subject has been said by Bryston in their owner�s manuals: �All Bryston amplifiers contain high-quality, dedicated circuitry in the power supplies to reject RF, line spikes and other power-line problems. Bryston
power amplifiers do not require specialized power line conditioners. Plug the amplifier directly into its own wall socket.� What they don�t say is that the same is true, more or less, of all well-designed amplifiers. They may not all be the Brystons� equal in regulation and PSRR, but if they are any good they can be plugged directly into a wall socket. If you can afford a fancy power conditioner you can also afford a well-designed amplifier, in which case you don�t need the fancy power conditioner. It will do absolutely nothing for you. (Please note that we aren�t talking about urge-protected power strips for computer equipment. They cost a lot less than a Tice Audio magic box, and computers with their peripherals are electrically more vulnerable than decent audio equipment.) The biggest and stupidest lie of
them all on the subject of �clean� power is that you need a specially designed high-priced line cord to obtain the best possible sound. Any line cord rated to handle domestic ac voltages and currents will perform like any other. Ultrahigh- end line cords are a fraud. Your audio circuits don�t know, and don�t care, what�s on the ac side of the power transformer. All they�re interested in is the dc voltages they need. Think about it. Does your car care about the hose you filled the tank with?

9. The CD Treatment Lie
This goes back to the vinyl days, when treating the LP surface with various magic liquids and sprays sometimes (but far from always) resulted in improved playback, especially when the pressing process left some residue in the grooves. Commercial logic then brought forth, in the 1980s and �90s, similarly magical products for the treatment of CDs. The trouble is that the only thing a CD has in common with an LP is that it has a surface you can put gunk on. The CD surface, however, is very different. Its tiny indentations do not correspond to analog waveforms but merely carry a numerical code made up of 0�s and 1�s. Those 0�s and 1�s cannot be made better� (or �worse,� for that matter) the way the undulations of an LP groove can sometimes be made more smoothly trackable.
They are read as either 0�s or 1�s, and that�s that. You might as well polish a arter to a high shine so the cashier won�t mistake it for a dime. Just say no to CD treatments, from green markers to spray-ons and rub-ons. The idiophiles who claim to hear the improvement can never, never identify the treated CD blind.
(Needless to say, all of the above also goes for DVDs.)

10. The Golden Ear Lie
This is the catchall lie that should perhaps go to the head of the list as No. 1 but will also do nicely as a wrap-up. The Golden Ears want you to believe that their hearing is so keen, so exquisite, that they can hear tiny nuances of reproduced sound too ilusive for the rest of us. Absolutely not true. Anyone without actual hearing impairment can hear what they hear, but only those with training and experience
know what to make of it, how to interpret it. Thus, if a loudspeaker has a huge dip at 3 kHz, it will not sound like one with flat response to any ear, golden or tin, but only the experienced ear will quickly identify the problem. It�s like an automobile mechanic listening to engine sounds and knowing almost instantly what�s wrong. His hearing is no keener than yours; he just knows what to listen for. You could do it too if you had dealt with as many engines as he has. Now here comes the really bad
part. The self-appointed Golden Ears�tweako subjective reviewers, high-end audio-salon salesmen, audioclub ringleaders, etc.�often use their falsely assumed superior hearing to intimidate you. �Can�t you hear that?� they say when comparing two amplifiers. You are supposed to hear huge differences between the two when in reality there are none�the GE�s can�t hear it either; they just say they do, relying on your acceptance of their GE status. Bad scene.
The best defense against the Golden Ear lie is of course the double-blind ABX test (see No. 4 above). That separates those who claim to hear something from those who really do. It is amazing how few, if any, GE�s are left in the room once the ABX results are tallied.
There are of course more Big Lies in audio than these ten, but let�s save a few
for another time. Besides, it�s not really the audio industry that should be blamed but our crazy consumer culture coupled with the widespread acceptance of voodoo science. The audio industry, specifically the high-end sector, is merely responding to the prevailing climate. In the end, every culture gets exactly what it deserves. TAC

 

[Παναγιώτης Κατσιβαρδής]

"Πεσ'τα (ή μάλλον γράφτα) χρυσόστομε!" Αυτό σκεφτόμουν συνεχώς διαβάζοντας αυτό το εξαιρετικό άρθρο. Το πράγμα έχει παραγίνει. Για παράδειγμα στον τελευταίο Ήχο, συντάκτης μας πληροφορεί οτι ο ήχος του ξύλου είναι χαρακτηριστικός (ή κάπως έτσι, δεν το έχω μπροστά μου), χρησιμοποιώντας ένα ξύλινο ΠΟΛΥΜΠΡΙΖΟ :shock: . Ε-Λ-Ε-Ο-Σ !!!
Όσον αφορά τις λάμπες και το βινυύλιο, η εμπειρία μου είναι οτι έχουν εναν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ήχο (όπως λέει και το άρθρο), κατά περίπτωση εξαιρετικό, που μπορεί να ακούγεται πιο ευχάριστος για κάποιους (ουδέν μεμπτόν σ'αυτό). Αυτό όμως με τίποτα δεν σημαίνει οτι είναι πιο κοντά στην ζωντανή μουσική και εκ προοιμίου καλύτερος από τα τρανζίστορ/ψηφιακά.
Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση πάντως...

 

[comtal]

"Πεσ'τα (ή μάλλον γράφτα) χρυσόστομε!" Αυτό σκεφτόμουν συνεχώς διαβάζοντας αυτό το εξαιρετικό άρθρο. Το πράγμα έχει παραγίνει. Για παράδειγμα στον τελευταίο Ήχο, συντάκτης μας πληροφορεί οτι ο ήχος του ξύλου είναι χαρακτηριστικός (ή κάπως έτσι, δεν το έχω μπροστά μου), χρησιμοποιώντας ένα ξύλινο ΠΟΛΥΜΠΡΙΖΟ  :shock: . Ε-Λ-Ε-Ο-Σ !!!
Όσον αφορά τις λάμπες και το βινύλιο, η εμπειρία μου είναι οτι έχουν εναν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ήχο (όπως λέει και το άρθρο), κατά περίπτωση εξαιρετικό, που μπορεί να ακούγεται πιο ευχάριστος για κάποιους (ουδέν μεμπτόν σ'αυτό). Αυτό όμως με τίποτα δεν σημαίνει οτι είναι πιο κοντά στην ζωντανή μουσική και εκ προοιμίου καλύτερος από τα τρανζίστορ/ψηφιακά.
Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση πάντως...

Ναι στη σελίδα 42 του "Ήχου". Το θέμα είναι ότι είναι ανυπόγραφο το δημοσίευμα. Δεν τόλμησε να βάλει από κάτω το όνομά του! Και το πολύμπριζο έχει πλαστικές μπρίζες! Εκεί είναι το γέλιο!

 

[Gebreselassie]

Αν και ψηφιακός από πάνω μέχρι κάτω και μάλλον όχι αντικειμενικός να πω κι εγώ...

Αν και συμφωνώ με πολλά από αυτά που λέει, διαφωνώ με τους αφορισμούς ενός τύπου που μια μέρα καθότανε και επειδή δεν είχε τι να κάνει έβγαλε τους δικούς του νόμους...

Για μερικά από τα θέματα, λίγο πιο συγκεκριμένα.
- Έχω μάθει να δίνω μεγάλη σημασία στα καλώδια, όχι γιατί το εξήγησα επακριβώς τεχνικά αλλά γιατί το άκουσα και το ακούω και όποιος θέλει κάνουμε και ακροάσεις. Το μάπα είναι μάπα και το καλό είναι καλό χωρίς να σημαίνει όμως ότι είναι πανάκριβο. Είναι 100% σίγουρο ότι το καλώδιο το ακούς και μπορεί να χαντακώσει ένα σύστημα και να βοηθήσει πολύ ένα άλλο, ακόμη και με την λογική του διαφορετικού ακούσματος και όχι σώνει και καλά του καλύτερου. Το καλύτερο καλώδιο είναι αυτό που δεν υπάρχει και καλά κάνουμε και δίνουμε σημασία. Οι υπερβολές είναι φυσικά για τους υπερβολικούς...

- Η λάμπα είναι για ιδιαίτερες συνθήκες ιδιαίτερο ήχο και όχι ντε και καλά καλύτερο από οτιδήποτε άλλο. π.χ. η ισχυριζόμενη από κάποιους γλύκα μπορεί να μεταφραστεί σε έλλειψη δυναμικών, λεπτομέρειας και γενικώς την παραγωγή ενός ευφωνικού αποτελέσματος που κάποιοι θεωρούν χρυσή τομή γιατί χαϊδεύει αυτάκια. Ας κάτσουν δίπλα ακριβώς από μια τρομπέτα ή μία κιθάρα να δω πόσο θα τους χαϊδέψει... Τι να κάνω έναν κορυφαίο λαμπάτο που αντί μπαμ κάνει...μπιάφ. Περί ορέξεως που λέει κι ο preve αλλά τους τύπους που κάθονται και προσεύχονται κάτω από μια λάμπα και αν ακούσουν transistor ή κλάση D, T κλπ λένε οτιδήποτε άλλο εκτός από το πως παίζουν δεν τους καταλαβαίνω πιστέψτε με. Αρκεί να είναι λάμπα κι ας κοστίζει 200 ευρώ ο τελικός... Και το αντίθετο βέβαια για να μην είμαι απόλυτος, χαζομάρα είναι.

- Τις απόψεις μου για το βινύλιο τις έχω πει πολλές φορές. Προσωπικά θεωρώ ότι τα μειονεκτήματά του είναι πολλά περισσότερα των πλεονεκτημάτων. Ο preve έδωσε μια πολύ ρεαλιστική άποψη των πραγμάτων. Μια ζωή συγκρίνουμε ένα απλό σιντάκι με ένα πικάπ που συνολικά έχει 20πλάσιο κόστος για να πούνε κάποιοι στο τέλος ότι ο ήχος είναι... ψηφιακός, κομμένος και ξαναραμμένος και άλλα τέτοια. Φυσικά το κάθε cd και ο κάθε δίσκος δεν είναι ίδια και η αντιπαραβολή είναι εξαιρετικά δύσκολη αλλά και λάθος. Εδώ φυσικά υπάρχει αρκετή θεωρία που αποδεικνύει πολλά... Αλλά σε τελική ανάλυση το πιο σωστό από όλα είναι πάλι αυτό το περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και κακώς προσπαθούμε να τα εξηγήσουμε όλα. Black magic it is! Το dat είναι αλλού, δεν είναι στα σπίτια μας πάντως... Τα ψηφιακά έχουν τόσο δρόμο μπροστά τους που ακόμα ούτε μυρωδιά δεν έχουμε πάρει. Γενικώς όμως δεν μπορώ αυτούς που προσκυνάνε σε οτιδήποτε αναλογικό απλά επειδή είναι αναλογικό και αναρωτιέμαι αν ακολουθούν αυτή τη στάση και αλλού στη ζωή τους. Αυτοί δηλαδή κρατάνε το VHS για να μην πάρουν DVD επειδή είναι ψηφιακό ή αγοράσανε μια μηχανή προβολής φιλμ?
Από την άλλη δεν έχω λόγους να διαφωνήσω με αυτούς που λένε ότι ένα κορυφαίο άνευ ταβανιού badget αναλογικό σύστημα είναι καλύτερο από το αντίστοιχου κόστους ψηφιακό γιατί απλά δεν τα έχω ακούσει. Αλλά αν ακούω να μου μιλάνε για το πικαπάκι των 400 ευρώ που σκοτώνει κάθε cd player στο διάβα του, ε ναι θα συγχιστώ και μάλλον με το δίκιο μου ε?

- Στα καλώδια ρεύματος και γενικώς το power conditioning δεν συμφωνώ γιατί επίσης ακούγονται οι διαφορές από καλώδια και άλλα κόλπα ακόμη κι αν η εγκατάσταση του σπιτιού είναι χάλι μαύρο.... ιδίως αν είναι χάλι μαύρο. Κάντε το test. Και πάλι όμως οι υπερβολές είναι για γέλια. π.χ. άλλαξα το καλώδιο ρεύματος που το είχα πάρει 400 ευρώ με ένα των 1000 ευρώ και είναι σαν να άλλαξα ενισχυτή :shock:

- Τώρα για τα χρυσά αυτιά να ρωτήσω απλά που τα πουλάνε να πάω να πάρω κι εγώ
.............

Γενικώς ρε παιδιά ο τύπος αυτός γράφει αφοριστικά δεν με αρέσει καθόλου γιατί με αναγκάζει να γράψω κι εγώ έτσι...

 

[Gebreselassie]

Αυτό ρε παιδιά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Για πολύμπριζο του Χάιτα είναι το review?

Πρέπει να έχει πολύ πλάκα αν τα γράφει όπως τα λέτε

Ακόμη και καλό να είναι το προϊόν, διαβάζοντας τέτοια σαν αυτά που λέτε χάνει βαθμούς...

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Αντώνη πολύ καλή η κίνησή σου να περάσεις το κείμενο και πήρα το θάρρος να το ισιώσω...

Όσο για τα λεγόμενά του άρθρου, πιστεύω πως ο άνθρωπος θίγει τα κακώς κείμενα του audio, αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι αναφέρεται στην άλλη πλευρά του ατλαντικού, όπου το κακό έχει παραγίνει τόσο με τα καλώδια όσο και με τα κάθε λογής "ξόρκια".

Δεν αναφέρετε σε normal προϊόντα αλλά στο hype της βιομηχανίας του ήχου και δεν είναι ο μόνος. Οι audioholics (www.audioholic.com) έχουν μια φοβερή τεχνικών συλλογή άρθρων για τα καλώδια, όπου αποδεικνύουν με μετρήσεις ότι πολλοί πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλλες.

Το ίδιο και με τις λάμπες το βυνίλλιο κλπ κλπ...

Γι' αυτό θέλω και τις δικές σας τοποθετήσεις, πέραν όσων λεει το άρθρο...
Τι είναι audio ψέμματα για εσάς?
Ποιο είναι το μεγαλύτερο που σας έχουν πει, και ποιος ?

 

[stergios]

Νομίζω ότι το παρακάνει και υπερβάλλει με την σειρά του για να αναδείξει το θέμα του.
1-> για μικρά μήκη ναι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές που να δικαιολογούν το δυσανάλογο κόστος. Για πήγαινε σε μεγάλα μήκη >5μ; το λέει κι ο ίδιος ότι πρέπει να πάρεις καλό καλώδιο
2->ναι μεν σε γενικές γραμές αλλά υπάρχει και ο υποκειμενικός παράγοντας
3->συμφωνώ
4->κι εδώ συμφωνώ αλλά και πάλι μπαίνει στην μέση ο υποκειμενικός παράγοντας
5->συμφωνώ γιατί εδώ δείχνει οτι οι άλλοι το παράκαναν!
6->διαφωνώ γιατί δεν έχει ακούσει για γήρανση υλικών (αν μιλάμε για ψηφιακά). για τα μηχανικά το παραδέχεται ότι χρειάζεται. πάντα μιλώ να γίνονται με μέτρο κι όχι να πιάνουμε τα άκρα.
7->συμφωνώ
8->διαφωνώ, μα το λέει κι ο ίδιος: υπάρχουν ενισχυτές που έχουν ανορθωτές/εξομαλυντές τάσεις κι επομένως δεν χρειάζονται εξωτερικά τέτοια κουτιά αλλά υπάρχουν όμως κι άλλοι που απλώς έχουν μια ασφάλεια προστασίας. Κι αν μιλάμε για ελλάδα που με μια γραμμή φέρνουν βόλτα όλο το σπίτι τότε ναι θές power conditioner! Δεν θέλεις αν έχεις σωστή τοπολογία κατανομής του ρεύματος ΚΑΙ ενισχυτές που έχουν αντίστοιχα κυκλώματα. Σίγουρα όμως οι μπούρδες περί "καθαρών" καλωδίων ρεύματος ισχύουν!
9->συμφωνώ εν μέρει αλλά έχω τις ενστάσεις μου γιατί κι εδώ τίθεται θέμα γήρανσης υλικών, της ακτίνας του laser, τον μηχανισμό ανάγνωσης και διόρθωσης λαθών και τέλος του jitter (το μεγαλύτερο πρόβλημα της ψηφιακής τεχνολογίας!)
10->συμφωνώ μα το λέει και ο ίδιος: υπάρχουν "έμπειρα" αυτιά κι όχι "χρυσά"! Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει τους έμπειρους του χώρου.

 

[stergios]

Αυτό ρε παιδιά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Για πολύμπριζο του Χάιτα είναι το review?

Πρέπει να έχει πολύ πλάκα αν τα γράφει όπως τα λέτε

Ακόμη και καλό να είναι το προϊόν, διαβάζοντας τέτοια σαν αυτά που λέτε χάνει βαθμούς...

Νομίζω ότι πάλι γενικεύουμε.
Αυτό που γράφουν μέσα είναι ότι για κάθε πρίζα φεύγουν διαφορετικά καλώδια μεγάλης διατομής (εν αντιθέσει με τα περισσότερα πολύπριζα που έχουν ένα καλώδιο για όλες τις πρίζες). Επομένως είναι όντως προσεγμένο πολύπριζο.
Τώρα αν αξίζει τα 390 ευρώπουλα αυτό το δέχομαι.
Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ένα ανάλογο πολύπριζο με λιγότερο από τα μισά λεφτά...

 

[comtal]

Αυτό ρε παιδιά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Για πολύμπριζο του Χάιτα είναι το review?

Πρέπει να έχει πολύ πλάκα αν τα γράφει όπως τα λέτε

Ακόμη και καλό να είναι το προϊόν, διαβάζοντας τέτοια σαν αυτά που λέτε χάνει βαθμούς...

Νομίζω ότι πάλι γενικεύουμε.
Αυτό που γράφουν μέσα είναι ότι για κάθε πρίζα φεύγουν διαφορετικά καλώδια μεγάλης διατομής (εν αντιθέσει με τα περισσότερα πολύπριζα που έχουν ένα καλώδιο για όλες τις πρίζες). Επομένως είναι όντως προσεγμένο πολύπριζο.
Τώρα αν αξίζει τα 390 ευρώπουλα αυτό το δέχομαι.
Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ένα ανάλογο πολύπριζο με λιγότερο από τα μισά λεφτά...

Δε νομίζω.

Όμως αυτό δεν έγινε με τρόπο "σκληρό" όπως κάνουν τα πολύμπριζα με μεταλλικό σασσί, αλλά με τρόπο ευφωνικό, γλυκό, και αρμονικό.
Δεν άργησα ν' αναγνωρίσω τη χροια του ξύλου επάνω του.

Αυτό μας το εξηγείς?

Δεν είναι το κόστος, ούτε το προϊόν αλλά ο τρόπος που τα γράφει είναι το λιγότερο αστείος.

 

[stergios]

Αυτό ρε παιδιά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Για πολύμπριζο του Χάιτα είναι το review?

Πρέπει να έχει πολύ πλάκα αν τα γράφει όπως τα λέτε

Ακόμη και καλό να είναι το προϊόν, διαβάζοντας τέτοια σαν αυτά που λέτε χάνει βαθμούς...

Νομίζω ότι πάλι γενικεύουμε.
Αυτό που γράφουν μέσα είναι ότι για κάθε πρίζα φεύγουν διαφορετικά καλώδια μεγάλης διατομής (εν αντιθέσει με τα περισσότερα πολύπριζα που έχουν ένα καλώδιο για όλες τις πρίζες). Επομένως είναι όντως προσεγμένο πολύπριζο.
Τώρα αν αξίζει τα 390 ευρώπουλα αυτό το δέχομαι.
Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ένα ανάλογο πολύπριζο με λιγότερο από τα μισά λεφτά...

Δε νομίζω.

Όμως αυτό δεν έγινε με τρόπο "σκληρό" όπως κάνουν τα πολύμπριζα με μεταλλικό σασσί, αλλά με τρόπο ευφωνικό, γλυκό, και αρμονικό.
Δεν άργησα ν' αναγνωρίσω τη χροια του ξύλου επάνω του.

Αυτό μας το εξηγείς?

Δεν είναι το κόστος, ούτε το προϊόν αλλά ο τρόπος που τα γράφει είναι το λιγότερο αστείος.

Γιάννη δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου για τον γλαφυρό τρόπο γραφής
Κι εγώ ενίσταμαι γι' αυτό και συνήθως τέτοιου τύπου διατυπώσεις τις προσπερνώ και προσπαθώ να δω αν όντως αξίζει το προϊόν.
Απλά εστίασα στο ότι είναι όντως καλοφτιαγμένο. Τα υπόλοιπα γράφονται μάλλον για να γεμίζουν την στήλη
Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εδώ δεν παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες διατυπώσεις

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

πάντως εγώ έχω κάνει πρόταση από καιρό...όποιος θέλει χροιές φύλου και μεταλλικές χροιές αγοράζει το εν λόγω πολύμπριζο και πετάει επάνω 2-3 πρόκες (μεγάλες από καθαρό σίδερο 99.99999%) και ειναι εντάξει...

 

[theflame]

Όμως αυτό δεν έγινε με τρόπο "σκληρό" όπως κάνουν τα πολύμπριζα με μεταλλικό σασσί, αλλά με τρόπο ευφωνικό, γλυκό, και αρμονικό.
Δεν άργησα ν' αναγνωρίσω τη χροια του ξύλου επάνω του.

Αυτό μας το εξηγείς?

Δεν είναι το κόστος, ούτε το προϊόν αλλά ο τρόπος που τα γράφει είναι το λιγότερο αστείος.

Πράγματι είναι αστείο να σκέφτεσαι ότι άκουσε το ξύλο και όχι την ασημοκόλληση από επώνυμη μάλιστα εταιρεία του χώρου που έχει χρησιμοποιηθεί για την κόλληση των καλωδίων (όντως ανεξάρτητα για κάθε πρίζα).
Μήπως να αλλάξω τα σασί όλων των συσκευών μου σε συνεργασία με τον ξυλουργό της περιοχής μου;;;; :shock:
Και αν ναι, τι ξύλο να χρησιμοποιήσω;;;; :?
Πάντως η αλήθεια είναι ότι πολλά κουφά έχουν ειπωθεί στο χώρο και ο καθένας λέει χωρίς ίχνος ντροπής το μακρύ του και το κοντό του.
Λίγο σκέψη δεν βλάπτει. Σέβομαι απόλυτα αυτά που άκουσε ο γράφων αλλά που ξέρει ότι είναι υπεύθυνο το ξύλο;;; Άκουσε το ίδιο ακριβώς πολύπριζο και με άλλο υλικό κατασκευασμένο οπότε έτσι έβγαλε το συμπέρασμα;;;;

Στο πιο πάνω δεκάλογο θα συμφωνήσω με την τοποθέτηση του Νίκου Τσαρουχά.

 

[comtal]

Σκοπός είναι να γίνονται σωστά οι δοκιμές του εκάστοτε προϊόντος και ο δοκιμαστής να βελτιώσει τα γραπτά του γιατί αυτά μένουν και θα τα διαβάζει ο καθένας. Επίσης πρέπει και ο χομπίστας να τυγχάνει όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικής και πλήρους πληροφόρησης.

Ένας όμως που δεν έχει τις γνώσεις εύκολα μπορεί να παρασυρθεί.

Φαίνεται ότι το hype καλά κρατεί και βρίσκει και πρόσφορο έδαφος ν' αναπτυχθεί.

 

[preve]

Αυτό ρε παιδιά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Για πολύμπριζο του Χάιτα είναι το review?
Αυτό που γράφουν μέσα είναι ότι για κάθε πρίζα φεύγουν διαφορετικά καλώδια μεγάλης διατομής (εν αντιθέσει με τα περισσότερα πολύπριζα που έχουν ένα καλώδιο για όλες τις πρίζες). Επομένως είναι όντως προσεγμένο πολύπριζο.
Τώρα αν αξίζει τα 390 ευρώπουλα αυτό το δέχομαι.
Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ένα ανάλογο πολύπριζο με λιγότερο από τα μισά λεφτά...

Τι λέμε ρε παιδιά....είμαστε καλά; Το πολύμπριζο μας ενδιαφέρει ή να πάρουν ρεύμα οι συσκευές μας;
Με 30-60 euro φτιάχνει κανείς τέτοιο πολύμπριζο....όχι με 390 euro....ΕΚΑΤΟΝ ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΡΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΡΑΧΜΕΣ!!!!!!!!!!
Ήμαρτον
Ούτε από την χαμένη Ατλαντίδα να ήταν τα μέταλλα και το ξύλο δεν θα έκανε τόσο.... :shock:

Όμως αυτό δεν έγινε με τρόπο "σκληρό" όπως κάνουν τα πολύμπριζα με μεταλλικό σασσί, αλλά με τρόπο ευφωνικό, γλυκό, και αρμονικό.
Δεν άργησα ν' αναγνωρίσω τη χροια του ξύλου επάνω του.

Ναι ...ναι....και άμα το περιχύσω με σιρόπι κεράσι θα ακουστούν οι γλυκόξινες χροιές του κερασιού...ενώ θα αναδυθεί εντός της μουσικής σκηνής το εξευγενισμένο άρωμα παλαιομένου cherry....

Συγγνώμη παιδιά αλλά ή ο "reviewer" παίρνει ναρκωτικές ουσίες και άλλα παραισθησιογόνα όταν τεστάρει....ή μας έχουν για πολύ μεγάλα κορόιδα και ψώνια.[/b]

 

[comtal]

Πράγματι είναι αστείο να σκέφτεσαι ότι άκουσε το ξύλο και όχι την ασημοκόλληση από επώνυμη μάλιστα εταιρεία του χώρου που έχει χρησιμοποιηθεί για την κόλληση των καλωδίων (όντως ανεξάρτητα για κάθε πρίζα).
Μήπως να αλλάξω τα σασί όλων των συσκευών μου σε συνεργασία με τον ξυλουργό της περιοχής μου;;;; :shock:
Και αν ναι, τι ξύλο να χρησιμοποιήσω;;;; :?
Πάντως η αλήθεια είναι ότι πολλά κουφά έχουν ειπωθεί στο χώρο και ο καθένας λέει χωρίς ίχνος ντροπής το μακρύ του και το κοντό του.
Λίγο σκέψη δεν βλάπτει. Σέβομαι απόλυτα αυτά που άκουσε ο γράφων αλλά που ξέρει ότι είναι υπεύθυνο το ξύλο;;; Άκουσε το ίδιο ακριβώς πολύπριζο και με άλλο υλικό κατασκευασμένο οπότε έτσι έβγαλε το συμπέρασμα;;;;

Δεν θέλω να επιμείνω σ' αυτό το θέμα αλλά ο άνθρωπος αυτός μας κοροϊδεύει. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι γίνονται αυτά.

Δεν "ακούγονται" τα πολύμπριζα, ούτε η ασημοκόλληση. Αυτή είναι η άποψή μου.