- Μηνύματα
- 4.971
- Reaction score
- 8.819
Χαίρομαι πάρα πολύ που πλέον όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως έχουν μέσα τους πεισθεί ότι η ενσωμάτωση ενός υπογουφερ απαραίτητη είναι.
Επίσης μόλις την περασμένη βδομάδα διαπιστώσαμε ότι η ακρόαση μουσικής ενδέχεται να προκαλέσει μόνιμες βλάβες ανάλογα την ένταση της πηγής, την απόσταση του ακροατή από αυτήν, την διάρκεια έκθεσης στην πηγή, τις συχνότητες και την διάρκεια εκπομπής της ίδιας της πηγής.
Όπως βλέπετε στο παρακάτω διάγραμμα μπορούμε 8 ώρες κάθε μέρα να ακούμε στα 90 ντιμπι χωρίς να εκραγούν τα αυτιά μας.
Σίγουρα θα μπορούμε να ακούμε και σε πιο χαμηλές εντάσεις αλλά τότε απομακρυνομαστε από το πραγματικό δρώμενο με τις πραγματικές στάθμες και επιπλέον χρειαζόμαστε κατάλληλα εργαλεία λαουντνες λέγεται.
Πως λοιπόν θα αυξήσουμε το μπάσο κατά 30ντιμπι σε χαμηλές στάθμες για να ακούμε ικανοποιητικό όταν έχουμε έναν ενισχυτή χωρίς ρυθμιστικά και 2 ντουλάπες μπιεντνταμπλεγιου?
Θα μου πείτε τι 60 τι 70 τι 80,ε λοιπόν να σας πληροφορήσω ότι η αύξηση κατά 10ντιμπι της έντασης εκλαμβάνεται από τα αισθητήρια όργανα ως διπλασιασμός της έντασης οπότε μόνο αμελητέο δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Η ψυχοακουστικη έχει πολύ μα πάρα πολύ ενδιαφέρον και από τα πειράματα που έχουν γίνει έχουν προκύψει πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Εκτενώς δεμ είμαι το πλέον κατάλληλο άτομο για να αναφερθώ αλλά θα προσθέσω τα παρακάτω.
Στο παρακάτω διάγραμμα βλεπουμε ότι κορυφωσεις σε ένα μουσικό δρώμενο γίνονται αντιληπτές με την προϋπόθεση ότι έχουν μια διάρκεια πάνω από 100μs.
Τις υπόλοιπες με μικρότερη διάρκεια απλά δεν τις αντιλαμβανομαστε ως ένταση
Εδώ να πούμε ότι οι καμπύλες ίσης ακουστοτητας ισχύουν για μεμονωμένους τόνους sinuston
Στην πραγματικότητα έχουμε το φαινόμενο της επικάλυψης μεταξύ τόνων και η ύπαρξη του ενός ασκεί επιρροη σε έναν άλλο με αποτέλεσμα να μεταβάλλει την αντίληψη μας σχετικά με την ένταση του καθενός.
Ενδιαφέρον είναι επίσης και το παρακατω διάγραμμα
Σύμφωνα με το πείραμα, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να ορίσουν τι θεωρούν ως μισό της έντασης ενός συγκεκριμένου τόνου σε διαφορετικές συχνότητες. Οοριζοντιος άξονας μας δείχνει τις διαφορές συχνότητες για έναν συγκεκριμένης έντασης τόνο και ο κάθετος τι θεωρεί ο μέσος όρος ότι αντιστοιχεί στο μισό της έντασης.
Το κερασάκι έχει να κάνει πάλι με την ψυχοακουστικη μόνο που εδώ θα είμαστε και εντός θέματος, βλέπε καλωδια.
Psychoacoustic
Notwithstanding this fact, the following quote from audio pioneer Siegfried Linkwitz applies: "What we hear is not the changes in sound pressure on the eardrum, but what catches our attention in the overlapping vibration patterns." through an interesting paragraph in the work "Introduction in binaural hearing", written by audio legend Prof. Dr Jens Blauert. He writes: “We all know that people in complex listening situations tend to miss something that they don't pay attention to and / or don't expect to hear. For example, it has been scientifically proven that the spectral selectivity of the cochlea (cochlea) can be influenced by attention. The ability to switch between a global and an analytical listening mode at will is also mentioned here. A widespread view among psychologists is that perceptions are a result of current sensory stimuli and expectations. ”
Hearing is therefore a psychoacoustic process in which not only the ear, but also the brain is significantly involved. So triggers a certain sound detail in the A-B hearing comparison (not only of cables), e.g. B. a zizzling hi-hat, our special attention, this focus enables us to perceive previously unnoticed tonal differences between test subjects. Once the “cable sound” hearing pattern has been saved, it then serves as a sensitive detector for sound events with similar structures - for example, sound differences in digital filters with switchable characteristics.
Επίσης μόλις την περασμένη βδομάδα διαπιστώσαμε ότι η ακρόαση μουσικής ενδέχεται να προκαλέσει μόνιμες βλάβες ανάλογα την ένταση της πηγής, την απόσταση του ακροατή από αυτήν, την διάρκεια έκθεσης στην πηγή, τις συχνότητες και την διάρκεια εκπομπής της ίδιας της πηγής.
Όπως βλέπετε στο παρακάτω διάγραμμα μπορούμε 8 ώρες κάθε μέρα να ακούμε στα 90 ντιμπι χωρίς να εκραγούν τα αυτιά μας.
Σίγουρα θα μπορούμε να ακούμε και σε πιο χαμηλές εντάσεις αλλά τότε απομακρυνομαστε από το πραγματικό δρώμενο με τις πραγματικές στάθμες και επιπλέον χρειαζόμαστε κατάλληλα εργαλεία λαουντνες λέγεται.
Πως λοιπόν θα αυξήσουμε το μπάσο κατά 30ντιμπι σε χαμηλές στάθμες για να ακούμε ικανοποιητικό όταν έχουμε έναν ενισχυτή χωρίς ρυθμιστικά και 2 ντουλάπες μπιεντνταμπλεγιου?
Θα μου πείτε τι 60 τι 70 τι 80,ε λοιπόν να σας πληροφορήσω ότι η αύξηση κατά 10ντιμπι της έντασης εκλαμβάνεται από τα αισθητήρια όργανα ως διπλασιασμός της έντασης οπότε μόνο αμελητέο δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Η ψυχοακουστικη έχει πολύ μα πάρα πολύ ενδιαφέρον και από τα πειράματα που έχουν γίνει έχουν προκύψει πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Εκτενώς δεμ είμαι το πλέον κατάλληλο άτομο για να αναφερθώ αλλά θα προσθέσω τα παρακάτω.
Στο παρακάτω διάγραμμα βλεπουμε ότι κορυφωσεις σε ένα μουσικό δρώμενο γίνονται αντιληπτές με την προϋπόθεση ότι έχουν μια διάρκεια πάνω από 100μs.
Τις υπόλοιπες με μικρότερη διάρκεια απλά δεν τις αντιλαμβανομαστε ως ένταση
Εδώ να πούμε ότι οι καμπύλες ίσης ακουστοτητας ισχύουν για μεμονωμένους τόνους sinuston
Στην πραγματικότητα έχουμε το φαινόμενο της επικάλυψης μεταξύ τόνων και η ύπαρξη του ενός ασκεί επιρροη σε έναν άλλο με αποτέλεσμα να μεταβάλλει την αντίληψη μας σχετικά με την ένταση του καθενός.
Ενδιαφέρον είναι επίσης και το παρακατω διάγραμμα
Σύμφωνα με το πείραμα, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να ορίσουν τι θεωρούν ως μισό της έντασης ενός συγκεκριμένου τόνου σε διαφορετικές συχνότητες. Οοριζοντιος άξονας μας δείχνει τις διαφορές συχνότητες για έναν συγκεκριμένης έντασης τόνο και ο κάθετος τι θεωρεί ο μέσος όρος ότι αντιστοιχεί στο μισό της έντασης.
Το κερασάκι έχει να κάνει πάλι με την ψυχοακουστικη μόνο που εδώ θα είμαστε και εντός θέματος, βλέπε καλωδια.
Psychoacoustic
Notwithstanding this fact, the following quote from audio pioneer Siegfried Linkwitz applies: "What we hear is not the changes in sound pressure on the eardrum, but what catches our attention in the overlapping vibration patterns." through an interesting paragraph in the work "Introduction in binaural hearing", written by audio legend Prof. Dr Jens Blauert. He writes: “We all know that people in complex listening situations tend to miss something that they don't pay attention to and / or don't expect to hear. For example, it has been scientifically proven that the spectral selectivity of the cochlea (cochlea) can be influenced by attention. The ability to switch between a global and an analytical listening mode at will is also mentioned here. A widespread view among psychologists is that perceptions are a result of current sensory stimuli and expectations. ”
Hearing is therefore a psychoacoustic process in which not only the ear, but also the brain is significantly involved. So triggers a certain sound detail in the A-B hearing comparison (not only of cables), e.g. B. a zizzling hi-hat, our special attention, this focus enables us to perceive previously unnoticed tonal differences between test subjects. Once the “cable sound” hearing pattern has been saved, it then serves as a sensitive detector for sound events with similar structures - for example, sound differences in digital filters with switchable characteristics.
