- Μηνύματα
- 17.715
- Reaction score
- 58.446
Η πλάκα είναι πως το συγκεκριμένο setup είναι ΄΄τακτοποιημένο΄΄ μέχρι και από πλευράς...matching δορυφόρων με ενισχυτή,καθότι τα συγκεκριμένα Vecteur είχαν υποστεί το τελικό στάδιο εξέλιξης με voicing επιτελούμενο από τον ΄΄πολύ΄΄ Yves Bernard Andre (της Ecole Polytechnique αυτός) πάνω στους ολοκληρωμένους του ενισχυτές...Οι εταιρίες οφείλουν να εμπιστεύονται ανθρώπους με το ανάλογο αισθητήριο που να τιουναρουν τα μηχανήματα τους. Και το κάνουν σίγουρα. Έλεος πια. Κάνετε μόνιμα κάποιοι ότι δεν καταλαβαίνετε.
Και τέλος πάντων μην κάνετε επεμβάσεις με 42 σαμπ, room correction by the book, αφού είναι έτσι. Γιατί δεν βάζετε κι εσείς τον ενισχυτή σας με τα ηχεία που προτείνει ο κατασκευαστής και τέλος;
Αλίμονο να μην έχει έγκυρη γνώμη κάνεις άλλος, εκτός από 10 λάτρεις του ήχου εδώ στο avsite.
Οι παρατηρητικοί αναγνώστες θα έχουν ήδη προσέξει στις φωτογραφίες ότι τα ηχεία εμφανίζονται εγκατεστημένα με σημαντική κλίση προς τα μέσα.Έχει επίσης προβλεφθεί και κατάλληλη κλίση προς τα εμπρός στον κατακόρυφο άξονα,ανταποκρινόμενη σε θέσεις κεφαλής κοντά στην επιφάνεια του στρώματος.Αν φανταστούμε ένα ισόπλευρο τρίγωνο ακρόασης, όπου τα ηχεία είναι ως προβλεπεται on axis προς τη θέση ακρόασης, τότε η μετακίνηση δεξιά (ή αριστερά) από αυτήν θα έχει ως αποτέλεσμα διαφορετική απόσταση ακρόασης από κάθε ηχείο (πιο κοντά μας θα βρίσκεται το δεξί ηχείο αν μετακινηθούμε προς τα δεξιά) αλλά πρακτικά όμοια γωνία ακρόασης προς κάθε ηχείο, δηλαδή ας πούμε off axis 5°, προς τα έσω του αριστερού ηχείου και προς τα έξω του δεξιού.
Διατηρώντας τελικά την γωνία off axis πρακτικά σταθερή και στα δύο ηχεία, είναι φυσικό και επόμενο να ακούμε δυνατότερα το ηχείο με τη μικρότερη απόσταση ακρόασης.
Άμα το ένα ηχείο παίζει δυνατότερα από το άλλο, έχει φύγει προς τη μια πλευρά το κέντρο του μουσικού ειδώλου, χάνεται το εύρος της στερεοφωνιας.
Άρα, έχουμε φύγει εκτός "σουίτ σποτ".
Ο τρόπος για να διευρύνουμε το σουίτ σποτ, ώστε να ακούμε ίση στάθμη από κάθε ηχείο (ακλόνητο, σταθερό κεντρικό είδωλο στερεοφωνιας) ακόμα κι όταν μετακινουμαστε δεξιά ή αριστερά από το κέντρο του τριγώνου ακρόασης, είναι το toe in.
Με τη χρήση toe in ακούμε off axis και τα δύο ηχεία στη θέση ακρόασης, ας πούμε στις 10° off axis, οπότε τα ηχεία αντί να έχουν κλίση 30° προς τα έσω ώστε να κοιτάνε on axis τη θέση ακρόασης, τα βάζουμε με 40° κλίση προς τα έσω, οπότε η on axis ευθείες των ηχείων θα τέμνονται αρκετά μπροστά από τη θέση ακρόασης, κι όχι σε αυτήν.
Τώρα τι γίνεται όταν μετακινηθούμε προς τα δεξιά της κεντρικής θέσης ακρόασης;
Φυσικά θα έρθουμε πιο κοντά στο δεξί ηχείο, και θα απομακρυνθούμε από το αριστερό.
Όμως, στις γωνιές ακρόασης τα πράγματα είναι τώρα πολύ διαφορετικά. Όσο πιο δεξιά πάμε, τόσο πλησιαζουμε στην on axis ακτινοβολία του αριστερού ηχείου, και τόσο περισσότερο off axis φεύγουμε από το δεξί ηχείο.
Αν φτάσουμε τόσο δεξιά ώστε να κοιτάζουμε on axis το αριστερό ηχείο, τότε το δεξι θα είναι off axis στις 50°.
Η διαφοροποίηση αυτή της γωνίας ακρόασης, οδηγεί σε σημαντική διαφοροποίηση στάθμης από κάθε ηχείο (on axis παίζει πολύ δυνατότερα κάθε ηχείο από off axis), και αυτή η διαφοροποίηση στάθμης μπορεί κάλλιστα να ισορροπήσει με την αντίστροφη διαφοροποίηση στάθμης λόγω διαφοράς απόστασης ακρόασης.
Γνωρίζοντας την πτώση της στάθμης από τα γραφήματα μέτρησης της of axis απόκρισης του ηχείου μας, και γνωρίζοντας την πτώση στάθμης λόγω διαφοράς απόστασης ακρόασης στο χώρο μας με μετακίνηση στα πλάγια του κέντρου του τριγώνου, μπορούμε να υπολογίσουμε επακριβώς το απαιτούμενο toe in για την απαιτούμενη διεύρυνση του σουίτ σποτ, ώστε ανεξαρτήτως θέσης, να ακούμε σε ίδια στάθμη και τα δύο ηχεία.
Το όμοιο, γίνεται σε πολυκάναλο σεταπ.
Χαρτί και μολύβι.
Κι έτσι εν μέρει δικαιώνεται η επιλογή πολλών από εμάς, "παλιών" στο χώρο, που προτιμούμε πάντα την ακρόαση με toe in, εδώ και από πάντα.
Θα δούμε στη συνέχεια διορθωμένες πάντα αποκρίσεις με τα δύο κανάλια να εκπέμπουν ταυτόχρονα βάζοντας τυχαίες θέσεις μικροφώνου πάνω σε σημεία εξωτερικά από την περίμετρο του στερεοφωνικού τριγώνου.
Βλέπουμε εδώ λιγότερο υποβαθμισμένες βηματικές αποκρίσεις που προσεγγίζουν εκείνες στο sweet spot.
Η μπλε κρουστική καμπύλη ανταποκρίνεται σε Timing Reference σήμα ορισμένο να εκπέμπεται από το πιο απομακρυσμένο ηχείο ως προς το μικρόφωνο.
Κατόπιν δύο θέσεις για κεφαλή όρθιου ακροατή:
Εδώ βλέπουμε μοναδιαίο κρουστικό παλμό συν έντονες επιπτώσεις από ανακλάσεις οροφής,αλλά σε αντίστροφη πολικότητα,γεγονός που φανερώνει πόσο εφαπτόμενη στην ΄΄κόψη του ξυραφιού΄΄ αποδεικνύεται η διόρθωση για προβλεπόμενη θέση κεφαλής πολύ πιο χαμηλή...
Και μια κείμενη χονδρικά πάνω στη μεσοκάθετο και σε επίπεδο λίγο ανώτερο από του στρώματος,αλλά πίσω από το sweet spot
Με timing reference από το αριστερό κανάλι
Με timing reference από το δεξί κανάλι:
Παρατηρούμε το βαθμό ομοιομορφίας ...
Κι εδώ τ'αποτελέσματα είναι λίγο-πολύ προβλεπόμενα,αφού δεν έχουμε να κάνουμε με αφηρημένα μεγέθη ή...υπερφυσικά φαινόμενα.
Υπάρχει όμως κάτι που μπορεί να βελτιωθεί στα όρια βεβαίως της Φυσικής όπως διαπιστώθηκε...
Last edited: