- Μηνύματα
- 28.176
- Reaction score
- 58
Δουλειά για Αντρες - Miehen tyo (2007)
Ο Juda έχασε πρόσφατα τη δουλειά του γεγονός που κρύβει από τη διανοητικά άρρωστη γυναίκα του.
Απεγνωσμένος θα βρεθεί στη θέση να πουλάει το κορμί του έναντι αδρής αμοιβής, ενώ τα ψέματα απέναντι στην οικογένειά του όλο και πληθαίνουν.
Άνεργος και με τη γυναίκα του άρρωστη, ο ήρωας μας προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα υποδυόμενος τον εργαζόμενο, σαν να μην τρέχει τίποτε, ενώ ταυτόχρονα, ακολουθώντας τη συμβουλή του καλύτερου φίλου του, ψάχνει για δουλειά.
Το μπέρδεμα και η περιπέτεια αρχίζουν όταν στις αγγελίες του απαντάει μια γυναίκα, που του ζητάει να γίνει ο προσωπικός της στρίπερ.
Η μιζέρια, η αθλιότητα, αλλά και η αγωνία, θα τον κάνουν να ξεπεράσει τα ταμπού του και την μικροαστική του αξιοπρέπεια… «Μια δουλειά είναι κι αυτή» θα σκεφτεί και θ’ αρχίσει να ζει μια διπλή ζωή, βουτηγμένη στο ψέμα και στην πλήρη αυτοαπόρριψη.
Μια φευγάτη ταινία χαμηλών τόνων, για έναν σύζυγο και πατέρα που, μπροστά στην αγωνία της ανεργίας, γίνεται «συνοδός κυριών» χωρίς να το πει στην οικογένειά του.
Ενα δυνατό σενάριο, που μας βγάζει το πιο πικρό μας χαμόγελο...
Η ταινία ξεκινά ως δράμα χαρακτήρων για να ολοκληρωθεί ως πραγματεία πάνω στην σύγχρονη οικογένεια και στις ευθύνες που εκπορεύονται από την θέση που κατέχει ο κάθε ένας σε αυτή.
Στο πλαίσιο αυτό αναλύει διεξοδικά το στερεότυπο του άντρα/συζύγου/πατέρα/πατριάρχη και στη συνέχεια στρέφεται σε θέματα πορνείας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης , σε θέματα που αφορούν τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, σε θέμα γενικότερης εξουσίας καταλήγοντας τελικά στο καυτό θέμα της αυτογνωσίας και του αυτοκαθορισμού.
Κάποιες από τις αναλύσεις είναι ολοκληρωμένες, κάποιες όχι, και τελικά ο δημιουργός αφήνει να διαφανεί μία τάση υπερβολής η οποία θα σας ενοχλήσει.
Το ότι αυτό που λέει έχει ενδιαφέρον δεν του δίνει άφεση αμαρτιών για σκηνές που αποδεικνύονται άκομψες.
Η ερμηνεία του κεντρικού πρωταγωνιστή παρουσιάζει μία ακεραιότητα και αυτή τελικά δίνει νόημα σ’ αυτό το συνοθύλευμα των προβληματισμών.
Ελληνικη πρεμιερα 28/12/2007
Ο Juda έχασε πρόσφατα τη δουλειά του γεγονός που κρύβει από τη διανοητικά άρρωστη γυναίκα του.
Απεγνωσμένος θα βρεθεί στη θέση να πουλάει το κορμί του έναντι αδρής αμοιβής, ενώ τα ψέματα απέναντι στην οικογένειά του όλο και πληθαίνουν.
Άνεργος και με τη γυναίκα του άρρωστη, ο ήρωας μας προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα υποδυόμενος τον εργαζόμενο, σαν να μην τρέχει τίποτε, ενώ ταυτόχρονα, ακολουθώντας τη συμβουλή του καλύτερου φίλου του, ψάχνει για δουλειά.
Το μπέρδεμα και η περιπέτεια αρχίζουν όταν στις αγγελίες του απαντάει μια γυναίκα, που του ζητάει να γίνει ο προσωπικός της στρίπερ.
Η μιζέρια, η αθλιότητα, αλλά και η αγωνία, θα τον κάνουν να ξεπεράσει τα ταμπού του και την μικροαστική του αξιοπρέπεια… «Μια δουλειά είναι κι αυτή» θα σκεφτεί και θ’ αρχίσει να ζει μια διπλή ζωή, βουτηγμένη στο ψέμα και στην πλήρη αυτοαπόρριψη.
Μια φευγάτη ταινία χαμηλών τόνων, για έναν σύζυγο και πατέρα που, μπροστά στην αγωνία της ανεργίας, γίνεται «συνοδός κυριών» χωρίς να το πει στην οικογένειά του.
Ενα δυνατό σενάριο, που μας βγάζει το πιο πικρό μας χαμόγελο...
Η ταινία ξεκινά ως δράμα χαρακτήρων για να ολοκληρωθεί ως πραγματεία πάνω στην σύγχρονη οικογένεια και στις ευθύνες που εκπορεύονται από την θέση που κατέχει ο κάθε ένας σε αυτή.
Στο πλαίσιο αυτό αναλύει διεξοδικά το στερεότυπο του άντρα/συζύγου/πατέρα/πατριάρχη και στη συνέχεια στρέφεται σε θέματα πορνείας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης , σε θέματα που αφορούν τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, σε θέμα γενικότερης εξουσίας καταλήγοντας τελικά στο καυτό θέμα της αυτογνωσίας και του αυτοκαθορισμού.
Κάποιες από τις αναλύσεις είναι ολοκληρωμένες, κάποιες όχι, και τελικά ο δημιουργός αφήνει να διαφανεί μία τάση υπερβολής η οποία θα σας ενοχλήσει.
Το ότι αυτό που λέει έχει ενδιαφέρον δεν του δίνει άφεση αμαρτιών για σκηνές που αποδεικνύονται άκομψες.
Η ερμηνεία του κεντρικού πρωταγωνιστή παρουσιάζει μία ακεραιότητα και αυτή τελικά δίνει νόημα σ’ αυτό το συνοθύλευμα των προβληματισμών.
Ελληνικη πρεμιερα 28/12/2007
