Ημέρα μνήμης σήμερα των θυμάτων των Τεμπών της 28/2/2023...................

[musiclistener]

Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό φυσικά είναι η ακρόαση του requiem. Από το πρωί γυρίζει το κλασσικό βινύλιο με το requiem του Verdi και τον Giullini και τις μεγάλες φωνές schwarzkopf, Ludwig, Gedda και Ghiaurov

 

[Decembered]

μενα παλι αυτο

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Σε δύο εκδοχές

 

[Vakis2000]

 

[hawkwind78]

How many roads must a man walk down
Before you call him a man?
How many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand?
Yes, and how many times must the cannonballs fly
Before they're forever banned?
The answer, my friend, is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind
Yes, and how many years must a mountain exist
Before it is washed to the sea?
And how many years can some people exist
Before they're allowed to be free?
Yes, and how many times can a man turn his head
And pretend that he just doesn't see?
The answer, my friend, is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind
Yes, and how many times must a man look up
Before he can see the sky?
And how many ears must one man have
Before he can hear people cry?
Yes, and how many deaths will it take 'til he knows
That too many people have died?
The answer, my friend, is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

"Είμαι το πράσινο μπουφάν
που αλυχτά στα Τέμπη.
Φορούσα έναν φοιτητή
σπαρμένο στην κοιλάδα του θανάτου.
Στην τσέπη μου ένας Χριστός
δυο μάτια
και το νοίκι του Μαρτίου..."

Χάρης Μελιτάς
ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ

 

[Snow Whitty]

 

[thva]

 

[Abessalom]

Quantus tremor est futurus,
Quando iudex est venturus,
Cuncta stricte discussurus

 

[vinylforever]

Log into Facebook

Log into Facebook to start sharing and connecting with your friends, family, and people you know.

www.facebook.com

Μαρία Παπαγεωργίου Δεν έχω οξυγόνο...

Ζωές που δεν έχουν πια ονόματα
Παιδιά που μαζέψαν στα χώματα
Μπάζα μετράω, μπάζα κι αξιώματα.
Δεν ζητάω καλοσύνη. Θέλω δικαιοσύνη.
Για να βρω τα χαμένα μου χρώματα.

Τα μάτια μου να μη δακρύζουν πόνο.
Μου έμεινε μια φράση μόνο:
«Δεν έχω οξυγόνο».

Μάνα, ουρλιάζουν οι νεκροί σου
Το ρούχο του παιδιού σου, απόψε, ντύσου.
-Φυλαχτό. Και πάρε μας μαζί σου.

Τα μάτια μου να μη δακρύζουν πόνο.
Μου έμεινε μια φράση, αυτή μόνο:
«Δεν έχω οξυγόνο».