Βγαίνοντας με πλησιάζει ένα ξανθό νέο παιδί.Όλοι από γύρω μας εξαφανίστηκαν και μείναμε μόνο οι δυο, κι αυτός να με κοιτάζει λίγο θλιμμένα και λίγο ειρωνικά.Μου λέγει:
«Είμαι μια περίπτωση Νέου, που θα θελε να σας γνωρίσει».Του απαντώ πως είμαι ολομόναχη και πως δεν είμαι έτοιμη να τον δεχτώ.Κι ήθελα τόσο πολύ μα δεν τολμούσα.Εκείνος μου χαμογέλασε, είπε «Κρίμα», και άφησε στα χέρια μου μια κάρτα του, μα ώσπου να δω τι έγραφε, είχε εξαφανιστεί.
Η κάρτα είχε εξαφανιστεί.Η κάρτα είχε τυπωμένες δυο μόνο λέξεις: Νολλ, ο Θάνατος.
Ταλαντώνομαι τυχαία στο απαλό φύσημα του ανέμου
Αιωρούμαι αναπολώντας
Ο θάνατος είναι λίγος