- Μηνύματα
- 4.149
- Reaction score
- 4.169
Τα πιο διεστραμμένα και «άρρωστα» φιλμ όλων των κινηματογραφικών εποχών
Υπάρχει το καλό σινεμά, το κακό σινεμά και αυτό που δεν ξέρεις πραγματικά γιατί έχει φτιαχτεί!
Δεν είναι μόνο το αίμα, το σπέρμα, η βία, το γκροτέσκο και σύσσωμη η ανθρώπινη παρακμή, είναι η αληθοφάνεια και η σαδιστική λατρεία με την οποία περιβάλλουν οι δημιουργοί τα ανίερα αυτά έργα τους που σε κάνουν να αποστρέφεις το βλέμμα σου από τη μεγάλη οθόνη της σκοτεινής αίθουσας που οι δυστυχείς περιστάσεις σε έφεραν εντός της.
Βιασμοί, αποκεφαλισμοί, μαρτύρια και βασανιστήρια μπλέκονται λοιπόν ιδανικά με σαδομαζοχισμό, νεκροφιλία και όλων των λογιών τις γνωστές στον άνθρωπο σεξουαλικές παραφιλίες, φτιάχνοντας ένα σκηνικό που είναι απαγορευτικό για τον μέσο κινηματογραφόφιλο!
Κάποιες βέβαια από τις εντελώς διεστραμμένες αυτές απόπειρες να φτιαχτεί σινεμά καταρρίπτουν όρια, ανοίγουν νέους κινηματογραφικούς δρόμους και αλλάζουν τελικά τις τρέχουσες προσλαμβάνουσες για τα κινηματογραφικά είδη και το επιτρεπτό ή μη του περιεχομένου, ιδιαίτερα όταν φέρουν υπογραφές δημιουργών που δεν προσπαθούν απλώς να προκαλέσουν.
Με αυτά υπόψη και με όλη την ιστορία που έχει στις πλάτες του το λεγόμενο «διεστραμμένο σινεμά», μόνο εύκολη δεν είναι η επιλογή. Αν και αυτές που φιγουράρουν τελικά στη λίστα μας βασίστηκαν στον κινηματογραφικό τους αντίκτυπο, τη διαχρονικά άρρωστη σαγήνη τους στο κοινό και το πόσο σόκαραν φυσικά στην εποχή τους.
Και όχι, δεν θα βρείτε ταινίες σαν το «Funny Games» (1997) του Χάνεκε, τα «Μη Αναστρέψιμος» (2002) και «Κουρδιστό Πορτοκάλι» (1971), ούτε καν το εντελώς άρρωστο «Human Centipede» (2009) ή το μνημειώδες «The Last House on the Left» (1972) του Γουές Κρέιβεν. Γιατί είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχουν και χειρότερα (ή καλύτερα, όπως το δει κανείς!)…
http://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/826079/oi-tainies-pou-ligoi-boroun-na-doun-os-to-telos
Υπάρχει το καλό σινεμά, το κακό σινεμά και αυτό που δεν ξέρεις πραγματικά γιατί έχει φτιαχτεί!
Δεν είναι μόνο το αίμα, το σπέρμα, η βία, το γκροτέσκο και σύσσωμη η ανθρώπινη παρακμή, είναι η αληθοφάνεια και η σαδιστική λατρεία με την οποία περιβάλλουν οι δημιουργοί τα ανίερα αυτά έργα τους που σε κάνουν να αποστρέφεις το βλέμμα σου από τη μεγάλη οθόνη της σκοτεινής αίθουσας που οι δυστυχείς περιστάσεις σε έφεραν εντός της.
Βιασμοί, αποκεφαλισμοί, μαρτύρια και βασανιστήρια μπλέκονται λοιπόν ιδανικά με σαδομαζοχισμό, νεκροφιλία και όλων των λογιών τις γνωστές στον άνθρωπο σεξουαλικές παραφιλίες, φτιάχνοντας ένα σκηνικό που είναι απαγορευτικό για τον μέσο κινηματογραφόφιλο!
Κάποιες βέβαια από τις εντελώς διεστραμμένες αυτές απόπειρες να φτιαχτεί σινεμά καταρρίπτουν όρια, ανοίγουν νέους κινηματογραφικούς δρόμους και αλλάζουν τελικά τις τρέχουσες προσλαμβάνουσες για τα κινηματογραφικά είδη και το επιτρεπτό ή μη του περιεχομένου, ιδιαίτερα όταν φέρουν υπογραφές δημιουργών που δεν προσπαθούν απλώς να προκαλέσουν.
Με αυτά υπόψη και με όλη την ιστορία που έχει στις πλάτες του το λεγόμενο «διεστραμμένο σινεμά», μόνο εύκολη δεν είναι η επιλογή. Αν και αυτές που φιγουράρουν τελικά στη λίστα μας βασίστηκαν στον κινηματογραφικό τους αντίκτυπο, τη διαχρονικά άρρωστη σαγήνη τους στο κοινό και το πόσο σόκαραν φυσικά στην εποχή τους.
Και όχι, δεν θα βρείτε ταινίες σαν το «Funny Games» (1997) του Χάνεκε, τα «Μη Αναστρέψιμος» (2002) και «Κουρδιστό Πορτοκάλι» (1971), ούτε καν το εντελώς άρρωστο «Human Centipede» (2009) ή το μνημειώδες «The Last House on the Left» (1972) του Γουές Κρέιβεν. Γιατί είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχουν και χειρότερα (ή καλύτερα, όπως το δει κανείς!)…
http://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/826079/oi-tainies-pou-ligoi-boroun-na-doun-os-to-telos
