Πως ξεκινήσαμε και που φτάνουμε;

[Βαγγέλης Λάμπρου]

Αυτές τις γιορτινές μέρες, μέσα το χαμό που γίνεται από το φόρτο της δουλειάς, βρίσκω το χρόνο και μελαγχολώ. Με το χόμπυ μας φυσικά.
Τοποθετώ προβολείς, οθόνες, ηχεία, συστήματα καθημερινά. Παρατηρώ όμως ότι όλα ασχέτου τιμής, έχουν ένα χαρακτηριστικό: δείχνουν καλύτερα πλέον από τον πιο super-duper κινηματογράφο των Αθηνών.
Και όπου καλύτερα βάλτε ευκρίνεια, αντίθεση, χρώματα και φυσικά καλύτερο ήχο.

Να μην πολυλογώ.

Κάποτε ξεκινήσαμε περίπου όλοι μας να μεταφέρουμε στο σπίτι μας, μέρος της μαγείας που περιέκλειαν οι λέξεις Cine. Τα καταφέραμε χωρίς να το καταλάβουμε. Ξεπεράσαμε το δάσκαλο. Και δεν εννοώ ότι τον ξεπεράσαμε με CRT των 20 και 50 χιλιάδων. Εννοώ με προβολείς των 2, 3 και 4 χιλιάδων και με ηχητικά των 2 και 3 χιλιάδων ευρώ.

Και ενώ θα έπρεπε να ήμουν ευχαριστημένος, μελαγχολώ.
Γιατί, η εικόνα για παράδειγμα ταξιδεύει αλλού. Βλέπω προβολείς με 50, 70 ή 150 Nits που βλέπεις με ανοικτά φώτα. Ζητάνε αρκετοί πελάτες, μερικοί και από εσάς, αφύσικη φωτεινότητα στην οθόνη, να ξεχωρίζουν όλες οι λεπτομέρειες ακόμη και στα πιο σκοτεινά πλάνα!!!

Άλλοι μου ζητάνε αφύσικά χτυπητή εικόνας στα φωτεινά (70+ nits)
Μου ζητάνε ήχο στα περιφερειακά με ένταση που νομίζεις ότι η ταινία παίζεται με τα Surround, γιατί όπως λένε δεν παίζουν συνέχεια!!!

Ίσως έχουμε μπερδευτεί.
Ίσως και να είναι θέμα γούστου. Το σίγουρο είναι πολλοί πλέον προσπαθούνε να φέρουνε την τηλεοπτική άποψη έργων, στην οθόνη του προβολέα τους.

Δεν θα σας πω αν είναι λάθος. Αναλογιστείτε την διαδρομή, κοιτάξτε δίπλα σας αν περάσατε τον ασθμαίνοντα κινηματογράφο και σκεφτείτε τι θα μπορεί να διορθωθεί προς αυτή τη κατεύθυνση ακόμη και αν αυτό απαιτούσε ανακοπή της φούριας σας.
Σε μερικούς λείπουν λίγα, σε άλλους περισσότερα.

Η ουσία κρύβετε όχι στο τι πιστεύουμε ότι θέλουμε, αλλά στο τι πάμε να μιμηθούμε.
Αν είστε κοντά στο πρότυπο κάντε τις μικρο-αλλαγές στο σύστημα σας που θα σας φέρουν τη τελειότητα. Ένα DVD, ένα καλώδιο, μια ρύθμιση.

Αν έχετε ξεφύγει πολύ θα έλεγα , slow down your horses and enjoy the ride!!

 

[VIDEOMIX]

Πολλά απο αυτά συλλογίσθηκα προχθές στο βίλατζ. Μάλιστα έγινε και το θέμα συζήτησής μας. Λέγαμε...<<ρε σείς, μήπως γινώμαστε υπερβολικοί στο τι θέλουμε απο τον βιντεοπροβολέα του σπιτιού μας; Διοτι για σινεμά εικόνα μιλάμε και οχι για τηλεόραση.>>
Διοτι βλέπωντας την εικόνα στην max screen οθόνη, συμπέρανα πως ο βιντεοπροβολέας μου έχει πολύ καλύτερη εικόνα. Πόσο μάλλον σε λίγο που θα βλέπουμε ταινίες HD!!!!
Ας μην είμαστε λοιπόν άπληστοι και κυρίως, άδικοι στις κρίσεις μας. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα φυσικά.

 

[unforgiven]

Το ίδιο σκεφτόμουν και εγώ πρόσφατα.
Έχοντας ένα κορυφαίο σύστημα (για τις δικές μου οικονομικές δυνατότητες) όσον αφορά την παρακολούθηση κινηματογραφικών έργων (Sanyo Z4+Denon 1920+ρύθμιση by Βαγγέλης Λάμπρου), κάτι με... έτρωγε... :roll:
Η εικόνα μου φαινόταν μουντή, τα χρώματα σαν να τους λείπει κάτι, τα λευκά κάπως γκρίζα, τα μαύρα χωρίς λεπτομέρειες, ήθελα περισσότερο φως...
Φυσικά είχα συνηθίσει τον συνδυασμό που σκοτώνει: Nova+29" crt...
Άναψα και την τηλεόραση και παρακολουθούσα παράλληλα. Έχοντας απόλυτη εμποστοσύνη στα μάτια Βαγγέλη και τα μηχανήματά του, κατάλαβα πόσο λάθος ήταν η τηλεόραση: Πολύ φωτεινή (που αν ήταν 92" θα με στράβωνε), τα χρώματα υπερτονισμένα, οι αποχρώσεις αφύσικες, τα φωτεινά "αρπαγμένα", τα κόκκινα "χυμένα", τα μαύρα ελαφρώς πρασινωπά, τα πρόσωπα ελαφρώς κόκκινωπα... Μαύρο χάλι.
Και ηρέμησα... και άρχισα πράγματι να απολαμβάνω το ιδιωτικό μου σινεμά.
(Βέβαια, και λόγω επαγγέλματος, είχα συνηθίσει την τηλεοπτική εικόνα που σας περιέγραψα. Αλλά άλλο τηλεόραση, άλλο κινηματογράφος. Ακόμα και στις καλές τους μορφές, είναι διαφορατικά πράγματα)

 

[Βαγγέλης Λάμπρου]

Unforgiven και VideoMix,
αν και η έγχρωμη τηλεόραση, εννοώντας την CRT, μας έδωσε από τα γεννοφάσκια της καλύτερο μαύρο, δυνατότερο λευκό και υπερκορεσμένα χρώματα όλοι μας συνηθίσαμε να παρακολουθούμε με αυτές τις κινηματογραφικές ταινίες και ελάχιστοι αναρωτήθηκαν αν αυτό που βλέπουν είναι σωστό, εκτός φυσικά του κάδρου που η διαφορά ήταν οφθαλμοφανής.

Έτσι η τηλεόραση δεν έγινε μόνο ο θύτης στις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά και στην κινηματογραφική αντίληψη της εικόνας που έχουμε στο μυαλό μας. Κάτι φυσιολογικό αφού τηλεόραση βλέπουμε κάποιες ώρες κάθε μέρα ενώ οι πιο πιστοί στις αίθουσες να δουν ένα ή άντε δύο έργα κάποιες βδομάδες.

Η τηλεοπτική αντίληψη που έχουμε μέσα μας γαλουχημένη τόσα χρόνια είναι εξαιρετικά δυνατή.
Όταν δοκιμάζω να κατεβάσω τη φωτεινότητα σε ένα προβολέα για να δείξει σωστά και με αληθοφάνεια οι περισσότεροι αντιδρούν.
Ο Ανδρέας από την άλλη αν δεν ρετουσάρει ένα προβολέα στο μαγαζί να παίζει τραβώντας το μάτι του κόσμου, νομίζετε θα ήταν ο αξεπέραστος Ανδρέας που βρίσκει στον καθένα το έταιρο προβολικό του ταίρι;

Το λάθος της τηλεόρασης δυστυχώς όχι μόνο το μοιραστήκαμε αλλά το κάναμε και κομμάτι της αντίληψης μας. Μια βόλτα όμως στο πλησιέστερο κινηματογράφο θα μας δείξει αν είμαστε κοντά στο ζητούμενο.
Αν βγαίνοντας από εκεί δείτε ότι το σύστημα σας τα κάνει όλα λίγο καλύτερα είστε σε καλό δρόμο. Ίσως και στον ιδανικό.
Αν τα κάνει όμως τόσο καλύτερα που μοιάζουν διαφορετικά, απλά βρίσκετε σε κάποιον άλλον.
Όσοι δέχονται να κοιτάξουν ξανά πίσω, παρατώντας υπερβολική φωτεινότητα, χτυπητά χρώματα και διευρυμένη οξύτητα αγαπάνε πολύ την πραγματική αίθουσα και ευτυχώς στη δουλειά μου έχω συναντήσει αρκετούς.

Εμείς, οι λοιποί, δεν είμαστε φυσικά ικανοί να σταματήσουμε κανένα τεχνολογικό τρένο, αλλά μπορούμε με τη προτιμηση μας σε συσκευές, να δείξουμε στις κατασκευάστριες εταιρίες τον εναλλακτικό δρόμο που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν.

 

[Gebreselassie]

Βαγγέλη έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες.
Φυσικά δεν φταίει ο κόσμος. Οι εταιρίες κατασκευής ήξεραν καλά τι έπρεπε να δώσουν με τις CRT TVs για να εντυπωσιάσουν και το έκαναν. Βέβαια αυτά τα... μέσα προβολής έπρεπε να επιτελέσουν ένα δύσκολο έργο. Δεν φιάχτηκαν ποτέ για HI END χρήση. Φιάχτηκαν για να μπορεί να βλέπει κάποιος... κάτι, σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Με αυτή τη λογική αυτά που λες είναι ψιλά γράμματα.
Το κακό είναι ότι η λάθος εικόνα έγινε συνήθεια και οι περισσότεροι αποζητούν αυτά παρά το αληθινό και όπως και στον ήχο προτιμούν τον εντυπωσιασμό από τον ρεαλισμό ή στην καλύτερη των περιπτώσεων την ευφωνία.

Γεγονός είναι ότι θέλουμε πολλά ψωμιά ακόμη.
Λαμβάνοντας ως παράδειγμα πρώτον από όλους τον εαυτό μου, το μόνο που κατάλαβα είναι ότι μόνον η μακρόχρονη συμβίωση με τα μέσα προβολής μεγάλης εικόνας, είναι σε θέση να σε κάνει να κατανοήσεις κάποτε, όχι την λεπτομέρεια αλλά τουλάχιστον τα βασικά...

Μεταξύ μας, δεν σας κρύβω ότι αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο τα πέρνω στο κράνος, όταν ακούω παιδιά που δεν έχουν προβολέα να εκφράζουν άποψη για ποιότητα εικόνας μεταξύ προβολικών...

Και ένα τελευταίο. Αν στον ήχο η διαμόρφωση χώρου είναι το Α και το Ω, στην εικόνα ο χώρος είναι επίσης που θα κάνει την μέρα... νύχτα. Με λίγα λόγια σε ένα κανονικό σπίτι ΠΟΤΕ δεν θα πάρει κάποιος το 100% των δυνατοτήτων του προβολέα του. Όλοι στην προσπάθεια θα μείνουμε...

 

[minas]

Η τηλεοπτική αντίληψη που έχουμε μέσα μας γαλουχημένη τόσα χρόνια είναι εξαιρετικά δυνατή.
Όταν δοκιμάζω να κατεβάσω τη φωτεινότητα σε ένα προβολέα για να δείξει σωστά και με αληθοφάνεια οι περισσότεροι αντιδρούν.

Το λάθος της τηλεόρασης δυστυχώς όχι μόνο το μοιραστήκαμε αλλά το κάναμε και κομμάτι της αντίληψης μας. Μια βόλτα όμως στο πλησιέστερο κινηματογράφο θα μας δείξει αν είμαστε κοντά στο ζητούμενο.

Όσοι δέχονται να κοιτάξουν ξανά πίσω, παρατώντας υπερβολική φωτεινότητα, χτυπητά χρώματα και διευρυμένη οξύτητα αγαπάνε πολύ την πραγματική αίθουσα και ευτυχώς στη δουλειά μου έχω συναντήσει αρκετούς.

Μια παρατήρηση που μπορεί να γίνει είναι βέβαια το πόσο καλό σημείο αναφοράς είναι ο "πλησιέστερος κινηματογράφος" :twisted:

Μια και συζητήθηκε πολύ σε άλλο σημείο του φόρουμ όμως, και οι δικές μου παρατηρήσεις έχουν να κάνουν ακριβώς με τις παραμέτρους που αναφέρεις, είμαι περίεργος να ακούσω τη γνώμη σου -εφόσον υπάρχει- για την εικόνα του Village max της Αθήνας.

Ξεχνώντας μετρήσεις και patterns -που κι' αυτά έχουν τη θέση τους- αν τύχει και δεις μια ταινία στο V MAX πες μας τη γνώμη σου.