Το Renault Clio της Ellicon

[Giovanni Dimitropoulos]

Δυτικός άνεμος Η ποιότητα των εγκαταστάσεων ICE στην Ελλάδα έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια. Αδιάψευστος μάρτυρας το ταπεινό Clio 1.2 που ταξίδεψε μέχρι τη Γερμανία και κατέκτησε μια καθαρή πρωτιά σε ένα διεθνή διαγωνισμό!

 

[Giovanni Dimitropoulos]

To ICE δεν είναι μόνο “καλός ήχος στο αυτοκίνητο”. Είναι μεράκι, γνώση, κόλλημα, είναι διασκέδαση, μπορεί να είναι και η αναζήτηση του Ιερού Δισκοπότηρου με τη μορφή ενισχυτών ηχείων και CD .

Το μεράκι του Kώστα Χριστόπουλου για το ICE όχι μόνο δεν έχει χαθεί, αλλά φουντώνει με το πέρασμα του χρόνου μολονότι ο άνθρωπος είναι επαγγελματίας του χώρου, αφού εδώ και πολλά χρόνια είναι αντιπρόσωπος. Τον Κώστα πάντα τον ενδιέφερε να έχει ένα αυτοκίνητο που να παίζει πολύ καλά, και πάντα ασχολούνταν με ρυθμίσεις, αλλαγές και βελτιώσεις.

Μπορεί να σου μιλά για ώρες για κάποια λύση που σκέφτεται να εφαρμόσει ή για τον τρόπο που τον οδήγησε να καταλήξει στην ιδανική κλίση για το crossover στα ηχεία σου. Δείγμα της τελειομανίας του Χριστόπουλου είναι ότι σε καθένα από τους δεκάδες διαγωνισμούς που συμμετέχει κατεβαίνει με διαφορετικό ηχοσύστημα, και ότι κάθε φορά διαλέγει να διαγωνιστεί στην κατηγορία της ηχητικής ποιότητας, αποφεύγοντας τον εμπορικά πιο αβανταδόρικο χώρο των πολλών dB.

 

[Giovanni Dimitropoulos]

Το Clio που βλέπετε είναι το τελευταίο απόκτημά του, και από το 2001 αποτελεί το πεδίο των πειραματισμών του.
Κάθε νέα μορφή αυτού του συστήματος ακούγονταν όλο και καλύτερα, με επιστέγασμα τη τελική του μορφή, με την οποία απέσπασε την πρώτη θέση στο διεθνή διαγωνισμό της EMMA στην έκθεση του Sinsheim .
Εκεί κέρδισε το βραβείο Βest of Sound , δηλαδή το αυτοκίνητο με τον καλύτερο ήχο του διαγωνισμού, το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Expert Sound Only , και τη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό eSPL στην κατηγορία Pro 2!

Είναι μακρύς ο δρόμος!


Η απόσταση ενός καλού ηχοσυστήματος από ένα μέτριο είναι μεγάλη, αλλά η διαφορά μεταξύ ενός πολύ καλού συστήματος από ένα σχεδόν τέλειο είναι πολύ μικρή. Ομως ο κόπος που απαιτείται για να καλυφθεί αυτή η μικρή διαφορά είναι δυσανάλογα μεγάλος, κι αυτό το έχουν ζήσει στο πετσί τους όλοι όσοι έχουν μπλέξει με το κυνήγι της ηχητικής ποιότητας.

 

[Giovanni Dimitropoulos]

Στο Clio του Χριστόπουλου από την αρχή άρχισε να στήνεται ένα τρίδρομο σύστημα ηχείων, στο οποίο έγιναν πολλές παρεμβάσεις μέχρι να αγγίξει την τελειότητα.

Στη θέση της εργοστασιακής πηγής εγκαταστάθηκε το P 9 της Pioneer και ο ψηφιακός επεξεργαστής του. Κάθε κλάδος των ηχείων είναι ενεργός, ώστε να μπορείς να επέμβεις εύκολα ανά πάσα στιγμή.




Το ταμπλό ξηλώθηκε για να δημιουργηθούν θέσεις για τα μεγάφωνα των μεσαίων. Αρχικά τα tweeters μπήκαν πάνω στο ταμπλό, αλλά στη συνέχεια ενισχύθηκαν οι πόρτες και χρησιμοποιήθηκαν καλύτερα woofers , επομένως στον επόμενο διαγωνισμό τα tweeters τοποθετήθηκαν στις κολόνες. Κάθε στάδιο της εγκατάστασης γίνονταν από τον Γιώργο Κούτρα, ενώ οι ρυθμίσεις μετά από κάθε αλλαγή ολοκληρώνονταν μετά από πολύωρες ακροάσεις.


Η τελική μορφή
Στον τελευταίο διαγωνισμό στην Ελλάδα που είχα ακούσει το Clio του Χριστόπουλου, είχα εντυπωσιαστεί. Οι ξένοι κριτές που το άκουσαν από περιέργεια, αφού δεν το κρίναμε εμείς, συμφωνούσαν μαζί μου ότι έχει φτάσει σε κορυφαία ηχητικά επίπεδα για αυτοκίνητο. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τον Κώστα, που θέλησε να δοκιμάσει για άλλη μια φορά τις δυνάμεις του σε μια διεθνή διοργάνωση. Πέρασαν αρκετοί μήνες αναζητήσεων μέχρι να γίνει το Clio απόλυτο ηχητικό εργαλείο…

 

[Giovanni Dimitropoulos]

Βασική αλλαγή ήταν η χρήση ενός tweeter καθαρά για οικιακή χρήση: το Scanspeak Radiator αντικατέστησε το Scanspeak 2904. Το Radiator είναι ένα tweeter νέας εξελιγμένης σχεδίασης που ξεχωρίζει από το αιχμηρό phase plug στο κέντρο του διαφράγματος εκπομπής του, το οποίο δεν είναι θόλος αλλά έχει σχήμα δακτυλιδιού. Οι κολόνες του αυτοκινήτου ανασχεδιάστηκαν για να προσαρμοστούν εκεί τα tweeters .


Οι πόρτες ενισχύθηκαν με ηχοαπορροφητικά υλικά ( ricofon ) και αποσβεστικά (φύλλα Dynamat ), στις πόρτες τοποθετήθηκε ένα 13 in woofer της Scanspeak , και στις θέσεις που κατασκευάστηκαν στο ταμπλό παρέμειναν τα μεγάφωνα των μεσαίων της δανέζικης φίρμας. Η πηγή Pioneer P 9 διατηρήθηκε, και προκειμένου να εγκατασταθεί η μονάδα επεξεργασίας του woofer κοντά στην P 9 και κάτω από το ταμπλό ξηλώθηκε ο αερόσακος του συνοδηγού ώστε να δημιουργηθεί ένα σύστημα ροής αέρα για τον εξαερισμό της.


Οι τέσσερις ενισχυτές Genesis Dual Mono του συστήματος έχουν παραταχθεί σε μια θήκη που δημιουργήθηκε περιμετρικά του πορτμπαγκάζ. Το sub φορά ένα 10 in Peerless από τη σειρά XLS και φορτίζεται από μια καμπίνα με καθαρό όγκο 17 lt και με παθητικό ακτινοβολητή. Το Clio είναι αυστηρά προσανατολισμένο στις επιδόσεις, αλλά το πορτμπαγκάζ παρέμεινε χρηστικό επειδή οι ενισχυτές είναι υπερυψωμένοι από το δάπεδο, με αποτέλεσμα να μένει χώρος για μια βαλίτσα και δυο-τρία σακβουαγιάζ.


Μεγάλη προσοχή δόθηκε στις μονώσεις των μεταλλικών μερών αλλά και στις καλωδιήσεις, οι οποίες περάστηκαν μέσα από άφλεκτα “μακαρόνια”. Ολες οι γραμμές τροφοδοσίας και ηχείων “τραβήχτηκαν” με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να πριμοδοτήσουν το Clio με επιπλέον πόντους στο κατασκευαστικό μέρος.


Μόλις ο Κούτρας ολοκλήρωσε το Clio , ξεκίνησε η πολύμηνη διαδικασία των ρυθμίσεων μέσω της μονάδας DSP του Pioneer . Λίγο πριν το αυτοκίνητο φύγει για τη Γερμανία δημιουργήθηκε το τελικό set ρυθμίσεων με το οποίο διαγωνίστηκε, και με αυτές τις ρυθμίσεις το άκουσα όταν ήρθε στα γραφεία του POWER .





Διαφορετικό!
Τόσα χρόνια έχω δει και ακούσει εκατοντάδες αυτοκίνητα. Κάποια από αυτά ήταν φτιαγμένα για να παίζουν μουσική, μερικά έπαιζαν πολύ καλά ή και άριστα για αυτοκίνητα αφού οι εγκαταστάτες τα είχαν φροντίσει με πολύ μεράκι, και λίγα, μετρημένα στα δάκτυλα, έπαιζαν τόσο καλά που σε έκαναν να νομίζεις ότι κάθεσαι σε ένα καναπέ και ακούς ένα καλό οικιακό σύστημα.

Το Clio δεν σε δυσκολεύει καθόλου. Μέσα σ’ ένα λεπτό σε πείθει ότι ανήκει στην τελευταία κατηγορία.


Αυτό όμως είναι μόνο η αρχή, αφού έτσι σου δείχνει τη κλάση του και σε προκαλεί να ανακαλύψεις τα όριά του. Χρησιμοποιώντας τον επίσημο δίσκο αξιολόγησης της EMMA και μια σειρά από δικά μου αγαπημένα κομμάτια, άρχισα να ξεδιπλώνω το χαρακτήρα ενός ηχοσυστήματος που προκαλεί πολλές ευχάριστες εκπλήξεις.


Δύσκολα μπορείς να εστιάσεις σε επιμέρους τμήματα του φάσματος, επειδή το Clio δημιουργεί ένα ομοιογενές ηχητικό σύνολο με ροή και συνέχεια από το κάτω άκρο του φάσματος έως τις ανώτερες υψηλές. Το χαμηλό του έχει πειστική παρουσία και σε κανένα σημείο δεν δείχνει σημάδια απώλειας ελέγχου, ενώ ταυτόχρονα το “δέσιμο” του sub με τα μπροστινά ηχεία είναι απόλυτο!


Η μεσοχαμηλή και η μεσαία περιοχή “αναπνέουν”, έχουν ζωντάνια, και οι τραγουδιστές έχουν πειστικότατη παρουσία. Στις μεσοϋψηλές και υψηλές η φυσική απόδοση ηχοχρωμάτων και αρμονικών είναι εντυπωσιακή, διαυγής και λεπτομερής, και σε κάθε περίπτωση εύκολα συγκεντρώνεσαι στη μουσική αφού δεν χρειάζεται να προσέξεις τίποτε στην απόδοση του συστήματος.


Η μουσική σκηνή που στήνεται μπροστά από τον οδηγό έχει σαφέστατα καθορισμένο κέντρο και άκρα που ξεπερνούν τα όρια του αυτοκινήτου, ενώ το ύψος της παραμένει σταθερό. Οι αντηχήσεις του χώρου ηχογράφησης και οι θέσεις των ερμηνευτών στον εγκάρσιο άξονα είναι διακριτές. Ενα άλλο εντυπωσιακό σημείο τoυ Clio είναι το ότι από τη θέση του οδηγού εξακολουθείς να έχεις άριστη εικόνα ακόμη κι αν κινηθείς δεξιά-αριστερά.


Είναι περιττό να τονίσω ότι το Clio παίζει τα πάντα χωρίς ιδιοτροπίες, όμως είναι σπάνιο να βρεις άλλο ηχοσύστημα σαν αυτό, που σε βάζει κατευθείαν στην “καρδιά” της μουσικής και σε προτρέπει να ακούς μουσική αντί να προσέχεις τις ατέλειες. Ο ακροατής ενθουσιάζεται από την απόδοση των φωνών, τα ακουστικά όργανα αλλά και την ξεχωριστή αίσθηση ομοιογένειας.


Στην ερώτηση αν είναι τέλειο φυσικά η απάντηση είναι όχι, όμως λίγα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν επιπλέον, με δεδομένο το χώρο όπου έχει υλοποιηθεί το σύστημα. Λίγο περισσότερη ενέργεια στην περιοχή γύρω από τους 100 κύκλους και καλύτερη απόδοση από τη θέση του συνοδηγού -χωρίς να χαλάσει η κορυφαία αίσθηση που έχει ο οδηγός-, είναι το μοναδικό που θα μπορούσε να γίνει για τον ακροατή, κι αυτό δείχνει ότι το αυτοκίνητο μπορεί να συνεχίσει χωρίς καμία βελτίωση.




Το τέλος του δρόμου?
Ο ήχος του Clio μπορεί να σταθεί οπουδήποτε! Η ακρόασή του είναι εμπειρία, αφού δείχνει τα όρια της ηχητικής απόδοσης μέσα σε ένα αυτοκίνητο μικρών διαστάσεων.


Θα μπορούσες να πεις πως εδώ τελειώνουν οι ηχητικές αναζητήσεις στο αυτοκίνητο… Αντίθετα, εγώ πιστεύω πως είναι μόνο η αρχή όχι μόνο επειδή αποτελεί βάση για περαιτέρω βελτιώσεις αλλά και γιατί επιβεβαιώνει πως η “γλώσσα” του καλού ήχου είναι διεθνής -και οι ευρωπαϊκές πόρτες για το ελληνικό ICE είναι ανοιχτές. Κάτι μου λέει ότι στους επόμενους διαγωνισμούς οι ελληνικές συμμετοχές θα πληθαίνουν διαρκώς, και οι δυτικοευρωπαίοι θα αποκτήσουν ένα σοβαρό ανταγωνιστή στη μοιρασιά των βραβείων της ΕΜΜΑ.

ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ POWER TECHNIQUES

 

[pankrok]

χεχεχεχε...
εχεις παλια στοιχεια...
σε επιασα παλι...
λοιπον τα woofer εχουν αντικατασταθει απο το scanspeak 23w 4557 με δυο παθητικους ακτινοβολητες, οι ενισχυτες εχουν γινει dual mono extreme της genesis.
το midbass ειναι το 15W8531 revelator της scanspeak, ενω φυσικα η κατασκευη εχει τροποποιηθει γαι να χωρεσουν ολα.
το αυτοκινητο παιζει παπαδες (γαι αυτοκινητο) και η εγκατασταση δεν ειναι το δυνατο του σημειο...

 

[Giovanni Dimitropoulos]

χεχεχεχε...
εχεις παλια στοιχεια...
σε επιασα παλι...

Όχι εμένα!!!! :twisted: :twisted: :twisted:
Πάνο το Power Techniques "τσίμπησες"!!! :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: