I`m a Cyborg, but that`s ok (2006)

[Cine Gear]

I`m a Cyborg, but that`s ok (2006)

Ένα κορίτσι που βρίσκεται σε ψυχιατρικό ίδρυμα πιστεύει πως δεν είναι άνθρωπος, και ότι κάτω από το δέρμα της βρίσκεται μια μηχανή.

Εκεί θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί ένα αγόρι που έχει κατασκευάσει μια μηχανή με την οποία πιστεύει ότι μπορεί να κλέψει τις ψυχές των ανθρώπων.

http://www.cyborg2006.co.kr/

Ελληνικη πρεμιερα 20/3/2008

 

[Cine Gear]

Μια φορά κι ένα καιρό, σε ένα άσυλο ψυχιατρικό, γεμάτο ανθρώπους με περίεργες σκέψεις, ιδιόρρυθμες συμπεριφορές και... ζωηρή φαντασία, εισάγεται η Young-Gun: μία νεαρή κοπέλα που νομίζει ότι είναι cyborg.

Κανείς δεν ξέρει το μυστικό της. Και κανείς δεν την καταλαβαίνει.

Εκτός από τον Il-soon, ένα νεαρό κλεπτομανή που «κλέβει» τις ιδιότητες των άλλων. Έτσι, κι εκείνη του ζητά να της κλέψει τη συμπάθεια, ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, όπως της λέει η φανταστική φωνή που της ψιθυρίζει στο αυτί... Γιατί μόνο χωρίς αυτό το συναίσθημα θα μπορέσει να σκοτώσει αυτούς που κρατάνε φυλακισμένη την αγαπημένη της γιαγιά.

Και εκείνος, θα το κάνει. Και θα προσπαθήσει με το δικό του -σουρεαλιστικό, ονειρικό τρόπο- να τη βοηθήσει και να την επαναφέρει στην πραγματικότητα!

Τι κι αν είναι cyborg; Είναι.. Οκ. Είναι... έρωτας με την πρώτη ματιά!

http://www.cinemag.gr/movies.asp?catid=10179&subid=2&tag=9661&pubid=868600

 

[asikamin]

"Ένα κορίτσι που βρίσκεται σε ψυχιατρικό ίδρυμα πιστεύει πως δεν είναι άνθρωπος, και ότι κάτω από το δέρμα της βρίσκεται μια μηχανή.

Εκεί θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί ένα αγόρι που έχει κατασκευάσει μια μηχανή με την οποία πιστεύει ότι μπορεί να κλέψει τις ψυχές των ανθρώπων."

Από την Πόλη έρχομαι...

ή αλλιώς ο terminator συναντά τους ghostbusters!

 

[Cine Gear]

Μετά το γοητευτικά σαδιστικό "Sympathy for Lady Vengeance", την οπερέτα θανάτου "Oldboy" και το μοχθηρό έπος "Sympathy for Mr Vengeance" ο εκδικητής Τσαν Γουόκ Παρκ βάζει τελεία στην τριλογία της εκδίκησης και επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος... με μία σινεφίλ ρομαντική κομεντί, την οποία θα μπορούσε να δει - όπως λέει ο ίδιος - και η κόρη του...

 

[Cine Gear]

Μια κοπέλα που πιστεύει ότι είναι cyborg και θέλει να σώσει τη γιαγιά της από το γηροκομείο και ένας κλεπτομανής νεαρός ερωτεύονται μέσα σε ένα ψυχιατρείο και βρίσκουν καταφύγιο και κατανόηση ο ένας στον άλλο. Η Γιονγκ Γκουν εργάζεται σε ένα απρόσωπο εργοστάσιο που θυμίζει εικόνες από το μέλλον και, πιστεύοντας ότι είναι cyborg, ακούει τις φωνές που της δίνουν οδηγίες και χώνοντας καλώδια στο χέρι της, βάζει τον εαυτό της στην πρίζα. Οταν συνέλθει, βρίσκεται πια στο ψυχιατρείο. Ομως την ακολουθούν και οι εμμονές της. Η επικοινωνία της με τους ανθρώπους είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Μιλάει με τα μηχανήματα, αρνείται να φάει και γλείφει μπαταρίες, πιστεύοντας ότι της δίνουν ενέργεια.

Από την άλλη πλευρά, στο ίδιο ίδρυμα βρίσκεται ο κλεπτομανής Ιλ Σουν, ένας υπερκινητικός ψεύτης, που συνεχώς φέρνει τα πάνω κάτω και προκαλεί πονοκεφάλους στους ασθενείς και το προσωπικό. Θα νιώσει όμως αγάπη για τη Γιονγκ Γκουν και θα κάνει τα πάντα για να την κάνει να πιστέψει ότι μπορεί να καταφέρει τον σκοπό της, ενώ θα είναι ο μοναδικός που θα μπορέσει να την πείσει να φάει, καθώς βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου.

Τα χαρίσματα της ταινίας

Τα βασικά χαρίσματα της ταινίας είναι το δυνατό εικαστικό μέρος, αλλά και το δόσιμο των δύο ηθοποιών, της νεαρής Λι Σουμ Τζονγκ, που έφτασε κάτω από 40 κιλά για να παίξει τον ρόλο, και του Ρέιν, Ασιάτη ποπ σταρ στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ