MERCURY - Σύστημα Ενεργών Ηχείων

[STENTOR]

Στα χέρια φίλου έφτασαν τα συγκεκριμένα μεγάφωνα της κινεζικής Hi-Vi (Swan) που θέλει να χρησιμοποιήσει στην κατασκευή ενός ενεργού συστήματος για το σπίτι.
Διαπίστωσα –οπτικά– πως έχουν εξαιρετικό λόγο τιμής προς ποιότητα κατασκευής και πως τα χαρακτηριστικά τους (Thiel-Small κι απόκριση συχνότητας), μετά από «στρώσιμο» αρκετών ωρών, δεν διέφεραν από του κατασκευαστή παρά μέσα στα αποδεκτά όρια. Ειδικά η απόκριση του sqwuaker ήταν ελαφρώς «ομαλότερη» από τη δημοσιευμένη, ενώ του tweeter δεν έκρυβε κάποια «έκπληξη».
Η απόκριση των «μεταλλικών» κώνων των woofer-mid εμφάνισε την «έξαρση» πέριξ των 3KHz (δημοσιεύεται και από τον κατασκευαστή), οπότε θα ήταν «φρόνιμο» να λειτουργήσουν τουλάχιστον μια οκτάβα χαμηλότερα και με «απότομο φιλτράρισμα».
Ασχολήθηκα για να δώσω τις κατευθυντήριες γραμμές και μόνο, αφού με καμπίνα, πλακέτες και κατασκευή θα ασχοληθεί ο ίδιος. Δεν έχει αποφασίσει ακόμα για τον τύπο «φόρτισης», οπότε δε χρησιμοποίησα κάποια ηλεκτρονική «υποβοήθηση» ( D.Keele 6ης τάξης bass-reflex ή «διόρθωση» S.Linkwitz για κλειστό ηχείο) στην αναπαραγωγή των χαμηλών. Η μόνη προϋπόθεση που τίθεται είναι το πλάτος του ηχείου να είναι 25εκ, διότι εκεί διορθώνω (+3dB) την «αύξηση ευαισθησίας» λόγω πλάτους μπάφλας, με ξεχωριστό μεγάφωνο κι ενισχυτή.
Τα προτεινόμενη πρακτική είναι φίλτρα 4ης τάξης Linkwitz-Riley για όλους τους «δρόμους» και τέσσερις ενισχυτές LM3886 (ένας ανά μεγάφωνο).
Το ηλεκτρονικό κροσόβερ δεν παρουσιάζει κάποια καινοτομία, εκτός της υβριδικής επιλογής «φιλτραρίσματος» των συχνοτήτων των tweeter και squawker. Το ήμισυ των εν λόγω φίλτρων είναι «ηλεκτρονικό» (πριν τον ενδεδειγμένο ενισχυτή) και το άλλο μισό είναι «παθητικό» (μετά τον ενδεδειγμένο ενισχυτή). Η λογική που μού επιτρέπει αυτή την επιλογή είναι πως ούτως ή άλλως θα χρειαζόμουν δυο «μεγάλους» κι ακριβούς πυκνωτές προστασίας αυτών των «ευαίσθητων» μεγαφώνων θόλου (DC-offset’s και «θόρυβοι» έναρξης-παύσης των ενισχυτών), οπότε πρόσθεσα δυο πηνία ακόμα κι αφαίρεσα το αντίστοιχο «μέρος» από τα ηλεκτρονικά φίλτρα.
Κλείνοντας υπενθυμίζω πως το ηλεκτρονικό κροσόβερ θέλει προσοχή στην απόζευξη των τελεστικών, πως η τροφοδοσία των ενισχυτών LM3886 χρειάζεται να διατηρηθεί στα όρια τάσης που εξασφαλίζει ότι τα «ενσωματωμένα» κυκλώματα προστασίας τους θα παραμένουν ολοκληρωτικά αδρανή (±25…max.30V) και τέλος πως δεν συγχωρούνται «τσιγκουνιές» στον μετασχηματιστή, στους ηλεκτρολυτικούς των τροφοδοτικών και στις ψύκτρες των ενισχυτών.

 

[STENTOR]

Για την ολοκλήρωση του συστήματος χρειάζεται κι ένας προενισχυτής.
Η επιμονή του φίλου πως δεν θα χρειαστεί ποτέ περισσότερες από δύο εισόδους (RHONO και LINE), η αρνητική γνώμη του για τους «all in one and go» προενισχυτές RIAA και η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει 4μετρα καλώδια «οδήγησης» προς τα ενεργά ηχεία, οδήγησαν στο να δώσω τις κατευθυντήριες γραμμές που εμφανίζονται στο διάγραμμα.
Η ενίσχυση κάθε σταδίου κινείται εντός των ορίων που εξασφαλίζουν γραμμικότητα, σταθερότητα, χαμηλό θόρυβο κι επαρκή όρια υπερφόρτωσης.
Το «φορτίο» RC για την κεφαλή (ΜΜ) ορίζεται κύρια από τον κατασκευαστή της και δευτερευόντως από την ακουστική «εμπειρία» του χρήστη, το ποτενσιόμετρο έντασης είναι διακοπτικό (κανονικό SHUNT κι όχι τύπου LADDER), το ρεύμα εξόδου είναι «ανεξάντλητο» για το εν λόγω φορτίο (καλώδιο + ηλεκτρ. κροσόβερ) και προέρχεται από ένα συμπληρωματικό ζεύγος διακριτών τρανζίστορ πολωμένο σε τάξη-Α.
Η σταθεροποιημένη τροφοδοσία είναι ανεξάρτητη για κάθε κανάλι και «πηγάζει» από κοινό μετασχηματιστή με πολλαπλά τυλίγματα.
Να υπενθυμίσω πως αντίστοιχης φιλοσοφίας είναι και η τροφοδοσία των ενεργών ηχείων με τη διαφορά πως κάθε ηχείο διαθέτει ανεξάρτητο μετασχηματιστή 300VA (εξυπακούεται πως και τα δύο ηχεία «μπαίνουν στην πρίζα»).