Απλά πράγματα

[costas EAR]

Απάντηση: Απλά πράγματα

Αρχίζουμε όλοι τελικά συνειδητοποιούμε ότι το σημαντικότερο όλων είναι ο χώρος ακρόασης.
Πείτε μου τη γνώμη σας : οι διαχύτες είναι καλύτερο να μπαίνουν απέναντι από τα ηχεία και τα απορροφητικά πάνελ πίσω απο αυτά (δεν εννοω μπασοπαγιδες αλλα πάνελ για τα μεσαία) ή το αντίστροφο, διαχύτες πίσω από τα ηχεία και απορροφητικά απέναντι??

η επιφάνεια με τους διαχυτές σχηματίζει μια "ζωντανή πλευρά", που αποκαλείται "live end", ενώ η επιφάνεια με την απορρόφηση σχηματίζει μια "νεκρή πλευρά" που αποκαλείται "dead end". Όλο μαζί, LEDE, μια πολύ διαδεδομένη πλέον τακτική.

και οι δυο τρόποι υλοποίησης του LEDE που αναφέρεις, είναι αποδεκτοί και ο κάθε τρόπος χρησιμοποιείται από διαφορετικές φίρμες.

ΙΜΗΟ είναι προτιμότερο το DE να είναι πίσω από τη θέση ακρόασης και το LE πίσω από τα ηχεία, ώστε όλη η πλευρά του δωματίου που φιλοξενεί τα ηχεία να είναι "ζωντανή" (όπως και οι πλαϊνοί τοίχοι, εκεί που σκάει η πρώτη αντανάκλαση των ηχείων). Σ'αυτό, εκτός των άλλων, συμβάλλει και μια καθαρά προσωπική μου "προτίμηση" αν θες, κατά την οποία δεν θέλω να έχω την "εντύπωση" πως βγαίνει ήχος και από πίσω μου, προτιμώ να "σβήνει" εκεί πίσω το σύμπαν όλο και να έχω ξεκάθαρα την πηγή της μουσικής σκηνής μπροστά. Βέβαια, αυτά είναι προσωπικές προτιμήσεις και ελάχιστη σημασία έχουν.

Στα περισσότερα στούντιο γίνεται το αντίθετο, αλλά για άλλους λόγους, κυρίως για λόγους χρηστικότητας.

παρένθεση: για δίπολο ηχείο (βλέπε π.χ. μάγκνεπαν), η προτεινόμενη από μένα υλοποίηση του LEDE είναι μονόδρομος. Άρα, αν φτιάξεις έτσι το χώρο, δεν έχεις κανένα πρόβλημα οποτεδήποτε να τοποθετήσεις και δίπολο, χωρίς ουδεμία αλλαγή στο χώρο.

Ταυτόχρονα, το που θα τοποθετηθούν οι διαχυτές στο χώρο είναι (γενικά μιλώντας) παντελώς αδιάφορο. Σίγουρα το ζητούμενο ΔΕΝ είναι η "συμμετρία-ισοκατανομή-αναλογία-ομοιότητα" δεξιά-αριστερά. Μάλλον η "τυχαιότητα" είναι το ζητούμενο. Βέβαια, το "τυχαίο" δεν είναι και τόσο "τυχαίο" τελικά, καθώς ιδανικά πρέπει να κάνεις πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς για να ανακαλύψεις τη μέγιστη τυχαιότητα! χαχαχχαχαχα

 

[costas EAR]

Απάντηση: Re: Απλά πράγματα

Αριστερό ηχείο με αρνητικό κυρίως EQ μόνο μέχρι τα 100Hz:

Δεξί ηχείο με αρνητικό κυρίως EQ μόνο μέχρι τα 100Hz:

από τα παραπάνω σχεδιαγράμματα αποσβενόμενων κυμάτων φαίνεται η εξαιρετική δουλειά που κατάφεραν τα χρησιμοποιούμενα υλικά! ΜΠΡΑΒΟ και από μένα, φανταστική δουλειά!

Μια μικρή μόνο παρατήρηση-σχόλιο: ΙΜΗΟ έχεις παρακόψει τις πολύ χαμηλές, δηλαδή από 75 ή 100 Hz και κάτω νομίζω πως άλλα 2-3 db πάνω θα ήταν ευπρόσδεκτα, για πολλούς λόγους, όπως πχ για της καμπύλες φλέτσερ-μάνσον ακουστότητας. Μια ιδέα λέμε...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που παραμένει είναι η ανωμαλία στην περιοχή των 400Hz. Οφείλεται στο πάτωμα και απαιτεί μεγαλύτερο και παχύτερο χαλί για να αντιμετωπισθεί.

Να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Δεν υπάρχει χαλί που να του πεις να κάνει δουλειά στους 400 και να την κάνει εκεί. χαχαχαχαχα, αυτά δε γίνονται...

Άλλωστε, το "πρόβλημα" δεν είναι ένα ξεκάθαρο "σημείο", εκεί που λες στους 400, αλλά σε διάφορα πολλαπλάσια αυτής της συχνότητας, ένθεν κι ένθεν. Δε ξέρω αν βλέπεις το "μοτίβο"... Πρόκειται ΙΜΗΟ για εναπομείναντες ενεργούς ρυθμούς του δωματίου.

Αν ο ρυθμός απόσβεσης (αρ τι σίξτι) του δωματίου στο εύρος 300 έως 3Κ είναι σταθερός, δε χρειάζεσαι περισσότερη διάχυση. Δε νομίζω όμως πως είναι σταθερός... Αν λοιπόν δεν είναι σταθερός όπως φαντάζομαι, τότε απλά χρειάζεσαι κι άλλη διάχυση σε αυτό το φάσμα μέχρι να επιτύχεις σταθερή τιμή αρ-τι-σίξτι.

Μετά το συζητάμε αν θες. Εμένα μου αρέσει πάντως ΠΟΛΥ η απόκριση από 850 κύκλους μέχρι 20 κ, δε θα άλλαζα τίποτα. Νομίζω πως προσφέρει εξαιρετικά ευχάριστο και ξεκούραστο άκουσμα ως έχει, χωρίς να χάνεις την αντίληψη οποιασδήποτε μικρολεπτομέρειας. Πιο κάτω, όλο το φάσμα θα το σήκωνα 3 db ώστε να ακολουθεί αυτή την ομαλή πτωτική πορεία του άνω φάσματος που είπα πριν. Δηλαδή θα ήθελα να ξεκινάει στα 65 db στους 30 κύκλους και να φτάνει ομαλά στα 62,5 στους 800 (ως έχει) και συνεχίζοντας προς τα πάνω να φτάνει τελικά λίγο κάτω από τα 60 db στους 14-15 κ (ως έχει). 5-6 db συνολική πτώση σε όλο το ακουστό φάσμα, ένα γλυκό ρολ-οφ που λένε, σούπερ ντούπερ θεϊκό άκουσμα!!!!!

Αν θεωρήσουμε πως είναι κακό το θετικό gain εκεί κάτω και πως η φλατ απόκριση είναι το ζητούμενο, τότε προσωπικά στο φάσμα από 420 μέχρι 3,8κ θα έδινα ένα αρνητικό gain με ένα ανοιχτό-ομαλό-χαλαρό παραμετρικό φίλτρο με -2.5db, και μόνο στο τέλος ένα νότς φίλτρο διόρθωσης (το πολύ +0,5db) στα 380 και 700Hz και θα το άφηνα στην ησυχία του. Ήδη δηλαδή είναι πολύ καλό. άκου μουσική, φτάνει πχια, φτάνει! χαχαχαχχαχαχα

 

[dapost]

Μια μικρή μόνο παρατήρηση-σχόλιο: ΙΜΗΟ έχεις παρακόψει τις πολύ χαμηλές, δηλαδή από 75 ή 100 Hz και κάτω νομίζω πως άλλα 2-3 db πάνω θα ήταν ευπρόσδεκτα, για πολλούς λόγους, όπως πχ για της καμπύλες φλέτσερ-μάνσον ακουστότητας. Μια ιδέα λέμε...

Μόλις φεύγει ο Χάρης (ο ακουστικός) τσιμπάω μερικά db στα χαμηλά ή ανοίγω το sub :107:

(Ξέχασα να αναφέρω ότι όλες οι μετρήσεις είναι χωρίς το sub.)

Να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Δεν υπάρχει χαλί που να του πεις να κάνει δουλειά στους 400 και να την κάνει εκεί. χαχαχαχαχα, αυτά δε γίνονται...
Άλλωστε, το "πρόβλημα" δεν είναι ένα ξεκάθαρο "σημείο", εκεί που λες στους 400, αλλά σε διάφορα πολλαπλάσια αυτής της συχνότητας, ένθεν κι ένθεν. Δε ξέρω αν βλέπεις το "μοτίβο"... Πρόκειται ΙΜΗΟ για εναπομείναντες ενεργούς ρυθμούς του δωματίου.

Έχεις δίκαιο, είναι πιο σύνθετο το πρόβλημα. Πάντως όταν μετρήσαμε με 10εκ. απορρόφηση στο πάτωμα, πήραμε πολύ καλλίτερη μέτρηση - που δυστυχώς δεν κράτησα να σου τη δείξω.

Αν ο ρυθμός απόσβεσης (αρ τι σίξτι) του δωματίου στο εύρος 300 έως 3Κ είναι σταθερός, δε χρειάζεσαι περισσότερη διάχυση. Δε νομίζω όμως πως είναι σταθερός... Αν λοιπόν δεν είναι σταθερός όπως φαντάζομαι, τότε απλά χρειάζεσαι κι άλλη διάχυση σε αυτό το φάσμα μέχρι να επιτύχεις σταθερή τιμή αρ-τι-σίξτι.

Σίγουρα πρέπει να ξαναμετρηθεί το RT60 γιατί από την τελευταία φορά έχουν γίνει αλλαγές και θα γίνουν κι άλλες.

Μετά το συζητάμε αν θες. Εμένα μου αρέσει πάντως ΠΟΛΥ η απόκριση από 850 κύκλους μέχρι 20 κ, δε θα άλλαζα τίποτα. Νομίζω πως προσφέρει εξαιρετικά ευχάριστο και ξεκούραστο άκουσμα ως έχει, χωρίς να χάνεις την αντίληψη οποιασδήποτε μικρολεπτομέρειας. Πιο κάτω, όλο το φάσμα θα το σήκωνα 3 db ώστε να ακολουθεί αυτή την ομαλή πτωτική πορεία του άνω φάσματος που είπα πριν. Δηλαδή θα ήθελα να ξεκινάει στα 65 db στους 30 κύκλους και να φτάνει ομαλά στα 62,5 στους 800 (ως έχει) και συνεχίζοντας προς τα πάνω να φτάνει τελικά λίγο κάτω από τα 60 db στους 14-15 κ (ως έχει). 5-6 db συνολική πτώση σε όλο το ακουστό φάσμα, ένα γλυκό ρολ-οφ που λένε, σούπερ ντούπερ θεϊκό άκουσμα!!!!!

Αν θεωρήσουμε πως είναι κακό το θετικό gain εκεί κάτω και πως η φλατ απόκριση είναι το ζητούμενο, τότε προσωπικά στο φάσμα από 420 μέχρι 3,8κ θα έδινα ένα αρνητικό gain με ένα ανοιχτό-ομαλό-χαλαρό παραμετρικό φίλτρο με -2.5db, και μόνο στο τέλος ένα νότς φίλτρο διόρθωσης (το πολύ +0,5db) στα 380 και 700Hz και θα το άφηνα στην ησυχία του. Ήδη δηλαδή είναι πολύ καλό. άκου μουσική, φτάνει πχια, φτάνει! χαχαχαχχαχαχα

Χαίρομαι που σου αρέσει. Θα δοκιμάσω τις αλλαγές που προτείνεις.

 

[dapost]

Re: Απάντηση: Απλά πράγματα

Αρχίζουμε όλοι τελικά συνειδητοποιούμε ότι το σημαντικότερο όλων είναι ο χώρος ακρόασης.
Πείτε μου τη γνώμη σας : οι διαχύτες είναι καλύτερο να μπαίνουν απέναντι από τα ηχεία και τα απορροφητικά πάνελ πίσω απο αυτά (δεν εννοω μπασοπαγιδες αλλα πάνελ για τα μεσαία) ή το αντίστροφο, διαχύτες πίσω από τα ηχεία και απορροφητικά απέναντι??

Δεν έχω προσωπική εμπειρία. Στο δικό μου δωμάτιο ήταν τόσα τα προβλήματα στις χαμηλές τα οποία προσπαθήσαμε να λύσουμε με απορρόφηση που η διάχυση ήρθε σε δεύτερη μοίρα. Επίσης το δωμάτιο είναι τόσο μικρό που δεν έχει χώρο για βαρβάτους διαχυτές. Νομίζω το σημαντικότερο είναι να μπαίνουν στη σωστή απόσταση από τον ακροατή, ανάλογη με την περιοχή λειτουργίας τους. (Κάτι που δεν ισχύει απόλυτα στη δική μου περίπτωση, δυστυχώς). Πολλοί υποστηρίζουν πάντως ότι επειδή οι διαχυτές "παίζουν" και αυτοί, καλό είναι να μην μπαίνουν στις πρώτες, πρώιμες ανακλάσεις και "αλλοιώνουν" τον ήχο.

 

[vlasis]

Απάντηση: Απλά πράγματα

Dapostako .....πολυ οργανωμενη και ουσιαστικη δουλιτσα --τυχερακια--εγινε στον χωρο σου!!!!!!!!!

Το τυχερακια παει στο οτι μπορεις να δουλεψεις και να βαλλεις τα απαραιτητα προιοντα με σκοπο τον σωστοτερο ηχητικα- ακουστικα χωρο!!!!

Μπραβο αγορινα.......σε σωστο δρομο σε βρισκω!!!!


ΕΠΙΘΥΜΩ ΑΚΡΟΑΣΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!!!!!

:410::410::410:

 

[lefdig]

Απάντηση: Απλά πράγματα

η επιφάνεια με τους διαχυτές σχηματίζει μια "ζωντανή πλευρά", που αποκαλείται "live end", ενώ η επιφάνεια με την απορρόφηση σχηματίζει μια "νεκρή πλευρά" που αποκαλείται "dead end". Όλο μαζί, LEDE, μια πολύ διαδεδομένη πλέον τακτική.

και οι δυο τρόποι υλοποίησης του LEDE που αναφέρεις, είναι αποδεκτοί και ο κάθε τρόπος χρησιμοποιείται από διαφορετικές φίρμες.

ΙΜΗΟ είναι προτιμότερο το DE να είναι πίσω από τη θέση ακρόασης και το LE πίσω από τα ηχεία, ώστε όλη η πλευρά του δωματίου που φιλοξενεί τα ηχεία να είναι "ζωντανή" (όπως και οι πλαϊνοί τοίχοι, εκεί που σκάει η πρώτη αντανάκλαση των ηχείων). Σ'αυτό, εκτός των άλλων, συμβάλλει και μια καθαρά προσωπική μου "προτίμηση" αν θες, κατά την οποία δεν θέλω να έχω την "εντύπωση" πως βγαίνει ήχος και από πίσω μου, προτιμώ να "σβήνει" εκεί πίσω το σύμπαν όλο και να έχω ξεκάθαρα την πηγή της μουσικής σκηνής μπροστά. Βέβαια, αυτά είναι προσωπικές προτιμήσεις και ελάχιστη σημασία έχουν.

Στα περισσότερα στούντιο γίνεται το αντίθετο, αλλά για άλλους λόγους, κυρίως για λόγους χρηστικότητας.

παρένθεση: για δίπολο ηχείο (βλέπε π.χ. μάγκνεπαν), η προτεινόμενη από μένα υλοποίηση του LEDE είναι μονόδρομος. Άρα, αν φτιάξεις έτσι το χώρο, δεν έχεις κανένα πρόβλημα οποτεδήποτε να τοποθετήσεις και δίπολο, χωρίς ουδεμία αλλαγή στο χώρο.

Ταυτόχρονα, το που θα τοποθετηθούν οι διαχυτές στο χώρο είναι (γενικά μιλώντας) παντελώς αδιάφορο. Σίγουρα το ζητούμενο ΔΕΝ είναι η "συμμετρία-ισοκατανομή-αναλογία-ομοιότητα" δεξιά-αριστερά. Μάλλον η "τυχαιότητα" είναι το ζητούμενο. Βέβαια, το "τυχαίο" δεν είναι και τόσο "τυχαίο" τελικά, καθώς ιδανικά πρέπει να κάνεις πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς για να ανακαλύψεις τη μέγιστη τυχαιότητα! χαχαχχαχαχα

Κώστα συμφωνώ με την άποψη σου αλλά δυστυχώς ο χώρος μου δεν μου αφήνει χωροταξικώς τα περιθώρια να τοποθετήσω διαχύτες πίσω από τα ηχεία αλλά απέναντι. Οπότε αναγκαστικά η απορρόφηση πάει πίσω από τα ηχεία. Πάνω στο ταβάνι έχω ήδη τοποθετήσει skyline για διάχυση. To ζήτημα είναι ότι πιθανόν η απορρόφηση πίσω από τα ηχεία να θαμπώνει τον ήχο. Εσύ έχεις παρατηρήσει κάτι παρόμοιο?

 

[dapost]

Re: Απάντηση: Απλά πράγματα

Dapostako .....πολυ οργανωμενη και ουσιαστικη δουλιτσα --τυχερακια--εγινε στον χωρο σου!!!!!!!!!

Το τυχερακια παει στο οτι μπορεις να δουλεψεις και να βαλλεις τα απαραιτητα προιοντα με σκοπο τον σωστοτερο ηχητικα- ακουστικα χωρο!!!!

Μπραβο αγορινα.......σε σωστο δρομο σε βρισκω!!!!


ΕΠΙΘΥΜΩ ΑΚΡΟΑΣΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!!!!!

:410::410::410:

Μερσί Βλάση (και όλους). Το σπίτι είναι ανοικτό για όλους.

 

[stathis]

Απάντηση: Απλά πράγματα

ΙΜΗΟ είναι προτιμότερο το DE να είναι πίσω από τη θέση ακρόασης και το LE πίσω από τα ηχεία, ώστε όλη η πλευρά του δωματίου που φιλοξενεί τα ηχεία να είναι "ζωντανή" (όπως και οι πλαϊνοί τοίχοι, εκεί που σκάει η πρώτη αντανάκλαση των ηχείων). Σ'αυτό, εκτός των άλλων, συμβάλλει και μια καθαρά προσωπική μου "προτίμηση" αν θες, κατά την οποία δεν θέλω να έχω την "εντύπωση" πως βγαίνει ήχος και από πίσω μου, προτιμώ να "σβήνει" εκεί πίσω το σύμπαν όλο και να έχω ξεκάθαρα την πηγή της μουσικής σκηνής μπροστά.
.... Για home cinema?

Στα περισσότερα στούντιο γίνεται το αντίθετο, αλλά για άλλους λόγους, κυρίως για λόγους χρηστικότητας.
Δηλαδη?

:107:

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: Απλά πράγματα

Καλές ακροάσεις εύχομαι.

 

[costas EAR]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Απλά πράγματα

Πολλοί υποστηρίζουν πάντως ότι επειδή οι διαχυτές "παίζουν" και αυτοί, καλό είναι να μην μπαίνουν στις πρώτες, πρώιμες ανακλάσεις και "αλλοιώνουν" τον ήχο.

κουραφέξαλα. (μου επιτρέπεις, ε; :116::116: )

Ας το αιτιολογήσω όμως, με απλά λόγια, κατανοητά:

Στην πρώτη ανάκλαση, στον πλαϊνό τοίχο δηλαδή, ότι υλικό και να υπάρχει θα έχει ...αντανάκλαση. Αυτή η αντανάκλαση ΔΕΝ είναι "διαφορετική" από αυτήν που παράγει η πηγή, και φυσικά ΔΕΝ "αλλοιώνει" τον ήχο που αντανακλά, αλλά λόγω του τρόπου της αντανάκλασης θα υπάρχουν ακυρώσεις ή διαφορές φάσεις.

Αν βάλεις απορρόφηση, ΤΟΤΕ τα πράγματα είναι χειρότερα, διότι δε θα βρεις απορρόφηση που να κάνει ομοιόμορφη δουλειά στο φάσμα, με αποτέλεσμα ΤΟΤΕ να "αλλοιώνεις" τον ήχο, δημιουργώντας συχνοτικές μεταβολές (βυθίσεις) στις περιοχές αντανάκλασης. Δηλαδή, από αυτό που παίζει η πηγή (ηχείο) εσύ αφήνεις άλλο πράγμα στο δωμάτιο, το οποίο προστίθεται σε αυτό που παίζει η πηγή και το "διαφοροποιεί". Πχ, μειώνεις πρίμα.

Οποιοδήποτε υλικό με επίπεδη επιφάνεια (είτε συνολικά είτε τμηματικά) το οποίο δεν κάνει διάχυση, όταν τοποθετείται στην πρώτη αντανάκλαση θα λειτουργήσει στην προσπίπτουσα ηχητική δέσμη σαν "καθρέπτης", κατευθυντικά, δίνοντας μεγάλη ενέργεια σε συγκεκριμένη πορεία, αποπροσανατολίζοντας τον ακροατή από την πηγή (το ηχείο). Αν όμως αυτό το υλικό που θα τοποθετηθεί στην πρώτη αντανάκλαση λειτουργεί ως διαχυτής, τότε αντί να αντανακλά δέσμη μεγάλης ενέργειας σαν καθρέπτης - κατευθυντικά, δίνει μικρής ενέργειας άπειρες δέσμες προς όλες τις κατευθύνσεις. Η ηχητική αυτή ενέργεια, εννοείται πως δεν διαφοροποιείται από την αρχική, διότι αποτελεί απλή αντανάκλαση, και εκεί που δε δουλεύει ο διαχυτής απλά δε "διαχέει" προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά αρχίζει να περιορίζεται το εύρος διάχυσης και "διασποράς" του ήχου. Με κανένα τρόπο δεν "αλλοιώνει" τον ήχο, ιδίως όταν μιλάμε για ισοφασικούς διαχυτές. Μα για όνομα... ούτε παράγει ήχο το ίδιο, ούτε κάνει επιλεκτική απορρόφηση στο φάσμα (το δεύτερο αν θέλετε το συζητάμε περαιτέρω, αλλά δεν αξίζει τον κόπο).

Συνολικά κοιτάζοντας το θέμα, είναι πραγματικά απλό να κατανοήσουμε πως ακούμε το χώρο κι όχι το ηχείο. Σε αυτό δε νομίζω να διαφωνεί κανείς, ιδίως αν γνωρίζει τα βασικά. Ο ρόλος του ηχείου είναι να δονήσει, να "ερεθίσει" και να "διεγείρει" το χώρο ακρόασης. Γι'αυτό θέλουμε ηχείο ανάλογο του χώρου ακρόασης, ώστε να είναι ικανό να "δονήσει" το χώρο. Πχ ένα πολύ μικρό ηχείο σε ένα πολύ μεγάλο χώρο, αδυνατεί να τον διεγείρει στο ακουστό φάσμα και γι'αυτό το λόγο δεν ακούγεται μουσική, απλά ένα ηχείο εδώ κι ένα εκεί που βογγάνε και δε καταφέρνουν τίποτα. Αν τα ηχεία "τον έχουν" το χώρο, τότε όλα καλά, ερχόμαστε με τη σειρά μας εμείς να κάτσουμε στον καναπέ μας και να ακούσουμε τι μας λέει ο χώρος που δονείται από το ηχείο. Αυτή είναι όλη η ιστορία.

Αν λοιπόν στις χρήσιμες πρώτες αντανακλάσεις βάλουμε την τέλεια απορρόφηση, που θα καταπιεί όλη αυτή την ακουστική ενέργεια, τότε καταφέρνουμε μια τρύπα στο νερό, διότι ζορίζουμε ακόμα περισσότερο το κακόμοιρο το ηχειάκι μας στην προσπάθειά του να διεγείρει το χώρο ακρόασης. Εκεί χρειάζεται να βάλουμε διάχυση, ώστε να εκμεταλλευτούμε και την τελευταία ρανίδα ενέργειας του ηχείου μας ώστε αυτή η ενέργεια να "κατακλύσει" ομοιόμορφα το χώρο ακρόασης, να τον διεγείρει στο σύνολό του και εμείς να ακούσουμε το χώρο να δονείται στους ρυθμούς της μουσικής μας.

Εφόσον όλη η αρχική ενέργεια αντανάκλασης μοιραστεί σε άπειρες μικρής ενέργειας ηχητικές δέσμες προς όλες τις κατευθύνσεις, τότε γίνεται εφικτό η ενέργεια της κάθε μικροδέσμης ήχου να μην είναι συγκρίσιμη ενεργειακά με την απευθείας ενέργεια που μας έρχεται από το ηχείο, με αποτέλεσμα να είναι άψογα εφικτή η στερεοφωνία, να είναι σαφέστατη η τοποθέτηση των οργάνων της μουσικής σκηνής, να είναι ξεκάθαρος ο εστιασμός. Όλα τα παραπάνω, χάνονται όταν η πρώτη αντανάκλαση είναι κατευθυντική, τύπου καθρέπτη.

Το όλο πρόβλημα ξεκινάει από τον λοβό ακτινοβολίας του κάθε ηχείου, ο οποίος δε μπορεί να είναι σφαιρικός, προς όλες τις κατευθύνσεις, όπως πχ όταν έρχεται ένα βιολί ή ένα τύμπανο και παίζει στο χώρο μας. Το ηχείο παίζει προς μια κατεύθυνση, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά διασποράς, συγκεκριμένη γωνία και με αλλαγές στην απόκρισή του σε κάθε γωνία. Αυτό λοιπόν προσπαθούμε να "προσομοιάσουμε" με την διάχυση, ώστε να γίνει περίπου σα να παίζει ένα πραγματικό βιολί στο χώρο μας, όπου είναι προφανές πως ακούς ακριβώς το ίδιο όπου κι αν βάλεις το αυτί σου μέσα στο χώρο ακρόασης, ακόμα και δίπλα στο ταβάνι πίσω από το βιολί.

 

[costas EAR]

Απάντηση: Απλά πράγματα

Σε πολλά άψογα φτιαγμένα ηχητικά μέρη για να παίζει ένα πχ πιάνο, θα δείτε διαχυτές παντού. Μήπως ..."αλλοιώνουν" το πιάνο;

χαχαχαχαχα

 

[dapost]

Η αλλοίωση που ανέφερα πιστεύω ότι οφείλεται στο ότι οι συνήθεις διαχυτές τύπου QRD, PRD δουλεύουν σε περιορισμένο φάσμα. Σε υψηλές συχνότητες, π.χ. πάνω από τον HF cutoff που είναι 2Κ στον συνημμένο, λειτουργούν σαν ανακλαστήρες με τα γνωστά ανεπιθύμητα επακόλουθα (comb filtering).



Μικρότερου πάχους απορρόφηση δουλεύει από αρκετά πιο χαμηλά χωρίς πάνω όριο.



Επίσης οι περισσότεροι διαχυτές έχουν κάποιο μέγιστο στο συντελεστή απορρόφησής (ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους) άρα κάπου δεν κάνουν τίποτα, κάπου απορροφούν επιλεκτικά και κάπου αλλού διαχέουν. Και κανένας δεν έχει συντελεστή διάχυσης μονάδα. Στο συνημμένο, η συμπεριφορά ενός τυπικού skyline από πολυστυρένιο.

 

[dapost]

Παρόλα αυτά, τώρα παίζω με μερικούς ακόμη διαχυτές σε διάφορες θέσεις και πολύ μου αρέσουν. Η αλήθεια είναι ότι η απορρόφηση πολύ πολύ εύκολα νεκρώνει το χώρο.

 

[dapost]

Στο gearslutz υπάρχουν επικές διαμάχες από επαγγελματίες ακουστικούς για το συγκεκριμένο θέμα. Στο παρακάω βίντεο μία "άποψη" από έναν γνωστό σχεδιαστή. (Μούρλια το στουντιάκι, ε? Και τα Proac μούρλια!)

 

[dapost]

Από την άλλη υπάρχει και το γνωστό blackbird studio C:

 

[dapost]

ή το καταπληκτικό manifold mastering room:



Για όποιον ενδιαφέρεται, λεπτομέρειες και φωτό από την κατασκευή υπάρχουν εδώ.

 

[costas EAR]

Απάντηση: Απλά πράγματα

κανα χαλί σε στούντιο παίζει; περσικό;

 

[SOCO]

Απάντηση: Απλά πράγματα

ολα καλα χρυσα και αγια , αυτοι οι διαχυτες πως καθαριζονται?

 

[lefdig]

Απάντηση: Απλά πράγματα

Με ηλεκτρική σκούπα... κι αν δεν έχεις ηλεκτρική, τότε με... ακουστική !!:116::116:

 

[SOCO]

Απάντηση: Re: Απλά πράγματα

Από την άλλη υπάρχει και το γνωστό blackbird studio C:

αυτα η αντιστοιχα δε νομιζω οτι με αναρωφηση μπορει να καθαριστει μαλλον το αντιθετο χρειαζεται , θα μου πεις μπρος τα καλλη .....