ncore και προενισχυτης

[ep4nder]

Αν με overdamping εννοείς τον υπερέλεγχο των γούφερ σε βαθμό να μην ξεδιπλώνεται το χαμηλό στο βαθμό που πρέπει, τότε αυτό δεν διορθώνεται με παρέμβαση στον χώρο προφανώς. Απλούστατα αυτό είναι εκδήλωση της καταφανούς πλέον (φανερώνεται για πρώτη φορά με τα hypex, είδες "πρόβλημα"...) αδυναμίας των συγκεκριμένων προφανώς ηχείων να αναπτύξουν σοβαρά και ελεγχόμενα SPL στη χαμηλότερη οκτάβα, κάτι που λόγω του σχετικού υποελέγχου και χαμηλότερου df των άλλων ενισχυτών, κρυβόταν.
Άκου πιο πλήρη ηχεία και πες μου μετά για υπερέλεγχο ή υποέλεγχο.

 

[ep4nder]

Aπό πιο χαμηλές εντάσεις ή απο πιο χαμηλη θεση του volume ?

Και τα 2.

 

[ep4nder]

Εχεις μετρησει με ποσα βολτ οδηγεις?

Το legato βγάζει 3 περίπου από τις συμμετρικές εξόδους αν θυμάμαι καλά.

 

[Ardim]

Αποψη μεγαλων σχεδιαστων ειναι οτι το πολυ υψηλο damping factor δεν ειναι το ζητουμενο και το πιο πιο σωστο ειναι το critical damping , ασε που το περισσοτερο damping factor χανεται στον δρομο , ελπιζω να καταλαβαινεις τι εννοω .

 

[Ardim]

Δηλ. ο μυθος του αγορασε εναν ενισχυτη που εχει damping factor π.χ απο 2000 και πανω απορριπτεται απο πολλους !! .

 

[Costas Coyias]

και ουτε θα βγει....
γιατι τις γνωσεις αυτες τις εχουν ΜΟΝΟ 2-3 εδω μεσα.
ο ενας εφαγε μπαν, ο αλλος μιλαει με μισολογα και τελειες και ο τριτος βαριεται να γραψει...
κριμα....

http://www.avsite.gr/forum/threads/Ακρόαση-σε-χαμηλή-ένταση.73409/

http://www.avsite.gr/forum/threads/Η-λειτουργία-της-ακοής.66469/

http://www.avsite.gr/forum/threads/Συντάσσοντας-ένα-ακοόγραμμα.36288/

Το επαναλαμβάνω: Η θέση του volume knob παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς επηρεάζει την αίσθηση του ακροατή - και οι αισθήσεις είναι υποκειμενικές. Αν κάποιος -ακόμη και σχετικά έμπειρος- ακροατής, πρέπει να πάει το knob στην 3η ώρα ("και τέταρτο"), για να ακούσει δυνατά, θα συμπεράνει πως ο ενισχυτής ή ο προενισχυτής δεν έχει "σώματα", είναι "άδειος" και δεν ξέρω τί άλλο, ασχέτως αν θα τρίζουν τα θεμέλια της οικοδομής ή όχι. Δεν θυμάμαι αν έχουμε συζητήσει με δυό σταράτα λόγια τί κάνει ένας προενισχυτής. Αν σ' αυτά συνυπολογίσουμε και το ενδεχόμενο, κάποιος να ακούει από "μικρά" ηχεία, δηλαδή ηχεία των οποίων οι επιφάνειες που αποδίδουν τα μπάσα έχουν εμβαδό μικρότερο από δύο 8άρια γούφερ - και μάλιστα σχετικά μεγάλης διαδρομής, παίζοντας χαμηλά, θα συμπεράνει υποκειμενικά πως το άκουσμα είναι "άδειο", ειδικά αν έχει νωπή την εμπειρία από μεγάλα ηχεία - χώρια η απόσταση από την οποίαν ακούει.

Εκτός αυτού, συμβαίνει και το αντίστροφο, προφανώς σε λιγώτερες περιπτώσεις, αφού το κόστος είναι υψηλό - και εξηγούμαι. Όλες -όλες- οι ηχογραφήσεις υφίστανται με τον έναν ή άλλο τρόπο ισοστάθμιση τέτοια, ώστε να ικανοποιούν τον ακροατή, να του δίνουν την αίσθηση ενός γεμάτου, μεστού ακούσματος, αναλόγως των οργάνων που παίζουν βέβαια, μέσα από ηχεία μεγέθους σχετικά μικρού, διότι απλώς τέτοια ηχεία έχει η συντριπτική πλειοψηφία των ακροατών. Μάλιστα, αυτό μπορεί να το κάνουν οι μηχανικοί mastering ακόμη και ακουσίως, τέλος πάντων, χωρίς να έχουν πλήρη συνείδηση αυτού που κάνουν. Επιπλέον, υπάρχουν κάποιες κυκλοφορίες ιαπωνικής προέλευσης, οι οποίες, συγκρινόμενες με τις αρχικές τους, έχουν σαφώς περισσότερα μπάσα, είτε διότι αυτό επελέγη συνειδητώς επί τούτου, είτε επειδή ο μηχανικός που τις έφτιαξε, άκουγε από μικρά ηχεία.

Όμως, αν ακούσει κανείς μια ηχογράφηση σε ηχεία μεγάλα, ας πούμε σε αυτά εδώ, τα οποία αριθμούν ένα 18ιντσο γούφερ ανά κανάλι, θα διαπιστώσει πως αυτή μάλλον έχει πολλά μπάσα, και επειδή αυτά τα ηχεία πωλούνται σε πολύ υψηλή τιμή, ενδομύχως θα τα έχει υπεράνω κριτικής, και αντί να πει πως τα μπάσα τους είναι υπερβολικά και ενοχλητικά, θα πει πως είναι εντυπωσιακά και καταπληκτικά. Βεβαίως, τι πιθανότερον είναι πως δεν θα του περάσει από το νου πως δεν φταίνε τα ηχεία, αλλά η ηχογράφηση, η οποία, όμως, πολύ δύσκολα θα τεθεί στο στόχαστρο, διότι είναι ο ρόλος της τέτοιος, αφού την εκλαμβάνουμε ως δεδομένη και (καλά ντεμέκ πρέπει να) την αναπαράγουμε πιστά.

Επιστρέφοντας στο αρχικό θέμα, προ 35ετίας και βάλε, τα πράγματα ήταν μάλλον καλύτερα, τότε είμασταν περισσότερο συνειδητοποιημένοι εξ αιτίας ενός ταπεινού κουμπιού, το οποίον επεγράφετο με τη λέξη loudness. Το είχαν όλοι οι ενισχυτές - κι όχι μόνον αυτό, αλλά και ρυθμιστικά μπάσων και πρίμων. Και φυσικά, όταν κάποιος το έβλεπε για πρώτη φορά, ρωτούσε, τί κάνει αυτό το κουμπί; Και μάθαινε τι κάνει αυτό το κουμπί, και μαζί μάθαινε και για τις ισοφωνικές καμπύλες των ακουστικών του αισθητηρίων.

Μετά; Μετά βρέθηκε ένας μ@λ@κας που πέταξε τη μ@λ@κία του, ότι αυτό το κουμπί δεν χρειάζεται, διότι "αλλοιώνει" το αγνό παρθένο σήμα, και επομένως πρέπει να καταργηθεί. Και επειδή τα ρυθμιστικά τονικότητας αλλοιώνουν κι αυτά το σήμα και αλλάζουν τη φάση (πού να ήξερε τί γίνεται πάνω στην κονσόλα και μέσα στο wave editor, το τούβλο), αλλοιώνουν το σήμα λοιπόν, που όπως είπαμε είναι αγνό και παρθένο, κι έτσι πρέπει να καταργηθούν κι αυτά τα κουμπιά. Βρέθηκαν άλλοι πεντέξι μ@λ@κες που αναμάσησαν τη μ@λ@κία του αρχικού μ@λ@κα, (διότι ένας μ@λ@κας δεν φτάνει, είναι αμελητέα ποσότης) και από το 1990 και εντεύθεν οι ενισχυτές hi-fi δεν έχουν πλέον αυτά τα ρυθμιστικά. Εξαιρείται η Yamaha, αλλά είπαμε, η Yamaha δεν είναι hi-end εταιρεία. Άσε δηλαδή που προσθέτουν και κόστος, βάλε την περφορασιόν στην πρόσοψη, βάλε τα πρόσθετα υλικά στο κύκλωμα, άσε που μπορεί ο δείνα παπάρας να σηκώσει 5dB τα πρίμα, να βάλει και loudness και να σουτάρει τα τουήτερ σε χρόνο ντε-τε, και μετά αρχίζουμε τη γκρίνια, έφταιγαν τα ηχεία που καίγονται εύκολα, όχι φταίει ο ενισχυτής που τα έκαψε - σιγά που θα φταίει ο ενισχυτής, εικοσπέντε χιλιάρικα ενισχυτής - και με άψογα ρηβιού στο στερεοφίλ και το άλλο το δεθυμαμαιπωστολέν, πάντως ο παπάρας αποκλείεται να φταίει, αφού αυτός είναι ο πελάτης - είναι δυνατόν να φταίει ο πελάτης; Και τί έγινε δηλαδή που πείραξε ένα τοσοδά κουμπάκι;

Οπότε το λοιπόν, αφ' ενός ο ακροατής στέκεται σχεδόν παθητικά απέναντι στο άκουσμά του, μπορώντας μόνο να αυξήσει τη στάθμη (με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε ένα σπίτι με μικρά παιδιά, πόσο μάλλον σε διαμέρισμα), αφ' ετέρου δε, δεν ξέρει πώς ακούν τα αυτιά του. Πλάκωσαν και κάτι άλλοι τύποι, που επειδή έσκασαν ένα σκασμό λεφτά για να πάρουν σύστημα "hi-end", νομίζουν πως τα δικά τους αυτιά δεν είναι σαν των άλλων, και μη γνωρίζοντας την τύφλα τους για το τί και πώς συμβαίνει, άρχισαν να ψάχνονται με τα καλώδια, κι απάνω εκεί είναι που τους την έπεσαν τα κοράκια, και τους αρμέγουν κανονικά, για ένα μάτσο σκατοσύρματα τύπου 4 νί, 5 νί, εφτά νί, και το νινί της Καλιρρόης.

Μετά απ' όλ' αυτά, ήρθαν και τα class D, και εν προκειμένω ο nCore, που είναι ένας ενισχυτής που αποδίδει το μπάσο που του δίνουν και μόνον αυτό - και χωρίς να καταλαβαίνει χριστό, είναι και φθηνός, τον έχουν και μαναχά οι ντιούηδες, ε, είναι φως-φανάρι σε ποιον θα έριχναν το φταίξιμο.

Κάπως έτσι φτάσαμε σ' αυτό εδώ το θέμα.

Τί άλλα, καλά; Σήμερα έφαγα ένα παγωτό μούρλια...

 

[Costas Coyias]

Πλάκα θα έχει τώρα, να βγει κανένας και να πει, 8+8=16, ε τί δυό οχτάρια, τί ένα δεκαοχτάρι γούφερ, σχεδόν το ίδιο είναι...

 

[rose.athens]

Πλάκα θα έχει τώρα, να βγει κανένας και να πει, 8+8=16, ε τί δυό οχτάρια, τί ένα δεκαοχτάρι γούφερ, σχεδόν το ίδιο είναι...

Τι, δεν είναι;

 

[rose.athens]

http://www.avsite.gr/forum/threads/Ακρόαση-σε-χαμηλή-ένταση.73409/

http://www.avsite.gr/forum/threads/Η-λειτουργία-της-ακοής.66469/

http://www.avsite.gr/forum/threads/Συντάσσοντας-ένα-ακοόγραμμα.36288/

Το επαναλαμβάνω: Η θέση του volume knob παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς επηρεάζει την αίσθηση του ακροατή - και οι αισθήσεις είναι υποκειμενικές. Αν κάποιος -ακόμη και σχετικά έμπειρος- ακροατής, πρέπει να πάει το knob στην 3η ώρα ("και τέταρτο"), για να ακούσει δυνατά, θα συμπεράνει πως ο ενισχυτής ή ο προενισχυτής δεν έχει "σώματα", είναι "άδειος" και δεν ξέρω τί άλλο, ασχέτως αν θα τρίζουν τα θεμέλια της οικοδομής ή όχι. Δεν θυμάμαι αν έχουμε συζητήσει με δυό σταράτα λόγια τί κάνει ένας προενισχυτής. Αν σ' αυτά συνυπολογίσουμε και το ενδεχόμενο, κάποιος να ακούει από "μικρά" ηχεία, δηλαδή ηχεία των οποίων οι επιφάνειες που αποδίδουν τα μπάσα έχουν εμβαδό μικρότερο από δύο 8άρια γούφερ - και μάλιστα σχετικά μεγάλης διαδρομής, παίζοντας χαμηλά, θα συμπεράνει υποκειμενικά πως το άκουσμα είναι "άδειο", ειδικά αν έχει νωπή την εμπειρία από μεγάλα ηχεία - χώρια η απόσταση από την οποίαν ακούει.

Εκτός αυτού, συμβαίνει και το αντίστροφο, προφανώς σε λιγώτερες περιπτώσεις, αφού το κόστος είναι υψηλό - και εξηγούμαι. Όλες -όλες- οι ηχογραφήσεις υφίστανται με τον έναν ή άλλο τρόπο ισοστάθμιση τέτοια, ώστε να ικανοποιούν τον ακροατή, να του δίνουν την αίσθηση ενός γεμάτου, μεστού ακούσματος, αναλόγως των οργάνων που παίζουν βέβαια, μέσα από ηχεία μεγέθους σχετικά μικρού, διότι απλώς τέτοια ηχεία έχει η συντριπτική πλειοψηφία των ακροατών. Μάλιστα, αυτό μπορεί να το κάνουν οι μηχανικοί mastering ακόμη και ακουσίως, τέλος πάντων, χωρίς να έχουν πλήρη συνείδηση αυτού που κάνουν. Επιπλέον, υπάρχουν κάποιες κυκλοφορίες ιαπωνικής προέλευσης, οι οποίες, συγκρινόμενες με τις αρχικές τους, έχουν σαφώς περισσότερα μπάσα, είτε διότι αυτό επελέγη συνειδητώς επί τούτου, είτε επειδή ο μηχανικός που τις έφτιαξε, άκουγε από μικρά ηχεία.

Όμως, αν ακούσει κανείς μια ηχογράφηση σε ηχεία μεγάλα, ας πούμε σε αυτά εδώ, τα οποία αριθμούν ένα 18ιντσο γούφερ ανά κανάλι, θα διαπιστώσει πως αυτή μάλλον έχει πολλά μπάσα, και επειδή αυτά τα ηχεία πωλούνται σε πολύ υψηλή τιμή, ενδομύχως θα τα έχει υπεράνω κριτικής, και αντί να πει πως τα μπάσα τους είναι υπερβολικά και ενοχλητικά, θα πει πως είναι εντυπωσιακά και καταπληκτικά. Βεβαίως, τι πιθανότερον είναι πως δεν θα του περάσει από το νου πως δεν φταίνε τα ηχεία, αλλά η ηχογράφηση, η οποία, όμως, πολύ δύσκολα θα τεθεί στο στόχαστρο, διότι είναι ο ρόλος της τέτοιος, αφού την εκλαμβάνουμε ως δεδομένη και (καλά ντεμέκ πρέπει να) την αναπαράγουμε πιστά.

Επιστρέφοντας στο αρχικό θέμα, προ 35ετίας και βάλε, τα πράγματα ήταν μάλλον καλύτερα, τότε είμασταν περισσότερο συνειδητοποιημένοι εξ αιτίας ενός ταπεινού κουμπιού, το οποίον επεγράφετο με τη λέξη loudness. Το είχαν όλοι οι ενισχυτές - κι όχι μόνον αυτό, αλλά και ρυθμιστικά μπάσων και πρίμων. Και φυσικά, όταν κάποιος το έβλεπε για πρώτη φορά, ρωτούσε, τί κάνει αυτό το κουμπί; Και μάθαινε τι κάνει αυτό το κουμπί, και μαζί μάθαινε και για τις ισοφωνικές καμπύλες των ακουστικών του αισθητηρίων.

Μετά; Μετά βρέθηκε ένας μ@λ@κας που πέταξε τη μ@λ@κία του, ότι αυτό το κουμπί δεν χρειάζεται, διότι "αλλοιώνει" το αγνό παρθένο σήμα, και επομένως πρέπει να καταργηθεί. Και επειδή τα ρυθμιστικά τονικότητας αλλοιώνουν κι αυτά το σήμα και αλλάζουν τη φάση (πού να ήξεραν τί γίνεται πάνω στην κονσόλα και μέσα στο wave editor, τα τούβλα), αλλοιώνουν το σήμα λοιπόν, που όπως είπαμε είναι αγνό και παρθένο, κι έτσι πρέπει να καταργηθούν κι αυτά τα κουμπιά. Βρέθηκαν άλλοι πεντέξι μ@λ@κες που αναμάσησαν τη μ@λ@κία του αρχικού μ@λ@κα, (διότι ένας μ@λ@κας δεν φτάνει, είναι αμελητέα ποσότης) και από το 1990 και εντεύθεν οι ενισχυτές hi-fi δεν έχουν πλέον αυτά τα ρυθμιστικά. Εξαιρείται η Yamaha, αλλά είπαμε, η Yamaha δεν είναι hi-end εταιρεία. Άσε δηλαδή που προσθέτουν και κόστος, βάλε την περφορασιόν στην πρόσοψη, βάλε τα πρόσθετα υλικά στο κύκλωμα, άσε που μπορεί ο δείνα παπάρας να σηκώσει 5dB τα πρίμα, να βάλει και loudness και να σουτάρει τα τουήτερ σε χρόνο ντε-τε, και μετά αρχίζουμε τη γκρίνια, έφταιγαν τα ηχεία που καίγονται εύκολα, όχι φταίει ο ενισχυτής που τα έκαψε - σιγά που θα φταίει ο ενισχυτής, εικοσπέντε χιλιάρικα ενισχυτής - και με άψογα ρηβιού στο στερεοφίλ και το άλλο το δεθυμαμαιπωστολέν, πάντως ο παπάρας αποκλείεται να φταίει, αφού αυτός είναι ο πελάτης - είναι δυνατόν να φταίει ο πελάτης; Και τί έγινε δηλαδή που πείραξε ένα τοσοδά κουμπάκι;

Οπότε το λοιπόν, αφ' ενός ο ακροατής στέκεται σχεδόν παθητικά απέναντι στο άκουσμά του, μπορώντας μόνο να αυξήσει τη στάθμη (με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε ένα σπίτι με μικρά παιδιά, πόσο μάλλον σε διαμέρισμα), αφ' ετέρου δε, δεν ξέρει πώς ακούν τα αυτιά του. Πλάκωσαν και κάτι άλλοι τύποι, που επειδή έσκασαν ένα σκασμό λεφτά για να πάρουν σύστημα "hi-end", νομίζουν πως τα δικά τους αυτιά δεν είναι σαν των άλλων, και μη γνωρίζοντας την τύφλα τους για το τί και πώς συμβαίνει, άρχισαν να ψάχνονται με τα καλώδια, κι απάνω εκεί είναι που τους την έπεσαν τα κοράκια, και τους αρμέγουν κανονικά, για ένα μάτσο σκατοσύρματα τύπου 4 νί, 5 νί, εφτά νί, και το νινί της Καλιρρόης.

Μετά απ' όλ' αυτά, ήρθαν και τα class D, και εν προκειμένω ο nCore, που είναι ένας ενισχυτής που αποδίδει το μπάσο που του δίνουν και μόνον αυτό - και χωρίς να καταλαβαίνει χριστό, είναι και φθηνός, τον έχουν και μαναχά οι ντιούηδες, ε, είναι φως-φανάρι σε ποιον θα έριχναν το φταίξιμο.

Κάπως έτσι φτάσαμε σ' αυτό εδώ το θέμα.

Τί άλλα, καλά; Σήμερα έφαγα ένα παγωτό μούρλια...

Respect!

Μέχρι κι εγώ ο άσχετος τα κατάλαβα.

 

[dapost]

My 2 cents σχετικά με ηχογραφήσεις και μπάσα:

Δεδομένου σωστού χώρου στην διαχείριση χαμηλών (δύσκολο πράγμα), ηχεία με χαμηλό Q* (κάτω από 0.7, που έχουν σχεδιαστεί για σωστό transient response) ακούγονται "λίγα" στα μπάσα (δεπαναέχουν 18αρι γούφερ) ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ. Μόνο τίποτα telarc ή τίποτα παραγωγές του chrishat ακούγονται ωραία.

Το loudness βοηθάει, αλλά ακόμη περισσότερο βοηθάει η δυνατότητα να αλλάζεις το Q του ηχείου ανάλογα με την ηχογράφηση που ακούς. Πολύ λίγα ηχεία έχουν αυτή τη δυνατότητα, δυστυχώς.

(*) Υποκειμενικά: Χαμηλό Q ίσον ωραία απόδοση του ακουστικού ή ηλεκτρικου μπάσου αλλά μπότα που δεν τη νιώθεις στο στομάχι. Υψηλό Q ίσον δυνατή κλωτσιά, αλλά όλα τα άλλα "στο περίπου".

 

[ep4nder]

Άλλο παράδειγμα...με τους προηγούμενους ενισχυτές μου υπήρχε μια αμυδρή κοιλιά (0.5db) στις μεσουψηλές, με αποτέλεσμα μια κάπως πιο ξεκούραστη παρουσίαση. Ναι, αν διερωτάστε, διαφορά 0.5db σε μεγάλο εύρος συχνοτήτων μπορεί να αλλάξει όλη την αντίληψη του πράγματος. Με τα χάυπεξ δεν υπάρχει αυτή η κοιλιά. Το σύστημα ακούγεται φυσικά πιο ζωντανό, αλλά ταυτόχρονα και πιο φωτεινό, με αποτέλεσμα σε μη ισορροπημένες ηχογραφήσεις να προτιμούσες την προηγούμενη παρουσίαση στις συγκεκριμένες συχνότητες. Σε ισορροπημένες όμως...

Ε, σκέψου τώρα να τονίζει και ο χώρος τις μεσουψηλές...

Φταίει ο χαυπεξ λοιπόν επειδή ακούγεται το σύστημα "φωτεινό" όταν τον δοκιμάσε κάποιος ενδεχομένως? Ο χάυπεξ είναι σκληρός? Κάποιοι εδώ θα βγάζατε αυτό συμπέρασμα. Έιχατε μετρήσει ποτέ όμως πώς παίζατε με τους προηγούμενους ενισχυτές ή το τί κάνει ο χώρος σας πριν βγάλετε συμπέρασμα?
Τί να πω τώρα για μετρήσεις, έχω δει μετρήσεις ακριβών συστημάτων που αισθάνομαι άσχημα να τις παραδώσω. Τί να βάλεις χάυπεξ εκεί, εκεί πρέπει να κρύψεις όσο το δυνατόν περισσότερα και να προσεύχεσαι να βοηθήσει και η ηχογράφηση...

Τέσπα, κλείνοντας η άποψή μου είναι η εξής: ο χάυπεξ περιέχει μια αντίφαση...μπορεί να είναι φθηνός και προσβάσιμος σε όλους, αλλά δυστυχώς για να τον εκτιμήσεις χρειάζεται υψηλής κλάσης σύστημα και χώρος που δεν μπορούν να έχουν όλοι...σε αντίθετη περίπτωση θα χαθεί στη μετάφραση σαν ένας ακόμα ενισχυτής...

Αυτά...

 

[ryk]

Έπρεπε να φτάσουμε στην σελίδα 13 για να καταλάβω τι παίζεται (χοντρικά....γιατί δεν τα παίρνω και εύκολα!). ΤΗΧ μουσιού Κόγιας.

Πλάκα θα έχει τώρα, να βγει κανένας και να πει, 8+8=16, ε τί δυό οχτάρια, τί ένα δεκαοχτάρι γούφερ, σχεδόν το ίδιο είναι...

4x6=24........ σ'έφαγα!

 

[Theodosis O.]

Πλάκα θα έχει τώρα, να βγει κανένας και να πει, 8+8=16, ε τί δυό οχτάρια, τί ένα δεκαοχτάρι γούφερ, σχεδόν το ίδιο είναι...

Κάτσε... για να καταλάβω.
Δηλαδή για να μου αρέσει ο ήχος από τα classD πρέπει:

1. Να πουλησω τα ηχεια μου και να παρω πολυ καλυτερα
2. Να πουλησω το cd και να παρω ενα πολύ πολύ καλύτερο
3. Να μετακομίσω σε ανηχοικο θάλαμο

Κατάλαβα σωστά ?

 

[zakman35]

και ουτε θα βγει....
γιατι τις γνωσεις αυτες τις εχουν ΜΟΝΟ 2-3 εδω μεσα.
ο ενας εφαγε μπαν, ο αλλος μιλαει με μισολογα και τελειες και ο τριτος βαριεται να γραψει...
κριμα....

Νίκο προσωπικά με θίγει και με υποτιμά η άποψη σου αυτή και σαν μέλος αυτού του νήματος, αλλά και σαν επαγγελματία ηλεκτρονικό.

Δεν διεκδικώ τίτλους, ούτε δημόσια αναγνώριση, ούτε βέβαια Αιώνια Ευγνωμοσύνη από κανένα, αλλά καταλαβαίνεις ότι με το να εκθειάζεις σε ένα δημόσιο φόρουμ τα 2-3 άτομα που εσύ θεωρείς αυθεντίες, κάτι που είναι δικαίωμα σου βεβαίως, είναι σαν να λες όλους εμάς τους υπόλοιπους Μακάκες.

Προσωπικά ούτε είχα, ούτε έχω και ούτε σκοπεύω να αποκτήσω ncore ή hypex, οπότε το θέμα τι θέλουν να οδηγηθούν, αν οδηγούνται σωστά κτλ. με αφήνει Παγερά Αδιάφορο.

Παρόλα αυτά ασχολήθηκα με σκοπό βοηθήσω και όχι με σκοπό την αυτοπροβολή, (που αν ήθελα θα έκανα μεταφράζοντας ξένα βαρύγδουπα και πολύπλοκα κείμενα και παρουσιάζοντάς τα σαν δικά μου), ούτε βέβαια με σκοπό να διαφημίσω ή να δυσφημίσω τα ncore.

Πιθανόν σου διέφυγε, αλλά η απάντηση στο θέμα οδήγησης δόθηκε εμμέσως πλην σαφώς, στα ποστ 11, 88, 90, 96 και 97. Είναι απλά μαθηματικά 1+1=2 τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Όποιος θέλει θα καταλάβει, οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να ψάχνουν αυτό που εκείνοι θέλουν να βρουν.

Τα σέβη μου.

 

[back]

και ουτε θα βγει....
γιατι τις γνωσεις αυτες τις εχουν ΜΟΝΟ 2-3 εδω μεσα.
ο ενας εφαγε μπαν, ο αλλος μιλαει με μισολογα και τελειες και ο τριτος βαριεται να γραψει...
κριμα....

εχουν γραφτει τοσα και εχουν γινη τοσοι καυγαδες.
ειμαι πλεον σιγουρος οτι ακρη δε θα βγει ποτε.

 

[nima]

Dick Olsher famously remarked that “The first watt is the most important watt.” This sentiment has also been expressed by others as “Who cares what an amplifier sounds like at 500 watts if it sounds like crap at one watt?” With this in mind, I created First Watt in 1998 as a "kitchen-table" effort, exploring unusual low power amplifiers with an emphasis on sound quality.

Small amplifiers have a number of advantages over “big iron” in that very high quality can be achieved with simple Class A circuits using little or no feedback.

There is no such thing as a perfect amplifier. Every audiophile and his associated equipment has specific needs, but in each case there is such a thing as a best amplifier - the one that makes you happy.

First Watt exists because I wanted to explore a variety of amplifier designs in what I think of as neglected areas - amplifiers that might not fit into the mainstream and are probably not appropriate to my more commercial enterprise, Pass Labs.

With oddball characteristics and output power ratings of 25 watts or less, First Watt is not for most people. If you have efficient loudspeakers, listen at reasonable levels and are obsessed about subjective performance, then you probably have come to the right place.

If you want reliable audio product, then you really have come to the right place. For twelve years First Watt has had a near-zero failure rate.

First Watt amplifiers are routinely compared with tube amplifiers, although I make a point that they are not designed to mimic tubes as such. These amplifiers share some of the characteristics of the better tube products in that they have simple circuits with minimal or no feedback and emphasize performance of individual gain devices. In some ways they are better than tubes, in other ways perhaps not.

With the new releases of the SIT-1, SIT-2, B2 and B4, the total is now up to sixteen designs released, all simple Class A circuits, each offering a unique approach to sonic quality. The F1 and F2 are both current source (as opposed to voltage source) amplifiers with no feedback. The F3 offers single-stage single-ended operation with new Jfet power transistors. The F4 is a push-pull current buffer with no voltage gain or feedback, and the F5 is a uniquely high performance push-pull amplifier with feedback. The J2 and M2 continue to push the envelope in unique ways.

And there is more to come.

For the latest poop, check out: WATT'S NEW

Please feel free to send me an email: [email protected]

Everybody gets a reply, but the volume is high and it might take a while, especially if I'm at the beach. If you don't get a response within 2 weeks, send it again.


http://www.firstwatt.com/

 

[Costas Coyias]

Κάτσε... για να καταλάβω.
Δηλαδή για να μου αρέσει ο ήχος από τα classD πρέπει:

1. Να πουλησω τα ηχεια μου και να παρω πολυ καλυτερα
2. Να πουλησω το cd και να παρω ενα πολύ πολύ καλύτερο
3. Να μετακομίσω σε ανηχοικο θάλαμο

Κατάλαβα σωστά ?

Όχι ρε συ Θεοδόσ', ξαναπροσπάθα το. Το "μου αρέσει" είναι ένα θέμα. Το ποιο αποδίδει καλύτερα είναι ένα άλλο, τελείως διαφορετικό θέμα. Αν μπορούμε να ξεχωρίζουμε εύκολα κι αμέσως αυτά τα δύο...

 

[nima]

Όχι ρε συ Θεοδόσ', ξαναπροσπάθα το. Το "μου αρέσει" είναι ένα θέμα. Το ποιο αποδίδει καλύτερα είναι ένα άλλο, τελείως διαφορετικό θέμα. Αν μπορούμε να ξεχωρίζουμε εύκολα κι αμέσως αυτά τα δύο...

Φέρτε μου και εμένα το απόλυτο όργανο μέτρησης της απόδοσης να ξέρω τι μου γίνεται, δεν με παίζεται έτσι; καλά, φήμες λένε ότι αυτή την περίοδο το έχει ο VasilisM. λόγω δοκιμών σε καλώδια που κάνει, πετάγομαι να δω.

 

[Costas Coyias]

Dick Olsher famously remarked that “The first watt is the most important watt.” This sentiment has also been expressed by others as “Who cares what an amplifier sounds like at 500 watts if it sounds like crap at one watt?” With this in mind, I created First Watt in 1998 as a "kitchen-table" effort, exploring unusual low power amplifiers with an emphasis on sound quality.

Small amplifiers have a number of advantages over “big iron” in that very high quality can be achieved with simple Class A circuits using little or no feedback.

There is no such thing as a perfect amplifier. Every audiophile and his associated equipment has specific needs, but in each case there is such a thing as a best amplifier - the one that makes you happy.
...

Τρία πουλάκια κάθονταν και πίνανε χάπι-νες με-γάλα. Και πώς είναι happy ένα παιδάκι; Φυσικά χωρίς εμβόλια, χωρίς ανάδραση, γιατί πονάει η ένεση. Μετά σας φταίει ο Ζαπ που σας τα λέει όξω απ' τα δόντια. Σας φταίει κι ο Ear που την έχει κάνει, αφού δεν σας αντέχει πια...

Click me

 

[nima]