- Μηνύματα
- 17.485
- Reaction score
- 57.434
"Όταν κάποιος έχει άδικο ενώ θεωρεί πως έχει δίκιο,αυτό τον κάνει επικίνδυνο" (Spider-Man)
Χωρίς να λογίζεται αριστούργημα,ο τρίτος Captain America σηματοδοτεί μια πολυπόθητη ωρίμανση στο κινηματογραφικό σύμπαν της ΄΄χάρτινης΄΄ κουλτούρας.Το εισιτήριο της επιτυχημένης μεταφοράς σ'ένα τέτοιο Σύμπαν δεν κυρώνεται με εικαστικές μεγαλομανίες,αλλά με ιερή προσήλωση στο αισθητήριο του κοινού.
Κατά τη διάρκεια του έργου γίνονται προφανείς οι λόγοι της καλλιτεχνικής ευστοχίας σε σχέση με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις προηγούμενων ταινιών της Marvel και το πρόσφατο φιάσκο της DC.Το κοινό όντας ήδη μυημένο στην ιδιοσυγκρασία των κεντρικών ηρώων πείθεται αυτομάτως για τη λογική ακολουθία των ενεργειών οδηγούμενο μαζί τους στην κατωφερή σπείρα της σύγκρουσης.Η απουσία των Hulk & Thor δικαιολογείται μονάχα από το αφύσικο πλεονέκτημα που θα προσέδιδαν σε όποια πλευρά προσεταιρίζονταν εκείνοι.Το χρονικό μειονέκτημα ως προς τη γνωριμία με τους νεοφερμένους ήρωες αναπληρώνεται χάρη στην αγέρωχη επιβολή του Μαύρου Πάνθηρα και μια αφοπλιστική τσαχπινιά για τον Αραχνάνθρωπο- απαλλαγμένος επιτέλους από τα ψευδοϋπαρξιακά βάρη των προκατόχων.
Το αντίπαλον δέος ο Zemo δεν είναι κάποιο χαρισματικό νευρόσπαστο με βλέψεις παγκόσμιας επικυριαρχίας,αλλά ένας χαρακτήρας προσγειωμένος που μετουσιώνει την αβάσταχτη οδύνη σε μοχθηρία,με ιδιότητα θύτη και παράπλευρου θύματος από τη δράση των υπερηρώων.Η ταύτιση θυμικού με την εξέλιξη του Iron Man στην τελική μονομαχία με τον Captain αλλά και με πληθώρα ατόμων από τη δική μας επικαιρότητα τον καθιστά ιδιαιτέρως αληθοφανή κι εν τέλει αποτελεσματικό- μολονότι φανερώνονται οι στόχοι του.
Μέσα από εξόχως χορογραφημένες σκηνές δράσης γαρνιρισμένες με ανακουφιστικές πνοές σαρκασμού προς τους υποδυόμενους ρόλους (όπως στη σκηνή όπου η Μαύρη Χήρα αναρωτιέται φωναχτά στον Hawkeye ενώ μάχονται μεταξύ τους εάν παραμένουν ακόμα φιλαράκια ή η περιέργεια που εκδηλώνει ο κατά τα άλλα επίφοβος Χειμερινός Στρατιώτης για τα αισθηματικά νταραβέρια του φίλου του) οι αντίπαλες φατρίες και ο ΄΄κακός΄΄ που υποδαυλίζει τη διαμάχη φαντάζουν προβολές ενός τυπικού Αρχαιοελληνικού δράματος,αφού καθένας τους κάνει μέχρις εσχάτων ό,τι ακριβώς θεωρεί ότι οφείλει,δικάζοντας έτσι τη συνείδηση του θεατή.Αυτή η δίκη καλλιεργεί αίσθημα πικρίας παρά το ότι κανένας εκ των ηρώων δεν πεθαίνει στο τέλος,με αναμενόμενη κιόλας την επανένωση στον επερχόμενο "Πόλεμο του Απείρου (Infinity War)"
Αν ο "Εμφύλιος Πόλεμος" δημιουργεί ένα καίριο προηγούμενο,είναι ότι αποκλείει οιοδήποτε μελλοντικό ισχυρισμό ότι οι κινηματογραφικές εκτελέσεις των comics δεν έχουν -υποτίθεται- δικαίωμα σε υψηλές καλλιτεχνικές αξιώσεις.
Χωρίς να λογίζεται αριστούργημα,ο τρίτος Captain America σηματοδοτεί μια πολυπόθητη ωρίμανση στο κινηματογραφικό σύμπαν της ΄΄χάρτινης΄΄ κουλτούρας.Το εισιτήριο της επιτυχημένης μεταφοράς σ'ένα τέτοιο Σύμπαν δεν κυρώνεται με εικαστικές μεγαλομανίες,αλλά με ιερή προσήλωση στο αισθητήριο του κοινού.
Κατά τη διάρκεια του έργου γίνονται προφανείς οι λόγοι της καλλιτεχνικής ευστοχίας σε σχέση με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις προηγούμενων ταινιών της Marvel και το πρόσφατο φιάσκο της DC.Το κοινό όντας ήδη μυημένο στην ιδιοσυγκρασία των κεντρικών ηρώων πείθεται αυτομάτως για τη λογική ακολουθία των ενεργειών οδηγούμενο μαζί τους στην κατωφερή σπείρα της σύγκρουσης.Η απουσία των Hulk & Thor δικαιολογείται μονάχα από το αφύσικο πλεονέκτημα που θα προσέδιδαν σε όποια πλευρά προσεταιρίζονταν εκείνοι.Το χρονικό μειονέκτημα ως προς τη γνωριμία με τους νεοφερμένους ήρωες αναπληρώνεται χάρη στην αγέρωχη επιβολή του Μαύρου Πάνθηρα και μια αφοπλιστική τσαχπινιά για τον Αραχνάνθρωπο- απαλλαγμένος επιτέλους από τα ψευδοϋπαρξιακά βάρη των προκατόχων.
Χαρακτηριστικό στοιχείο ότι τα κύριά του άγχη από τους διαλόγους με τον Tony Stark είναι να μην πληροφορηθεί η θεία του για την ιδιότητα του υπερήρωα και πώς θα έφερνε εις πέρας τις σχολικές του υποχρεώσεις άμα ακολουθούσε τον Iron Man στο Βερολίνο...
Μέσα από εξόχως χορογραφημένες σκηνές δράσης γαρνιρισμένες με ανακουφιστικές πνοές σαρκασμού προς τους υποδυόμενους ρόλους (όπως στη σκηνή όπου η Μαύρη Χήρα αναρωτιέται φωναχτά στον Hawkeye ενώ μάχονται μεταξύ τους εάν παραμένουν ακόμα φιλαράκια ή η περιέργεια που εκδηλώνει ο κατά τα άλλα επίφοβος Χειμερινός Στρατιώτης για τα αισθηματικά νταραβέρια του φίλου του) οι αντίπαλες φατρίες και ο ΄΄κακός΄΄ που υποδαυλίζει τη διαμάχη φαντάζουν προβολές ενός τυπικού Αρχαιοελληνικού δράματος,αφού καθένας τους κάνει μέχρις εσχάτων ό,τι ακριβώς θεωρεί ότι οφείλει,δικάζοντας έτσι τη συνείδηση του θεατή.Αυτή η δίκη καλλιεργεί αίσθημα πικρίας παρά το ότι κανένας εκ των ηρώων δεν πεθαίνει στο τέλος,με αναμενόμενη κιόλας την επανένωση στον επερχόμενο "Πόλεμο του Απείρου (Infinity War)"
Αν ο "Εμφύλιος Πόλεμος" δημιουργεί ένα καίριο προηγούμενο,είναι ότι αποκλείει οιοδήποτε μελλοντικό ισχυρισμό ότι οι κινηματογραφικές εκτελέσεις των comics δεν έχουν -υποτίθεται- δικαίωμα σε υψηλές καλλιτεχνικές αξιώσεις.
Last edited:
