- Μηνύματα
- 2.576
- Reaction score
- 5.495
Γιορτές πλησιάζουν, η εορταστική άδεια ξεκίνησε, η ένταση του νοσοκομείου έχει ήδη αντικατασταθεί από την ηρεμία του ακούσματος μια σονάτας για βιολί του Beethoven ή ενός μελαγχολικού τενόρου σόλου του Ike Quebek.
Πρόσφατα το ηχοσύστημα υπέστη μια σημαντική μεταμόρφωση-αναβάθμιση μετά την αλλαγή των Audio Physic Spark με τα Amphion Xenon και του Audia Flight Three με τον ομόσταυλο Flight Two (σχόλιο: τεράστιες ευκαιρίες ηχείων, ενισχυτών κ.λ.π κυκλοφορούν ανάμεσά μας..όσοι έχετε ακόμα ρευστό σπεύσατε...δεν θα υπάρξουν ποτέ ξανα τέτοιες τιμές!!!).
Οι πηγές του συστήματος είναι το πλατό Acoustic Solid Classic wood με βραχίονα τον Acoustic Solid WBT211 (κατασκευής Ortofon: βασικά παραλλαγή του AS-212S), κεφαλή την ZYX R-50 low και phono stage το Trichord Diablo+Never Connected PSU. CD Player το Unison Research Unico CD (υβριδικό).
Σκέφτηκε λοιπόν ο φίλος μου ο Κώστας να φέρει το DAC του στο σπίτι για να κάνουμε μια συγκριτική ακρόαση αλλά και να ακούσω και εγώ στο σύστημά μου, στον χώρο, μου ένα ακριβό DAC. Και θα ήταν αυτό το πρώτο DAC που έτυχε ποτέ να ακούσω στον χώρο μου σε συγκριτική ακρόαση.
Το DAC: Naim Audio....3600 ευρώ (πληρωτέα χα χα!)...νομίζω -και μόνο βλέποντας και σηκώνοντας την συσκευή- ότι δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία για την ποιότητα της και την δυνατότητα να σου δώσει το 99,9% της εγγραφής ....Το υπόλοιπο σύστημα έχει πια αρκετά μεγάλες δυνατότητες ανάλυσης, ανάδειξης μικρολεπτομερειών και δυναμικών αντιθέσεων που θα μπορούσε να αναδείξει τις αρετές του Naim DAC.
Τοποθέτηση...συνδέσεις...σύνδεση του dac με το Macbook pro...και ξεκινάμε με αρχεία 24bit...
Κλασικά Diana Krall 24bit/96KHz΄....ο ήχος θα έλεγα ότι ήταν καταπληκτικός: πολύ στιβαρό και ελεγχόμενο μπάσο, ακλόνητη και σαφέστατη σκηνική παρουσία, υψηλές και μεσαίες πεντακάθαρες και γλυκές...βασικά το άκουσμα ήταν τόσο ηχητικά ευγενικό -δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω- που θα μπορούσες να ακούς για μέρες συνέχεια χωρίς να σε κουράζει...
Ακολουθεί πάλι σε υπερυψηλή ανάλυση 24bit/192KHz μια παραλλαγή της Carmen....εντυπωσιακή ακουστική εμπειρία..τέτοια δυναμικά...καθαρότητα...βάθος σκηνής.... πράγματι, εξαιρετικά!
Ήρθε όμως η ώρα για τις συγκρίσεις και η προσγείωση στην μουσική πραγματικότητα και στα μουσικά γούστα τα δικά μου (και καθενός ανθρώπου ξεχωριστά φαντάζομαι)....
1. Αρλέτα: Στης πικροδάφνης τον ανθό α) ριπαρισμένο από το CD: πηγή Naim Dac vs β) του πρωτότυπου CD: πηγή Unico CD...(δεν υπάρχει εδώ 24bit!)....λοιπόν οι διαφορές ναι μεν υπάρχουν αλλά δεν νομίζω ότι ήταν άξιες λόγου... το Naim είχε καλύτερο έλεγχο στις χαμηλές συχνότητες σε σχέση με το Unico, οπότε αυτό είχε και μια επίπτωση στην βαθιά φωνή της Αρλέτας που από το Naim ακούγονταν λίγο πιο ξεκάθαρη ενώ στο Unico σε κάποια πιο χαμηλά της περάσματα θα έλεγα ότι ήταν λίγο συγκεχυμένη.....΄Πάντως συνολικά η διαφορά ήταν σχετικά μικρή-λαμβανομένου υπ΄όψη του γεγονότος ότι το συγκεκριμένο CD έχει ούτως ή άλλως πάρα πολύ καλή εγγραφή...'Αρα DAC 16Bit vs CD player: 1,1-1.
2. Grant Green Idle Moments (από τα πιο αγαπημένα μου) α) πηγή NAIM dac 24bit..vs.β) Unico CD από το remastered CD Blue note.....εδώ η διαφορά ήταν πολύ μεγάλη υπέρ το DAC 24bit....δηλαδή τώρα δεν θα μπω σε λεπτομέρειες....καμμιά σχέση...σαφέστατα όλα υπέρ του 24bit αρχείου...χροιές, μπάσο, σκηνική παρουσία....Άρα DAC 24bit vs CD player: 5-1!...δεν θα αναφερθώ στις υπόλοιπες ακροάσεις.......
Στα ψηφιακά λοιπόν αρχεία νομίζω ότι το 24bit υπερτερεί σαφώς του 16bit αρχείου αρκεί να έχεις την πολυτέλεια του 24bit...και εδώ είναι που αρχίζουν τα προβλήματα!!!! Πως να ακούσω το 3ο κονσέρτο του Beethoven στην αγαπημένη μου εκτέλεση με τον Julius Katchen το 1958 (DECCA), όταν δεν υπάρχει 24bit αρχείο; Φυσικά από το ΄"ταπεινό" cd της Decca το οποιό όμως αν το ριπάρεις και το ακούσεις από το dac οι διαφορές όπως είπα είναι πολύ μικρές!
Δυστυχώς ή ευτυχώς λοιπόν η δισκοθήκη μας (για όσους διαθέτουν μια φυσική δισκοθήκη) δεν υπάρχει σε αρχείο των 24bit, οπότε ας βολευτούμε προς το παρόν με τα ταπεινά CD 16bit...και εδώ αρκεί ένα καλό CD
player και γλυτώνεις από τα download και τα απρόσωπα, χαμένα στους σκληρούς δίσκους αποσπασματικά μουσικά αρχεία)....
3. DAC 24bit ή 16bit vs Βινυλίου.
α) Dave Brubeck Take Five 24bit vs b) Βινύλιο Dave Brubeck's Greatest Hits CBS 1967 Print Holland
το 24bit είχε τα σταθερά χαρακτηριστικά ....ξεκούραστος ήχος, σταθερή εικόνα, κ.λ.π ...Όταν όμως έπαιξε το βινύλιο (παρ΄ολο που πρόκειται για ένα δίσκο 30 ετών- από την φοιτητική μου περίοδο) εκεί πλέον ήταν ηλίου φαεινότερον ότι η διαφορά ήταν ελάχιστη....δύσκολα θα μπορούσες να πεις πιο υπερτερεί..το βινύλιο έχει πιο ξεκάθαρα πιατίνια και μπάσο..πιο αληθοφανές θα έλεγα αλλά και με λίγο πιο έντονο χαρακτήρα στον ήχο....διαφορές ελάχιστες (και μιλάμε για σύγκριση με 24bit αρχείο!)
Ακολούθησαν ακόμα 2-3 συγκριτικές 24Bit με τα αντίστοιχα βινύλια (που σημειωτέον δεν ήταν και οι πιο καλές/ακριβές εγγραφές) και το συμπέρασμα ήταν πάντα το ίδιο και από τους δυό μας....το 24bit μπορεί να συναγωνιστεί τον ήχο του βινυλίου...αλλά όχι, ακόμα και μέσω του NAIM AUDIO dac δεν μπόρεσε να τον ξεπεράσει.....κάπου υπερτερεί το 24bit, κάπου υπερτερεί το βινύλιο...υπάρχουν διαφορές αλλά η προτίμηση είναι θέμα προσωπικού γούστου νομίζω....η μάχη είναι σκληρή..αλλά πιστεύω ότι το βινύλιο καλά κρατεί...και θα συνιστούσα σε όλους να κάνουν μια τέτοια συγκρτική ακρόαση, χωρις προκαταλήψεις, χωρίς παρωπίδες....
Άρα τα καλύτερα format ήχου κατά τη γνώμη μας, στο χώρο μου, με τα αρχεία και τις συσκευές που χρησιμοποιήσαμε είναι τα ψηφιακά 24bit και τα βινύλια (φυσικά με καλές και άνω εγγραφές) και έπονται τα 16bit (αλλά έλα που σε αυτή την ανάλυση βρίσκεις τα πάντα!)
Καλές γιορτές και καλές ακροάσεις.....η μουσική μετράει!!
Πρόσφατα το ηχοσύστημα υπέστη μια σημαντική μεταμόρφωση-αναβάθμιση μετά την αλλαγή των Audio Physic Spark με τα Amphion Xenon και του Audia Flight Three με τον ομόσταυλο Flight Two (σχόλιο: τεράστιες ευκαιρίες ηχείων, ενισχυτών κ.λ.π κυκλοφορούν ανάμεσά μας..όσοι έχετε ακόμα ρευστό σπεύσατε...δεν θα υπάρξουν ποτέ ξανα τέτοιες τιμές!!!).
Οι πηγές του συστήματος είναι το πλατό Acoustic Solid Classic wood με βραχίονα τον Acoustic Solid WBT211 (κατασκευής Ortofon: βασικά παραλλαγή του AS-212S), κεφαλή την ZYX R-50 low και phono stage το Trichord Diablo+Never Connected PSU. CD Player το Unison Research Unico CD (υβριδικό).
Σκέφτηκε λοιπόν ο φίλος μου ο Κώστας να φέρει το DAC του στο σπίτι για να κάνουμε μια συγκριτική ακρόαση αλλά και να ακούσω και εγώ στο σύστημά μου, στον χώρο, μου ένα ακριβό DAC. Και θα ήταν αυτό το πρώτο DAC που έτυχε ποτέ να ακούσω στον χώρο μου σε συγκριτική ακρόαση.
Το DAC: Naim Audio....3600 ευρώ (πληρωτέα χα χα!)...νομίζω -και μόνο βλέποντας και σηκώνοντας την συσκευή- ότι δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία για την ποιότητα της και την δυνατότητα να σου δώσει το 99,9% της εγγραφής ....Το υπόλοιπο σύστημα έχει πια αρκετά μεγάλες δυνατότητες ανάλυσης, ανάδειξης μικρολεπτομερειών και δυναμικών αντιθέσεων που θα μπορούσε να αναδείξει τις αρετές του Naim DAC.
Τοποθέτηση...συνδέσεις...σύνδεση του dac με το Macbook pro...και ξεκινάμε με αρχεία 24bit...
Κλασικά Diana Krall 24bit/96KHz΄....ο ήχος θα έλεγα ότι ήταν καταπληκτικός: πολύ στιβαρό και ελεγχόμενο μπάσο, ακλόνητη και σαφέστατη σκηνική παρουσία, υψηλές και μεσαίες πεντακάθαρες και γλυκές...βασικά το άκουσμα ήταν τόσο ηχητικά ευγενικό -δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω- που θα μπορούσες να ακούς για μέρες συνέχεια χωρίς να σε κουράζει...
Ακολουθεί πάλι σε υπερυψηλή ανάλυση 24bit/192KHz μια παραλλαγή της Carmen....εντυπωσιακή ακουστική εμπειρία..τέτοια δυναμικά...καθαρότητα...βάθος σκηνής.... πράγματι, εξαιρετικά!
Ήρθε όμως η ώρα για τις συγκρίσεις και η προσγείωση στην μουσική πραγματικότητα και στα μουσικά γούστα τα δικά μου (και καθενός ανθρώπου ξεχωριστά φαντάζομαι)....
1. Αρλέτα: Στης πικροδάφνης τον ανθό α) ριπαρισμένο από το CD: πηγή Naim Dac vs β) του πρωτότυπου CD: πηγή Unico CD...(δεν υπάρχει εδώ 24bit!)....λοιπόν οι διαφορές ναι μεν υπάρχουν αλλά δεν νομίζω ότι ήταν άξιες λόγου... το Naim είχε καλύτερο έλεγχο στις χαμηλές συχνότητες σε σχέση με το Unico, οπότε αυτό είχε και μια επίπτωση στην βαθιά φωνή της Αρλέτας που από το Naim ακούγονταν λίγο πιο ξεκάθαρη ενώ στο Unico σε κάποια πιο χαμηλά της περάσματα θα έλεγα ότι ήταν λίγο συγκεχυμένη.....΄Πάντως συνολικά η διαφορά ήταν σχετικά μικρή-λαμβανομένου υπ΄όψη του γεγονότος ότι το συγκεκριμένο CD έχει ούτως ή άλλως πάρα πολύ καλή εγγραφή...'Αρα DAC 16Bit vs CD player: 1,1-1.
2. Grant Green Idle Moments (από τα πιο αγαπημένα μου) α) πηγή NAIM dac 24bit..vs.β) Unico CD από το remastered CD Blue note.....εδώ η διαφορά ήταν πολύ μεγάλη υπέρ το DAC 24bit....δηλαδή τώρα δεν θα μπω σε λεπτομέρειες....καμμιά σχέση...σαφέστατα όλα υπέρ του 24bit αρχείου...χροιές, μπάσο, σκηνική παρουσία....Άρα DAC 24bit vs CD player: 5-1!...δεν θα αναφερθώ στις υπόλοιπες ακροάσεις.......
Στα ψηφιακά λοιπόν αρχεία νομίζω ότι το 24bit υπερτερεί σαφώς του 16bit αρχείου αρκεί να έχεις την πολυτέλεια του 24bit...και εδώ είναι που αρχίζουν τα προβλήματα!!!! Πως να ακούσω το 3ο κονσέρτο του Beethoven στην αγαπημένη μου εκτέλεση με τον Julius Katchen το 1958 (DECCA), όταν δεν υπάρχει 24bit αρχείο; Φυσικά από το ΄"ταπεινό" cd της Decca το οποιό όμως αν το ριπάρεις και το ακούσεις από το dac οι διαφορές όπως είπα είναι πολύ μικρές!
Δυστυχώς ή ευτυχώς λοιπόν η δισκοθήκη μας (για όσους διαθέτουν μια φυσική δισκοθήκη) δεν υπάρχει σε αρχείο των 24bit, οπότε ας βολευτούμε προς το παρόν με τα ταπεινά CD 16bit...και εδώ αρκεί ένα καλό CD
player και γλυτώνεις από τα download και τα απρόσωπα, χαμένα στους σκληρούς δίσκους αποσπασματικά μουσικά αρχεία)....
3. DAC 24bit ή 16bit vs Βινυλίου.
α) Dave Brubeck Take Five 24bit vs b) Βινύλιο Dave Brubeck's Greatest Hits CBS 1967 Print Holland
το 24bit είχε τα σταθερά χαρακτηριστικά ....ξεκούραστος ήχος, σταθερή εικόνα, κ.λ.π ...Όταν όμως έπαιξε το βινύλιο (παρ΄ολο που πρόκειται για ένα δίσκο 30 ετών- από την φοιτητική μου περίοδο) εκεί πλέον ήταν ηλίου φαεινότερον ότι η διαφορά ήταν ελάχιστη....δύσκολα θα μπορούσες να πεις πιο υπερτερεί..το βινύλιο έχει πιο ξεκάθαρα πιατίνια και μπάσο..πιο αληθοφανές θα έλεγα αλλά και με λίγο πιο έντονο χαρακτήρα στον ήχο....διαφορές ελάχιστες (και μιλάμε για σύγκριση με 24bit αρχείο!)
Ακολούθησαν ακόμα 2-3 συγκριτικές 24Bit με τα αντίστοιχα βινύλια (που σημειωτέον δεν ήταν και οι πιο καλές/ακριβές εγγραφές) και το συμπέρασμα ήταν πάντα το ίδιο και από τους δυό μας....το 24bit μπορεί να συναγωνιστεί τον ήχο του βινυλίου...αλλά όχι, ακόμα και μέσω του NAIM AUDIO dac δεν μπόρεσε να τον ξεπεράσει.....κάπου υπερτερεί το 24bit, κάπου υπερτερεί το βινύλιο...υπάρχουν διαφορές αλλά η προτίμηση είναι θέμα προσωπικού γούστου νομίζω....η μάχη είναι σκληρή..αλλά πιστεύω ότι το βινύλιο καλά κρατεί...και θα συνιστούσα σε όλους να κάνουν μια τέτοια συγκρτική ακρόαση, χωρις προκαταλήψεις, χωρίς παρωπίδες....
Άρα τα καλύτερα format ήχου κατά τη γνώμη μας, στο χώρο μου, με τα αρχεία και τις συσκευές που χρησιμοποιήσαμε είναι τα ψηφιακά 24bit και τα βινύλια (φυσικά με καλές και άνω εγγραφές) και έπονται τα 16bit (αλλά έλα που σε αυτή την ανάλυση βρίσκεις τα πάντα!)
Καλές γιορτές και καλές ακροάσεις.....η μουσική μετράει!!
