Διάφορα

[Zizik]

Ωραίοι οι Αρκοί για ημερήσια επίσκεψη.






------------------------------------------------


Τριάντα χρόνια απο την εξέλιξη των OLED στην Kodak.

https://www.soundandvision.com/content/oled-turns-30

 

[Mr Spock]

Ωραίοι οι Αρκοί για ημερήσια επίσκεψη.

. . . να γνωρίσουμε και την δασκάλα , μπορεί και να είναι του hi-fi και να γίνει ''τοπική'' του avsite

 

[Manos58]

Ti 24;

230 ή καλύτερα 380!

ρε ασχιετε ..τα Αμπερ έχουν σημασια

 

[rose.athens]

Καλά, το ξέραμε, αλλά δεν ήξερα ότι συνέβαινε στην κυριολεξία

Σχεδόν το 40% των εργαζομένων αυνανίζονται στη δουλειά

Έχουμε διαβάσει πρόσφατα έρευνα που αναφέρει ότι ο αυνανισμός στο χώρο εργασίας είναι ένας καλός τρόπος να μειώνεται το στρες ενώ βοηθάει στη συγκέντρωση.

Βέβαια από την θεωρία μέχρι την πράξη, η απόσταση είναι μεγάλη. Ναι, είναι καλό λένε οι έρευνες αλλά πόσο εύκολο ή πιθανό είναι να βρεις το χώρο (ίσως και το χρόνο) για να αυνανιστείς στη δουλειά σου.

Σύμφωνα με μίνι έρευνα που έκανε συντάκτης του Time Out (της Νέας Υόρκης) όλο και περισσότεροι άνθρωποι αυνανίζονται στο χώρο εργασίας και μάλιστα όχι μόνο μία φορά. Από όσους συμμετείχαν, το 39% είπε ότι αυνανίζεται στη δουλειά.

Ας δούμε μερικές άτακες από ανθρώπους που συμμετείχαν σε αυτή την μίνι έρευνα:

• «Το κάνω περίπου μια φορά την εβδομάδα στην τουαλέτα του γυμναστηρίου της εταιρείας που δουλεύω»
• «Όταν πραγματικά νιώθω πολύ "φορτωμένος" στη δουλειά με βοηθάει να χαλαρώσω. Το ρεκόρ μου είναι 3 φορές σε μία μέρα»
• «Προσπάθησα να το κάνω μια φορά αλλά δεν τελείωσα. Είχα meeting»

Κάποιοι δήλωσαν ότι κάνουν και από βαρεμάρα, μια κυρία είπε ότι «απλά ερεθίζομαι πολύ εύκολα» ενώ οι περισσότεροι το κάνουν για να μειώσουν το στρες.

Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, ο αυνανισμός αυξάνει τις ενδορφίνες και μειώνει τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ορμόνης που οφείλεται για το στρες. Ιδίως στη γυναίκες βοηθά και στην αυτοπεποίθησή τους.

http://www.athensvoice.gr/kosmos/shedon-40-ton-ergazomenon-aynanizontai-sti-doyleia

 

[rose.athens]

Γαλλία: Απαγόρευσαν σε οδηγούς λεωφορείων τη βερμούδα και πήγαν στη δουλειά με φούστα

Η διεύθυνση τους απαγόρευσε να φορούν βερμούδα εν ώρα εργασίας, παρά τον καύσωνα που έχει στη Γαλλία. Έτσι κι αυτοί φόρεσαν φούστες, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, καταγγέλλοντας απαράδεκτες συνθήκες εργασίας.

http://www.tilestwra.com/gallia-apa...orion-ti-vermouda-ke-pigan-sti-doulia-fousta/

 

[ABSENTI]

www.mixanitouxronou.gr/moumia-me-tria-daxtyla-sta-akra-kai-stenomakro-kranio-xoris-aftia-kai-myti-vrethike-sto-perou-ta

 

[editor]

Σχεδόν το 40% των εργαζομένων αυνανίζονται στη δουλειά

Για την Ελλάδα τουλαχιστον δεν χρειαζόταν έρευνα.
Είναι γνωστό σε όλους......

 

[MAD]

Τι είναι γνωστό? πχ. εγώ ξέρω ότι στάνταρ, το κάνουν στο παραβάν κάθε 3-4 χρόνια όλοι οι Έλληνες!!!

 

[Μελίδης Μιχάλης]

www.mixanitouxronou.gr/moumia-me-tria-daxtyla-sta-akra-kai-stenomakro-kranio-xoris-aftia-kai-myti-vrethike-sto-perou-ta

Όταν βλέπεις κάτι τέτοιο αναρωτιέσαι αν είναι αλήθεια ή κάποιος κάνει πλάκα.
Αν είναι όντως αλήθεια, αναρωτιέσαι τι στο διάολο είναι αυτό το πλάσμα.
Πότε υπήρχαν και πόσα; Διότι δεν βρέθηκαν και πολλά.
Και τελικά αναρωτιέσαι, ποιός με δημιούργησε;
Ποιός είμαι;
Τι είμαι;
Που πάω;
Που θα παρκάρω;
Τι θα φάμε για βραδινό;

 

[Zizik]

Όταν βλέπεις κάτι τέτοιο αναρωτιέσαι αν είναι αλήθεια ή κάποιος κάνει πλάκα.

Κάποιος κάνει πλάκα.

 

[rose.athens]

This AirAsia X flight was forced to turn back after an engine problem left it "shaking like a washing machine".


http://www.bbc.com/news/world-australia-40396554

 

[Mr Spock]

Ξύλινη εξέδρα προσφέρει υπέροχη θέα σε δάσος!




Εδώ ο επισκέπτης βρίσκει πολλά είδη δέντρων, λίμνες, υγροτόπους και γενικά όλο το δάσος είναι ένας τεράστιος βιότοπος. Οι σχεδιαστές δεν επιθυμούσαν να ταράξουν το τοπίο οπότε σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ένα υπερυψωμένο πάρκο (σε ύψος 600 μ.) που θα χωρίζεται σε ορόφους, ενώ οι επισκέπτες θα μπορούν να απολαύσουν τη θέα του δάσους από ψηλά αλλά και να το θαυμάσουν εκ των έσω περπατώντας ανάμεσα στα καταπράσινα δέντρα. Το πάρκο τελειώνει σε μια πλατφόρμα παρατήρησης ύψους 45 μέτρων, που προσφέρει πανοραμική θέα 360 μοιρών στο διατηρημένο δάσος.







http://perierga.gr/2017/06/yperypswmeno-parko-prosferei-yperoxh-thea-se-dasos/

 

[Mr Spock]

Το μυστικό αεροπλανοφόρο των Βρετανών από… πάγο!



Ο Βρετανός επιστήμονας Geoffrey Pyke, ο οποίος εργάστηκε στο Αρχηγείο Συνδυασμένων Επιχειρήσεων ως σύμβουλος του Λόρδου Mountbatten, είχε μια ιδέα: Να δημιουργήσει ένα αεροπλανοφόρο από πάγο. Ο πάγος είναι σκληρός και οποιαδήποτε ζημιά μπορεί εύκολα να επιδιορθωθεί επιτόπου, παγώνοντας νέα κομμάτια στη θέση του. Πρότεινε, λοιπόν, να κόψει ένα μεγάλο κομμάτι αρκτικού παγόβουνου και να το σύρει στον ωκεανό. Η επιφάνεια του πάγου θα χρησίμευε ως πλατφόρμα προσγείωσης.



Ο Pyke κατάφερε να πείσει τον Λόρδο Mountbatten, ο οποίος με τη σειρά του έπεισε τον Winston Churchill ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να κερδηθεί με… τον πάγο. Ο τελευταίος έδωσε το πράσινο φως και το έργο είχε την κωδική ονομασία “Project Habakkuk”. Το αεροπλανοφόρο θα είχε μήκος 607 μέτρα, πλάτος 91,5 μέτρα και το βάρος του θα ήταν πάνω από 2 εκατομμύρια τόνους. Θα ήταν εξοπλισμένο με 40 πυργίσκους και πολυάριθμα ελαφρά αντιπυραυλικά όπλα, ενώ θα μπορούσε να φιλοξενήσει μέχρι και 150 αεροσκάφη.



Υπήρχε, βέβαια, ένα μείζον πρόβλημα: Ο πάγος λιώνει, αλλά ο Geoffrey Pyke είχε λύση και γι’ αυτό. Ένα μαζικό σύστημα ψύξης με ένα σύνθετο δίκτυο σωλήνων που θα έψυχε τον πάγο διαρκώς. Σύντομα ένα πρότυπο μήκους 18 μέτρων και βάρους 1.000 τόνων δημιουργήθηκε στη λίμνη Patricia στον Καναδά, ενώ ένα ισχυρό σύστημα ψύξης κράτησε το πλοίο χωρίς να λιώσει όλους τους καλοκαιρινούς μήνες. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, όμως, προέκυψαν κάποια νέα προβλήματα. Μπορεί ο πάγος να είναι σκληρός, ωστόσο είναι και εύθραυστος επίσης, ενώ παραμορφώνεται υπό πίεση. Δύο ερευνητές του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου του Μπρούκλιν στη Νέα Υόρκη ανακάλυψαν ότι η ανάμειξη πριονιδιού με νερό και πάγο έδινε ένα υλικό δεκατέσσερις φορές ισχυρότερο από τον κανονικό πάγο και πιο σκληρό από το σκυρόδεμα.



Τα πειράματα έδειξαν ότι αυτό το νέο υλικό ήταν εξαιρετικά ανθεκτικό στη συμπίεση, στη θραύση, ακόμα και στις σφαίρες. Μπορούσε να χυθεί σε σχήματα όπως το μέταλλο, και όταν βυθιζόταν στο νερό σχημάτιζε μονωτικό κέλυφος στην επιφάνειά του που προστάτευε το εσωτερικό από περαιτέρω τήξη. Αυτό το υλικό ονομάστηκε pykrete, προς τιμήν του Pyke. Το θαυμαστό υλικό ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Geoffrey Pyke για την επιτυχία του project “Habakkuk”. Τα σχέδια για την κατασκευή του αεροπλανοφόρου προχώρησαν ταχύτατα. Κάθε πλοίο Habakkuk θα απαιτούσε 300.000 τόνους χαρτοπολτού, 25.000 τόνους μονωτικών ινών, 35.000 τόνους ξυλείας και 10.000 τόνους χάλυβα. Το αρχικό κόστος ήταν 700.000 στερλίνες.



Αλλά καθώς ο σχεδιασμός προχώρησε, έγινε φανερό ότι θα χρειαζόταν περισσότερη ενίσχυση από χάλυβα καθώς και αποτελεσματικότερη μόνωση, ενώ το κόστος αυξήθηκε στα 2,5 εκατομμύρια στερλίνες. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι ένα τόσο μεγάλο πλοίο θα είχε περιορισμένες δυνατότητες ελιγμών και τελική ταχύτητα μόλις 6 κόμβων, που το Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε ότι ήταν πολύ αργή.



Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η ίδια η πρώτη ύλη. Όπως ο χάλυβας, έτσι και το ξύλο ήταν περιορισμένο και η κατασκευή ακόμα και ενός μόνο Habakkuk θα επηρέαζε σοβαρά την παραγωγή χαρτιού. Προσθέτοντας σε αυτό και την πολυπλοκότητα της δομής, της μόνωσης και της ψύξης, μια τόσο μεγάλη κατασκευή θα απαιτούσε χρόνο και εργατικό δυναμικό που κανένας από τους Συμμάχους δεν μπορούσε να αντέξει.

Τελικά, το έργο Habakkuk δεν προχώρησε και έγιναν πιο πρακτικά βήματα, όπως η δημιουργία αεροδρομίων στις Αζόρες, που διευκόλυνε το “κυνήγι” των γερμανικών πλοίων στον Ατλαντικό, ενώ τοποθετήθηκαν μεγαλύτερες δεξαμενές καυσίμων στα βρετανικά αεροσκάφη. Σήμερα, τα λίγα υπολείμματα του πρότυπου πλοίου Habakkuk βρίσκονται στο βάθος της λίμνης Patricia, στην Αλμπέρτα του Καναδά.

http://perierga.gr/2017/06/to-mystiko-aeroplanoforo-twn-vretanwn-apo-pago/

 

[Mr Spock]

Παγωμένο σπήλαιο δεν λιώνει ούτε το καλοκαίρι!





Ενώ πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων πριν από 3 εκατομμύρια χρόνια, οι ντόπιοι το αποκαλούν το «σπήλαιο των 10.000 ετών». Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς ο πάγος ποτέ δεν λιώνει, ακόμα και κατά τη διάρκεια των θερμότερων εποχών; Σύμφωνα με τους επιστήμονες που μελετούν τις σπηλιές, ένας κύριος λόγος είναι η δομή και το σχήμα του.



Το σπήλαιο Ningwu έχει σχήμα μπάλας μπόουλινγκ, ενώ αυτό το καμπύλο σχήμα διατηρεί σταθερά ψυχρό τον αέρα στο εσωτερικό του, επιτρέποντάς του να παραμείνει παγωμένο όλον τον χρόνο. “Είναι σχεδόν βιολογικός ο τρόπος που διατηρεί το παγωμένο περιβάλλον του το σπήλαιο”, δήλωσε στο BBC ο Aurel Persoiu, ερευνητής στο Ινστιτούτο Σπηλαιολογίας Emil Racovita στη Ρουμανία.












http://perierga.gr/2017/06/pagwmeno-sphlaio-den-liwnei-to-kalokairi/

 

[Mr Spock]

Εκατομμύρια πεταλούδες… εισβάλλουν στη Σιβηρία!

Λευκές πεταλούδες με μαύρες ραβδώσεις καταλαμβάνουν μεγάλα τμήματα της ανατολικής Ρωσίας. Το είδος Aporia crataegi εισβάλλει στην περιοχή και κερδίζει τις εντυπώσεις, με τον κόσμο να φωτογραφίζεται ανάμεσά τους και να το απολαμβάνει. Οι εικόνες καταγράφουν τους επισκέπτες να περπατούν ανάμεσα σε σμήνη των πεταλούδων και το τοπίο να μοιάζει υπέροχο.



Ο Βλαντιμίρ Ρομανένκο, ο οποίος είναι επικεφαλής του Τμήματος Ζωολογίας των Ασπόνδυλων στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Tomsk, δήλωσε ότι έχει σημειωθεί τεράστια αύξηση στον αριθμό των πεταλούδων από το προηγούμενο έτος. Η θέα χιλιάδων πεταλούδων έχει αναμφισβήτητα προσελκύσει την προσοχή μεταξύ των ντόπιων και των τουριστών, που συρρέουν εδώ για να απολαύσουν το θέαμα.














http://perierga.gr/2017/06/ekatommyria-petaloudes-eisvalloun-sth-sivhria/

 

[Mr Spock]

Τι κάνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη με τα σκουπίδια τους

Την ώρα που στην Ελλάδα η διαχείριση των απορριμμάτων παραμένει ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα, πολλές χώρες της ΕΕ έχουν καταφέρει εδώ και αρκετά χρόνια όχι μόνο να βρουν λύση αλλά και να εκμεταλλεύονται τα απορρίμματα προς όφελός τους.


Σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Κομισιόν, χώρες όπως η Δανία, η Σουηδία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Γερμανία διαθέτουν δεκάδες μονάδες αποτέφρωσης, επεξεργασίας και ανακύκλωσης σκουπιδιών, δηλαδή υπερσύγχρονα εργοστάσια τα οποία μετατρέπουν τα απορρίμματα σε ενέργεια και θέρμανση με τεράστια οφέλη για το περιβάλλον.


Μία βασική διαφορά σε σχέση με την Ελλάδα είναι ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις οι κάδοι των οικιακών απορριμμάτων δεν βρίσκονται στον δρόμο ή στα πεζοδρόμια αλλά μέσα στις αυλές των σπιτιών ή εντός των χώρων οικιών και πολυκατοικιών.
Η ΕΕ παράγει περισσότερους από 79 δισεκατομμύρια τόνους απορριμμάτων συσκευασίας σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οπως επισημαίνει η αντιπρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο Κάτλιν βαν Βέμπρετ «για να ξεφορτωθείς τα σκουπίδια σου, η ταφή είναι ο πιο φθηνός τρόπος, αλλά και ο πλέον επιβλαβής για το περιβάλλον. Θέλουμε λοιπόν να βάλουμε έναν ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο: το 2030 να καταλήγει σε ταφή μόνο το 5% των αστικών αποβλήτων. Αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν ακόμη χώρες που θάβουν σχεδόν όλα τα σκουπίδια τους, καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο».



Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει ως το 2030 τα κράτη-μέλη να έχουν φτάσει να ανακυκλώνουν το 65% των απορριμμάτων και να περιορίσουν την υγειονομική ταφή αυτών στο 10%. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανέβασε τον στόχο για ανακύκλωση απορριμμάτων στο 70% συγκριτικά με το σημερινό 44% και όρισε το ανώτατο ποσοστό για την υγειονομική ταφή απορριμμάτων στο 5%.


Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι μέσα σε μία δεκαετία (2004-2014) η εικόνα έχει βελτιωθεί αισθητά, οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ παραμένουν σημαντικές, με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης να πρωτοπορούν στη διαχείριση των απορριμμάτων ενώ αντίθετα οι πρώην ανατολικές και οι βαλκανικές χώρες βρίσκονται στο άλλο άκρο.

Το 2014, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Σουηδία δεν έστειλαν σχεδόν καθόλου αστικά απόβλητα σε χώρους υγειονομικής ταφής. Αντίθετα η Κύπρος, η Κροατία, η Ελλάδα, η Λετονία και η Μάλτα εξακολουθούν να στέλνουν στους χώρους υγειονομικής ταφής πάνω από τα τρία τέταρτα των αστικών αποβλήτων τους.
Πώς γίνεται η διαχείριση των απορριμμάτων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες

Δανία: Σε ολόκληρη τη χώρα εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα βασισμένο στο βάρος/όγκο των απορριμμάτων, χρεώνοντας κάθε νοικοκυριό με βάση τη λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει». Παράλληλα, δίνονται κίνητρα για την ανακύκλωση και τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων και μοιράζονται κάδοι κομποστοποίησης.

Τα απορρίμματα σε πολύ μεγάλο ποσοστό ανακυκλώνονται σε εξειδικευμένα κέντρα, ενώ τα υπόλοιπα σκουπίδια (όσα δεν επιδέχονται περαιτέρω επεξεργασίας) πηγαίνουν στα εργοστάσια αποτέφρωσης, τα οποία τα μετατρέπουν σε θερμότητα και ηλεκτρισμό, τροφοδοτώντας με ενέργεια δεκάδες περιοχές της χώρας.

Η Δανία έχει περίπου 30 τέτοιες μονάδες αποτέφρωσης που εξυπηρετούν πάνω από 100 κοινότητες, ενώ σχεδιάζει τη δημιουργία κι άλλων. Η ανάπτυξη αυτών των μονάδων, μάλιστα, έχει περιορίσει το ενεργειακό κόστος και την εξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο, ενώ χάρη σ' αυτές έχει μειωθεί ο αριθμός των χωματερών.

Γερμανία: Σε κάθε σπίτι υπάρχουν ειδικά κιβώτια για τα απορρίμματα, τα οποία είναι προσβάσιμα μόνο από τους ενοίκους, ενώ σε πολλές περιπτώσεις κλειδώνουν για να μην υπάρχουν διαρροές. Τα πάντα ανακυκλώνονται και επαναχρησιμοποιούνται. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι κάδων ανακύκλωσης σε διαφορετικά χρώματα με αποτέλεσμα η διαλογή να γίνεται από τον ίδιο τον πολίτη και να εξασφαλίζεται το μειωμένο κόστος.

Από το 2005 έχουν καταργηθεί, ουσιαστικά, οι παραδοσιακές χωματερές που λειτουργούσαν και έχουν αντικατασταθεί με μερικά από τα πλέον προηγμένα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων στον κόσμο. Αυτά δέχονται μόνο ό,τι έχει απομείνει από τα απορρίμματα που έχουν, υποχρεωτικά, ανακυκλωθεί. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μόνο το 1% των οικιακών απορριμμάτων καταλήγει σε ΧΥΤΑ, ενώ ανακυκλώνεται σχεδόν το 100% των μπαταριών και των λιπαντικών αυτοκινήτων.

Στο Βερολίνο ένας δημόσιος φορέας ξεκίνησε από το 2010 μια μεγάλη εκστρατεία για τη μείωση των σκουπιδιών στην πόλη. Το αποτέλεσμα ήταν το ποσοστό της ανακύκλωσης οικιακών απορριμμάτων να φτάσει στο 87%.

Γαλλία: Στη χώρα λειτουργούν ειδικές μονάδες αποτέφρωσης όπου γίνεται η επεξεργασία των απορριμμάτων. Από το 2006, μάλιστα, οι Γάλλοι κατάφεραν να παράξουν μέσω της καύσης των σκουπιδιών τους αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσουν ένα εκατομμύριο σπίτια με ηλεκτρισμό και 600.000 με θέρμανση.

Στο Παρίσι τα σκουπίδια διαχωρίζονται μέσα σε ειδικούς κάδους διαφορετικών χρωμάτων και τα αντίστοιχα φορτηγά τα μαζεύουν δύο φορές την εβδομάδα.

Η υπηρεσία καθαριότητας στις πόλεις και την επαρχία της Γαλλίας είναι δημοτική και το περίπου 70% των αστικών απορριμμάτων περνάνε από ειδική επεξεργασία προκειμένου να ανακυκλωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν. Οι ΧΥΤΑ της χώρας δέχονται μόνο υλικά που δεν μπορούν να τύχουν περαιτέρω επεξεργασίας.

Το κόστος αποκομιδής και μεταφοράς καλύπτεται από τους ίδιους τους κατοίκους της πόλης, μέσω του λεγόμενου «taxe d'habitation», που είναι αντίστοιχο των δικών μας δημοτικών τελών.



Αυστρία: Η Αυστρία είναι μια από τις πιο εξελιγμένες χώρες στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά στην εφαρμογή των πρακτικών διαχείρισης απορριμμάτων, με άρτια οργανωμένες μονάδες διαλογής και κομποστοποίησης απορριμμάτων, εργοστάσια σύνθετης επεξεργασίας πολλών ταυτόχρονα ρευμάτων ανακυκλώσιμων υλικών και με εργοστάσια καύσης.

Η προσέγγιση της διαχείρισης αποβλήτων γίνεται μέσω της διαλογής στην πηγή ανακυκλώσιμων υλικών και της θερμικής διαχείρισης των αποβλήτων με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Οι πολίτες μεταφέρουν οι ίδιοι τα απορρίμματά τους στους ειδικούς κάδους συλλογής ενώ εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ακόμη και τα τηγανέλαια, τα πηγαίνουν σε ειδικές μονάδες μέσα σε δοχεία και οι εργαζόμενοι τους δίνουν πίσω καθαρά για να τα ξαναγεμίσουν.

Βρετανία: Στις μονοκατοικίες περιμετρικά του κέντρου του Λονδίνου οι ιδιοκτήτες συλλέγουν τα σκουπίδια σε πλαστικές σακούλες στο σπίτι τους ή την πίσω αυλή και τα βγάζουν στην εξώπορτα την ημέρα που πρόκειται να περάσει η υπηρεσία αποκομιδής του δήμου (Waste Collection Authority).

Στις πολυκατοικίες του κέντρου υπάρχουν ειδικοί κάδοι στην εξώπορτα κάθε κτιρίου. Το 40% των σπιτιών με κήπο επεξεργάζεται τα οργανικά απορρίμματά του με τη μέθοδο της κομποστοποίησης. Σε λειτουργία βρίσκονται και 5 μονάδες θερμικής επεξεργασίας.

Οι κάτοικοι πληρώνουν (υψηλά) δημοτικά τέλη για την υπηρεσία καθαριότητας, τα οποία υπολογίζονται με βάση την περιοχή κατοικίας και τα τετραγωνικά του σπιτιού.

Σουηδία: Στη Στοκχόλμη αναβάθμισαν την ποιότητα του βιοαερίου που παράγεται από δύο χώρους διαχείρισης αποβλήτων, έτσι ώστε να φτάσει στο επίπεδο που απαιτείται για να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο αυτοκινήτων. Από το 2007 η ταφή απορριμμάτων σχεδόν σταμάτησε.

Έχουν δημιουργηθεί πολλά πρατήρια βιοαερίου, οι πωλήσεις σε αυτοκίνητα που κινούνται με βιοαέριο αυξάνονται, ενώ 130 λεωφορεία ανεφοδιάζονται απευθείας από ένα σταθμό που συνδέεται με τον χώρο διαχείρισης απορριμμάτων στο Χένρικσνταλ.

Βέλγιο: Η κυβέρνηση της Φλάνδρας καθιέρωσε την αρχή «πληρώνεις όσο πετάς». Η Φλάνδρα χρησιμοποιεί υπερσύγχρονη τεχνολογία για την καύση οργανικών υπολειμμάτων, με σκοπό να ελαχιστοποιηθεί η ρύπανση της ατμόσφαιρας.

Η εκπρόσωπος της δημόσιας υπηρεσίας διαχείρισης απορριμμάτων της Φλάνδρας μιλώντας παλαιότερα σε συνέδριο της περιφέρειας Αττικής είχε σημειώσει ότι «η καύση γίνεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις» προσθέτοντας παράλληλα:

«Στη Φλάνδρα όλοι, οι πολίτες, οι επιχειρήσεις, οι φορείς θεωρούν ότι τα σκουπίδια είναι δική τους υπόθεση. Η νοοτροπία είναι η σημαντική παράμετρος και όχι ο αριθμός των μονάδων επεξεργασίας των απορριμμάτων. Οι πολίτες είναι πεπεισμένοι ότι η ανακύκλωση και η διαλογή στην πηγή είναι η μόνη λύση και για αυτό συμμετέχουν όλοι στο σύστημα. Έχουμε αναπτύξει ένα δίκτυο 337 χώρων ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης. Θεωρούμε ότι τα απορρίμματα είναι πρώτη ύλη. Θέλουμε να είμαστε μια κοινωνία ανακύκλωσης για αυτό και λέμε ότι κάνουμε διαχείριση υλικών και όχι απορριμμάτων».

Ιταλία: Στη Ρώμη υπάρχουν 5 μονάδες υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων, 12 μονάδες ανακύκλωσης και 7 μονάδες κομποστοποίησης. Η ανακύκλωση εκεί επιβραβεύεται με δωρεάν εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Στο Μιλάνο, η πόρτα-πόρτα συλλογή οργανικών αποβλήτων και απορριμμάτων τροφίμων επεκτάθηκε σε όλη την πόλη το 2014. Ειδικοί κάδοι και σακούλες κομποστοποίησης εμφανίστηκαν σε κάθε σημείο της πόλης ενώ άρχισε μια μεγάλη καμπάνια πληροφόρησης που περιελάμβανε απευθείας μηνύματα σε κάθε οικογένεια, γράμματα και αφίσες σε κοινωνικές οργανώσεις και δημόσιους φορείς, εφαρμογή σε κινητά τηλέφωνα και ειδική ιστοσελίδα. Στα τρία τέταρτα του Μιλάνου το ποσοστό ανακύκλωσης ανέβηκε από 34,5% το 2011 σε 48,3% το 2014.




http://www.enikos.gr/international/523189/ti-kanoun-stin-ypoloipi-evropi-me-ta-skoupidia-tous

 

[Mr Spock]

Νησί εμφανίστηκε στις ακτές της Βόρειας Καρολίνας!


Σε μια εποχή αύξησης της στάθμης της θάλασσας και της διάβρωσης των ακτών, η ξαφνική εμφάνιση νέων παράκτιων εκτάσεων δεν θα κάνει εντύπωση. Στην περιοχή Cape Hatteras National Seashore της Βόρειας Καρολίνας, ένα ολοκαίνουριο νησί έχει αναδυθεί από τη θάλασσα σαν ένα φυτό που πετάγεται μέσα από έναν σπόρο. Το νησί, που ονομάστηκε Shelley από κάποιους ντόπιους για την αφθονία των θαλάσσιων κελυφών στην επιφάνειά του, προσελκύει πολλούς επισκέπτες, που θέλουν να θαυμάσουν από κοντά τη νεότερη αυτή… προσθήκη της ακτογραμμής.



Το νησί Shelley βρίσκεται κοντά στο Cape Point, ένα παγκοσμίου φήμης θέρετρο αλιείας και σερφ, και κοντά στο φάρο Cape Hatteras στο Outer Banks της Βόρειας Καρολίνας. Είναι πολύ πιθανό πάντως το Shelley να εξαφανιστεί μέσα σε έναν χρόνο ή μπορεί ακόμα να επεκταθεί περισσότερο προς τον ωκεανό. Αξίζει να σημειωθεί πως η ακτογραμμή της βόρειας Καρολίνας είναι από τις πιο ευάλωτες περιοχές των ανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

http://perierga.gr/2017/06/nhsi-emfanisthke-stis-aktes-ths-voreias-karolinas/

 

[Mr Spock]

Τα ψηλότερα στο ειδος τους σημεία στη Γη!


1. Το ψηλότερο οικογενειακό σπίτι – Falcon Nest, Αριζόνα


2. Το ψηλότερο κτήριο – Burj Khalifa, Ντουμπάι (822,96 μ.)


3. Το ψηλότερο ξενοδοχείο – JW Marriott Marquis Dubai – 76 όροφοι και 355 μέτρα, με παγκόσμιο ρεκόρ στο βιβλίο Guinness


4. Το ψηλότερο υπαίθριο ασανσέρ – Ο ανελκυστήρας Bailong χτίστηκε στην πλευρά ενός βράχου στο Εθνικό Δασικό Πάρκο Zhangjiaje. Σύμφωνα με τα παγκόσμια ρεκόρ Guinness, μπορεί να μεταφέρει έως και 46 άτομα ενώ το ταξίδι μέχρι τα 326 μ. θα σας πάρει 1 λεπτό και 58 δευτερόλεπτα.


5. Το ψηλότερο ανοιχτό μπαρ – Το Sky Bar στη Μπαγκόκ


6. Η ψηλότερη γέφυρα – Το 2016, η γέφυρα Beipanjiang της Κίνας έγινε η υψηλότερη στον κόσμο, με ύψος 565 μ. από το έδαφος.


7. Το ψηλότερο κτήριο διαμερισμάτων – Το 2014 η Νέα Υόρκη ξεπέρασε το ρεκόρ του Ντουμπάι για το υψηλότερο οικιστικό κτίριο στον κόσμο: το 432 Park Avenue είναι το ψηλότερο από όλα (426 μ.).


8. Το ψηλότερο εστιατόριο – Στον 63ο όροφο του State Tower της Μπανγκόκ το Sirocco κερδίζει σε ύψος.


9. Η ψηλότερη κούνια – Αν θέλετε να κάνετε κούνια από την ταράτσα ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, πηγαίντε στο Durban της Νότιας Αφρικής. Εκεί θα βρείτε μια κούνια 87,78 μέτρα από το έδαφος που συνδέεται με την οροφή του Σταδίου Moses Mabhida.


10. Η ψηλότερη πισίνα – Κάντε ένα ταξίδι στο πέμπτο ψηλότερο κτήριο στον κόσμο για να βρείτε μια πισίνα στον 85ο όροφο. Το Lotte World Tower, στη Σεούλ, φιλοξενεί επίσης το υψηλότερο κατάστρωμα παρατήρησης με γυάλινο δάπεδο στον κόσμο.


11. Το ψηλότερο τελεφερίκ – Το Queen Cable Car βρισκεται στη Ha Long City του Βιετνάμ, σε ύψος 188,67 μέτρα.


12. Το ψηλότερο κατάστρωμα παρατήρησης με γυάλινο πυθμένα – Στο 118ο όροφο του Lotte World Tower στη Σεούλ.


13. Ο ψηλότερος σιδηροδρομικός σταθμός – Ο σιδηροδρομικός σταθμός Tanggula στο Θιβέτ είναι 5.068 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.



http://perierga.gr/2017/06/τα-ψηλότερα-στο-ειδος-τους-σημεία-στη-γ/








- Γιώργο πάμε ; . . .

 

[abcd]

- Γιώργο πάμε ; . . .

Να μαζευτούμε να πάτε!

 

[Mr Spock]

Να μαζευτούμε να πάτε!

- . . .