- Μηνύματα
- 2.599
- Reaction score
- 4.587
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο που περιγράφεται στον τίτλο, τουναντίων σε πολλές περιπτώσεις μία διασκευή ή μία νεότερη εκτέλεση είναι αυτή που έχει μείνει στην ιστορία και στις συνειδήσεις του κοινού, το οποίο συχνά αγνοεί την αυθεντική πρώτη έκδοση. Ας δούμε κάποιες τρανταχτές περιπτώσεις.
1) Black magik woman - Ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα και ξεκινώ από αυτό. Αν βγεις στο δρόμο και ρωτήσεις τους 40+ αν γνωρίζουν το κομμάτι σχεδόν στο σύνολό τους θα σου πουν "είναι δυνατό να μη γνωρίζω την κομματάρα του Carlos Santana?". Η εκτέλεση του λατίνοαμερικάνου κιθαρίστα ήρθε κάπου δύο χρόνια μετά την ορίτζιναλ έκδοση των Fleetwood Mac ή πιο σωστά των Peter Green's Fleetwood Mac όπως θέλουν οι οπαδοί να αναφέρονται στην πρώτη περίοδο της μπάντας.
2) R-E-S-P-E-C-T - Ο ύμνος της γυναικείας χειραφέτησης είχε τελείως διαφορετική αφετηρία. Το κομμάτι του θρυλικού Otis Redding στην δική του αυθεντική εκτέλεση είχε το εξής πάνω κάτω νόημα: "γυρίζω κουρασμένος από τη δουλειά στο σπίτι μου, σεβάσου το μωρή κάρχια και μη μου ζαλίζεις τα αυτιά". Λίγα χρόνια αργότερα το κομμάτι με μία πιο "στρογγυλεμένη" ενορχήστρωση, αλλαγμένους στίχους και με τη φωνάρα της Aretha απαιτούσε από το "ισχυρό φύλο" να σεβαστεί τις γυναίκες του πλανήτη. Την εκτέλεση αυτή θα την ακούσεις παντού ακόμα και σήμερα, η Aretha μνημονεύεται ενώ σπάνια θα αναφερθεί κάποιος στον σπουδαίο Otis που αν κι έφυγε από τη ζωή πολύ νέος άφησε πίσω σημαντικό έργο.
3) House of the rising sun - Το τραγούδι σύμβολο των Animals που τους γνωρίζει όλη η υφήλιος ίσως και μόνο για αυτό το λόγο. Για μένα ήταν μία μπάντα της σειράς με έναν σπουδαίο vocalist και τίποτα περισσότερο αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη κουβέντα μία άλλη φορά. Το House of the rising sun αναφέρεται ως traditional και είναι αλήθεια πως δε μπορούμε να γνωρίζουμε τον δημιουργό του καθώς πέρασε από στόμα σε στόμα και από μπάντα σε μπάντα στον αμερικάνικο νότο. Η αλήθεια όμως είναι πως οι Animals ουσιαστικά διασκεύασαν Bob Dylan καθώς η δική τους εκτέλεση είναι βασισμένη σε αυτή του Robert Zimmerman που περιέχεται στο πρώτο του άλμπουμ. Μέχρι τότε το κομμάτι παιζόταν από αφροαμερικανούς καλλιτέχνες σε μπλουζ φόρμες και με διάφορες εκδοχές σε στίχους, ο καθένας το έπαιζε και το τραγουδούσε όπως πίστευε καλύτερα. Ο Dylan το πήρε, το έκανε "λευκό", από μπλουζ έγινε φολκ και οι animals ακούγοντάς το το διασκεύασαν κάνοντάς το ηλεκτρικό.
4) Tainted Love - Εδώ σίγουρα υπάρχουν ενστάσεις καθώς ούτε την Gloria Jones ούτε την αυθεντική εκτέλεση λες άγνωστη διότι ήταν χιτ των 60'ς. Κατά τα ψέματα όμως αν κάποιος ευρωπαίος (ή καλύτερα μη Αμερικανός) γνωρίζει σήμερα το κομμάτι αυτό οφείλεται στη διασκευή των Soft Cell. Θα λέγαμε πως ανήκει στην κατηγορία των διασκευών με μεγάλη χρονική διαφορά από την πρώτη εκτέλεση, που βοήθησαν στο να παραμείνει ένα τραγούδι επίκαιρο μετά από 60 σχεδόν χρόνια.
5) Nothing compares to you - Όχι, δεν υπάρχει εφηβικό πάρτι στις αρχές της δεκαετίας το '90 που να μην έχει χορευτεί. Το original, γραμμένο από τον prince, περιέχεται στο ομώνυμο αλμπουμ των the family και φυσικά μόνο οι ίδιοι θα πρέπει να το θυμόνται άντε και μερικοί στενοί συγγενείς. Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει, όσο κι αν έχει προσπαθήσει το Βατικανό, τη "φαλακρή" ιρλανδή Sinead O'Connor να το ερμηνεύει. Τεράστια εμπορική επιτυχία και σπουδαίο - αλησμόνητο video clip.
Δε γράφω άλλα, δεν έχει πλάκα να γράφω μόνος μου, περιμένω κι άλλους.
Δε βάζω links με video για να μη χαλάσω την αισθητική του νήματος (10 clips θα ήταν πολλά), υπάρχουν όμως όλα στο youtube για όποιον ενδιαφέρεται, μην είστε τεμπέληδες.
1) Black magik woman - Ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα και ξεκινώ από αυτό. Αν βγεις στο δρόμο και ρωτήσεις τους 40+ αν γνωρίζουν το κομμάτι σχεδόν στο σύνολό τους θα σου πουν "είναι δυνατό να μη γνωρίζω την κομματάρα του Carlos Santana?". Η εκτέλεση του λατίνοαμερικάνου κιθαρίστα ήρθε κάπου δύο χρόνια μετά την ορίτζιναλ έκδοση των Fleetwood Mac ή πιο σωστά των Peter Green's Fleetwood Mac όπως θέλουν οι οπαδοί να αναφέρονται στην πρώτη περίοδο της μπάντας.
2) R-E-S-P-E-C-T - Ο ύμνος της γυναικείας χειραφέτησης είχε τελείως διαφορετική αφετηρία. Το κομμάτι του θρυλικού Otis Redding στην δική του αυθεντική εκτέλεση είχε το εξής πάνω κάτω νόημα: "γυρίζω κουρασμένος από τη δουλειά στο σπίτι μου, σεβάσου το μωρή κάρχια και μη μου ζαλίζεις τα αυτιά". Λίγα χρόνια αργότερα το κομμάτι με μία πιο "στρογγυλεμένη" ενορχήστρωση, αλλαγμένους στίχους και με τη φωνάρα της Aretha απαιτούσε από το "ισχυρό φύλο" να σεβαστεί τις γυναίκες του πλανήτη. Την εκτέλεση αυτή θα την ακούσεις παντού ακόμα και σήμερα, η Aretha μνημονεύεται ενώ σπάνια θα αναφερθεί κάποιος στον σπουδαίο Otis που αν κι έφυγε από τη ζωή πολύ νέος άφησε πίσω σημαντικό έργο.
3) House of the rising sun - Το τραγούδι σύμβολο των Animals που τους γνωρίζει όλη η υφήλιος ίσως και μόνο για αυτό το λόγο. Για μένα ήταν μία μπάντα της σειράς με έναν σπουδαίο vocalist και τίποτα περισσότερο αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη κουβέντα μία άλλη φορά. Το House of the rising sun αναφέρεται ως traditional και είναι αλήθεια πως δε μπορούμε να γνωρίζουμε τον δημιουργό του καθώς πέρασε από στόμα σε στόμα και από μπάντα σε μπάντα στον αμερικάνικο νότο. Η αλήθεια όμως είναι πως οι Animals ουσιαστικά διασκεύασαν Bob Dylan καθώς η δική τους εκτέλεση είναι βασισμένη σε αυτή του Robert Zimmerman που περιέχεται στο πρώτο του άλμπουμ. Μέχρι τότε το κομμάτι παιζόταν από αφροαμερικανούς καλλιτέχνες σε μπλουζ φόρμες και με διάφορες εκδοχές σε στίχους, ο καθένας το έπαιζε και το τραγουδούσε όπως πίστευε καλύτερα. Ο Dylan το πήρε, το έκανε "λευκό", από μπλουζ έγινε φολκ και οι animals ακούγοντάς το το διασκεύασαν κάνοντάς το ηλεκτρικό.
4) Tainted Love - Εδώ σίγουρα υπάρχουν ενστάσεις καθώς ούτε την Gloria Jones ούτε την αυθεντική εκτέλεση λες άγνωστη διότι ήταν χιτ των 60'ς. Κατά τα ψέματα όμως αν κάποιος ευρωπαίος (ή καλύτερα μη Αμερικανός) γνωρίζει σήμερα το κομμάτι αυτό οφείλεται στη διασκευή των Soft Cell. Θα λέγαμε πως ανήκει στην κατηγορία των διασκευών με μεγάλη χρονική διαφορά από την πρώτη εκτέλεση, που βοήθησαν στο να παραμείνει ένα τραγούδι επίκαιρο μετά από 60 σχεδόν χρόνια.
5) Nothing compares to you - Όχι, δεν υπάρχει εφηβικό πάρτι στις αρχές της δεκαετίας το '90 που να μην έχει χορευτεί. Το original, γραμμένο από τον prince, περιέχεται στο ομώνυμο αλμπουμ των the family και φυσικά μόνο οι ίδιοι θα πρέπει να το θυμόνται άντε και μερικοί στενοί συγγενείς. Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει, όσο κι αν έχει προσπαθήσει το Βατικανό, τη "φαλακρή" ιρλανδή Sinead O'Connor να το ερμηνεύει. Τεράστια εμπορική επιτυχία και σπουδαίο - αλησμόνητο video clip.
Δε γράφω άλλα, δεν έχει πλάκα να γράφω μόνος μου, περιμένω κι άλλους.
Δε βάζω links με video για να μη χαλάσω την αισθητική του νήματος (10 clips θα ήταν πολλά), υπάρχουν όμως όλα στο youtube για όποιον ενδιαφέρεται, μην είστε τεμπέληδες.
