- Μηνύματα
- 7.456
- Reaction score
- 12.208
Χαιρετίζω την ομήγυρη!
Ως γνωστόν, έχω ενθουσιαστεί με τη ψηφιακή διόρθωση του χώρου. Έχω αρχίσει να βλέπω πιο ζεστά και τη λειτουργία των ενεργών ηχείων βάζοντας στη ζυγαριά τις πιθανές υποχωρήσεις απο πλευράς κατασκευής και τα - όπως επιτάσσει η λογική - προτερήματά τους.
Οι κύριοι λόγοι που μπορούν να υπερέχουν τα ενεργά, όπως τους αντιλαμβάνομαι, αν δεν κάνω λάθος είναι οι εξής:
- Πολυενίσχυση, κάθε μεγάφωνο τροφοδοτείται απο δικό του αποκλειστικό ενισχυτή που σε συνδυασμό με την επόμενη παράγραφο, σημαίνει ότι οι ενισχυτές λειτουργούν σε συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων, άρα επιτελούν ευκολότερο έργο σε αντίθεση με τον ενισχυτή που οδηγεί παθητικά ηχεία και ο οποίος λειτουργεί full range.
- Ενεργό κροσόβερ. Ακρίβεια στο κροσάρισμα, ιδανικά καλύτερο ταίριασμα των μονάδων, μικρότερες αν όχι ανύπαρκτες απώλειες λόγω των υλικών που συναντώνται στα παθητικά κροσόβερ.
- Συνδυασμός του παραπάνω με DSP, αν και το DSP μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με παθητικά ηχείαν( οπότε στη περίπτωσή μου δεν το μετράω σαν προτέρημα, αλλά κοινό παράγοντα ).
- Σαφώς λιγότερη χρήση καλωδίων
Τα μειονεκτήματά τους όπως έχω καταλάβει είναι:
- Πιθανώς όχι και τόσο καλή κατασκευή της καμπίνας
- Πιθανώς όχι και τόσο καλά μεγάφωνα
- Πιθανώς όχι τόσο καλοί ενισχυτές
- Μερικές φορές παρατηρείται ένα φύσημα στα τουίτερ.
Διαθέτω ( ως γνωστόν πια ) ένα ζευγάρι Monitor Audio Reference 705 PMC ( καμία σχέση με το γνωστό κατασκευαστή ) και κυρίως τα τροφοδοτώ με ένα τελικό Bryston 4BST. Παροπλισμένοι παραμένουν ένας Rotel RB971 με 70w ανά κανάλι στα 8Ω και ένας κομματιασμένος Bryston 3B πρώτης γενιάς που αν κριθεί σκόπιμο, μπορεί να ξαναμονταριστεί. Πρόσφατα αφαίρεσα το ένα γούφερ του ηχείου μου και έριξα μια ματιά στα ενδότερά του. Διαπίστωσα με μια πρώτη ματιά ότι είναι σχετικά εύκολη η αφαίρεση του crossover χωρίς να κανιβαλιστεί το ηχείο ( το κροσόβερ είναι μονταρισμένο πάνω στις μπόρνες, τα καλώδια συνδέονται στα μεγάφωνα με κλιπς ). Προς το παρόν έχω το dac Teac UD501 ( αγορασμένο απο σπόντα και αρχικά υπολογίζοντας ότι θα το κρατούσα για λίγο καιρό και ευτυχώς που προέκυψε η σπόντα και δεν πήρα αυτό που πραγματικά είχα στο μυαλό, θα γίνει σαφής ο λόγος παρακάτω ).
Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι τόσο η ενσωμάτωση subs ( εγώ το σκέφτομαι για δύο πάντως, μη το κάνω και τρελοκομείο ) με χρήση DSP. Σαν αρχική σκέψη είχα τον minidsp SHD, αλλά υποψιάζομαι ότι δεν θα με καλύψει... Ο λόγος:
Σκέφτομαι να αφαιρέσω το crossover των ηχείων μου και να κάνω διενίσχυση με κροσαρισμένους τους τελικούς ώστε να παίζουν συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων. Προφανώς ο 4Β στα χαμηλά, ο δεύτερος ενισχυτής στα ψηλά. Και εδώ ερχόμαστε στον λόγο για τον οποίο ίσως ο SHD κριθεί ανεπαρκής: Θα χρησιμοποιώ τις 4 εξόδους του μόνο για τα κύρια ηχεία, οπότε όταν έρθει η ώρα απόκτησης των subs, θα χρειάζομαι άλλα δύο κανάλια. Για τρίνοβ, το ξεχνάμε, δεν μας παίρνει παίδες. Οπότε, θέλω τα φώτα σας για κάτι που να μη δώσω νεφρό για να το αποκτήσω και να μου κάνει τη δουλειά. Σκέφτομαι τη λύση της πολυκάναλης κάρτας ήχου σε συνδυασμό με το rephase ( του οποίου η κύρια χρήση έχω καταλάβει ότι δεν είναι η τακτοποίηση του χώρου, αλλά η σχεδίαση ηχείων ).
Πρώτη απορία: Χρειάζομαι μετρήσεις του ηχείου μετά την αφαίρεση των κρος ( ή πριν? ) και πριν την έναρξη των εργασιών; Αν ναι, είναι κάτι που μπορώ να κάνω μόνος μου ή θα χρειαστεί να τα πάω σε τεχνικό με πιο εξελιγμένο εξοπλισμό;
Δεύτερη απορία: πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γίνει το κροσάρισμα απο έναν προσέσορα ( σχεδόν αυτόματα υποθέτω ) ή απο ακόμα και απο το Rephase. Χρειάζομαι κάποιες τεχνικές πληροφορίες για το ηχείο μου και αν ναι, ποιες;
Τρίτη απορία : Αφαιρώντας το κροσόβερ των ηχείων μου, χάνω και τις ασφαλιστικές δικλείδες αυτού. Δηλαδή, τώρα τα τουίτερ είναι απίθανο να πάρουν κάποια συχνότητα που δεν μπορούν να διαχειριστούν ( για παράδειγμα τον ήχο που κάνει ένας ενισχυτής χωρίς ρελέ στις εξόδους όταν ανάβει ). Μια ιδέα που έχω είναι να φτιάξω ένα υψιπερατό φίλτρο με ένα πυκνωτή ώστε να αποκλείσω τις συχνότητες π.χ κάτω απο τους 2.5Κ ( κάπου στους 3Κ πρέπει να κροσάρεται τώρα με 12db/oct ). Θεωρούμε δεδομένο ότι ο πυκνωτής θα είναι καλής ποιότητας.
Τέταρτη απορία: Τί καλώδια θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν απο τον κάθε ενισχυτή προς την αντίστοιχη μονάδα; Ένα καλώδιο με τέσσερις αγωγούς που θα το ανοίξω στη πλευρά των ενισχυτών ή δύο καλώδια με δύο αγωγούς που όμως θα έχουν ακανόνιστη απόσταση μεταξύ τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τα ηλεκτρικά τους χαρακτηριστικά.
Πέμπτη απορία: Μήπως η χρήση των τελικών οδηγήσει σε βρόγχους της γείωσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται;
Έκτη και πιο σημαντική απορία: Με δεδομένο ότι είναι πολύ πιθανό να προμηθευτώ dsp processor ( κρατώ μια επιφύλαξη επειδή δεν έχω δοκιμάσει ακόμα τον οδηγό του Μπούτχια σχετικά με το rephase και τη διόρθωση απόκρισης ηχείων ) και ήδη υπάρχουν οι τελικοί, αξίζει το κόπο να ασχοληθώ; Θα έχω τα οφέλη που υποθέτω παραγκωνίζοντας τα κακώς κείμενα του παθητικού κροσόβερ;
Προφανώς και το σύστημα σε μια τέτοια περίπτωση θα πάρει - τουλάχιστον αρχικά - ψηφιακή κατεύθυνση, αλλά δεν με προβληματίζει.
Εννοείται ότι αν παρέλειψα κάτι, είναι ευπρόσδεκτες οι επισημάνσεις και παρατηρήσεις.
Αν και δεν νομίζω ότι έχει σημασία, ο 4Β μπορεί να συνδεθεί μέσω XLR με το "κέντρο ελέγχου", ενώ οι υπόλοιποι τελικοί μόνο με RCA. Αναγκαστικά θα γίνει ένα downgrade στα χρησιμοποιούμενα καλώδια, αλλά ως γνωστόν, ποσώς με ενδιαφέρει.
Απορία της στιγμής που δεν ξέρω που να τη κατατάξω: Μήπως βοηθούσε η απόκτηση ενός ενεργού κροσόβερ...?
Και ένα τρελό σενάριο: Το ηχείο έχει τρία μεγάφωνα. Ειδικά για τη περίπτωση χρήσης πολυκάναλης κάρτας ήχου και αφού υπάρχουν τρεις τελικοί ( αλλά βέβαια μετά θα μιλάμε για ένα ρακ - τρελοκομείο ), μήπως θα είχε ουσία και η τριενίσχυση, άρα η έμμεση μετατροπή του ηχείου σε τρίδρομο κυρίως για τη καλύτερη δυνατή χρονική ευθυγράμμιση των μονάδων...?
Ευχαριστώ προκαταβολικά!
Ως γνωστόν, έχω ενθουσιαστεί με τη ψηφιακή διόρθωση του χώρου. Έχω αρχίσει να βλέπω πιο ζεστά και τη λειτουργία των ενεργών ηχείων βάζοντας στη ζυγαριά τις πιθανές υποχωρήσεις απο πλευράς κατασκευής και τα - όπως επιτάσσει η λογική - προτερήματά τους.
Οι κύριοι λόγοι που μπορούν να υπερέχουν τα ενεργά, όπως τους αντιλαμβάνομαι, αν δεν κάνω λάθος είναι οι εξής:
- Πολυενίσχυση, κάθε μεγάφωνο τροφοδοτείται απο δικό του αποκλειστικό ενισχυτή που σε συνδυασμό με την επόμενη παράγραφο, σημαίνει ότι οι ενισχυτές λειτουργούν σε συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων, άρα επιτελούν ευκολότερο έργο σε αντίθεση με τον ενισχυτή που οδηγεί παθητικά ηχεία και ο οποίος λειτουργεί full range.
- Ενεργό κροσόβερ. Ακρίβεια στο κροσάρισμα, ιδανικά καλύτερο ταίριασμα των μονάδων, μικρότερες αν όχι ανύπαρκτες απώλειες λόγω των υλικών που συναντώνται στα παθητικά κροσόβερ.
- Συνδυασμός του παραπάνω με DSP, αν και το DSP μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με παθητικά ηχείαν( οπότε στη περίπτωσή μου δεν το μετράω σαν προτέρημα, αλλά κοινό παράγοντα ).
- Σαφώς λιγότερη χρήση καλωδίων
Τα μειονεκτήματά τους όπως έχω καταλάβει είναι:
- Πιθανώς όχι και τόσο καλή κατασκευή της καμπίνας
- Πιθανώς όχι και τόσο καλά μεγάφωνα
- Πιθανώς όχι τόσο καλοί ενισχυτές
- Μερικές φορές παρατηρείται ένα φύσημα στα τουίτερ.
Διαθέτω ( ως γνωστόν πια ) ένα ζευγάρι Monitor Audio Reference 705 PMC ( καμία σχέση με το γνωστό κατασκευαστή ) και κυρίως τα τροφοδοτώ με ένα τελικό Bryston 4BST. Παροπλισμένοι παραμένουν ένας Rotel RB971 με 70w ανά κανάλι στα 8Ω και ένας κομματιασμένος Bryston 3B πρώτης γενιάς που αν κριθεί σκόπιμο, μπορεί να ξαναμονταριστεί. Πρόσφατα αφαίρεσα το ένα γούφερ του ηχείου μου και έριξα μια ματιά στα ενδότερά του. Διαπίστωσα με μια πρώτη ματιά ότι είναι σχετικά εύκολη η αφαίρεση του crossover χωρίς να κανιβαλιστεί το ηχείο ( το κροσόβερ είναι μονταρισμένο πάνω στις μπόρνες, τα καλώδια συνδέονται στα μεγάφωνα με κλιπς ). Προς το παρόν έχω το dac Teac UD501 ( αγορασμένο απο σπόντα και αρχικά υπολογίζοντας ότι θα το κρατούσα για λίγο καιρό και ευτυχώς που προέκυψε η σπόντα και δεν πήρα αυτό που πραγματικά είχα στο μυαλό, θα γίνει σαφής ο λόγος παρακάτω ).
Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι τόσο η ενσωμάτωση subs ( εγώ το σκέφτομαι για δύο πάντως, μη το κάνω και τρελοκομείο ) με χρήση DSP. Σαν αρχική σκέψη είχα τον minidsp SHD, αλλά υποψιάζομαι ότι δεν θα με καλύψει... Ο λόγος:
Σκέφτομαι να αφαιρέσω το crossover των ηχείων μου και να κάνω διενίσχυση με κροσαρισμένους τους τελικούς ώστε να παίζουν συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων. Προφανώς ο 4Β στα χαμηλά, ο δεύτερος ενισχυτής στα ψηλά. Και εδώ ερχόμαστε στον λόγο για τον οποίο ίσως ο SHD κριθεί ανεπαρκής: Θα χρησιμοποιώ τις 4 εξόδους του μόνο για τα κύρια ηχεία, οπότε όταν έρθει η ώρα απόκτησης των subs, θα χρειάζομαι άλλα δύο κανάλια. Για τρίνοβ, το ξεχνάμε, δεν μας παίρνει παίδες. Οπότε, θέλω τα φώτα σας για κάτι που να μη δώσω νεφρό για να το αποκτήσω και να μου κάνει τη δουλειά. Σκέφτομαι τη λύση της πολυκάναλης κάρτας ήχου σε συνδυασμό με το rephase ( του οποίου η κύρια χρήση έχω καταλάβει ότι δεν είναι η τακτοποίηση του χώρου, αλλά η σχεδίαση ηχείων ).
Πρώτη απορία: Χρειάζομαι μετρήσεις του ηχείου μετά την αφαίρεση των κρος ( ή πριν? ) και πριν την έναρξη των εργασιών; Αν ναι, είναι κάτι που μπορώ να κάνω μόνος μου ή θα χρειαστεί να τα πάω σε τεχνικό με πιο εξελιγμένο εξοπλισμό;
Δεύτερη απορία: πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γίνει το κροσάρισμα απο έναν προσέσορα ( σχεδόν αυτόματα υποθέτω ) ή απο ακόμα και απο το Rephase. Χρειάζομαι κάποιες τεχνικές πληροφορίες για το ηχείο μου και αν ναι, ποιες;
Τρίτη απορία : Αφαιρώντας το κροσόβερ των ηχείων μου, χάνω και τις ασφαλιστικές δικλείδες αυτού. Δηλαδή, τώρα τα τουίτερ είναι απίθανο να πάρουν κάποια συχνότητα που δεν μπορούν να διαχειριστούν ( για παράδειγμα τον ήχο που κάνει ένας ενισχυτής χωρίς ρελέ στις εξόδους όταν ανάβει ). Μια ιδέα που έχω είναι να φτιάξω ένα υψιπερατό φίλτρο με ένα πυκνωτή ώστε να αποκλείσω τις συχνότητες π.χ κάτω απο τους 2.5Κ ( κάπου στους 3Κ πρέπει να κροσάρεται τώρα με 12db/oct ). Θεωρούμε δεδομένο ότι ο πυκνωτής θα είναι καλής ποιότητας.
Τέταρτη απορία: Τί καλώδια θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν απο τον κάθε ενισχυτή προς την αντίστοιχη μονάδα; Ένα καλώδιο με τέσσερις αγωγούς που θα το ανοίξω στη πλευρά των ενισχυτών ή δύο καλώδια με δύο αγωγούς που όμως θα έχουν ακανόνιστη απόσταση μεταξύ τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τα ηλεκτρικά τους χαρακτηριστικά.
Πέμπτη απορία: Μήπως η χρήση των τελικών οδηγήσει σε βρόγχους της γείωσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται;
Έκτη και πιο σημαντική απορία: Με δεδομένο ότι είναι πολύ πιθανό να προμηθευτώ dsp processor ( κρατώ μια επιφύλαξη επειδή δεν έχω δοκιμάσει ακόμα τον οδηγό του Μπούτχια σχετικά με το rephase και τη διόρθωση απόκρισης ηχείων ) και ήδη υπάρχουν οι τελικοί, αξίζει το κόπο να ασχοληθώ; Θα έχω τα οφέλη που υποθέτω παραγκωνίζοντας τα κακώς κείμενα του παθητικού κροσόβερ;
Προφανώς και το σύστημα σε μια τέτοια περίπτωση θα πάρει - τουλάχιστον αρχικά - ψηφιακή κατεύθυνση, αλλά δεν με προβληματίζει.
Εννοείται ότι αν παρέλειψα κάτι, είναι ευπρόσδεκτες οι επισημάνσεις και παρατηρήσεις.
Αν και δεν νομίζω ότι έχει σημασία, ο 4Β μπορεί να συνδεθεί μέσω XLR με το "κέντρο ελέγχου", ενώ οι υπόλοιποι τελικοί μόνο με RCA. Αναγκαστικά θα γίνει ένα downgrade στα χρησιμοποιούμενα καλώδια, αλλά ως γνωστόν, ποσώς με ενδιαφέρει.
Απορία της στιγμής που δεν ξέρω που να τη κατατάξω: Μήπως βοηθούσε η απόκτηση ενός ενεργού κροσόβερ...?
Και ένα τρελό σενάριο: Το ηχείο έχει τρία μεγάφωνα. Ειδικά για τη περίπτωση χρήσης πολυκάναλης κάρτας ήχου και αφού υπάρχουν τρεις τελικοί ( αλλά βέβαια μετά θα μιλάμε για ένα ρακ - τρελοκομείο ), μήπως θα είχε ουσία και η τριενίσχυση, άρα η έμμεση μετατροπή του ηχείου σε τρίδρομο κυρίως για τη καλύτερη δυνατή χρονική ευθυγράμμιση των μονάδων...?
Ευχαριστώ προκαταβολικά!
