Η σημασία της Κλασικής Μουσικής στην εποχή μας.

[Prince]

Είναι κλασσική η συνταγή.

Μεταξύ μας τωρα, πηγες γυρεύοντας.
Είναι δυσκολοι οι καιροί για πρίγκιπες.

Οι καιροί είναι δύσκολοί για τους κάθε είδους "επαναστάτες". (Θα χαθούν μέσα στο εφήμερον της όποιας προβολής τους).
By the way, δεν είμαι πρίγκιπας. Το user name είναι μόνον...facade.

 

[costas EAR]

δεν είμαι πρίγκιπας

Άλογο έχεις;

 

[ZaBBalos]

Είναι νομίζω λίγο στρεβλή η άποψη σου. Ούτε οι δυτικοευρωπαϊκή μουσική εγκλωβίστηκε στους κανόνες, ούτε Jazz απελευθερώθηκε από το δικό της σετ κανόνων. Οι μεν πλησίασαν την πλήρη αποδόμηση στις αρχές του 20ου αιώνα και οι δε στην free Jazz του 60-70.

Έλα ρε συ τώρα, ποια αποδόμηση? Αν πας το πίκολο 5-6 θέσεις παραδίπλα ο μαέστρος θα πάθει ψυχικό κλονισμό.

 

[Prince]

Άλογο έχεις;

Όχι. Έχω, ομως, κατάλογο...

 

[xfader]

Άλογο έχεις;

Αυτοκτόνησε από τα ακούσματα του αναβάτη.

 

[Alfee24]

Κι ο Πρινς δε μπορεί να παραβεί τον κανόνα του υλικού μέσου αποθήκευσης και να πάει σε στριμινγκ.

Όλοι έχουν κανόνες, εκτός από τον νταχαρη που είναι τετχιος, σεξιστής, κι ακούει εκείνον τον τετχιο που έλεγε βωμολοχίες και πλήρωνε στον Νταλάρα όταν έλεγε Νταλάρα.

Μήπως ήσουν εδώ και είχες μαλλούρα τότε;;;

 

[Decembered]

Prince, ολοι το περνανε το Μπουλινγκ στην αρχη (καποιοι και στη συνεχεια) , καποιοι το ζητουν κιολας ..
ολα τα ειδη οσο τα ψαχνεις ανακαλυπτεις κατι νεο.
καλωδια ρευματως να μην ακους μονο...

 

[Prince]

Λες ε; Για να δούμε...
(πρώην και νυν μέλη του group, πηγή wikipedia: Apocalyptica)

Antero Manninen [...] Besides his job in Apocalyptica he used to work as a musician in a Tapiola Sinfonietta Avanti! and Finnish Radio Symphony Orchestra and in the orchestra of the Finnish National Opera. He is also one of the founders of Sibelius-Academy’s Cellosextet (SSS). Antero has been performing also at funerals. Currently he is a member of the Lahti Symphony Orchestra.

Max Lilja [...] in 1993, he was accepted into the Sibelius Academy's University-level program as a student of Dr. Raimo Sariola and Prof. Arto Noras. Lilja did quite well at the Sibelius Academy, earning the principal chair of the Academy's Symphony Orchestra in 1995. [...]

Paavo Lötjönen [...] he played in the "Finnish National Opera" as well. Apart from his work with Apocalyptica he is a cello teacher [...].

Perttu Päivö Kullervo Kivilaakso [...] won third place in the second International Paulo Cello Competition in 1996 at age 18.[6] Shortly afterward, he attained a lifetime chair in the Helsinki Philharmonic orchestra [...]. His first opera, composed with his Apocalyptica bandmate Eicca Toppinen, was premiered at the Finnish National Opera on 22 January 2016. [...]

Eino Matti "Eicca" Toppinen [...] played for several orchestras, including Finnish Radio Symphony Orchestra and Avanti! chamber orchestra. He's also a founding member of the Sibelius Academy's Cellosextet. [...] Toppinen has also composed an opera commissioned by the Finnish National Opera, with his Apocalyptica bandmate Perttu Kivilaakso [...]

Έλεγες; "Αποκαλύφθηκαν" τώρα;

Το ότι έχουν Κλασική παιδεία και εμπειρία δεν τους "αποκαλύπτει

Λες ε; Για να δούμε...
(πρώην και νυν μέλη του group, πηγή wikipedia: Apocalyptica)

Antero Manninen [...] Besides his job in Apocalyptica he used to work as a musician in a Tapiola Sinfonietta Avanti! and Finnish Radio Symphony Orchestra and in the orchestra of the Finnish National Opera. He is also one of the founders of Sibelius-Academy’s Cellosextet (SSS). Antero has been performing also at funerals. Currently he is a member of the Lahti Symphony Orchestra.

Max Lilja [...] in 1993, he was accepted into the Sibelius Academy's University-level program as a student of Dr. Raimo Sariola and Prof. Arto Noras. Lilja did quite well at the Sibelius Academy, earning the principal chair of the Academy's Symphony Orchestra in 1995. [...]

Paavo Lötjönen [...] he played in the "Finnish National Opera" as well. Apart from his work with Apocalyptica he is a cello teacher [...].

Perttu Päivö Kullervo Kivilaakso [...] won third place in the second International Paulo Cello Competition in 1996 at age 18.[6] Shortly afterward, he attained a lifetime chair in the Helsinki Philharmonic orchestra [...]. His first opera, composed with his Apocalyptica bandmate Eicca Toppinen, was premiered at the Finnish National Opera on 22 January 2016. [...]

Eino Matti "Eicca" Toppinen [...] played for several orchestras, including Finnish Radio Symphony Orchestra and Avanti! chamber orchestra. He's also a founding member of the Sibelius Academy's Cellosextet. [...] Toppinen has also composed an opera commissioned by the Finnish National Opera, with his Apocalyptica bandmate Perttu Kivilaakso [...]

Έλεγες; "Αποκαλύφθηκαν" τώρα;

Το ότι έχουν Κλασική παιδεία και εμπειρία δεν τους "αποκαλύπτει". Όταν βγουν και μας παίξουν ο καθένας χωριστά κάποια Σουίτα του Bach (ή κάποια Σονάτα του Beethoven για τσέλο και πιάνο), τότε θα δούμε τι έχουν να μας "αποκαλύψουν" (εκεί όπου ο τόνος κάνει την Μουσική).

 

[daharis666]

Αυτοκτόνησε από τα ακούσματα του αναβάτη.

για τον αναβάτη πήγαινε...αλλά τελικά κοπανήθηκε το χαιβάνι

Spoiler

 

[Prince]

Prince, ολοι το περνανε το Μπουλινγκ στην αρχη (καποιοι και στη συνεχεια) , καποιοι το ζητουν κιολας ..
ολα τα ειδη οσο τα ψαχνεις ανακαλυπτεις κατι νεο.
καλωδια ρευματως να μην ακους μονο...

Όταν λέω κατί καινούργιο (και όχι μόνον νέο), εννοώ μουσικά, πέρα από συναισθηματικά και άλλα προσωπικά τοιαύτα. Η μουσική αποκάλυψη έχει ιδιαίτερη αξία (ακομά και για αυτούς που νομίζουν ότι δεν την έχουν ανάγκη ή ακόμα ότι δεν υπάρχει).

 

[wizzy]

Το ότι έχουν Κλασική παιδεία και εμπειρία δεν τους "αποκαλύπτει

Το ότι έχουν Κλασική παιδεία και εμπειρία δεν τους "αποκαλύπτει". Όταν βγουν και μας παίξουν ο καθένας χωριστά κάποια Σουίτα του Bach (ή κάποια Σονάτα του Beethoven για τσέλο και πιάνο), τότε θα δούμε τι έχουν να μας "αποκαλύψουν" (εκεί όπου ο τόνος κάνει την Μουσική).

Το ότι έπαιξαν ή/και παίζουν σε Ορχήστες ή ότι κάποιοι έχουν συνθέσει όπερες, δεν σε καλύπτει, ε; Πρέπει να παίξουν Σουΐτες του Bach ή του Beethoven για να είναι άξιοι της ακρόασής σου;

Καλά, ό,τι πεις.

 

[Decembered]

Όταν λέω κατί καινούργιο (και όχι μόνον νέο), εννοώ μουσικά, πέρα από συναισθηματικά και άλλα προσωπικά τοιαύτα. Η μουσική αποκάλυψη έχει ιδιαίτερη αξία (ακομά και για αυτούς που νομίζουν ότι δεν την έχουν ανάγκη ή ακόμα ότι δεν υπάρχει).

ναι, το ιδιο λεμε ... εγω ειμαι κλασσικα αιρετικος...(ή πολυ θα ηθελα να ειμαι-τελευταια αμφιβαλω αν υπαρχω στην πραγματικοτητα)
περι συναισθηματος δεν μπορω να αναφερθω σε ενα πσυχρο μεσο οπως εν γενη τα φορουμ, ή το διαδικτιο γενικοτερα..
και απο προσωπο..μπα...ολες οι μαιμουδες λιγο πολυ ιδιες ειμαστε..
συναισθημα δεν καταλαβα ποτε ειναι...I was busy listening all time long..didn't catch up the word...(σε ελευθερη μτφ. αλα μαιμου: δεν συγκρατησα καποιες λεξεις...διαβαζα αναμεσα στις γραμμες ολη την ωρα.. ).

 

[daharis666]

Το ότι έπαιξαν ή/και παίζουν σε Ορχήστες ή ότι κάποιοι έχουν συνθέσει όπερες, δεν σε καλύπτει, ε; Πρέπει να παίξουν Σουΐτες του Bach ή του Beethoven για να είναι άξιοι της ακρόασής σου;

Καλά, ό,τι πεις.

μικροαστέ..... μείνε εσύ με τα δωματιάκια του airbnb να μασαμπουκώνεις πιτόγυρα.....
κ άσε τις σουίτες για εκείνους που ξέρουν να τρώνε χαβιάρι

 

[dionisp]

Έλα ρε συ τώρα, ποια αποδόμηση? Αν πας το πίκολο 5-6 θέσεις παραδίπλα ο μαέστρος θα πάθει ψυχικό κλονισμό.

Δεν είναι έτσι βρε. Μη διαδίδουμε αηδίες. Σιγά μη φοράνε και περούκες εποχής οι άνθρωποι . Αν ακούσεις μουσική από αυτή την εποχή νομίζω ότι θα το καταλάβεις έστω και αν δεν σου αρέσει. Η αλήθεια είναι πως η πολύ αποδόμηση δεν αρέσει εύκολα. Γίνεται πολύ εγκεφαλικό το παιχνίδι. Για αυτό έχουμε πήξει στο κουπλέ- ρεφρέν

Το σύστημα βασίζεται στο τονικό, την αρμονία και την ρυθμική αγωγή. Και τα 3 στον 20ο αιώνα έφτασαν στα όρια τους πρώτα από "κλασσικούς" συνθέτες και αργότερα κάποια είδη "popular" μουσικής ακολούθησαν όπως η Free Jazz, κάποια Experimental κτλ. Προφανώς όχι η Rock εν γένει που είπε κάποιος άλλος φίλος. Μη μπερδεύουμε την ελευθερία στο στυλ (φοράω τα σκισμένα μου ή είμαι πάνκης με την ελευθερία στη μουσική). Η rock στις περισσότερες εκφάνσεις της είναι πολύ απλή και περιορισμένη μουσική. Η αξία της έγκειται αλλού. (επειδή έχουμε γεμίσει παρεξηγησιάρηδες δηλώνω ότι ακούω πολύ rock και γουστάρω).

Σε γενικές γραμμές όλη η δυτική μουσική μέχρι σήμερα δεν έφυγε από το τονικό σύστημα και την αρμονία των προηγούμενων 350 ετών που κυριαρχούσε η "κλασσική". Άλλαξαν στυλ όπως άλλαζαν και παλαιότερα πχ από το μπαρόκ στον κλασικισμό, αλλά δεν υπάρχει αυτό που λέμε ότι οι μεν είχαν κανόνες και οι άλλοι όχι. Και η Jazz βασίζεται σε αυστηρούς κανόνες. Πόσα μέτρα θα πάρεις, ποιοι είναι οι αρμονικοί κανόνες που ακολουθούνται από όλους κ.ο.κ. Δεν βγαίνει στην σκηνή η μπάντα και κάνει ο καθένας ότι γουστάρει. Αλίμονο. Όπως μαθαίνουμε και από την κοινωνία, οι κανόνες είναι απαραίτητοι όταν χτίζουμε μεγαλύτερες δομές. Στη μουσική οι κανόνες είναι απαραίτητοι όταν θέλουμε διάρκεια ή/ και σύνολο (από 2 και επάνω). Στο 99% των περιπτώσεων δηλαδή. Αλλιώς δε μπορείς να "χτίσεις" με κανόνες χτίζεις και συνεργάζεσαι. Δεν πετάς τα τούβλα στην τύχη.

Επειδή ακριβώς υπάρχουν κανόνες παντού γίνεται δυνατή η διδασκαλία της μουσικής. Αλλιώς τι να διδάξεις;

Και εδώ υπάρχει ένα σχόλιο που ήθελα να κάνω σχετικά με το θέμα του thread και την "σημασία" της κλασσικής μουσικής στην κοινωνία. Πέρα και γύρω από τους συνθέτες που γνωρίζουμε σχεδόν όλοι, υπήρχε ιδιαίτερη μέριμνα για την διδασκαλία και έχει παραχθεί πάρα πολύ έργο σε αυτό το κομμάτι. Με την πάροδο των αιώνων κάποια πράγματα αποκρυσταλλώθηκαν και άρα υπάρχει ένα ολοκληρωμένο και ειδικευμένο υλικό εκπαίδευσης το οποίο πολλές φορές ειδικεύεται και ανά εποχή. Για παράδειγμα τα βιβλία τεχνικής του Czerny στο πιάνο θεωρούνται απαραίτητα για να βοηθήσουν τον μουσικό στην τεχνική που απαιτείται για την κλασσική περίοδο. Αυτό, λιγότερο ή περισσότερο, ισχύει για όλα τα όργανα.

Άρα, μέχρι πολύ πρόσφατα- αν όχι ακόμα και τώρα- αν θες να μάθεις πχ. βιολί, δεν υπάρχει εναλλακτική μέθοδος πλην της "κλασσικής". Εσύ μετά μπορεί να θες να παίζεις νησιώτικα ή country. Δεν έχει σημασία. Την τεχνική του βιολιού όμως σε υψηλό επίπεδο την μαθαίνεις μέσω της "κλασσικής" εκπαίδευσης. Είναι ένα σύστημα δοκιμασμένο πολλά χρόνια και δουλεύει.

Αυτό δεν ισχύει για πιο πρόσφατα είδη μουσικής. Για παράδειγμα το 1960 ή το 70 έβλεπα τον Hendrix και γούσταρα αλλά δεν μπορούσα να πάω να σπουδάσω ροκ ηλεκτρική κιθάρα. Δεν υπήρχε μέθοδος. Το αυτό και για την Jazz ή την ηλεκτρονική. Από το 80- 90 και μετά άρχισαν να γίνονται κάποια πράγματα στο εκπαιδευτικό κομμάτι αλλά και πάλι δεν έχουν φτάσει στα standards του "κλασσικού" συστήματος.

(οι όροι "κλασσικοί" και "popular" είναι πρόχειροι για να συνεννοούμαστε).
edit: @ZaBBalos το ξαναδιάβασα και το "αηδίες" μου φαίνεται βαρύς όρος. Δεν το σβήνω γιατί δε μου αρέσει αυτό αλλά τέλος πάντων δεν το εννοώ προσωπικά. Χρησιμοποίησα τη λέξη χιουμοριστικά.

 

[oldy]

Ηντα βανει ο καθενας στο κασετοφωνο ντου ειναι δικια ντου υποθεση. Απο κια και περα αμα το εχθετεις ... εχτιθεσαι (με ντη καλη ενοια), επισης νιωθω μιαολια στεναχωρημενος απου καποιοι συναθρωποι μου δε δα νιωσουνε ποτε αυτο (να βαλω κι εγω κατι τις κλασικο).

 

[Prince]

Τώρα έπεσα τυχαία στο νήμα και δεν μπορώ να το διαβάσω όλο, στα πεταχτά πέρασα 5-6 σελίδες. Πρώτα απ' όλα είναι λάθος ο ορισμός. Δεν υπάρχει κλασσική μουσική, θα έπρεπε να λέγεται "κεντροευρωπαϊκή μουσική του 17ου αιώνα". Επίσης είναι το είδος μουσικής με τους περισσότερους κανόνες και περιορισμούς, βασικά αυτοί είναι που εφεύραν τους κανόνες και εγκλωβίστηκαν σε αυτούς. Ευτυχώς για εμάς (για πολλούς έστω από μας) ήρθαν οι αραπάδες το 19ο αιώνα να παρανομήσουν και να σπάσουν τους κανόνες.

Όταν στραβά αρμενίζουμε, τα ρίχνουμε στο γιαλό.
Ο "ορισμός" δεν είναι λάθος, γιατί είναι συμβατικός, όχι ακριβής. Η σύμβαση προήλθε από το γεγονός ότι η Κλασική περίοδος αυτής (εποχή απο τον Haydn έως τον Schubert) είχε την μεγαλύτερη επίδραση από οιαδήποτε άλλη και σε αυτήν επιδιώχθηκε η τελειότητα στην δομή και τη φόρμα της μουσικής.
Η Μουσική αυτή μπορεί να αναπτύχθηκε στην Κεντρική Ευρώπη (εάν θεωρείς και τη Γαλλία και την Ιταλία ως Κεντρική Ευρώπη) αλλά οι συνθέτες της πολλάπλασιάσθηκαν σχεδόν σε όλο τον κόσμο (έχουμε και εδώ ουκ ολίγους και υπάρχουν πολύ περισσότεροι εκεί που οι "αραπάδες" {!!} "παρανόμησαν" {!}). Επ' ευκαιρία, οι "αραπάδες" αυτοί δεν έσπασαν κανένα κανόνα γιατί, για να σπάσεις κάποιους κανόνες, πρέπει να τους γνωρίζεις και να τους έχεις μελετήσει πρώτα. Απλώς κανάνε αυτό που μπορούσαν και τους εξέφραζε καλλίτερα. Με άλλα λόγια, ό,τι γινόταν πάντα και παντού σε κάθε είδους "λαική" (folk or popular) μουσική (όπου δεν υπάρχει υποχρεωτική παρτιτούρα αλλά μόνον κάποιες οδηγίες και μια μελωδική γραμμή, όπου χρειάζεται).
Για την ιστορία, στην Κλασική Μουσική οι συνθέτες, κατά την εξέλιξή της, "έσπαγαν" τον ένα κανόνα μετά τον άλλο (βλ. Δεύτερη Σχολή της Βιέννης). Το ίδιο έκαναν και οι "αραπάδες" στη Jazz (π.χ. free Jazz).

 

[ZaBBalos]

Δεν είναι έτσι βρε. Μη διαδίδουμε αηδίες. Σιγά μη φοράνε και περούκες εποχής οι άνθρωποι . Αν ακούσεις μουσική από αυτή την εποχή νομίζω ότι θα το καταλάβεις έστω και αν δεν σου αρέσει. Η αλήθεια είναι πως η πολύ αποδόμηση δεν αρέσει εύκολα. Γίνεται πολύ εγκεφαλικό το παιχνίδι. Για αυτό έχουμε πήξει στο κουπλέ- ρεφρέν

Το σύστημα βασίζεται στο τονικό, την αρμονία και την ρυθμική αγωγή. Και τα 3 στον 20ο αιώνα έφτασαν στα όρια τους πρώτα από "κλασσικούς" συνθέτες και αργότερα κάποια είδη "popular" μουσικής ακολούθησαν όπως η Free Jazz, κάποια Experimental κτλ. Προφανώς όχι η Rock εν γένει που είπε κάποιος άλλος φίλος. Μη μπερδεύουμε την ελευθερία στο στυλ (φοράω τα σκισμένα μου ή είμαι πάνκης με την ελευθερία στη μουσική). Η rock στις περισσότερες εκφάνσεις της είναι πολύ απλή και περιορισμένη μουσική. Η αξία της έγκειται αλλού. (επειδή έχουμε γεμίσει παρεξηγησιάρηδες δηλώνω ότι ακούω πολύ rock και γουστάρω).

Σε γενικές γραμμές όλη η δυτική μουσική μέχρι σήμερα δεν έφυγε από το τονικό σύστημα και την αρμονία των προηγούμενων 350 ετών που κυριαρχούσε η "κλασσική". Άλλαξαν στυλ όπως άλλαζαν και παλαιότερα πχ από το μπαρόκ στον κλασικισμό, αλλά δεν υπάρχει αυτό που λέμε ότι οι μεν είχαν κανόνες και οι άλλοι όχι. Και η Jazz βασίζεται σε αυστηρούς κανόνες. Πόσα μέτρα θα πάρεις, ποιοι είναι οι αρμονικοί κανόνες που ακολουθούνται από όλους κ.ο.κ. Δεν βγαίνει στην σκηνή η μπάντα και κάνει ο καθένας ότι γουστάρει. Αλίμονο. Όπως μαθαίνουμε και από την κοινωνία, οι κανόνες είναι απαραίτητοι όταν χτίζουμε μεγαλύτερες δομές. Στη μουσική οι κανόνες είναι απαραίτητοι όταν θέλουμε διάρκεια ή/ και σύνολο (από 2 και επάνω). Στο 99% των περιπτώσεων δηλαδή. Αλλιώς δε μπορείς να "χτίσεις" με κανόνες χτίζεις και συνεργάζεσαι. Δεν πετάς τα τούβλα στην τύχη.

Επειδή ακριβώς υπάρχουν κανόνες παντού γίνεται δυνατή η διδασκαλία της μουσικής. Αλλιώς τι να διδάξεις;

Και εδώ υπάρχει ένα σχόλιο που ήθελα να κάνω σχετικά με το θέμα του thread και την "σημασία" της κλασσικής μουσικής στην κοινωνία. Πέρα και γύρω από τους συνθέτες που γνωρίζουμε σχεδόν όλοι, υπήρχε ιδιαίτερη μέριμνα για την διδασκαλία και έχει παραχθεί πάρα πολύ έργο σε αυτό το κομμάτι. Με την πάροδο των αιώνων κάποια πράγματα αποκρυσταλλώθηκαν και άρα υπάρχει ένα ολοκληρωμένο και ειδικευμένο υλικό εκπαίδευσης το οποίο πολλές φορές ειδικεύεται και ανά εποχή. Για παράδειγμα τα βιβλία τεχνικής του Czerny στο πιάνο θεωρούνται απαραίτητα για να βοηθήσουν τον μουσικό στην τεχνική που απαιτείται για την κλασσική περίοδο. Αυτό, λιγότερο ή περισσότερο, ισχύει για όλα τα όργανα.

Άρα, μέχρι πολύ πρόσφατα- αν όχι ακόμα και τώρα- αν θες να μάθεις πχ. βιολί, δεν υπάρχει εναλλακτική μέθοδος πλην της "κλασσικής". Εσύ μετά μπορεί να θες να παίζεις νησιώτικα ή country. Δεν έχει σημασία. Την τεχνική του βιολιού όμως σε υψηλό επίπεδο την μαθαίνεις μέσω της "κλασσικής" εκπαίδευσης. Είναι ένα σύστημα δοκιμασμένο πολλά χρόνια και δουλεύει.

Αυτό δεν ισχύει για πιο πρόσφατα είδη μουσικής. Για παράδειγμα το 1960 ή το 70 έβλεπα τον Hendrix και γούσταρα αλλά δεν μπορούσα να πάω να σπουδάσω ροκ ηλεκτρική κιθάρα. Δεν υπήρχε μέθοδος. Το αυτό και για την Jazz ή την ηλεκτρονική. Από το 80- 90 και μετά άρχισαν να γίνονται κάποια πράγματα στο εκπαιδευτικό κομμάτι αλλά και πάλι δεν έχουν φτάσει στα standards του "κλασσικού" συστήματος.

(οι όροι "κλασσικοί" και "popular" είναι πρόχειροι για να συνεννοούμαστε).
edit: @ZaBBalos το ξαναδιάβασα και το "αηδίες" μου φαίνεται βαρύς όρος. Δεν το σβήνω γιατί δε μου αρέσει αυτό αλλά τέλος πάντων δεν το εννοώ προσωπικά. Χρησιμοποίησα τη λέξη χιουμοριστικά.

Συμφωνώ σχεδόν σε όσα λες, διαφωνώντας! Το πρόβλημα δεν είναι πως έβαλε κανόνες, προφανώς και η αποτύπωση της μουσικής στο πεντάγραμμο είναι απαραίτητη ή ένα τυποποιημένο σύστημα κανόνων και διδασκαλίας. Το πρόβλημα είναι πως έμεινε και μένει προσκολλημένη στους κανόνες και τα στεγανά της. Και μαζί της παρέσυρε και την ποπ μουσική. Αυτό που λέμε "κλασσική" είναι η ποπ των περασμένων αιώνων.

Λες για παράδειγμα "έχουμε πήξει στο κουπλέ ρεφρέν", λοιπόν οι κανόνες φταίνε για αυτό. Όταν "εκπαίδευσες" το κοινό να δέχεται ό,τι είναι αρμονικά εύκολο, δεν προσπάθησες ποτέ να βγεις από τους κανόνες, έφτασες στο σημείο να βρεις τι είναι αυτό που αρέσει περισσότερο. Ουσιαστικά έφτασες να βρεις τι είναι αυτό που ενοχλεί λιγότερο όλους, βγάζεις λοιπόν κονσέρβες ποπ.

Όταν όρισες τι είναι "αρμονικά σωστό", χώρισες τη μουσική σε ημιτόνια και "κούρδισες" όλα τα όργανα ίδια (ακόμα και την ανθρώπινη φωνή) ήταν φυσικό επακόλουθο με τα πέρασμα των αιώνων να καταλήξεις σε ένα μόνο αποτέλεσμα. Αν δεν είχαμε αυτό το σύστημα που περιγράφεις δε θα είχαμε και τάστα στα όργανα, όπως δεν υπήρχαν μέχρι τότε. Δε θα είχαμε τα ίδια όργανα για όλα τα είδη μουσικής και την ουσιαστική κατάργηση των τοπικών παραδοσιακών οργάνων.

Θες άλλη ομοιότητα της ποπ με την "κλασσική"? Τα μόνα είδη χωρίς αυτοσχεδιασμό.

Μπορείς να μου εξηγήσεις για ποιο λόγο ο σολίστ έχει παρτιτούρα μπροστά του στα κονσέρτα κλασσικής? Έχει μελετήσει μήνες και μήνες, έχει σπάσει τα δάκτυλά του, ξέρει και το παραμικρό σημάδι σκόνης ή λεκέ που υπάρχει πάνω στην παρτιτούρα. Γιατί την έχει μπροστά του? Γιατί πρέπει να δείχνει πως ακολουθεί τους κανόνες, πως ό,τι κάνει είναι γραμμένο.

Μια και αναφερθήκαμε και στην ποπ πάλι να πω πως κι εκεί ευτυχώς κάπου στα 90'ς ήρθαν οι αραπάδες και την άλλαξαν.

Τέλος πάντων, ό,τι του αρέσει του καθένα. Αυτό που εγώ δε γουστάρω είναι να θεωρούν οι "κλασσικοί" πως ακούν κάτι σπουδαίο, κάτι το υπέρτατο που εξυψώνει το πνεύμα και καλλιεργεί τον άνθρωπο. Προσωπικά τους κατατάσσω χαμηλότερα και από αυτούς που λένε "αχ 70'ς δε βγαίνει τέτοια μουσική πια".

 

[christos77]

Άλογο έχεις;

μακαρι να ειχα εγω αλογο που τα αγαπαω παρα πολυ

 

[daharis666]

μακαρι να ειχα εγω αλογο που τα αγαπαω παρα πολυ

Κύριε Χρήστο ....και γαιδουράκι καλό είναι.....μη ζείτε επικίνδυνα

 

[christos77]

Ηντα βανει ο καθενας στο κασετοφωνο ντου ειναι δικια ντου υποθεση. Απο κια και περα αμα το εχθετεις ... εχτιθεσαι (με ντη καλη ενοια), επισης νιωθω μιαολια στεναχωρημενος απου καποιοι συναθρωποι μου δε δα νιωσουνε ποτε αυτο (να βαλω κι εγω κατι τις κλασικο).

το γουιζικο τεμαχιον εβαλες μωρ συ Ολδυ χαθηκαν τοσα αλλα;