Τι είδαμε, τι θα δούμε

[jag]

Την πρωτη φορα ειχε λαθος aspect ratio, γεμιζε η οθονη. χτες το ειδα σε 2.76:1 + dts

 

[Mr Spock]

Grand Prix (1966)

- πληθώρα αστεριών , πολύ ρεαλιστικές σκηνές , και καλός / βρώμικος ήχος ακόμα και με τα σημερινά στάνταρ . . . οκτάνια , καμένα λάδια , άσφαλτος . . . από τα χαρακτηριστικά αρώματα της ταινίας

- το κερασάκι στην τούτρα , ένα vintage μαγευτικό Monaco

- είμαστε ακόμα στην εποχή προαεροτομών , οπότε τα ατυχήματα είναι δεδομένα

- απεναντίας , οι κυρίες της ταινίας είναι αρκούντως αεροδυναμικές

- καλή θέαση . . . 7,5+/10 . . .



Grand Prix (1966) – Winning The Race

 

[Snow Whitty]

The Goat Horn —Το κέρατο της κατσίκας — Козият рог του Μετονι Αντονοφ (βασισμένο στο ομότιτλο διήγημα του Νικολάι Χαΐτοφ)

Ένα βουλγαρικό βουκολικό γουέστερν για μια ανελέητη ιστορία εκδίκησης.
Η ιστορία θα μας γυρίσει στον 17ο αιώνα στη Βουλγαρία, όπου ένας βοσκός μεγαλώνει την κόρη του σαν αγόρι, και περιμένει να γίνει 18 χρονών, για να τη στείλει να εκδικηθεί τους βιαστές και δολοφόνους της μητέρας της. Πρόκειται για ένα βουλγάρικο γουέστερν με τρομερή βιαιότητα, αγριότητα, ερωτισμό και φονικό πάθος. Η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη και προσδίδει στην ταινία μια μεγαλοπρέπεια.

Τέσσερις Τούρκοι εισβάλουν στο σπίτι του Καρά Ιβάν, βιάζουν και στη συνέχεια σκοτώνουν τη γυναίκα του μπροστά στα μάτια της μικρής του κόρης. Όταν ο Καρά Ιβάν ανακαλύπτει το έγκλημα, καταφεύγει στα βουνά, όπου μεγαλώνει την κόρη του σαν αγόρι εκπαιδεύοντάς τη με μοναδικό σκοπό την εκδίκηση των αυτουργών. Το Κέρατο της κατσίκας είναι μια σπάνιας δύναμης αρχετυπική ιστορία εκδίκησης, μια από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές και εμπορικές επιτυχίες του βουλγαρικού κινηματογράφου.

Το κέρατο της κατσίκας

Βουλγαρία, 17ος αιώνας. Τέσσερις Τούρκοι εισβάλουν στο σπίτι του Καρά Ιβάν, βιάζουν και στη συνέχεια σκοτώνουν τη γυναίκα του μπροστά στα μάτια της μικρής του κόρης. Όταν ο Καρά Ιβάν ανακαλύπτει το έγκλημα, καταφεύγει στα βουνά, όπου μεγαλώνει την κόρη του σαν αγόρι εκπαιδεύοντάς τη με μοναδικό...

www.filmfestival.gr

1972 -Μετονι Αντονοφ 8/10


1994 του Nikolay Volev7/10

 

[melina]

Ένα βουλγαρικό βουκολικό γουέστερν για μια ανελέητη ιστορία εκδίκησης.

@xfader ελα, εδώ είσαι, μόνο για σένα είναι αυτά

 

[xfader]

@xfader ελα, εδώ είσαι, μόνο για σένα είναι αυτά

Φαντάσου ότι τελευταία "τρέχω" και τις περιπέτειες.

Αν και σε αυτό παίζει ο Anton Gorchev που έχω αφίσα πάνω από το μαξιλάρι μου.

 

[melina]

Αυτή;

 

[Snow Whitty]

Σα δε ντρέπεστε...Η ταινία έχει αποσπάσει βραβεία και βραβεία...Από το Σικάγο μέχρι το καρλοβυ βαρι.

Τις είδα και τις δυο για τη σύγκριση.

«A must-see for any discerning film lover»

xfader αυτή είναι όντως ταινία για σένα διότι : «Even if you can't see a sub-titled version, you won't miss anything; as someone has already mentioned, the dialog in this film is extremely minimal.»

 

[abcd]

Σα δε ντρέπεστε...Η ταινία έχει αποσπάσει βραβεία και βραβεία

Θυμάρια έχει;

 

[Snow Whitty]

Η Εξομολόγηση της Δασκάλας του Πιάνου - Beri — The Confession 2017



Η ταινία είναι του σκηνοθέτη Zaza Urushadze, που έγινε γνωστός με την πολυβραβευμένη αριστουργηματική ταινία του Μανταρίνια (Mandariinid / Tangerines) υποψήφια για Οσκαρ καλύτερης Ξένης Ταινίας και Χρυσή Σφαίρα το 2015.

zerVo:
«Ο ιερέας Giorgi παίρνει δυσμενή μετάθεση σε ένα όμορφο αλλά απομονωμένο ορεινό χωριό. Προκειμένου να αποκτήσει επαφή με τους πιστούς και καθώς στο παρελθόν έχει σπουδάσει σκηνοθεσία, αποφασίζει να οργανώσει προβολές ταινιών σε έναν αυτοσχέδιο κινηματογράφο για το ποίμνιό του. Εκεί όλοι του μιλούν για την Λίλη, την δασκάλα του πιάνου, και την ομοιότητά της με την Μέριλιν Μονρόε...»

Η εξομολόγηση της δασκάλας του πιάνου (Beri / Confession) - Review / Κριτική

cinema, movies, reviews

www.moviesltd.gr

Ολόκληρη η ταινία με αγγλικούς υπότιτλους :

 

[Kotsidis John]

Φρεσκαδουρες σημερα!

 

[jag]

Προτιμω τα σιγουρα, παρα φρεσκαδουρες

 

[Snow Whitty]

Μετά από χρόνια σε επανάληψη μια πολύ καλή ελληνική κωμωδία, ένα «road movie με όχημα ένα φέρετρο«.


4 Μαύρα κοστούμια - του Ρένου Χαραλαμπιδη 2010

6,5/10

«Τέσσερις διαφορετικοί και μοναχικοί άντρες που στην πραγματικότητα φοβούνται τη ζωή πιο πολύ και από το θάνατο, θα διδαχτούν από έναν νεκρό ότι ακόμα και αν κουβαλάμε τον θάνατο, θα μας πάει όπου θέλει η ζωή.

Στο κάτω-κάτω της γραφής, κανείς δεν νικάει το θάνατο. Απλά κάποιοι κερδίζουν την ζωή.»

Ολοι οι πρωταγωνιστές είναι δύναμη.Ο Γιάννης Ζουγανελης είναι όμως Ανεπανάληπτος! « Τον σκότωσες τον άνθρωπο!»

 

[MAD]

Προτιμω τα σιγουρα, παρα φρεσκαδουρες
View attachment 181356

Ο καλύτερος ΑΧΙΛΛΕΑΣ ever!!!

 

[abcd]

Ναι!

 

[protrudi]

Εξαιρετικο,βουκολικο θριλλερ. 7/10

 

[jag]

 

[melina]

Tehran (2020)

 

[Sleep]

Pari του πρωτοεμφανιζόμενου Ιρανού Σιαμάκ Ετεμάντι, μόνιμου κάτοικου Ελλάδας.

Ζευγάρι από το Ιράν καταφτάνει στην Αθήνα για να επισκεφτεί τον κανακάρη του που σπουδάζει στο Πολυτεχνείο, αλλά εκείνος έχει εξαφανιστεί.

Καταβύθιση στο περιθώριο μιας Αθήνας που σπάνια έχει κινηματογραφηθεί τόσο απειλητική. Ίσως στο Delivery του Νίκου Παναγιωτόπουλου.

Αποκάλυψη η πανέμορφη Μελίκα Φορουτάν. Όλη η ταινία στους ώμους της.

Εντυπωσιακό ντεμπούτο με πέρασμα από το φεστιβάλ Βερολίνου. Αξίζει!

 

[melina]

Tehran (2020)

Για όσους δεν το ξέρετε η σειρά αυτή έχει γυριστεί κατά 90% στην Αθήνα. Είναι συμπαραγωγή και του CosmoteTV. Μεταδίδεται από Apple tv.
Δεν έχει τελειώσει ο πρώτος κύκλος καθώς βγάζουν τα επεισόδια κάθε βδομάδα (νομίζω, το επόμενο 5ο πάντως θα βγει την επόμενη Παρασκευή).
Βλέπεται ευχάριστα.

Αυτό όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι το εξής. Δείχνει ανοικτό πλάνο, γενική άποψη της τεχεράνης και μετά γυρίζει σε πιο κοντινά πλάνα από δρόμους, πολυκατοικίες, γειτονιές από Αθήνα. Πρακτικά δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά. Στα πολύ πολύ κοντινά δε, έχουν εμφανώς βάλει αυτοκόλλητα στις πινακίδες των αυτοκινήτων με αραβικούς χαρακτήρες όπως και στις εισόδους πολυκατοικιών σημάνσεις με αραβικά γράμματα επίσης.
Συμπέρασμα, μην ταξιδέψετε Τεχεράνη για να δείτε πως είναι, μια βόλτα στην Αθήνα αρκεί

 

[Snow Whitty]

SUR mes levres 2001— Πάνω στα χείλη μου — Read my lips

Επτα βραβεία Και 7,5/10

Ο σκηνοθέτης Jacques Audiard εξηγεί :

«Σήμερα το σεξ σε μια ταινία δεν είναι πρόβλημα. Ένας άνδρας συναντά μια γυναίκα. Μια γυναίκα συναντά έναν άνδρα. Ένας άνδρας συναντά έναν άνδρα. Μια γυναίκα συναντά μια γυναίκα. Πίνουν ένα ποτό και μετά είναι στο κρεβάτι.
Για μένα αυτά τα δύο πρόσωπα είναι ήρωες -και οι ήρωες συνήθως δεν έχουν φυσιολογική σεξουαλικότητα. Έχουν μια σεξουαλικότητα που σχεδόν είναι φιλολογική. Ήθελα να απαλλαχθώ απ' αυτήν την στιγμή [της ερωτικής σκηνής]. Είχαμε την ιδέα ότι δεν θα έκαναν έρωτα καθ' όλη την διάρκεια της ταινίας -επειδή αυτό ήταν η υπόσχεση του τέλους της ταινίας. Όμως από την άλλη είναι σαν να ζουν [κατά την διάρκεια της ταινίας] τέσσερις ερωτικές ιστορίες πριν κάνουν έρωτα. Κρατήσαμε το καλύτερο, το απλούστερο, το ευκολότερο για το τέλος. Επειδή στο τέλος το μόνο πρόβλημα της ύπαρξής τους είναι να μάθουν απλά να προσφέρουν τον εαυτό τους στους άλλους.
Όμως η ζωή, η σκληρότητα, η θλίψη, η εξαπάτηση, η προδοσία: όλα αυτά τα αντιμετωπίζουν πριν γίνουν εραστές. Αυτό με διασκεδάζει. Έτσι το τέλος της ταινίας είναι πολύ αισιόδοξο. Έχουν να προσμένουν μόνο το καλύτερο. Αυτό για μένα είναι μια ερωτική ιστορία.» http://www.cinephilia.gr/cinephilia_old/euro/levres.htm