Δεν αναφέρομαι στην ταύτιση με την έννοια που αναφέρεις.Geomiat, δεν αναφερομαι σε κανενα σωστο ή λαθος, διοτι εκτιμω τα λαθη ειναι για να διορθονωνται και να μαθαινουμε απο αυτα.
δεν μου εχει τυχει καποια ταυτιση ποτε (ουτε σε ταινιες, ουτε σε στιχους, ουτε σε βιβλια ,ουτε σε αθρωπους, ουτε στο διαδικτιο, ουτε στη προσωπικη ζωη - και αναλογικα με την ηλικια μου οι εμπειριες δεν θα ελεγα οτι ειναι λιγες), σιγουρα οχι μετα τα 25 .. γενικα η ταυτιση, σημαινει οτι κατι δεν εχεις καταλαβει ειτε στη ταινια, ειτε σε οτιδηποτε ή δεν εχεις καταλαβει τον εαυτο σου, δεν μπορει να ειναι κανεις ο D.Lynch οπως και δεν μπορει να γινει κανεις ο Dale Cooper.
Την θεωρώ αναπόδραστα παρούσα με την έννοια της συναισθηματικής λογικής η οποία υφίσταται συνυφασμένη με την ύπαρξη μας και είναι στα πάνω της όταν διαβάζουμε ποίηση, γινόμαστε μάρτυρες σκέψεων και πράξεων άλλων, κλπ κλπ.
Ή να το πω αλλοιώς δεν γίνεται να είσαι αμέτοχος ψυχικά βλέποντας μία όμορφη παραλία ή έναν γέρο να κλαίει.