- Μηνύματα
- 55.794
- Reaction score
- 138.924
Αυτό που δείχνεις δεν έχει εφαρμοσμένο ταργκετ κερβ, οτιδήποτε με φυσική πτώση στο άνω μέρος του φάσματος είναι δεδομένο ότι θα το προτιμάς.
Myth busted.
Myth busted.
Άντε να γίνει και πολυκάναλο!
Ρε αδερφέ να σε πω κάτι?Εντάξει είναι ιεροτελεστία η ακρόαση από αυτό το μέσο.... όμως και να ρίχνει σε ήχο σε όλες τις σύγχρονες υποτίθεται πηγές?
Dual 505-4 + ortofon blue
vs...
Oppo 95, htpc, dune.
....και εδώ βρίσκεται ένα πολύ μεγάλο μέρος του λόγου που σου αρέσει και τώρα το βινύλιο. Πράγματα που αγαπήσαμε ως παιδιά, εντυπώνονται μέσα μας και μένουν για πάντα.Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου θαυμάζω αυτό το μέσον! Πρέπει να ήμουν κοντά στα 5 (γύρω στο 1959-60 μετά πήγαμε Θεσ/νικη για δουλείες του πατέρα, που εκεί τέτοιες πολυτέλειες ) , όταν καθόμουν με τις ώρες κοντά σε ένα αρχαίο πικάπ, από αυτά που βρίσκονταν μέσα σε ένα ξύλινο κουτί - επιπλάκι, χωρίς ενισχυτή. Υπήρχαν εκεί μέσα 2-3 45άρια και έκανα ακρόαση μόνο με τον ήχο της βελόνας μέσα στα αυλάκια! Ναι με τις ώρες τα ίδια κομμάτια!
Εδώ συμφωνώ. Άλλο όμως το συναισθηματικό κομμάτι που περιγράφεις και άλλο το πως αποδίδει - πραγματικά - ένα μέσον. Να απαντήσω για την αφεντιά μου, σπάνια ακούω ολόκληρο κάποιο άλμπουμ και όσα ακούω τα έχω γνωρίσει απο βινύλια ( τα οποία έχω σε ένα ντουλάπι, όπως έχω και το πικάπ σε ένα ράφι του ρακ ).Μάλλον είσαι ηλικιακά μικρός, “παιδί” του cd και του διαδικτύου, εκπαιδεύτηκες έτσι, δε σε αδικώ, ούτε σε κρίνω αρνητικά που σκέφτεσαι έτσι.
Για τους μεγαλύτερους, που πρόλαβαν το αναλογικό ως μοναδικό μέσο «ποιοτικής» ακρόασης, η αγορά του επόμενου μουσικού θέματος ήταν ολόκληρη βόλτα και συναναστροφή με αληθινούς ανθρώπους.
Αυτή η επαφή, οι ατέρμονες συζητήσεις περί μουσικής, δημιούργησαν φιλίες, εκτίμηση χαρακτήρων και χαρακτηριστικών που δε μπορούν εύκολα να δημιουργηθούν από την αγορά μουσικών θεμάτων μέσω διαδικτύου ή επαφής πίσω από μία οθόνη.
Όχι ότι δε μπορούν να δημιουργηθούν αλλά είναι πιο δύσκολο.
Πόσο καιρό έχεις να ακούσεις ολόκληρο άλμπουμ καλλιτέχνη; Πόσους φίλους κάλεσες προ covid εποχής για να ακούσετε παρέα το τελευταίο άλμπουμ που αγόρασες;
Οι περισσότεροι "αναλογικοί", ειδικά οι μεγαλύτεροι ηλικίας, γνωρίζουν το κάθε άλμπουμ, την κάθε πλευρά, την κάθε σειρά τραγουδιών ανά πλευρά, γιατί είχαν τη δυνατότητα αγοράς ενός νέου άλμπουμ μία φορά την εβδομάδα, ίσως και δύο εβδομάδες… Σε αυτό το χρονικό διάστημα, το άλμπουμ έβγαινε άχρηστο από τις ώρες αναπαραγωγής, μάθαινες την κάθε συγχορδία, το κάθε πάτημα/χτύπημα/φύσημα στα τάστα, στα πλήκτρα, στα κρουστά, στο επιστόμιο… όπως το μάθαινες και όπως το αντιλαμβανόσουν, δεν έχει σημασία αυτό. Σημασία έχει ότι εμπέδωνες το μουσικό θέμα!
Με την έλευση του cd και αργότερα των σκληρών, σήμερα της ενοικιαζόμενης μουσικής, σε συνδυασμό με μία εποχή άγχους και δεν έχω χρόνο, δεν προλαβαίνω τίποτα, η «πολυτέλεια» του ακρόασης ενός δίσκου έχει υποτιμηθεί για χάρη της… «ποιότητας».
Μπούρδες! Υπάρχει μεγαλύτερη ποιότητα από το να βρεις/αφιερώσεις λίγο χρόνο για εσένα και αυτά που σου αρέσουν να κάνεις;
Αυτό σκέψου και θα καταλάβεις γιατί το βινύλιο και τα μέσα αναπαραγωγής τους επιβίωσαν
Απολύτως τίποτε από τα παραπάνω δεν άλλαξε με την έλευση του CD. Με εξαίρεση ότι αυτό δεν έβγαινε άχρηστο από τα πολλά παιξίματα. Όχι κι άσχημη εξέλιξη.Οι περισσότεροι "αναλογικοί", ειδικά οι μεγαλύτεροι ηλικίας, γνωρίζουν το κάθε άλμπουμ, την κάθε πλευρά, την κάθε σειρά τραγουδιών ανά πλευρά, γιατί είχαν τη δυνατότητα αγοράς ενός νέου άλμπουμ μία φορά την εβδομάδα, ίσως και δύο εβδομάδες… Σε αυτό το χρονικό διάστημα, το άλμπουμ έβγαινε άχρηστο από τις ώρες αναπαραγωγής, μάθαινες την κάθε συγχορδία, το κάθε πάτημα/χτύπημα/φύσημα στα τάστα, στα πλήκτρα, στα κρουστά, στο επιστόμιο… όπως το μάθαινες και όπως το αντιλαμβανόσουν, δεν έχει σημασία αυτό. Σημασία έχει ότι εμπέδωνες το μουσικό θέμα!
Και όμως... Σκέψου ότι σε μία εποχή "υψηλών ταχυτήτων", ένα cd έχει διάρκεια, τουλάχιστον, 40 λεπτών, για να το ακούσεις ολόκληρο πρέπει να αφιερώσεις αυτό το χρόνο, να απομακρύνεις άλλες σκέψεις, να προσηλωθείς στο άκουσμά του. Μπορείς να το κάνεις;Απολύτως τίποτε από τα παραπάνω δεν άλλαξε με την έλευση του CD. Με εξαίρεση ότι αυτό δεν έβγαινε άχρηστο από τα πολλά παιξίματα. Όχι κι άσχημη εξέλιξη.
Τώρα, αν αυτή συνέπεσε με αλλαγές στη ζωή σου, π.χ. ξεκίνησες να εργάζεσαι ή παντρεύτηκες ή δεν ξέρω τι άλλο, και αυτό επηρέασε το πόσο ασχολείσαι και τι έγνοιες και προτεραιότητες έχεις στην καθημερινότητά σου, αυτό δεν έχει να κάνει με το CD.
O μόνος λόγος να μην ακούς από πικάπ είναι να μην έχεις μάθει να ακούς από πικάπ, λόγω ηλικίας ή δενξερωγωτί. Δεν συμφωνώ με την προηγούμενη πρόταση, αλλά τη γράφω για να δούμε σε τι λογικά άλματα οδηγούν οι γενικεύσεις.Ο μόνος λόγος να ακούς από το πικάπ είναι γιατί έδωσες πολλά λεφτά για να το αγοράσεις
Ή σε ένα κακοστημένο σύστημα σου έκατσε το τυχαίο equalization που κάνει αυτό
Ο δίσκος μπρος-πίσω πόση διάρκεια έχει;Και όμως... Σκέψου ότι σε μία εποχή "υψηλών ταχυτήτων", ένα cd έχει διάρκεια, τουλάχιστον, 40 λεπτών, για να το ακούσεις ολόκληρο πρέπει να αφιερώσεις αυτό το χρόνο, να απομακρύνεις άλλες σκέψεις, να προσηλωθείς στο άκουσμά του. Μπορείς να το κάνεις;
Όταν ακούς από πικάπ το κινητό σου βουβαίνεται;Μπορείς να μη κοιτάξεις το κινητό σου, που ήδη στα πρώτα 11 λεπτά έχει ηχήσει 6 φορές για να ειδοποιήσει πως κάποιος έγραψε κάτι στο φόρουμ ως απάντηση στο νήμα σου ή κάποιος ανέβασε/απάντησε κάτι στο facebook/insta/tik tok κλπ;
Κάνα 20λεπτο είναι η πλευρά σε ένα 12ιντσο 33 στροφών.Στο βινύλιο μπορείς, έτσι και αλλιώς σε 6 -7 λεπτά τελειώνει η πλευρά, θα σταματήσεις την ακρόαση για να αλλάξεις πλευρά, θα δεις τα μηνύματα, ίσως απαντήσεις κιόλας και στη συνέχεια θα απορροφηθείς για τα υπόλοιπα λεπτά στο άκουσμα της 2ης πλευράς.
Σου επιστρέφω αυτό που είπες. Ακριβώς, μέσα είσαι.Στο cd έχεις κάτι να "παίζει", το βινύλιο σου επιτρέπει αυτό το "κάτι" (λόγω μικρής διάρκειας ανα πλευρά) να είναι μουσική που ακούς και χωρίς να το καταλάβεις ασχολήθηκες με "κάτι" για εσένα
Μπούρδες!
Αυτό είναι μια δικιά σου ερμηνεία.Ακόμα χειρότερο γίνεται με τη διαδικτυακή μουσική, ο έλεγχος είναι από την εφαρμογή στο κινητό... ε, αφού το έχουμε στο χέρι ας δούμε και γιατί "χτύπησε", ας απαντήσουμε ένα λεπτό σε αυτό που έγραψε κάποιος, ας βάλουμε ένα like σε αυτό που έγραψε ο τρίτος...
Μπα; τέλειωσε κιόλας το τραγούδι;..
Ναι, αλλά όταν μιλάμε για υπεροχή, ότι δηλαδή κάτι παίζει καλύτερα, δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε ακουστικές εντυπώσεις ( που έχουν να κάνουν με το γούστο του καθενός, σεβαστό, αλλά όχι αντικειμενικό κριτήριο ). Άρα, όταν στη συζήτηση μπαίνει ο παράγοντας της σύγκρισης, εκεί μιλάνε μόνο οι μετρήσεις. Ή έτσι πρέπει.O μόνος λόγος να μην ακούς από πικάπ είναι να μην έχεις μάθει να ακούς από πικάπ, λόγω ηλικίας ή δενξερωγωτί. Δεν συμφωνώ με την προηγούμενη πρόταση, αλλά τη γράφω για να δούμε σε τι λογικά άλματα οδηγούν οι γενικεύσεις.
Άλλωστε, το ίδιο θα μπορούσα να πω και για σένα, φίλε @todkos, που αν δεν κάνω λάθος έχεις δώσει ένα σεβαστό ποσό για το σύστημά σου (τελικά κατάφεραν να συνεργαστούν τα ενεργά σου με τον προ; ).
Όταν θα αρχίσω να ακούω μουσική διαβάζοντας διαγράμματα μέσα σε εργαστήριο, θα ασχοληθώ και με τα άλλα φορμάτ. Μέχρι τότε, θα απολαμβάνω να μου "πιάνει χώρο" στο ρακ (γελάει ο κόσμος, δεν έχω καν ρακ, ενώ οι περισσότεροι εδώ μέσα χρειάζονται 4-5 ράφια μόνο για τους αποκωδικοποιητές-dac-προενισχυτές και πάει λέγοντας).
Ας ακούει ο καθένας με ό,τι γουστάρει, αλλά μη μας φτιάχνετε και ψυχολογικά προφίλ, ρε μάγκες.