Χαϊεντάδες με Περικεφαλαία

[symos]

Τι σχέση εχει τωρα ο Μπετόβεν ο Καρβέλας και ο Miles με όλα αυτά, δεν μπορώ να καταλάβω.
Γιατι πρέπει να μπερδεύουμε τις προτιμήσεις μουσικής με την αναπαραγωγή της;

Δεν κατάλαβες τι είπα. Σου έκανα την αναλογία μεταξύ αισθητικής χώρων και αισθητικής της μουσικής, μπας και το καταλάβεις καλύτερα.

Γιατί για την αισθητική χώρων λες "δεν υπάρχουν κανόνες", "μια το ένα μας αρέσει μια το άλλο" κλπ κλπ, αλλά αν σου έλεγε κάποιος τα ίδια και για τη μουσική (ΟΧΙ την αναπαραγωγή) δεν νομίζω να συμφωνούσες.

Δεν το μπλέκω με την πλευρά της αναπαραγωγής, εκεί ισχύουν αυτά που λες. Απλά δεν σημαίνει πως και στο κομμάτι της αισθητικής τα πράγματα είναι τόσο χύμα και "anything goes" όσο πιστεύεις. Ίσως απλά δεν ασχολείσαι με το άθλημα και σου φαίνεται όπως φαίνεται και σε κάποιον μπουζουκόβιο η κλασική μουσική. Ενώ με την μουσική που ξέρω ότι ασχολείσαι, ίσως το καταλαβαίνεις καλύτερα.

 

[Dimifoot]

Δεν ισχύει η αναλογία.
Ο Μπετόβεν αρέσει εδώ και 200 χρόνια. Αρεσε και στους παππούδες μας, αρέσει και στα παιδιά μας.
Η διακόσμηση εχει αλλάξει 100 φορές στο μεταξύ. Που είναι η σταθερά αναφοράς;
Ο Μπετόβεν αρέσει και στην κεντρική Ευρώπη, και στην Ιαπωνία, και στην Πυλαία. Η διακόσμηση είναι όμως τελείως διαφορετική σε κάθε περιοχή.

 

[kalitsouni]

Σίγουρα η αισθητική δεν είναι επιστήμη. Αλλά ορισμένα πράγματα είναι οφθαλμοφανή.

Π.χ. ρωτήστε 10 φίλους σας ποιο ηχείο θα αγόραζαν (χωρίς να έχουν ιδέα πως παίζουν οι παρακάτω 2 επιλογές).
H ακόμη καλύτερα πείτε γνώμη εσείς οι παρευρισκόμενοι.

Από τη μια το Ruark Audio MR1 Mk2 και από την άλλη το KEF Egg:

 

[Δημητρης 777]

Εμένα πάντως πολύ με χαροποιεί το γεγονός πως σε ένα forum τεχνολογίας αν και σεβόμαστε τους κανόνες της (που και που ) δεν μιλάμε αποκλειστικά και με μόνο κριτήριο αυτήν.
Κατ' ουσίαν δεν μιλάμε μόνο για τα μηχανάκια και τον τρόπο που λειτουργούν ή αποδίδουν αλλά και για τον τρόπο-μέθοδο που θα ψωνίσουμε-στήσουμε και τελικά θα απολαύσουμε αυτό που μας ''ανεβάζει'' (τη μουσική) στον χώρο μας, την όλη εμπειρία.

Αν απλά πάμε μέγαρο βέβαια θα είμαστε οκ..

Επειδή είτε πάμε μέγαρο, είτε κάτσουμε σπίτ' η εμπειρία-απόλαυση δεν περιορίζεται-προέρχεται μόνο απ' το αυτί συχνά έρχονται στην κουβέντα και το αισθητικό κομμάτι και το χωροταξικό κλπ.
Υποκειμενικά?
Με το γούστο μας?
Οκ..
Δεν βρίσκω καθόλου κακό να μιλάει κάποιος με απόλυτα τεχνολογικά - μαθηματικά κριτήρια αλλά ούτε και με αισθητικά σε ένα forum τεχνολογίας.
Όλα παράγοντες της τελικής απόλαυσης είναι και μια καλή ιδέα ή λύση μπορεί να αναδυθεί συχνά με ανορθόδοξους τρόπους..

Δεν υπάρχει (δεν χρειάζεται να υπάρχει) καμμιά αντιπαράθεση, ο καθένας μπορεί και ''κρατάει'' αυτά που θέλει απ΄ότι διαβάζει..

Σίγουρα η αισθητική δεν είναι επιστήμη. Αλλά ορισμένα πράγματα είναι οφθαλμοφανή.

Π.χ. ρωτήστε 10 φίλους σας ποιο ηχείο θα αγόραζαν (χωρίς να έχουν ιδέα πως παίζουν οι παρακάτω 2 επιλογές).
H ακόμη καλύτερα πείτε γνώμη εσείς οι παρευρισκόμενοι.

Από τη μια το Ruark Audio MR1 Mk2 και από την άλλη το KEF Egg:

View attachment 275285

View attachment 275286

Kef egg δαγκωτό..

 

[vastsar]

Γενικα ηχεια που μετρανε καλα και ειναι και αισθητικα πολυ υψηλου επιπεδου υπαρχουν και μαλιστα πολλα (φυσικα ακριβα).

Οπως και ναχει σ ενα κοινο σαλονι θα υπαρχουν καποια θεματα που θα κανουν το ηχητικο αποτελεσμα να μετριαστει. Λογικο αφου δεν ειναι ευκολο να γινουν παρεμβασεις στον χωρο.

Ομως απ την αλλη ο καθενας κρινει απο μονος του τι να θυσιασει (πιστοτητα ηχου η αισθητικη).

Κατανοω υπ αυτη την ενοια αυτους που δοκιμαζουν στο χωρο τους (σαλονι) αυτο που τους αρεσει σαν ηχητικο αποτελεσμα κι εφοσον εχουν το μπατζετ προχωρανε στο παρασυνθημα. Αλλωστε αν καποιος δεν γνωριζει τα επιστημονικα του ηχου, θα βαδισει με τ αυτι.

Εαν λοιπον ενα B&W 802, η ενα FOCAL Utopia δαπεδου "κατσουν" ηχητικα στον χωρο του ιδιοκτητη (εστω και με τυχαιο τροπο), μπορει να εχει καθε λογο να ειναι περηφανος για το αισθητικο και ηχητικο αποτελεσμα. Δεν ειναι απαραιτητο το συνολο να παει σε διαγωνισμο πιστοτηας ηχου. Το βασικο ειναι στον ιδιο να αρεσει.

Η υποθεση "ειδικος χωρος" για το ηχοσυστημα ειναι μια αλλη κατηγορια. Ενδεχομενως ειναι πιο ευκολες οι παρεμβασεις στο χωρο, και το θεμα αισθητικης για αλλη μια φορα ανηκει καθαρα στον ιδιοκτητη. Αν θελει να επενδυσει αποκλειστικα στην πιστοτηα, η αν θελει και μπορει να επενδυσει παραλληλα και στο αισθητικο κομματι, παντα κατα τα προσωπικα του γουστα αφορουν τον ιδιο.

Παντως ειμαι σιγουρος οτι αυτοι που εχουν χοντρο πορτοφολι και πληρωνουν αδρα για ενα δικαναλο συστημα, γνωριζουν και πεντε πραγματα για την αξια του "χωρου". Κατι κανουν και γι αυτο, ισως οχι πολλα, αλλα εν τω μεταξυ το συστημα τους κατα κανονα πιανει καποια αρκετα υψηλα στανταρ. Αυτο δεν σημαινει οτι δεν υπαρχουν κι εξαιρεσεις. Ομως γνωριζουμε ενα σωρο περιπτωσεις ακριβων συστηματων που παιζουν πολυ καλα. Χωρις να σημαινει οτι θα μπορουσαν να παιξουν ακομη καλυτερα.

 

[Dimifoot]

Στην διακοσμητική θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψιν και η αίσθηση που λαμβάνουμε στην ακοη μας, όχι μόνο στην όραση. Και στην αφή. Και στην όσφρηση.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η ακοή εξαιρείται. Μήπως γιατί είναι δύσκολη για τους διακοσμητές;
Εγω αισθάνομαι πολυ πιο άνετα, ξεκούραστα, φιλόξενα, χαλαρά σε ενα σαλόνι όπου το RT60 είναι σε λογικά πλαίσια, ακόμα και για την ομιλία. Και ο θόρυβος υποβάθρου θέλω να είναι χαμηλά. Έτσι μου αρέσει ένα καθιστικό/σαλόνι. Αν κουδουνίζει απο το φλάτερ έκο κουράζομαι, θέλω να φύγω.
Ούτε τα μαχαιροπήρουνα δεν θέλω να ακούω σε φαγητό σε χώρο με πολλές “καραμπόλες”.

Και δεν καταλαβαίνω αν μιλάμε για δικάναλο....

Επίσης δεν μου αρέσουν κάποια ηχεία “έπιπλα” που θεωρούνται όμορφα. Αντιθέτως μου αρέσουν πολύ τα The Ones. Τα Neumann όχι, καθόλου. Και καλυτερα απο ολα ειναι τα εντοιχισμένα, να μην φαίνονται καθόλου, πίσω απο ηχοπερατό ύφασμα. . Ούτε το σύστημα, και αυτο να ειναι εξαφανισμένο τελείως.

 

[symos]

Δεν ισχύει η αναλογία.

Μια χαρά ισχύει η αναλογία απλά δεν την καταλαβαίνεις γιατί δεν ασχολείσαι με το θέμα.
Όπως και σε έναν παντελώς αδαή από μουσική, ό,τι και να του λες εσύ για τον Μπετόβεν, τα ακούει βερεσέ.

Ο Μπετόβεν αρέσει εδώ και 200 χρόνια. Αρεσε και στους παππούδες μας, αρέσει και στα παιδιά μας.

Και το Art Deco υπάρχει και αρέσει εδώ και 100 χρόνια. Άρεσε και στους παππούδες μας, αρέσει και στα παιδιά μας. ΟΧΙ σε όλους φυσικά. Αλλά μήπως ο Μπετόβεν νομίζεις πως αρέσει σε όλους; Ή μήπως, τολμώ να πω, νομίζεις ότι ο Μπετόβεν αρέσει σε περισσότερους από όσους αρέσει το Art Deco;

Η διακόσμηση εχει αλλάξει 100 φορές στο μεταξύ. Που είναι η σταθερά αναφοράς;

Γιατί, στη μουσική ποια είναι "η σταθερά αναφοράς"; Γελάσαμε.
Δηλαδή βγήκε ο Μπετόβεν και μετά πάπαλα; Η μουσική έμεινε στάσιμη; Για ξανασκέψου το.

Ο Μπετόβεν αντιπροσωπεύει απλά ένα ρεύμα της μουσικής, που εμφανίστηκε και μεσουράνησε σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Όπως αντίστοιχα το Art Deco που λέω παραπάνω ή και άλλα κινήματα, παλιότερα και νεότερα.

Και όπως σήμερα κάποιοι θαυμάζουν την κλασική μουσική, έτσι και άλλοι (που ασχολούνται με το θέμα) επισκέπτονται και θαυμάζουν τις καλύτερες δημιουργίες του ροκοκό, του art nuvaeu κ.ο.κ. Κάποιοι τα επιλέγουν και για το σπίτι τους, κάποιοι τα συνδυάζουν κλπ.

Ο Μπετόβεν αρέσει και στην κεντρική Ευρώπη, και στην Ιαπωνία, και στην Πυλαία. Η διακόσμηση είναι όμως τελείως διαφορετική σε κάθε περιοχή.

Και το Σκανδιναβικό design αρέσει και στην Ευρώπη και στην Αμερική και αλλού. Εμένα για παράδειγμα το σπίτι μου είναι βασισμένο στις αρχές του Σκανδιναβικού design (και όχι, δεν εννοώ απλώς ότι τα έπιπλά μου είναι ΙΚΕΑ), το ίδιο και πολλά άλλα σπίτια σε πολλές άλλες περιοχές του κόσμου. Αντίστοιχα και άλλες σχολές design εκτιμώνται σε όλον τον κόσμο.

Ασχέτως πάντως με το ότι ο Μπετόβεν εκτιμάται στην Πυλαία, η μουσική σε όλες τις περιοχές του κόσμου δεν είναι ίδια. Δεν γέννησαν όλοι οι τόποι κλασική μουσική, άλλη μουσική γέννησε ο κάθε τόπος. Το ίδιο λοιπόν και στο design. Και τα καλά εξ'αυτών, εκτιμώνται παντού.

 

[Dimifoot]

Δεν βλέπω ουσιαστική διαφωνία. Λεπτομέρειες. Και γι αυτό δεν θα απαντήσω στα σημεία που διαφωνώ.

Θεωρείς την διακοσμητική ως μορφή έκφρασης, τέχνης.
Αυτό λέω και εγώ. Δεν είναι επιστήμη, είναι υποκειμενικά τα κριτήρια αποδοχής του εκάστοτε ρεύματος.

Και το δικό μου κριτήριο, υποκειμενικά, είναι πως δεν μπορώ να ξεκουραστώ σε σαλόνι που δεν έχει λογικό RT60 και NC.
Γιατί δεν το συζητούν αυτό οι (περισσότεροι) διακοσμητές σπιτιών; Μήπως γιατί είναι ασχετούληδες;
Και αν δεν το συζητούν οι “καθοδηγητές”, πως θα γίνει αντιληπτό και τελικά απαραίτητο κριτήριο απο τον κόσμο;

Για μένα όλοι ασχετούληδες λοιπόν όσοι αγνοούν πως ο άνθρωπος εχει και ακοη, όχι μόνο όραση. Και η ακοή επηρεάζει πολύ το πως αισθάνεται σε έναν χώρο.

 

[symos]

Και το δικό μου κριτήριο, υποκειμενικά, είναι πως δεν μπορώ να ξεκουραστώ σε σαλόνι που δεν έχει λογικό RT60 και NC.
Γιατί δεν το συζητούν αυτό οι (περισσότεροι) διακοσμητές σπιτιών; Μήπως γιατί είναι ασχετούληδες;
Και αν δεν το συζητούν οι “καθοδηγητές”, πως θα γίνει αντιληπτό και τελικά απαραίτητο κριτήριο απο τον κόσμο;

Εδώ φεύγεις από την αισθητική και πας στη διακοσμητική, που δεν είναι τέχνη, αλλά "τεχνική". Με την ίδια έννοια που ένας επιπλοποιός δεν είναι καλλιτέχνης, αλλά τεχνίτης και το τραπέζι που φτιάχνει δεν αρκεί να είναι όμορφο αλλά και σταθερό, ανθεκτικό, πρακτικό κλπ.

Και ο τεχνίτης πρέπει φυσικά να λαμβάνει υπόψιν την τέχνη (για να φτιάξει κάτι όμορφο) αλλά όχι μόνο αυτή. Πρέπει να λαμβάνει υπόψιν και την ευχρηστία, η οποία έχει πολλές παραμέτρους και εκφάνσεις.

Συμφωνώ λοιπόν μαζί σου απολύτως ότι ο σωστός διακοσμητής (ας τον πούμε αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων τέλος πάντων για να τα περιλαμβάνει όλα) οφείλει να λαμβάνει υπόψιν και την παράμετρο της ακουστικής, ασχέτως αν δεν εξυψώνει "καλλιτεχνικά" το έργο του.

Και υπάρχουν πολλοί "καλλιτέχνες", όχι μόνο στον χώρο της διακόσμησης, αλλά γενικά. Π.χ. εμείς δουλεύουμε πολύ με γραφίστες (κυρίως digital αλλά και print). Δεν υπάρχει χειρότερο από τον γραφίστα που δεν καταλαβαίνει πως είναι τεχνίτης αλλά νομίζει πως είναι καλλιτέχνης. Και ας πάνε περίπατο η ευχρηστία του interface, η εμπορική σκοπιμότητα κλπ., αρκεί αυτό που φτιάχνει να είναι όμορφο.

Ναι, με μια λέξη αυτοί είναι "ασχετούληδες". Τόσο ασχετούληδες, που δεν έχουν καταλάβει καν τι δουλειά κάνουν και πως να την κάνουν σωστά.

 

[Dimifoot]

Αν αυτό λοιπον γίνει συνολικά αποδεκτό, κυρίαρχη άποψη, θα είναι πολύ πιο απλό να στηθεί ένα καλό ηχοσύστημα σε κοινόχρηστο σαλόνι.

 

[Δημητρης 777]

Υπάρχουν προτάσεις για ακουστική χώρων στη διακοσμητική.
Η ακουστική όμως είναι πολύ μπελαλίδικο και απαιτητικό ζωάκι, αφορά λιγότερους πελάτες (είναι χαβιάρι και σαμπάνια), οπότε όπως καταλαβαίνεις είναι πιο δύσκολο να ενσωματωθεί στις ''γενικές'' προτάσεις των διακοσμητών.
Από New York κι απάνου μιλάμε..
(Το τερματίσαμε τώρα.. )

 

[costas EAR]

χαβιάρι και σαμπάνια

Να λες Νιούμαν και Τζένελεκ.
Τι χαβγιάργια τώρα και σαμπάνιες, αυτά στην αλλαγή του χρόνου, βγιάζεσαι πάλι.

 

[Decembered]

με εναυσμα το...art deco και τα listening room(s)

και κινηματογραφος

 

[alexis]

Και βέβαια υπάρχουν κανόνες και στην διακόσμηση και στα σχέδια και στα χρώματα και σε όλα τα άλλα. Αλλά κανείς δεν ξέρει πως υπάρχει κανόνας επειδή κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ με αυτό. Πάνε σε ένα επιπλάδικο, αγοράζουν ότι τους αρέσει εκεί, έχουν βάψει τους τοίχους ένα χρώμα που τους άρεσε εκείνη τη στιγμή, με το συγκεκριμένο φώς της στιγμής, χωρίς δείγματα χρωμάτων σε τοίχους και υφάσματα, έχουν διαλέξει Χ πράγματα για Ψ χώρους και μόλις μπουν όλα μαζί σαν σύνθεση τα κοιτάς και λες wtf. Καλά δεν υπάρχει λίγο γούστο, γυναίκα δεν υπάρχει, τι μπάχαλο είναι αυτό. Κανείς δεν σχεδίασε κάπου πως θα είναι ο χώρος, κανείς δεν έψαξε χρώματα, υφάσματα, λεπτομέρειες σε τοίχους, γωνίες. Μπαίνεις μέσα και βλέπεις 3 στιλ σε ένα σπίτι, ακόμα και σε δωμάτιο. Χρώματα εντελώς άσχετα μεταξύ τους, υλικά εντελώς άσχετα μεταξύ τους, και επειδή αυτό είναι κατά 99% αυτό που κάνει το σύνολο το λέμε υποκειμενικό επειδή τάχα μου σε κάθε έναν αρέσει κάτι διαφορετικό. Ένα μπάχαλο δημιούργησαν και μόλις μπει μέσα ένας διακοσμητής και πετάξει τα μισά, βάλει άλλα τόσα, βάψει, κοιτάξει τις λεπτομέρειες που έχει καταλάβει πως θέλει ο πελάτης, μπαίνει μετά μέσα ο πελάτης και παθαίνει πλάκα. Δεν άλλαξε τους κανόνες, ούτε αυτό που θέλει ο πελάτης. Ακολούθησε τους κανόνες και έφτιαξε σωστά αυτό που θέλει ο πελάτης επειδή αυτός δεν μπορεί, δεν το έχει που λένε. Σε όλους αρέσει το ωραίο. Και αυτό το ωραίο, για τον καθένα σύμφωνα με το στιλ που του αρέσει, φτιάχτηκε επειδή ακολουθήθηκαν κάποιοι βασικοί κανόνες.

Κανόνες υπάρχουν, και στο στιλ που θα επιλεγεί, και στον τρόπο που θα υλοποιηθεί, και στο συνδυασμό χρωμάτων, υλικών, χωροταξίας κ.α. Ακόμα και αν υπάρχουν δύο άνθρωποι που τους αρέσει το ίδιο στιλ, και θεωρητικά να έμπαινες σε δύο σπίτια αλλά στην ουσία θα έβλεπες ένα, μπορεί στον έναν να μην αρέσει το σπίτι του άλλου καθώς ο κάθε ένας έχει την δική του ψυχοσύνθεση. Αυτό δεν βαφτίζει το αποτέλεσμα υποκειμενικό. Και στα δύο σπίτια οι ίδιοι κανόνες διακόσμησης ισχύουν. Η ψυχοσύνθεση όμως αλλάζει τον τρόπο που ο άλλος εισπράττει το αποτέλεσμα. "Ηouse is a place , home is a feeling", λένε στην Αμερική οι interior designers.
Και ακριβώς σε αυτό θα πατήσει κάποιος και θα πει "ορίστε, τα ίδια λέμε, υποκειμενικό". Όχι, οι κανόνες είναι ίδιοι. Και μπορεί και τα δύο σπίτια να είναι στο ίδιο σκανδιναβικό στιλ για παράδειγμα, και να υπάρχουν δύο που λατρεύουν το ίδιο στιλ, αλλά ο ένας θα λέει House για το ένα και Home για το άλλο. Γιατί μόνο σε ένα θα αισθανθεί άνετα και θα του βγάλει αυτό το Home Feeling, και ας είναι και τα δύο στο ίδιο στιλ.

Υπάρχει το στιλ, και η υλοποίηση αυτού. Πρέπει να κατανοηθεί αυτή η διαφορά. Και εφόσον υπάρχουν διαφορετικά στιλ διακόσμησης ή αρχιτεκτονικής, φανταστείτε πόσες επιλογές υλοποίησης υπάρχουν, by the book, που όσοι δεν ασχολούνται ονομάζουν "υποκειμενικά".

Ο διακοσμητής ή ο αρχιτέκτονας δεν είναι ασχετούλης επειδή δεν φροντίζει την ηχητική του χώρου. Δεν είναι μέσα στις αρμοδιότητες τους, δεν ήταν ποτέ μέσα στις σπουδές του, ούτε αφορούν το σύνολο του κόσμου. Όταν υπάρχει ανάγκη για τέτοια ηχητική ρύθμιση του χώρου (0,κάτι %) πρέπει να αναλάβουν οι ειδικοί, και αυτοί δεν είναι ο αρχιτέκτονας ή ο διακοσμητής αλλά αυτός που έχει σπουδάσει ακουστική χώρου. Με την λογική του ασχετούλη ο αρχιτέκτονας θα έπρεπε να ξέρει να φτιάχνει τα υδραυλικά, τα ηλεκτρολογικά κ.α. Ο παιδίατρος είναι ασχετούλης αν δεν ξέρει να χειρουργεί γόνατα.

Οπότε, όταν υπάρχει απαιτητικός πελάτης πρέπει να μπούνε στην εξίσωση και άλλοι επαγγελματίες ο καθένας στον τομέα του, και να συνεργαστούν για το βέλτιστο αποτέλεσμα, το οποίο βέβαια είναι άμεσα εξαρτώμενο από το budget του πελάτη. Και αν το οπτικό ή ηχητικό αποτέλεσμα δεν είναι το βέλτιστο για τους ιδιοκτήτες, επειδή μιλάμε για πολύ ιδιαίτερες συνθήκες, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο "φταίχτης" δεν είναι ο επαγγελματίας αλλά το budget.

Ακριβώς τα ίδια συμβαίνουν και στην μουσική, παραγωγή και αναπαραγωγή. Η ψυχοσύνθεση αλλάζει τον τρόπο που ο άλλος εισπράττει το αποτέλεσμα. Και όσο και να θέλουμε να βάλουμε την αναπαραγωγή σε καλούπια, ακόμα και στην περίπτωση που θα έμπαινε κάποιος σε ένα καλούπι, θα ήταν το δικό του καλούπι. Όσο και να θέλουμε να λέμε πως η πλειοψηφία θέλει ότι έδειξε μία μελέτη, καλό θα ήταν να βλέπαμε και άλλα εξίσου ενδιαφέροντα πράγματα που όπως φαίνεται δεν ασχολούνται και πολύ/ πολλοί. Το 95% θέλει το Α αποτέλεσμα. Οκ, αλλά ταυτόχρονα ξέρουμε πως το 25% του αποτελέσματος που άκουσαν δεν μπορεί να μετρηθεί, οπότε δεν μπορεί και να αποδοθεί κάπου. Και αν βάλεις μέσα και το 5% που ήθελε το Β ή κάτι άλλο, τα παραπάνω μας λένε πολύ χοντρικά ότι οι7 στους 10 δεν ανήκουν στην πλειοψηφία της μελέτης. Επειδή οι 3 στους 10 δεν είναι καθόλου μικρό νούμερο καθώς μιλάμε για 300.000 ανθρώπους ανά 1.000.000, με πια λογική θα μπούνε σε ένα καλούπι που δεν τους καλύπτει; Αν οι 700.000 είναι ΟΚ γιατί να είναι και οι υπόλοιποι 300.000; Aυτός που είναι απέναντι από ένα ηχείο, άριστο ή μη (σύμφωνα με τη μελέτη) δεν έχει σημασία, πως θα είναι βέβαιος πως ανήκει στην μία ομάδα ή στην άλλη αν δεν ακούσει για παράδειγμα; Και αν δεν του άρεσε ότι άκουσε τι σημαίνει; Δεν ξέρει να ακούει; Θα συνηθίσει; Το σωστό; Tι είναι σωστό; Oι ίδιοι οι Toole & Olive μας είπαν πως τον καλύτερο live ήχο τον άκουσαν από ηχεία που μετρούσαν χάλια. Σαν καρδιογράφημα ένα πράμα τα συγκεκριμένα, ποιο σπινόραμα (και μας είπαν μάλιστα πως δεν ξέρουν γιατί, σε αυτά τα 2ώρα videos που μάλλον μόνο εγώ βλέπω). Και ας πούμε πως δεν είναι οι 3 στους 10 αλλά 2 στους 10. Και από αυτούς 1 στους 10, δηλαδή 100.000 άνθρωποι στο 1.000.000 τους αρέσει αυτό το live feeling από τα "χάλια" κατά τη μελέτη ηχεία. Τι πρέπει να κάνουν; Nα αγοράσουν το ηχείο με σπινόραμα χάρακα επειδή αρέσει στο διπλανό τους; Who gives a f@ck τι αρέσει στον διπλανό του; Δεν μιλάμε για καλώδια αλλά για απλά πράγματα. Δεν υπάρχει κανόνας ¨θες αυτό, οπότε χρειάζεσαι τα τάδε". Ξεκινώντας από τα απολύτως βασικά, που ξέρεις τι χρειάζεται; Δεν απαντάς στα θέλω του με βάση τα θέλω του. Με βάση τα θέλω σου απαντάς. Για αυτό και η συντριπτική πλειοψηφία των προτάσεων είναι 15 ενεργά και 22 subwoofers, που λέει ο λόγος.

 

[Δημητρης 777]

Να λες Νιούμαν και Τζένελεκ.
Τι χαβγιάργια τώρα και σαμπάνιες, αυτά στην αλλαγή του χρόνου, βγιάζεσαι πάλι.

Α να μην τα βάζεις μαζί αυτά..
Είμαι μαζί με τον Dimi εδώ..
Τα Νιούμαν είναι είναι σαν το ασχημόπαπο δίπλα στα Ones.
Bέβαια είναι και πιο ακριβά.. anyway.

 

[Dimifoot]

Ωραίο σεντόνι, αλλά ασχετούληδες είναι και όλα είναι υποκειμενικά.
Εφόσον δεν μπορείς να μιλήσεις ούτε να φας από την αντήχηση, και παίρνεις depon για να συνέλθεις, είναι ασχετούληδες.


Και πόσοι στον πληθυσμό ενδιαφέρονται για όλους αυτούς τους δήθεν κανόνες της διακοσμητικής; Το 0,01%; Και πολύ λέω
Άρα δεν υπάρχουν (οι κανόνες).

 

[Decembered]

...κατα βαση ολοι ειναι ...με περικεφαλαια.
εγω εχω φωτοστεφανο, καθοτι δε μου μπαινει το ριμαδι, επειδη εχω μεγαλα μαιμουδινα αυτχια
-τεσπα, επισης ειναι ολοι αδικαιολογητοι, γιατι υπαρχει αρκετη πληροφορια στο ιντερνετ για ολα αυτα, και τα διακοζμητικα και τα αποσμητικα, στα ακουστικα θα κολλησουν και δε θα τα κανουν μπαχαλο?

 

[alexis]

Εφόσον δεν μπορείς να μιλήσεις ούτε να φας από την αντήχηση, και παίρνεις depon για να συνέλθεις, είναι ασχετούληδες.

Το 0.0something% που ανήκεις δεν αποτελεί παράδειγμα. Το καταλαβαίνεις άλλωστε και μόνο σού.

Και πόσοι στον πληθυσμό ενδιαφέρονται για όλους αυτούς τους δήθεν κανόνες της διακοσμητικής; Το 0,01%; Και πολύ λέω

Δεν έχεις ιδέα. Ευτυχώς που ασχολούνται και βλέπουμε και τίποτα της προκοπής. Εξάλλου αν δεν υπήρχε δουλειά δεν θα υπήρχαν και οι επαγγελματίες. Θα είχαν εξαφανιστεί σε άλλες χώρες ή εργασίες.

Άρα δεν υπάρχουν (οι κανόνες).

Είπε αυτός που δεν ασχολείται ή δεν τον ενδιαφέρει.

 

[Dimifoot]

Σε ποιο ποσοστό των σπιτιών έχει προσληφθεί διακοσμητής;

Το 0.0something% που ανήκεις δεν αποτελεί παράδειγμα. Το καταλαβαίνεις άλλωστε και μόνο σού.

Όλοι συμφωνούν όταν ζήσουν σε σωστό χώρο και ακούσουν την διαφορά.

 

[Decembered]

...νταξ' ολοι ροκ ακουνε και σκυλαδικο, οποτε περιμενε κανεις προκοπη?