Βιβλία

[Snow Whitty]

Οι Αλήθειες των Αλλων - Νίκος Θέμελης
Πρώτη έκδοση 2008
Πρωτη έκδοση στην παρούσα μορφή Μεταίχμιο 02.2022

Εκδόσεις Μεταίχμιο - Βιβλία, eBooks, Παιδικά Βιβλία

www.metaixmio.gr

«…Οι αλήθειες του καθένα μας απέναντι στις αλήθειες των άλλων. Άλλοτε η δύναμη και άλλοτε η αδυναμία μας να τις πλησιάσουμε ή να τις ανεχτούμε. Οι αντοχές μας απέναντι στον άλλον, στον διαφορετικό και σε ό,τι πιστεύει. Η διαδρομή από την κατανόηση στη δύσκολη ανοχή, μέχρι την εύκολη βία. Οι αντικατοπτρισμοί από τον μεγάλο κόσμο στον μικρόκοσμο των ηρώων.

Όνειρα και επιδιώξεις που πότε ευδοκιμούν και πότε ανατρέπονται από τη συγκυρία ή τη διαδρομή της Ιστορίας. Ιδεολογήματα, πάθη, ευαισθησίες, τραύματα που κουβαλιούνται επώδυνα αλλά και καθοδηγούν σε δύσκολους καιρούς. Η προσπάθεια και η παραίτηση, η νίκη και η ήττα, η διάψευση και ο συμβιβασμός. Λονδίνο, Αϊβαλί, Μυτιλήνη, Κομοτηνή, Αθήνα από δεκαετία σε δεκαετία στην καρδιά του 20ού αιώνα.»

 

[Kotsidis John]

 

[wizzy]

Για το επόμενο ανάγνωσμα, επέλεξα να κινηθώ σε γνωστά "μονοπάτια". Θα διαβάσω το "Τόπος εκτέλεσης" της Yrsa Sigurdardottir.

Το τελείωσα χτες - άργησα κιόλας! Ενδιαφέρον, όπως και τα προηγούμενα. Αστυνομικό μυθιστόρημα, με όλα τα "συστατικά" επιτυχίας. Συστήνεται ανεπιφύλακτα, ειδικά σε αναγνώστες αστυνομικών μυθιστορημάτων.

Συνεχίζω με το "White line fever", την αυτοβιογραφία του Lemmy.

 

[wizzy]

Συνεχίζω με το "White line fever", την αυτοβιογραφία του Lemmy.

Το τελείωσα - άργησα κιόλας, καταραμένο κρυολόγημα! Πολύ ενδιαφέρουσα αυτοβιογραφία, θα έλεγα. Σίγουρα, ενδιαφέρουσα θα την βρουν όσοι ακούνε heavy metal και ξέρουν πέντε πράγματα για τους Motorhead και τον Lemmy, παρά κάποιος αναγνώστης ο οποίος δεν έχει επαφή με το είδος. Ήταν ευανάγνωστη, χωρίς φλυαρίες από πλευράς του καλλιτέχνη.

Όλη του η ζωή - με τα καλά και τα κακά της - διαδραματίστηκε στις σελίδες του βιβλίου, δίνοντας μια εξαιρετικά αληθή εικόνα της rock και metal σκηνής στην Αγγλία των δεκαετιών των 50's, 60's και 70's, ακολουθώντας την μουσική του πορεία από τα πρώτα συγκροτήματα που συμμετείχε, μέχρι τα χρόνια που πέρασε στους Hawkwind και μετά την άνοδο και την αναγνώρισή του ως metal icon με το συγκρότημά του. Δεν "χαρίστηκε" σε κανέναν - ούτε δισκογραφικές, ούτε πρώην managers, ούτε πρώην μέλη του συγκροτήματος - και γιατί να το κάνει άλλωστε; Γενικά, ήταν πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα, σε απλή και κατανοητή γλώσσα (μακάρι να είχα 1-2 άγνωστες λέξεις στο σύνολο του βιβλίου).

Θα συνεχίσω με το "Φονικό Swing", το τελευταίο μέρος της τετραλογίας του Ray Celestin. Τα προηγούμενα τρία με είχαν αφήσει πάρα πολύ ικανοποιημένο, αναμένω κι από αυτό το ίδιο.

 

[spylab]

Θα ριξω μια ματια

Τωρα διαβαζω το A Fine Balance by Rohinton Mistry που ειναι αριστουργημα !

 

[Σ. Κωνσταντινίδης]

Devil in the white city

Είναι το πρώτο βιβλίο του Larson που διαβάζω και ομολογώ οτι το βρίσκω εξαιρετικό δείγμα. Το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία του ιστορικού μυθιστορήματος ωστόσο με μια πολυ ιδιαίτερη έμφαση στο ιστορικό περιβάλλον. Τόση, σε σημείο που να αναρωτιέσαι αν όντως πρόκειται για μυθιστόρημα ή ιστορικό βιβλίο.
Θα πρέπει να ομολογήσω οτι προσωπικά ΔΕΝ είμαι φίλος του ιστορικού μυθιστορήματος ωστόσο διάβασα ένα δείγμα σε κάποιο review και ειπα να το δοκιμάσω.

 

[wizzy]

Θα ριξω μια ματια

View attachment 280396

Εάν απολαμβάνεις τα αστυνομικά μυθιστορήματα, θα σου αρέσει.

 

[spylab]

Ειναι μεσα στα τελευταια βιβλια που ειχα παρει και τωρα πια εχω χασει την ικανοτητα να διαβαζω βιβλια σε φυσικη μορφη ( δεν με βολευει το κρατημα , πολυ μικρα γραμματα κλπ)

 

[wizzy]

Θα συνεχίσω με το "Φονικό Swing", το τελευταίο μέρος της τετραλογίας του Ray Celestin. Τα προηγούμενα τρία με είχαν αφήσει πάρα πολύ ικανοποιημένο, αναμένω κι από αυτό το ίδιο.

Το τελείωσα την Κυριακή που μας πέρασε. Ήταν εκπληκτικό! Στα γνωστά, από τα προηγούμενα τρία βιβλία, υψηλά standards του συγγραφέα, πολύ καλή πλοκή, ομαλή εξέλιξη, ανατροπές που καταφέρνουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο.

Όπως και με τα προηγούμενα τρία, συστήνεται ανεπιφύλακτα σε λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας.

@spylab Πρόλαβες να διαβάσεις το "The axeman's jazz"; Πως σου φάνηκε;

Συνεχίζω με το τετράτομο, συλλογικό έργο "...And justice for art". Μέχρι στιγμής, βρίσκω τον πρώτο τόμο εξαιρετικά ενδιαφέρον.

 

[spylab]

Οχι ,διαβαζω το Rich Man, Poor Man / Beggarman, Thief που ειναι πανω απο 1000 σελιδες

 

[Decembered]

την αναγνώρισή του ως metal icon με το συγκρότημά του.

... κριμα και μου ηταν συμπαθης, σιγουρα δεν ηταν καποιο ειδος εγγλεζικου χιουμορ ετσι ?

 

[wizzy]

Οχι ,διαβαζω το Rich Man, Poor Man / Beggarman, Thief που ειναι πανω απο 1000 σελιδες

Πω, τι είπες τώρα!!! Καλό κουράγιο και καλή ανάγνωση!!!

... κριμα και μου ηταν συμπαθης, σιγουρα δεν ηταν καποιο ειδος εγγλεζικου χιουμορ ετσι ?

(Δεν) αντιλαμβάνομαι την ειρωνία, οπότε θα αποφύγω να απαντήσω.

 

[Decembered]

... η μονη ειρωνεια ειναι οτι ο ιδιος δηλωνε ροκ εν ρολ , αλλα αποδεχοταν συσχετισμο με το μεταλ - εφοσων προκειται για αυτοβιογραφια.

 

[KiriakR]

... η μονη ειρωνεια ειναι οτι ο ιδιος δηλωνε ροκ εν ρολ , αλλα αποδεχοταν συσχετισμο με το μεταλ - εφοσων προκειται για αυτοβιογραφια.

αν έπρεπε να τον εντάξεις σε μία μουσική κατηγορία (που δεν ταιριάζει ακριβώς πουθενά ) τότε αυτό είναι το μέταλ
και μάλλον τη μεγαλύτερη αποδοχή την έχει από αυτούς που ακούν μέταλ

(σόρρυ για το οφτόπικ)

 

[Decembered]

... επειδη εχει distortion η κιθαρα ? ή επειδη οι μεταλλαδες ειναι περισσοτεροι ? -εφοσων ο ιδιος αποδεκτηκε να ειναι μερος αυτης της εκφυλισμενης μαζας επισημα - αλλο οτι πηγαινε στις συναυλιες που τον καλουσαν και οι φιλιες με καποια απο τα μελη απο μεταλ μπαντες - εγω δεν μπορω να ασχολουμαι μαζι του θετικα, πληρης κσενερα και ντροπη του, απο τη πλευρα μου. (υγ.σαφως δεν εχω καμια αξιωση να ενστερνιζονται οι αποψεις μου)

 

[Snow Whitty]

ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΣΑΣ

1976 “Your Erroneous Zones”


Ο Δρ. Γουαίην Ντύερ (. . .) σου δείχνει πώς να μάθεις να είσαι ο εαυτός σου και να ζεις με τον τρόπο που πραγματικά θα ήθελες να ζεις - ακόμα κι αν είναι να ονειροπολείς δίπλα στο τζάκι ή να κατακτάς βουνοκορφές. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ) - Εκδόσεις : ΓΛΑΡΟΣ (!)


Το βιβλίο ήρθε το απόγευμα μιας ημέρας,όπου την επόμενη είχα πολύ πρωινό ξύπνημα.Έκανα το «λάθος» να το πάρω στο κρεβάτι να του ρίξω μια μάτια….και με πήρε το πρωί….,διότι το διαβασα σχεδόν ολόκληρο.Συναρπαστικό ως προς την διαχρονικότητα του! - Συστήνεται σε κάθε άνθρωπο.

Ένα από τα σχόλια κριτικής στα ελληνικά : ( Το βιβλίο το διαβασα σε άλλη γλώσσα )
“… Το μόνο αρνητικό είναι ότι θα το τελειώσεις πριν καν το καταλάβεις!”

ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΣΑΣ

Η ζωή είναι για να τη ζεις! Αυτό είναι το μήνυμα του βιβλίου. Πόσοι είναι αυτοί που παρόλο που ξέρουν ότι βρίσκονται σε λάθος δρόμο, λάθος επάγγελμα, λάθος περιβάλλον, ακόμα και λάθος σχέση, κάνουν το μεγάλο και τολμηρό βήμα να επανεξετάσουν τον εαυτό τους και τις πραγματικές επιθυμίες του και...

www.politeianet.gr

Ο Ντάϊερ, εξιστορεί μια κατάσταση που είχε ζήσει όταν είχε πάει σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό της Νέας Υόρκης για να παραχωρήσει συνέντευξη. Εκεί, βρήκε κάποιους ανθρώπους που απολύθηκαν. Όλοι ήταν στεναχωρημένοι και θυμωμένοι και τον ρωτούσαν αν είναι δίκαιο να δουλεύεις 22 χρόνια σε έναν σταθμό και ξαφνικά να χάνεις τη δουλειά σου. «Συγχαρητήρια!», τους απαντούσε ο Ντάϊερ. Αφού τον κοίταζαν καλά-καλά, ο Αμερικανός καθηγητής τους εξηγούσε πως ήρθε η ώρα να αλλάξουν….


«Θα βρείτε καλύτερα μέρη να εργαστείτε από εδώ». Αυτό τους είπε ο Ντάϊερ, αφού πρώτα τους…έδωσε συγχαρητήρια. Αυτή είναι η ουσία του να είσαι αισιόδοξος. Να πιστεύεις ότι η αλλαγή θα σε κάνει καλύτερο και πιο δυνατό.


O Αμερικανός Γουέϊν Ντάϊερ, είναι καθηγητής αυτοβελτίωσης. Η ζωή του πέρασε από πάρα πολλά κύματα. Αρκεί να αναφέρουμε οτι ο Ντάϊερ μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο…Είναι πραγματικά θαυμαστό να έχει ζήσει κάποιος μια τέτοια ζωή και να μιλά με πράο τρόπο. Όταν ακούμε λοιπόν να λένε: «Λογικό είναι να έχει τόσο κακές συμπεριφορές με τέτοια πράγματα που πέρασε», ας θυμόμαστε και ανθρώπους σαν τον δόκτορα Ντάϊερ.

 

[wizzy]

Σημερινό απόκτημα:

Die hard edition της βιογραφίας των Necromantia.

 

[ika]

L’Eau Papier

 

[TGD]

Αγκαθα Κρίστι: Τα κλασικά της μυθιστορήματα «ξαναγράφονται» για λόγους πολιτικής ορθότητας

Τα μυθιστορήματα της Αγκαθα Κρίστι «διορθώνονται», για να αφαιρεθούν «ρατσιστικές αναφορές και άλλες προσβλητικές εκφράσεις». Η λέξη native (ιθαγενής) μετατρέπεται σε local (ντόπιος), η λέξη nigger (νέγρος) αφαιρείται εντελώς, μια «τσιγγάνα» γίνεται «νεαρή γυναίκα», ενώ απαλείφονται αναφορές σε...

www.kathimerini.gr

Πάνε περίπατο τα δικαιώματα του συγγραφέα...

Θέλω να δω να κυκλοφορεί το "Δέκα μικροί νέγροι" με νέο τίτλο. Ας πούμε "Ten people of colour" ή κι αυτό δεν είναι πολιτικά ορθό;

 

[wizzy]

Πόσα κιλά μαλακία έχουν στον εγκέφαλό τους...;