Φροντίδα ηλικιωμένου

[JOHN MARKOU]

Κύριοι χρειάζομαι άμμεσα φροντίδα ηλικιωμένου , μαμάς , με άνοια .
Παρακαλώ αν υπάρχουν οι όποιες προσφορές με πμ.

 

[toulou]

Ωχχ! Και εγώ! Οχι άμεσα-άμεσα εγώ, αλλά έρχεται από στιγμή σε στιγμή

 

[maiknight]

Κύριοι χρειάζομαι άμμεσα φροντίδα ηλικιωμένου , μαμάς , με άνοια .
Παρακαλώ αν υπάρχουν οι όποιες προσφορές με πμ.

Θέλεις μια κοπέλα να την κοιτάει στο σπίτι ή μια κλινικη;
Εξειδικευμένη κλινικη για άνοια είναι αυτή

Εξειδίκευση στην Άνοια και Παρεμβάσεις - Άκτιος - Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων

www.aktios.gr

Εγώ προσωπικά δε την ξέρω.

 

[JOHN MARKOU]

Μάλλον για Γηροκομείο θα ψάξω , γιατί δεν είναι πλέον διαχειρίσιμη .

 

[TGD]

Στον Άκτιο στην Βάρη είχε γνωστή μου τη μάνα της. Ήταν ακριβότερο, αλλά θεωρούσε ότι ήταν και καλύτερο από αλλά που είχε δει ή και δοκιμάσει.

 

[JOHN MARKOU]

Ποσό που έδινε ;

 

[maiknight]

Στον Άκτιο στην Βάρη είχε γνωστή μου τη μάνα της. Ήταν ακριβότερο, αλλά θεωρούσε ότι ήταν και καλύτερο από αλλά που είχε δει ή και δοκιμάσει.

Απλά μου κανε εντύπωση που έχουν εξειδίκευση στο θέμα άνοιας και altzheimer. Φαντάζομαι θα είναι πιο ακριβό από τα κλασικά γηροκομεία που συγγνώμη για τη λέξη, "παρκάρουνε" τους ηλικιωμένους και πιθανότατα τους δινουν σκασμό φάρμακα για να μην αντιδρούν. Φυσικά όχι όλα τα γηροκομεία . Θα έχετε εμπειρίες κάποιοι σίγουρα.
Εύχομαι οποίος πραγματι για τον οποιοδήποτε λόγο, δε μπορεί ή δεν έχει την εξειδίκευση, να κρατήσει τους γονείς του σπίτι, να πηγαίνει συχνά να τους βλέπει. Έτσι σίγουρα νιώθουν καλύτερα και οι γονείς κι ας έχουν άνοια αλλά και ελέγχεται τις συνθήκες που επικρατούν στο γηροκομείο. Όσο πιο συχνά τόσο το καλύτερο.

 

[Costas Coyias]

Απλά μου κανε εντύπωση που έχουν εξειδίκευση στο θέμα άνοιας και altzheimer.

Φυσικά, διότι η ζήτηση τέτοιας φροντίδας είναι λιγώτερο ελαστική, οπότε μπορούν να έχουν υψηλότερες τιμές. Όχι χωρίς λόγο. Αναλόγως της βαρύτητας της κατάστασης, υπάρχουν και περιπτώσεις, στις οποίες τα παιδιά που φροντίζουν γονέα με εγκεφαλική κατάπτωση έχουν καταφύγει στα ηρεμιστικά, (τα παιδιά, όχι ο γονέας).

 

[tsiftis]

Ποσό που έδινε ;

Γύρω στα 1300 όταν είχα επικοινωνήσει πριν 2 χρόνια

Γύρω στα 1300 όταν είχα επικοινωνήσει πριν 2 χρόνια

Αναλόγως τις απαιτήσεις φριντιδας

 

[JOHN MARKOU]

Φυσικά, διότι η ζήτηση τέτοιας φροντίδας είναι λιγώτερο ελαστική, οπότε μπορούν να έχουν υψηλότερες τιμές. Όχι χωρίς λόγο. Αναλόγως της βαρύτητας της κατάστασης, υπάρχουν και περιπτώσεις, στις οποίες τα παιδιά που φροντίζουν γονέα με εγκεφαλική κατάπτωση έχουν καταφύγει στα ηρεμιστικά, (τα παιδιά, όχι ο γονέας).

Η αδελφή μου ήδη παίρνει αντικαταθλιπτικά

 

[Δημητρης 777]

Είναι πολύ δύσκολες καταστάσεις..

Οφείλουμε (με τις όποιες δυνατότητες έχει ο καθένας) να βοηθήσουμε, να σταθούμε στον άνθρωπό μας αλλά αυτό ειδικά σε έναν κόσμο με πολύ αυξημένα επίπεδα απαιτήσεων και στρες γίνεται όλο και πιο δύσκολο και επίπονο για τους συγγενείς..
Για 5 χρόνια ζήσαμε κάτι παρόμοιο, είχαμε κόψει το σπίτι στη μέση και είχαμε κάνει ''νοσοκομείο'' το μισό γιατί οι οικονομικές απαιτήσεις ήταν πολύ υψηλές για εμάς στα ιδιωτικά (αυτά με ανθρώπινες συνθήκες), γιατί υπάρχουν με πιο λογικές τιμές αλλά οι συνθήκες..

Δυστυχώς δεν έχω να σου προτείνω κάποιο John ελπίζω όμως να βρεθεί σύντομα λύση, καλή δύναμη και υπομονή..

 

[maiknight]

Εμείς είχαμε 3 χρόνια τη θεία και νονά της γυναίκας μου στο σπίτι. Altzheimer, δεν περπατούσε και στο τέλος μόνο τα μάτια κινούσε. Ήταν δύσκολα φυσικά. Είχαμε ειδικό δωμάτιο με νοσοκομειακό κρεβάτι και τα πάντα που απαιτούνταν για τη περίπτωση της. Στο τέλος μόνο τη πήγαμε αναγκαστικά νοσοκομείο που έμεινε 15 μέρες και απεβίωσε. Λέγαν οι γιατροί ότι είναι θαύμα που με τόσα σοβαρά προβλήματα έζησε τόσο καιρό και ότι πρέπει να είχε μεγάλη θέληση για να ζήσει.

Φυσικά, διότι η ζήτηση τέτοιας φροντίδας είναι λιγώτερο ελαστική, οπότε μπορούν να έχουν υψηλότερες τιμές. Όχι χωρίς λόγο. Αναλόγως της βαρύτητας της κατάστασης, υπάρχουν και περιπτώσεις, στις οποίες τα παιδιά που φροντίζουν γονέα με εγκεφαλική κατάπτωση έχουν καταφύγει στα ηρεμιστικά, (τα παιδιά, όχι ο γονέας).

Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που νομίζεις ότι σε εγκαταλείπει η υπομονή σου,ειδικά αν το ζεις αρκετά χρόνια. Όμως αν έχεις πολύ δυνατό χαρακτήρα και υπομονή τα ξεπερνάς. Απαραίτητο στοιχείο για να τα καταφέρεις είναι να αγαπάς πολύ τον γονιο-θειο-συγγενη που προσέχεις.

 

[vinylforever]

Αγαπητέ καλή δύναμη για τη δύσκολη κατάσταση που περνάς. Τα πράγματα είναι περίπλοκα. Από προσωπική εμπειρία με μάνα, θεία και δύο από το κοντινό μου περιβάλλον με άνοια, έχω να σου πω ότι η καλύτερη φροντίδα είναι στο σπίτι με κάποιον όσο γίνεται πιο εξειδικευμένο να τη φροντίζει. Αν δεν σε ενδιαφέρει πραγμτικά να το παλέψεις, γιατί ανθρώπινο είναι να κουράζεσαι κάποτε, την παρκάρεις σε ένα γηροκομείο εξειδικευμένο ή μη. Η πρώτη φροντίδα θα παρατείνει τη ζωή της, η δεύτερη θα τη συντομεύσει. Και τα χρήματα που ζητούν τα καλά γηροκομεία ξεκινούν από 1200 ευρώ χαλαρά...

 

[JOHN MARKOU]

Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις.
Θα γράψω λίγο αργότερα τις απόψεις μου .

 

[Emmanouil 1964]

Γιάννη , καλή δύναμη , Υπομονή και κουράγιο .

-

 

[JOHN MARKOU]

Είναι πάρα πάρα πολύ δύσκολο το όλο θέμα.
Από αυτά που είπε ο γηρίατρος , έχει φτάσει στο σημείο να έχει μυαλό παιδιού 2-3 ετών.
Εχει απορυθμιστεί γενικότερα , και προσπαθούμε να την ρυθμίσουμε με ήπια φάραμακα , τουλάχιστον να μην μας κάνει την ζωή ποδήλατο.
Από το σούρουπο και μετά έχει έντονη ακαθισία . Κάνει συνέχεια βόλτες πέρα δώθε , με ένα παραπονεμένο βλέμμα , συχνά και με κλάματα και παρακλήσεις . Πχ , Δώσε μου λίγο νερό . Ερχεται με ένα ρούχο στο χέρι να της το φορέσουμε , φοράει ήδη άλλο , και μόλις της το φορέσουμε το βγάζει και μετά θέλει να το ξαναβάλει.
Αυτά όλα μπορούν επαναληφθούν πολλές φροές σε μία ώρα.
Επίσης , χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή , στο να μην αυτοτραυματιστεί .
Κλείνουμε την κουζίνα , το χώρο δλδ , γιατί εκεί έχουμε φάρμακα , τρόφιμα, μαχαίρια πολλά κλπ.
Προ καιρού άναψε όλα τα μάτια της κουζίνας και τον φούρνο . Αφού δεν πήραμε φώκο πάλι καλά.
Εχει ιδιαίτερη περιέργεια για τα πάντα .Κάνει αρκετές ζημιές που δεν αντιλαμβάνεται .
Βάζει ψωμιά παντού , από φοντανιέρες μέχρι και μέσα σε κηροπήγια .
Αφήνει τα πάντα ανοιχτά και αναμένα . Φώτα , πόρτα ψυγείου , παράθυρα, πόρτες , τα πάντα.
Περιγράφω τα χοντρά .
Τις λεπτομέρειες θα ήθελα σεντόνι δύο μέτρων .
Εχει καταστεί ιδιαιτέρως δύσκολη πλέον η φροντίδα της . Ακόμα και από μας.
Τουαλέτα , άλλοτε πηγαίνει άλλοτε όχι. Εννοείται ότι την έχουμε pumpers , τα οποία και δεν πολυσυμπαθεί , αλλά τι να κάνουμε ;
Σίγουρα χρειαζόμαστε κάποιας μορφής βοήθεια από κάποια γυναίκα ή κάτι τέτοιο .
Απ΄΄ο ότι ακούω διαβάζω συζητάω , οι περισσότερες αν όχι όλες είναι γεωργιανές με ότι συνεπάγεται αυτό. Κάποιες είναι και αλβανίδες.
Οχι ότι καλύτερο γενικά . Δεν θα ήθελα να έχω εσωτερική στο σπίτι μου ούτε αλβανίδα ούτε γεωργιανή.
Γνωστό τι κουμάσια έχουν για παρέα.
Εγραψα χοντρικά τι βιώνουμε και τι γίνεται.
Το βήμα δικό σας.

 

[Δημητρης 777]

Δύσκολο, δύσκολο John..
Εγώ απλά θα σου πω πως και σε κλινική να την βάλεις εφόσον είναι κινητική κλπ δύσκολα τα πράγματα..
Πρέπει να είναι εστιασμένη η φροντίδα σε αυτή την πάθηση και όχι κάτι γενικό.. (συνήθως δέχονται τους ήσυχους ή αυτούς σε κατάκλιση).
Επίσης είναι πιθανό να πρέπει να βάλεις έτσι κι αλλιώς γυναίκα - ες μέσα στην κλινική που να την προσέχουν 24/7 (στο λέω για να υπολογίσεις το έξτρα κόστος).
Εκτός αν βρεις κανένα σούπερ ουάου μέρος που τα παρέχουν όλα με το ανάλογο τίμημα φυσικά..
Λογικά θα υπάρχει, τώρα το κόστος..

 

[kostas1958]

Είναι ενα τεράστιο θέμα, βαδίζω προς τα 66 ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου είναι να με βρεί αυτή η ασθένεια, σου εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο.

 

[archontas]

Καλή δύναμη Γιάννη,

Τα έχω περάσει με την πεθερά μου για 6 χρόνια. Στο τέλος την είχαμε πάει στο ΘΑΛΕΡΟ στο Μαρούσι, όπου ήταν καλά. Με τις γυναίκες δε θα βγάλεις άκρη. Θα σε κλέβουν με τρόπο χωρίς να το πάρεις χαμπάρι και στο τέλος δε συμπεριφέρονται σωστά στον άνθρωπο σου. Είχα αλλάξει 4 μέχρι να καταλήξω στον ΘΑΛΕΡΟ.
Κουράγιο, είναι πολύ ψυχοφθόρο να βλέπεις τον άνθρωπό σου και να μην μπορείς να επικοινωνήσεις.

 

[JOHN MARKOU]

Είναι η απόλυτη φρίκη.
Κάποιες στιγμές είναι καλά. Οχι εντελώς , αλλά επικοινωνεί .
Από το απόγευμα , που πέφτει ο ήλιος ξεκινά αυτή η ανησυχία , το περίεργο βλέμμα , η ακαθισία ,το πέρα δώθε δλδ , το παράπονο το κλάμα , και διάφορα άλλα.
Πάντα το βράδυ γίνονται όλα τα κουλά γμτ μου .
Το γνωρίζω ότι έχω πολύ ανήφορο ακόμη .
Οπως και νάχει σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις συμβουλές και το κουράγιο.