Λόγοι να μη χρειαζόμασταν sub και κατά πόσον θα ίσχυαν...

[thva]

Την ξέρει τη δουλειά ο Κεν..

Your Ken can kiss my Barbie.

 

[costas EAR]

Αυτός έβλεπε ότι έκανα..

Neumann Monitors in the Krauthausen Recording Studio: 3D Audio in Reference Quality

13 Neumann monitors ensure reliable evaluation of 3D audio mixes

en-de.neumann.com

Θέλει λίγο ακόμα.
Τον περνάω κατά 2 δορυφόρους και 2 σαμπ.


ΥΓ.
Εξαπλώνεται..

 

[thva]

Ναι τα Perlisten πολύ καλά ήτανε και ιδίως στα χαμηλά. Στην έκθεση που τα άκουσα. Και ύψος πολύ καλό και μεγάλο. Όπως είπα και στο νήμα τότε της έκθεσης είχαν πολυ μπροστά τα μεσαία. Αυτό δεν νομίζω να οφείλεται στα ηχεία αλλά είναι πθανόν αυτό που σας λέω με την διευθέτηση και συσχετισμό μεταξύ των αρμονικών. Μπορεί να το έκανε ο Τρινόβ για να δίνει αμεσότητα.

¨Ετσι παίζει Ear ο Τρινόβ την σκηνή συγκριτικά με άλλα ενισχυτικά ; ¨Η μπορεί να ήταν οι τελικοί ;

¨Οχι ότι δεν μου άρεσε γιατί εγώ είμαι της φάσης να μου αρέσει το they are here που λένε και όχι το you are there.

Το spaciousness στο δικάναλο το αφήνω να το κάνουν οι πλαινές ανακλάσεις. Και έχω και λίγο of both worlds. εξάλλου και του you are there είναι άλλη φάση άκουσμα εξ εγγραφής δηλαδή.

Δεν θυμάμαι πάντως να είδα απορρόφηση στους πλαινούς στην έκθεση και ήταν και πολύ κοντά τα ηχεία σε αυτούς.

 

[Petros_Dalipis]

Δεν θυμάμαι πάντως να είδα απορρόφηση στους πλαινούς στην έκθεση και ήταν και πολύ κοντά τα ηχεία σε αυτούς.

Είχε στρατηγικά τοποθετημένη. Λίγη βέβαια, αλλά έκανε δουλειά.

 

[JOHN MARKOU]

¨Ετσι παίζει Ear ο Τρινόβ την σκηνή συγκριτικά με άλλα ενισχυτικά ; ¨Η μπορεί να ήταν οι τελικοί ;

Δεν κάνουν τέτοια πράγματα οι τελικοί.
Δεν υπάρχει αυτό . Κανένας τελικός δεν έχει τέτοια ηχητική υπογραφή. Δεν υπάρχει λέμε , κυριολεκτικά.

 

[thva]

Έχει όμως όρια τοιχωματικά. Για αυτό έχει και RT αλλά ποιό RT ;

Διόρθωση βιασύνης και συνηθειας :

RF (Reverberant Field ) όχι RT.

Άσε τι λένε για ορισμό στο ίντερνετ ή ότι δεν έχει.

Πρώτα απο όλα έχει αμέσως αμέσως τα αυτιά του ακροατή που είναι σε διαφορετικές αποστάσεις και σημείο και παρεμβάλλεται το κρανίο μας.

Δεν κάνουν τέτοια πράγματα οι τελικοί.
Δεν υπάρχει αυτό . Κανένας τελικός δεν έχει τέτοια ηχητική υπογραφή. Δεν υπάρχει λέμε , κυριολεκτικά.

Δεν ξέρω. Ότι τέλος παντων το κάνει και παίζει με τις αρμονικές την διαχείρηση τους, το σβήσιμό τους , το level τους και του συσχετιμού τους. Ο προενισχύτής σίγουρα μπορεί.

Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να το κάνει και ένα ηχείο (μεγάφωνο) λόγω υλικών, κατασκευής, αστοχιών, θερμικών συνθηκών κατά την μακροχρόνια αναπαραγωγή, διαφορετικές εντάσεις ακρόασης. Και επίτηδες ίσως μπορούν αλλά και με το είδος του κώνου ή τα damping αυτών κλπ. Αλλά δεν νομίζω κανείς ότι θα ήταν σωστό να το επιδιώκει αλλά μπορεί να δίνει τον χαρακτήρα που λέμε που σε άλλους αρέσει σε άλλους όχι , άλλοι απλώς επειδή ακούνε κάτι διαφορετικό κλπ. Εάν ακούσεις ένα καλό ηχείο χωρίς τέτοια distortion μπορεί να σου φανεί και βαρετό και να το προσπεράσεις. Θέλει εμπειρία.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Ελάτε να δείτε τί σάς έχει ο τιχιφής:

29 of the best tracks for testing bass

How low can your system go?

www.whathifi.com

 

[thva]

Τ

Ελάτε να δείτε τί σάς έχει ο τιχιφής:

29 of the best tracks for testing bass

How low can your system go?

www.whathifi.com

Τα έχουμε σχεδόν όλα. Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό. Όλα που βάζουν άλλοι είναι κάτι τεκνο και EDM που δεν τα έχω.

Τι είναι ο τιχιφής ;

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Τι είναι ο τιχιφής ;

Αυτό το σάιτ.

 

[Ν.Κ.]

Όσον αφορά @thva τις χαμηλές συχνότητες σου έχω ακόμη μια ενδιαφέρουσα πληροφορία. Ο Raphael Vogt αναφέρει ξεκάθαρα ότι το μπάσο στις χαμηλές συχνότητες είναι πολύ σημαντικό διότι δίνει σε μας μια εντύπωση του χώρου, της χωρικοτητας. Οι συχνότητες κάτω από 50Hz μέχρι και τους υποηχους ακόμη και αν δεν έχουν την ένταση που πρέπει μεταβιβαζουν στο σύστημα ακοής πληροφορίες σχετικά με το αποτύπωμα του χώρου και ιδιαίτερα στην κλασσική μουσικη είναι κάτι τέτοιο εμφανές.

Σημαντικός στόχος του καθενός από μας θα έπρεπε εν συντομία να είναι να έχουμε καθαρό μπάσο από την πρώτη οκτάβα. Αυτό μόνον με σαμπς μπορείς να το πετυχεις στους χώρους μας.

 

[christos77]

Σημαντικός στόχος του καθενός από μας θα έπρεπε εν συντομία να είναι να έχουμε καθαρό μπάσο από την πρώτη οκτάβα.

Ν.Κ Παρα πολυ δυσκολο να επιτευχθη στην πρωτη οκταβα.Με της επομενες κατι κανουμε μεχρι τα 160 Hz Ο χωρος θα το καθορισει αυτο βεβαιως βεβαιως._

 

[costas EAR]

Πάντα με καθυστέρηση αυτό το παιδί.
Τι α κάεις; α κατς α μαλώεις;

 

[Ν.Κ.]

Πάντα με καθυστέρηση αυτό το παιδί.
Τι α κάεις; α κατς α μαλώεις;

Τα διπλοτσεκαρω

Ν.Κ Παρα πολυ δυσκολο να επιτευχθη στην πρωτη οκταβα.Με της επομενες κατι κανουμε μεχρι τα 160 Hz Ο χωρος θα το καθορισει αυτο βεβαιως βεβαιως._

Σαμπ έχεις?

 

[costas EAR]

Τα διπλοτσεκαρω

Έλα, δες το πρώτος:

 

[thva]

Όσον αφορά @thva τις χαμηλές συχνότητες σου έχω ακόμη μια ενδιαφέρουσα πληροφορία. Ο Raphael Vogt αναφέρει ξεκάθαρα ότι το μπάσο στις χαμηλές συχνότητες είναι πολύ σημαντικό διότι δίνει σε μας μια εντύπωση του χώρου, της χωρικοτητας. Οι συχνότητες κάτω από 50Hz μέχρι και τους υποηχους ακόμη και αν δεν έχουν την ένταση που πρέπει μεταβιβαζουν στο σύστημα ακοής πληροφορίες σχετικά με το αποτύπωμα του χώρου και ιδιαίτερα στην κλασσική μουσικη είναι κάτι τέτοιο εμφανές.

Σημαντικός στόχος του καθενός από μας θα έπρεπε εν συντομία να είναι να έχουμε καθαρό μπάσο από την πρώτη οκτάβα. Αυτό μόνον με σαμπς μπορείς να το πετυχεις στους χώρους μας.

Το μπάσο στην αίθουσα κλασικής πες του Ραφαέλ δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που πάμε να αναπαράξουμε εμείς στο σπίτι. Η αίθουσα κλασικής είνα τεράστια σε όγκο, το μπάσο έχει άλλο τόνο. Το αυτί το προσλαμβάνει διαφορετικά εκεί. Το πολύ χαμηλό ακριβώς επειδή δεν έχει μεγάλο πρόβλημα τους απασχολεί όπως είπα πολυ περισσότερο το φάσμα 70-250 Hz. Τώρα σε κάποια είδη που κατεβαίνουν πολύ χαμηλά και έτσι όπως γίνεται η εγγραφή τους που τον "βρισκουν¨και τον ¨ακουν" τον χώρο αφου δεν υπάρχει κάν και είναι δημιούργημα των γνωστών θαλάμων πίεσης και reverbaration πλακών κλπ πως τα λέτε που χρησιμοποιούν για να το παράξουν και που μια ματιά που είχα ρίξει πολύ παλιά γα την λειτουργία τους έχουν τους περιορισμούς τους .... δεν ξέρω. Αλλά ναι θα τα ακούς καλύτερα.. Κάτι μου βρωμάει, δεν ξέρω τι, βαριέμαι να το ψάξω χα χα και αυτοί που μπορεί να ξέρουν λένε φιλοσοφίες σαν αυτόν αλλά και όλους που ο ένας αντιγράφει ένα jargon απο τον άλλο και για αυτό λένε όλοι τα ίδια. Να το πούνε καλύτερα, να το περιγράψουν καλύτερα να το καταλάβω. Κάποιο spaciousness θα είναι που είναι ενδιαφέρον αλλά μην μας το λένε σαν πραγματικότητα κλπ ιστορίες.

Τα subs χρειάζονται, απλώς η ένστασή μου είναι στην μεγάλη σημασία που με περιγραφές και δημιουργίας υπέρμετρων προσδοκιών και σαν αρθρογραφία που κάνουν οι ριβιούερ κλπ του αποδίδεται κάποια υπεραισιόδοξα χαρακτηριστικά στου τι μπορεί να επιτευχθεί στο σπίτι (ακόμη και με αυτά που κάνει και ο πιο ειδικός σε αυτό).

Επίσης ότι του αποδίδονται ιδιότητες που ναι μεν είναι καλό αλλά για λάθος λόγους αιτιολόγησης. Κάτι πολυ συχνό στο audio.

Tώρα μπορεί να είναι τίποτε αρμονικές (πιο ψηλά στο φάσμα) που προσθέτει το sub και για αυτό ρωτάω για αυτά. Μπορεί να είναι και κάτι ψυχοακουστικό. Μπορεί να είναι κάποια εμπειρία λόγω στάνταρντ επιλογής και εμπειρίας του κρός ψηλά και όχι πιο λιγότερο παρεμαβτικών μεθόδων ή άλλων επιλογών που θα οδηγούσαν σε άλλον ήχο χαμηλά. Μπορεί επιδή συνήθως έχουν κακά και μικρά δωμα΄τια που ναι μεν "ερχονται" αλλά όχι τόσο καλά. Ένα καλό και μεγάλο δωμάτιο νομίζω είναι πιο ουσιαστικό.

Το να το ψάχνει κάποιος δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζονται τα subs. Έτερον εκάτερον. Τώρα εάν ο καθένας το μεταφράζει σαν λόγο γα να πάρει ή να μην πάρει .... είναι αδιάφορο. Δεν θα συζητείται , διερευνάται, ερωτάται, διερωτάται ή έστω και αμφισβητείται η αιτιολόγηση που μας δίνουν κάποιοι σαν έτοιμη ¨τροφή" και ζητούμενο , ένα θέμα ή όχι (ακόμη και συνεχώς) για να μην επηρρεαστεί κάποιος και καταλήξει να μην πάρει ή να πάρει ; Τι είμαστε πωλητές ; Φοβόμαστε τίποτε και κανέναν ;

 

[christos77]

ειναι χαμηλο οταν το ακουσα στο Στρασβουργο επαθα πλακα

 

[costas EAR]

Can a room be too small for a subwoofer? - All For Turntables

Subwoofers are essential components of home audio systems, designed to reproduce low-frequency sounds or bass. They add depth and richness to music and enhance the impact of explosions in movies. However, one common question that often arises is whether a room can be too small for a subwoofer...

allforturntables.com

 

[Ν.Κ.]

Τι είμαστε πωλητές ; Φοβόμαστε τίποτε και κανέναν ;

Ακριβώς επειδή δεν είμαστε πωλητές και δεν μας ενδιαφέρει να σπρωξουμε την κάθε καποτα που πωλείται εκεί έξω, λέμε αυτά που λέμε.

 

[costas EAR]

Ένα καλό και μεγάλο δωμάτιο νομίζω είναι πιο ουσιαστικό

Ναι, κι όσο πιο μεγάλο τόσο πιο καλό, αλλά τόσο πιο ακριβό (ιδίως με επώνυμη ηχητική περιποίηση χώρου).

Τα πολλά λεφτά βρίσκονται στο μεγάλο χώρο και στη μεγάλη απόσταση ακρόασης, κι ο μεγάλος χώρος έχει πιο μεγάλη ανάγκη από πιο μεγάλα σαμπ και πιο πολλά λεφτά, δηλαδή είναι φαύλος οικονομοτεχνικά κύκλος.

Πιο φτηνό έρχεται να μεγαλώσεις την αντιληπτή 3D αίσθηση του μεγέθους και όγκου του χώρου σου χρησιμοποιώντας σαμπ, διότι κατά βάση αυτό επιτυγχάνεται, να "νομίζεις" ότι είναι μεγαλύτερος ο χώρος σου από ότι πραγματικά είναι, πλησιάζοντας τις διαστάσεις του μεγέθους και όγκου του χώρου ηχογράφησης, κάνοντας πιο ρεαλιστική με αυτόν τον τρόπο την αναδημιουργία της μουσικής σκηνής σε όλες τις διαστάσεις της (3D).

ΥΓ. 0.

Spoiler: Ερμηνεία της 3D πληροφορίας από σαμπ

Η ερμηνεία τούτου του γεγονότος που ψάχνεις, μάλλον κρύβεται στις φυσικές ιδιότητες της συμπεριφοράς των πολύ χαμηλών συχνοτήτων σε όλους τους χώρους ακρόασης, δηλαδή στην ουσιαστική απουσία τοιχωματικων ορίων για αυτές (όλα τα τοιχωματικα όρια είναι διάφανα) οπότε η αντίληψη αυτών των συχνοτήτων, συνδέεται άμεσα με διαστάσεις χώρου.

Ακόμα και φαινόμενα αντήχησης σε χαμηλές συχνότητες, δεν μπορούν να δημιουργηθούν σε μικρούς χώρους, οπότε η παρουσία τους στον οικιακό χώρο θα ερμηνευθεί στον εγκέφαλό μας ως χωρική πληροφορία μεγάλου χώρου μουσικής σκηνής.

Ως γνωστόν, οι μεγάλες αίθουσες, έχουν εξαιρετικούς και μεγάλους χρόνους αντήχησης, έχουν δηλαδή πραγματική και πέρα για πέρα αληθινή αντήχηση, κάτι που δεν υπάρχει σε κανένα οικιακό χώρο, μόνο τονώσεις και ακυρώσεις λόγω boundaries υπάρχουν, δεν υφίσταται αντήχηση (και ναι, είναι γνωστό πως είναι λάθος η ερμηνεία του RT ως έλεγχος αντήχησης σε μικρούς χώρους).

ΥΓ. 1.

Spoiler: Μειονεκτήματα

Οι μεγάλοι οικιακοί χώροι ακρόασης, που πάλι μικροί χώροι είναι για την ακουστική, αλλά τες πα, χώροι που συνοδεύονται από μεγάλες αποστάσεις ακρόασης (>3μ), μπορεί να έχουν ένα εγγενές προβάδισμα στην αναδημιουργία ρεαλιστικής μουσικής σκηνής σε όλες τις διαστάσεις, όταν αυτή είναι στην πραγματικότητα μεγάλη σε μέγεθος (αίθουσα κλασικής, εκκλησία, κλπ), αλλά έχουν επίσης ένα εγγενές μειονέκτημα στην αναπαραγωγή μικρών συνόλων και μεμονωμένων οργάνων, διότι αυτά τα αναπαράγουν με μεγαλύτερες του ρεαλιστικού διαστάσεις, σαν να βλέπεις με μεγένθυση έναν τραγουδιστή σε διαστάσεις Κινγκ Κονγκ και μια ακουστική κιθάρα σε μέγεθος εξάφυλλης ντουλάπας. Αυτό γίνεται διότι η ηχητική σφραγίδα του μεγάλου οικιακού χώρου, με την άφθονη έμμεση, επιβάλλεται στην αναδημιουργία της μικρής σε διαστάσεις μουσικής σκηνής, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μεγάλοι οικιακοί χώροι δεν είναι συνετό να έχουν πολύ χαμηλούς χρόνους RT (0.25-0,35"), καθώς αυτοί οι χρόνοι "ταιριάζουν" σε μικρότερους χώρους (όσο μικρότερος ο χώρος, τόσο μικρότερη τιμή RT ταιριάζει).

Αντιθέτως, οι near field ακροάσεις, με αυξημένο ποσοστό άμεσης σε σχέση με την έμμεση, αφήνουν να γίνει αντιληπτή η ρεαλιστική διάσταση της μουσικής σκηνής, διότι η ηχητική σφραγίδα του όγκου του χώρου δεν "επιβάλλεται" σε αυτήν της ηχογράφησης, λόγω ακριβώς της μικρής ποσότητας έμμεσης, και σαφές παράδειγμα εδώ είναι η χρήση ακουστικών, όπου λόγω έλλειψης έμμεσης, γίνεται πιο εύκολα αντιληπτή μια ρεαλιστική αναπαράσταση μεγάλου χώρου πχ συμφωνικής ορχήστρας, αλλά εκεί υπάρχουν άλλα θέματα, θέματα που ομοίως με μεγάλους χώρους ακρόασης αφορούν την ρεαλιστική αναπαράσταση μικρού μεγέθους ηχητικής σκηνής (πχ σόλο κιθάρα και σόλο φωνή).

ΥΓ.2.

Spoiler: Η μόνη λύση

Σε όλα αυτά τα σαφή "προβλήματα" αναπαράστασης μιας ρεαλιστικών διαστάσεων μουσικής σκηνής στην αντιληπτή 3D αίσθηση, η υπεροχή του ιμερσιβ σεταπ είναι συντριπτική. Όσο δύσκολο είναι σε ένα μικρό χώρο με 2 ηχεία να βγάλεις τις τεράστιες διαστάσεις ενός χιούτζ χώρου ηχογράφησης (πχ μεγάλη εκκλησία) παλεύοντας με επιτηδευμένους χρόνους RT και επιλεγμένες ανακλαστικές επιφάνειες, τόσο εύκολο είναι να βγάλεις αυτές τις χιούτζ διαστάσεις με ιμερσιβ σεταπ, απλώς ρίχνοντας χαμηλά τους μετρήσιμους χρόνους RT, οπότε έχεις άφθονες πηγές ολόβε για άμεση ακτινοβολία και σύνθλιψη της ηχητικής σφραγίδας του μικρού χώρου σου, με περιορισμό της έμμεσης σε επίπεδα μη αντιληπτά, ασχέτως εάν είναι υπαρκτά.

Ταυτόχρονα, αυτή είναι η μόνη λύση για ρεαλιστική αναπαράσταση μικρού μεγέθους μουσικής σκηνής (σόλο κιθάρα και φωνή) διότι είναι εφικτό σε τέτοια μουσικά σύνολα να παίζουν συγκεκριμένα μόνον δορυφορίδια (πχ μόνον το κεντρικό, ή/και με μικρή συμμετοχή των μέιν και πρακτικά μηδενική συμμετοχή των υπολοίπων) οπότε έχεις πιν πόιντ σημειακή εστίαση του ενός μικρού οργάνου, σε φυσικές διαστάσεις, δηλαδή ξεπερνάει τα εγγενή προβλήματα μεγάλων χώρων ακρόασης και τα όμοια των ακουστικών.

ΥΓ. 3.

Spoiler: Άλλες παράμετροι

Υπάρχουν κι άλλες παράμετροι, όπως η προσδοκία απόστασης ακρόασης ενός φυσικού οργάνου. Δηλαδή, μια απλή ακουστική κιθάρα, θέλεις και υποσυνείδητα περιμένεις να την ακούσεις από μικρή απόσταση ακρόασης, όπως αν είχες ένα φίλο σου στο 1 ή άντε στα 2 μέτρα να παίζει μια κιθάρα και να την απολαμβάνετε στο χώρο σου, οπότε είναι αφύσικο το άκουσμα ενός τέτοιου οργάνου από μεγάλη απόσταση σε μεγάλο χώρο ακρόασης, δεν μπορεί να είναι ρεαλιστική, δεν θα μπερδέψει σε καμία περίπτωση τον εγκέφαλό σου να νομίζει ότι έχει μπροστά του ένα φυσικό όργανο που παίζει σε νορμάλ φυσιολογικές ρεαλιστικές στάθμες. Δεν γίνεται, θα ξέρεις ότι είναι ..ηχεία.

Γι'αυτό το λόγο, αλλά και για πολλούς ακόμα, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο μεγάλος χώρος ακρόασης και τα ακουστικά, δεν είναι "το τέλος του δρόμου".

ΥΓ. 4.

Spoiler: Και κάτι ακόμα 😁🤪🤣😂

Όσο πιο επιτηδευμένα γίνεται η χρήση των ανακλασεων ενός μικρού οικιακού χώρου σε δικαναλο σεταπ για αυξημένες διαστάσεις μουσικής σκηνής και ιμερσιβ αντιληπτή αίσθηση μεγάλων χώρων (αίθουσα κλασικής κλπ), καθώς και η τοποθέτηση των ηχείων (τρίγωνο πανοράματος και ανάποδα, αλλά και μικρό ή μηδενικό toe in) τόσο πιο αφύσικα μεγάλες διαστάσεις θα αναπαράγει σε σόλο όργανα. Πώς λέμε one note bass, κάπως έτσι και στο μέγεθος της αναπαραγόμενης μουσικής σκηνής στο 3D, όπου η επιτήδευση του οικιακού χώρου θα επιβάλλεται σε κάθε ηχογράφηση ανεξαιρέτως.

Γι'αυτό, η συνταγή της by the book τοποθέτησης σε ισόπλευρο τρίγωνο με το προβλεπόμενο toe in των 30° είναι η μόνη σωστή τοποθέτηση, χωρίς εξαιρέσεις.

Χρειάζεται επιτυχής αναπαραγωγή διαφορετικών διαστάσεων μουσικής σκηνής, και όχι περιορισμός των 3D δυνατοτήτων αναπαραγωγής σε μικρό ή μεγάλο, όπως χρειάζεται μεγάλο πλάτος εικόνας, αλλά και απόλυτο pin point κεντρικό είδωλο, χωρίς κενά συν ευρύ σουίτ σποτ (κι αυτά είναι μεταξύ τους αντίθετα).

Το toe in (έως cross firing) είναι αναγκαίο, απαραίτητο. Αλλά θα περιορίσει το πλάτος της μουσικής σκηνής, το ψεύτικο πλάτος, αλλά αυτό που "αρέσει", και λογικό είναι να αρέσει, γιατί προσπαθείς να βγάλεις μια μπάντα 30 και 100 οργάνων σε ένα μικρό δωμάτιο..

Συμπέρασμα: το να μην σου "αρέσει" τόσο πολύ, ή να σου "αρέσει" σαφώς λιγότερο, τις περισσότερες φορές είναι πιο "σωστό". Απλώς έρχεται σε αντίθεση με υποσυνείδητες ορμές, που φυτρώνουν εξαιτίας λανθασμένων επιλογών στα χρόνια που πέρασαν (η "εμπειρία" αποτελεί πρόβλημα).

Κλπ κλπ κλπ

 

[costas EAR]

Θα πρέπει ίσως να δούμε πιο σοβαρά πως εξαρτάται το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα όσον αφορά την αντιληπτή ποικιλία επιτυχούς αναπαραγωγής διαστάσεων στην 3D μουσική σκηνή, σε σχέση με την απόσταση ακρόασης.

Να κάνουμε ένα poll να γελάσουμε;

Προσωπικά ψηφίζω 2-2,5 μέτρα για μουσική, και 2,5-3μ για σινεμά (με μεγάλη οθόνη, εννοείται).

Παρότι επί σειράς ετών είχα ευχάριστη εμπειρία σε απόσταση ακρόασης πολύ μεγάλη (από 3,5 έως και 5μ - κάποτε και στα 6μ) για τους γνωστούς λόγους, στην πορεία έχω ..αλλάξει προτιμήσεις.

Ομοίως είχα κάποτε έρωτα με τα πολύ μεγάλα ηχεία δαπέδου, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, δεν τα θεωρώ καλή επιλογή, με μόνη εξαίρεση κάποιες εξειδικευμένες υλοποιήσεις, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε μικρές αποστάσεις ακρόασης, όπως το θαυμάσιο τέρας της Γαλλίδας φοκαλ, που αλλάζει κατά το δοκούν τις γωνίες των δομών της καμπίνας του με το κάθε μεγάφωνο ξεχωριστά, ώστε να εστιάσει άριστα και σε μικρή απόσταση ακρόασης (2μ). Αλλά τέτοια ηχεία είναι τόσο ακριβά, που δεν έχει νόημα να τα συζητάμε ούτε ακαδημαϊκά, άσε που στα συγκεκριμένα φοκαλ μπαίνει στη μπρίζα το (υπο)γούφερ τους χωρίς να είναι καν ενεργό, έλεος κάπου.

Πω, πολλά έγραψα πάλι. Τι α κάεις;