Έντεχνα αγαπημένα Ελληνικά τραγούδια

[xristos twin]

ΛΑΡΓΚΟ - Ταβέρνα (ορχηστρικό)


[DOUBLEPOST=1474482599][/DOUBLEPOST]Μελίνα Κανά - Στη Φωτιά


Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Δροσοσταλίδα το πρωί
το μεσημέρι λάμια
και παραγιός τ' απόβραδο
που φεύγει απ' τη δουλειά.
Τη νύχτα σιτοκαλαμιά
που σπίρτο την ανάβει.
- Πες μας, πού πας;
- Μέσα στη φωτιά!

Ματιά που κάπου σκάλωσε,
βήμα που γρηγορεύει,
δρυοκολάπτης που ξανά
το θώρακα τρυπά.
Χαρά που φεύγει στα ψηλά,
θυμός που πέφτει κάτω.
- Πες μας, πού πας;
- Μέσα στη φωτιά!

Μικράκι που πελάγωσε,
ντροπή που γυροφέρνει,
του λόφου αλεπότρυπα
με δώδεκα στοές.
Γιορτή που δεν τιμήθηκε,
ηφαίστειο που κοιμάται.
- Πες μας, πού πας;
- Μέσα στις φωτιές!
[DOUBLEPOST=1474482771][/DOUBLEPOST]Λευκό Μου Γιασεμί - Έλλη Πασπαλά


Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
Ερμηνεύτρια: Έλλη Πασπαλά


Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,
και ξαναβλέπεις το φως,
σαν να 'σουν χρόνια τυφλός.
Κι ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.

Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί
κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί
και δε σου κάνει κανείς
κι όπως γυρεύεις να βρεις
λίγο λευκό να πιαστείς
γιασεμί στο σκοτάδι
σαν άστρο ανάβει.
Λευκό μου γιασεμί
μη νυχτώσεις.

Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,
που μου θυμίζει στιγμές
από παλιές μου ζωές
και ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις...

 

[xristos twin]

Έλλη Πασπαλά ~ Το δάκρυ


Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος

Είδα χθες στον ύπνο μου να μ' έχεις αγκαλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου μονάχα ερημιά

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν' αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ

Γέλαγες στον ύπνο μου, με γέμιζες φιλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου γελούσε η μοναξιά...

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν' αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ
[DOUBLEPOST=1474483012][/DOUBLEPOST]Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Όσοι


Στίχοι και Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου


Όσοι φυλάνε κλειδαριές
και τα κλειδιά γυρίζουν,
δεν έχουν φίλους καρδιακούς,
δεν έχουν προκοπή.
Γύρνουν τα βράδια φλυαροι,
απανωτά καπνίζουν
κι όταν στο στρώμα πέσουνε,
βουλιάζουν στη σιωπή.

Όσοι νομίζουν πως κρατάν
της γνώσης τα ευαγγέλια
και δίχως να τους ζητηθεί
τη γνώμη δίνουνε,
ξυπόλητοι βαδίζουν
στης ζωής τα μονοπάτια.
Αλλού 'ναι τα αληθινά
κι αλλού σκαλίζουνε.

Όσοι φοράν τα μαύρα τους
τα ρούχα για ν' αρέσουν,
κι απ' τον καθρέφτη φεύγουνε
με άλλον εαυτό,
θα βγουν στο προσκλητήριο
και θα τους αφαιρέσουν
το δίπλωμα, το όχημα
και το μυστήριο

 

[xristos twin]

Διονύσης Σαββόπουλος - Ασπρομόντε

 

[xristos twin]

Rüzgar - Ah agera: İlhan Şeşen & Vasiliki Papageorgiou


Μουσική: İlhan Şeşen
Στίχοι: İlhan Şeşen - Βασιλική Παπαγεωργίου

Penceremin perdesini havalandiran ruzgar
denizleri kopuk kopuk dalgalandiran ruzgar
gir iceri usul usul beni bu dertten kurtar
yabancisin buralara nerelerden geliyorsun?
otur dinlen basucuma belli ki cok yorulmussun
bana esmeyi anlat, bana sevmeyi anlat
bana esmeyi anlat, esip gecmeyi anlat
anlat ki cozulsun dilim ben ruzgarim demeliyim.

[Του παραθυριού μου την κουρτίνα ανεμίζει ο αγέρας
της θάλασσας τον αφρό κυματίζει ο αγέρας
έλα και μπες μέσα μου σιγά-σιγά
και τη λύπη μου διώξε
Είσαι ξένος εδώ, από πού έρχεσαι;
Κάθισε, ξεκουράσου στο μαξιλάρι,
φαίνεσαι πολύ κουρασμένος
πες μου για τον άνεμο και για την αγάπη
κι αφού φυσήξεις πες μου και για τα παλιά
δείξε μου πώς σβήνεις αργά
κι εγώ θα σε πω αγέρα μου]

Αχ αγέρα π' ανεμίζεις του πελάγου τον αφρό
αχ αγέρα που θροΐζεις με του λύχνου μου το φως
φύσα μέσα στην καρδιά μου σκόρπισέ μου τον καημό.

Μάθε μου το φύσηγμά σου, πάρε με στο πέταγμά σου
το ξημέρωμα να με βρει στην αιθέρια αγκαλιά σου...

 

[xristos twin]

Μήνυμα - Ζερβουδάκης Δημήτρης


Στιχουργός: Ζερβουδάκης Δημήτρης

Συνθέτης: Ζερβουδάκης Δημήτρης


Απλώνω την περπατησιά, στο χάος του απείρου
Όπως... ελευθερώνεται το φεγγαρόφωτο,
στης θάλασσας το ύψος...

Και επιτέλους
Απομακρύνομαι από τον θόρυβο που προκαλεί,
στο άδεια σήμερα,
ο αχός των ανθρώπων...
Και προσπαθώ, αλήθεια με το μέσα μου παλεύω...
Να αλλάξω προσπαθώ
Έστω λίγο καλύτερος να γίνω, σαν το καθάριο αγνό φως...
Σαν το παιχνίδισμα των αστεριών στο λυκαυγές
Κάτι να μείνει πίσω μου, αμόλυντο μες στην απλότητά του.
Να είναι με το σύμπαν κουρδισμένο...
Να είναι καλό,
σαν όρκος σε παιδί
Αληθινό να στέκεται σαν Τέλος


[DOUBLEPOST=1474484418][/DOUBLEPOST]Ζερβουδάκης Δ. & Χ. Κατσιμίχας - Θυμός


Στίχοι -- Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Αφηγείται ο Χάρης Κατσιμίχας

Tρέχοντας φτάνω στην πηγή!
Αλαφιασμένος, ξαναμμένος,
με το κορμί μου να ποθεί
το άπιαστο νερό...

Kαι το νερό με αναγνώρισε!
«Σε θυμάμαι...» μου είπε!
«Από την πρώτη φορά
που καθρεφτίστηκες μέσα μου,
καθώς έσκυψες να πιείς
και εγώ σού έβρεξα τα πόδια!

Με θάμπωνε ο ήλιος
που κρυβόταν πίσω σου,
μα θυμάμαι καλά το πρόσωπο σου!
Θυμάμαι τα χέρια σου,
όταν με σήκωσες στις χούφτες σου.

Γλιστρούσα ανάμεσα από τα δάχτυλά σου,
γιατί δεν ήξερες πώς να με κρατήσεις!
Ερχόσουν δίπλα μου,
άναβες μια φωτιά μόνοι,
μαζί, τα αστέρια να μετράμε!

Τη δύναμη ένοιωσα και τη χαρά του έρωτά σου!
Έδιωξα το θυμό σου ... Ήπια από το γέλιο σου ...
Ξέπλυνα τη λύπη από τα δάκρυά σου.

Ώσπου μια φορά, για πρώτη φορά,
κι εγώ γλυκά σε αποκοίμισα !
Από τότε συντροφεύω τα όνειρά σου!

Ελπίζω να μην χάθηκες, να μην ξέχασες,
στο παιχνίδι σου με το φως!
Να θυμάσαι πως εγώ, πάντα θα ζω!
Πάντα θα βλέπω και θα ακούω!

Και πάντα θα θυμάμαι!»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πέρασα χρόνια στο θυμό, άγονες μέρες.
Άγονες μέρες στο τι έπρεπε να γίνει!
Χάνοντας πάντα τη χαρά αυτού που τώρα ζω...

Πάντα να νοιάζομαι για αυτό που δεν μπορώ
Πάντα να κάνω το ανέφικτο, παιχνίδι!
Άγονες μέρες στο τι έπρεπε να γίνει...

Αλήθεια λέω...
Εγώ την έκλεβα από πάντα την ζωή μου!
Όλοι μαζί, όλοι μαζί με απαγορέψατε θαρρώ...
Μα εγώ ήμουν ένας... Και άλλος ένας...
Ήμουν εδώ... Ήμουν αλλού...
Ήμουν για πάντα και παντού!

Λοιπόν ξορκίζω την τρελή μου φαντασία,
πάλι να σπρώχνω το κορμί μου στην πορεία!
Κι όλο συμβαίνει μαγικά να είμαι πάντα εδώ...

Γίνομαι φλόγα και σκιρτώ, να μην παγώσω.
Κάνω καθρέφτη της βιτρίνας το κενό!
Σπασμένοι δρόμοι μοναχά, υπήρχαν πάντα εδώ..

 

[xristos twin]

Φατμέ - Ταξίδι (1988)


Στιχοι:Ν.Πορτοκαλογλου
Μουσικη:Ν.Πορτοκαλογλου

Μόνος οδηγάω μόνος
ατέλειωτος ο δρόμος
ατέλειωτες στροφές

Σκόνη μια χώρα μες τη σκόνη
μα πάντα με πληγώνει
κι αρχίζω ανασκαφές

Είδα την άγνωστη πατρίδα
χαμένη Ατλαντίδα
στις χωματερές

Τώρα περιμένει τώρα
με τα κρυφά της δώρα
τους εθελοντές

Μην ψάχνεις πια αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
μην ψάχνεις πια αλλού
εδώ είναι το ταξίδι
εδώ είναι το ταξίδι

Φώτα της πόλης μας τα φώτα
σαν τα βαρελότα
που ρίχναμε μικροί

Φιλίες οι παιδικές φιλίες
χαμένες παραλίες
χαμένη διαδρομή

Στάση κορίτσια που χω χάσει
πληγές που χω ξεχάσει
ανοίγουνε ξανά

Βράδια τα εφηβικά μας βράδια
τα πιο πικρά μας χάδια
πατρίδα μας γλυκιά

Μην ψάχνεις πια αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
μην ψάχνεις πια αλλού
εδώ είναι το ταξίδι
εδώ είναι το ταξίδι

Κρίμα να μείνεις πάντα θύμα
πάλι το ίδιο ποίημα
για ξένες καλλονές

Μόνος οδηγάω μόνος
κι όλο με βγάζει ο δρόμος
στις ίδιες γειτονιές

Μην ψάχνεις πια αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
μην ψάχνεις πια αλλού
εδώ είναι το ταξίδι
εδώ είναι το ταξίδι

 

[xristos twin]

Ατάρι


Στα Άνω Πετράλωνα
σε είδα μ' έναν άλλονα
καθόσασταν στο γαλλικό
και τρώγατε μοσχάρι ωμό

Άφησα στον Ζέφυρο
τα όνειρά μου ενέχυρο
βαθιά ανάσα πήρα
κι εμφανίστηκα μπροστά σου

Και με κοίταζες λες κι ήμουν ατάρι
που βρήκες έπειτα από χρόνια στο πατάρι
τι θέση έχω στη ζωή σου
ένα παλιό παιχνίδι από τη συλλογή σου

Δεν περνάει μια μέρα
περπατάω στο Θησείο
κι από το λεωφορείο
κατεβαίνεις αγκαλιά με άλλον

Αχ τι συγκυρία
είναι τόση η αμηχανία
μα τα βλέμματα είναι βλέμματα
ποτέ δεν λένε ψέμματα

Κρατιόσασταν από το χέρι
στα ίδια μέρη
που έλεγες πως είχες πάει μόνο μ' εμένα
όμως για σένα
είναι παιχνίδια κι είναι όλα ίδια

 

[xristos twin]

Μελίνα Κανά - Η Παραβολή Του Ασώτου




[DOUBLEPOST=1481924350][/DOUBLEPOST]Φοίβος Δεληβοριάς - Το μέλλον απ' το παρελθόν


Όταν λοιπόν την πρωτοείδε, ένιωσε πόσο ήτανε ξένος
Την αχρηστία των μαρμάρων και των γλυκών συγχορδιών
Τα ρούχα του και τα μαλλιά του μοιάζαν μιας άλλης ηλικίας
Ήταν κάποιος περασμένος κι αυτή ήταν τ άγνωστο παρόν.

Αυτή ήταν τα καινούργια στέκια με τον πορτιέρη που διαλέγει
Αυτή ήταν που άλλαζε τις θέσεις στις λίστες επιτυχιών
Ήταν το τέμπο «move your body» κι ήταν ο θάνατος της γλώσσας
Κι ήτανε μπιτ που σπάει με βία το έμμετρό του παρελθόν.

Τα δυο τους μάτια πάντως μοιάζαν, κάπου θα υπήρχε η ίδια ρίζα
Πως άρχισε μια κοινωνία, αυτή εν κινήσει, αυτός κυρτός
Δεν είχε δίλημμα σε κείνην θ απευθυνόνταν τα γραπτά του
Και ο ψαλμός του στο χορό της θα βγαινε τελετουργικός.

Η εποχή μύριζε θειάφι, παντού κυκλοφορούσε χρήμα
Και από τα κάμπριο που δονούνταν βρεγμένα ανέμιζαν μαλλιά
Η αγάπη μες σ αυτό το κάδρο ήταν του δρόμου οι πικροδάφνες
Έμοιαζε νάνε εκτός πεδίου μα υπήρχε μες τη μυρωδιά.

Της πρωτομίλησε με φόβο το βράδυ του γλυκού Σαββάτου
Που τα κανάλια δείχνουν σώου για να σκεπάσουν τη γιορτή
Σε κάποιο κλαμπ έξω απ' το χρόνο, τον κυκλικό που υπάρχει Πάσχα
Πήγε και τσούγκρισε τ αυγό της και σπάσανε κι αυτός κι αυτή.

Κι όταν φιλήθηκαν εκείνη ένιωσε πόσο ήτανε ξένη
Την αχρηστία του ωροσκοπίου και των καλών συγκυριών
Ένιωσε μια καινούρια οδύνη να ξετυλίγει τα μαλλιά της
Κι ένα αεράκι να της φέρνει το μέλλον απ το παρελθόν

 

[xristos twin]

θα ΄θελα να 'μουνα εκεί - Φοίβος Δεληβοριάς


Δεληβοριας Φοίβος - θα θελα να μουνα εκεί
από το νέο αλμπουμ ο Αόρατος άνθρωπος

Στίχοι:

Θα ΄θελα να 'μουνα εκεί
Στη στριμωγμένη Κυριακή
των καλεσμένων της μαμάς σου
Ξεγλιστρούσες από το σαλόνι
Πήγαινες μέσα μόνη
Κι ο ουρανός έπαιζε άλλη μουσική

Θα 'θελα να 'μουνα εκεί
Στου οντιτόριουμ τη σιωπή
Κάτω απ'το βλέμα του μαέστρου
Ξεγλιστρούσες απ'το χάδι του ήχου
Κι όλους αυτούς που βήχουν
Κι έβγαινες έξω εκεί που φώναζε η ζωή

Θα 'θελα να 'μουνα εκεί
Μια μέρα που έπεφτε βροχή
Κι έλειπε το ένα σωμα απ'το άλλο
Ξεγλιστρούσες από το σεντόνι
Και κοιταζόσουν μόνη
Σ'έναν καθρέφτη που δεν το'χει ακόμα πει

Μπορώ ωστόσο να'μαι εκεί
Στην αμοντάριστη στιγμή
Λίγο μετά από την αγάπη
Σαν θα ξεγλιστράς απ'το κενό σου
Και δίπλα ο θάνατός σου
Θα λέει Φεύγω κι άντε πάλι απ'την αρχή

Ναι, θέλω αν θέλεις να 'μαι εκεί
Στην τώρα αφώτιστη σκηνή
Λίγο μετά απ' την αγάπη
Όταν με την ομορφιά σου μόνο
Θα φτιάξεις νέο χρόνο
Μ'όλες τις μέρες που δεν ήμουνα εκεί.
[DOUBLEPOST=1487625861][/DOUBLEPOST]χωρίς - Φοίβος Δεληβοριάς


Στίχοι:

Κάνε εκείνο που σου βγαίνει
Και για μένα μη σκεφτείς
Η ζωή που μου απομένει
Θα'χει ακόμα ένα "χωρίς"

Άλλος τώρα σε κρατάει
Άλλος έχει αυτό που θες
Σου το λέει πως σ'αγαπάει
Και σ'ακούει να του το λες

Μια ζεστή βροχή στους δρόμους
Και μια σκόνη από φωτιά
Η ζωή δεν έχει νόμους
Και η αγάπη σιγουριά

Είμαι μόνος, ήμουν πάντα
Σε κρατούσα ένα πρωί
Το πρωί κρατάει για πάντα
Αλλά εσύ δεν είσ' εκεί

Άλλος τώρα σε κοιτάει
Άλλος έχει αυτό που θες
Σου το λέει πως σ' αγαπάει
Και σ' ακούει να του το λες

Όλα ειν'ίδια. Μόνο αλλάζει
Η γωνία που θα τα δεις
Κάνε εκείνο που σου μοιάζει
Και για μένα μη σκεφτείς

Γίνε εκείνο που σου μοιάζει
Και για μένα μη σκεφτείς

 

[xristos twin]

Φοίβος Δεληβοριάς - Αδιάκοπα


Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς


Θα 'ρθω
Πάλι
Θα 'ρθω πάλι εκεί
Τον ήλιο στη θάλασσα
Να δούμε μαζί.

Θα 'σαι
Ίδια
Ίδια θα φιλάς
Κι η Θεσσαλονίκη σου
θ' ανάβει για μας.

Και μες στα χαράματα
θα λέμε, αγγελάκι μου,
Ο ένας τον άλλον "αγάπη μου"
Και μες στα σπρωξίματα
του κόσμου τα άσκοπα
Εμείς θα κρατιόμαστε αδιάκοπα.

Θα 'ρθω
Πάλι
Θα 'ρθω πάλι εκεί
Να βγούμε στη Σίβηρη
Στη Χαλκιδική.

Θα 'σαι
Πάντα
Θα 'σαι πάντα εσύ
Στο κύμα ανατρίχιασμα
Και λάμψη χρυσή.
[DOUBLEPOST=1487626245][/DOUBLEPOST]Κώστας Μουντάκης - Αποχαιρετισμός


Στίχοι: Κώστας Μουντάκης
Μουσική: Κώστας Μουντάκης


Μεσοπέλαγα αρμενίζω κι έχω πλώρα τον καημό
κι έχω την αγάπη πρίμα κι άλμπουρο τον χωρισμό

Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ματώνεις την καρδιά

Την κορφή του Ψηλορείτη με παράπονο θωρώ
και με δάκρυα απ' την Κρήτη φεύγω κι αποχαιρετώ

Θάλασσα, μ' εξορίζεις μακριά
Χωρισμέ, μου 'χεις κάψει την καρδιά

Μαύρη μοίρα το 'χει γράψει, να μακραίνω, να χαθώ
και να ζω μακριά απ' την Κρήτη κι από κείνη π' αγαπώ

Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου 'χεις κάψει την καρδιά

 

[xristos twin]

Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Ματούλα Ζαμάνη - Μιλώ για σένα -Tεχνόπολη Σεπτέμβρης 2016




Μιλώ με τα ψηλά τ’ απάτητα βουνά
και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά
σαν πέτρινα γεφύρια

Και μ’ απάντησαν:
Τα γεφύρια χορταριάζουν.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς

Μιλώ με τ’ ουρανού τα μαύρα σύννεφα
και τους μιλώ για σένα
πως όταν περπατάς, γλυκά όπου πατάς
η στέρφα γη ανθίζει

Και μ’ απάντησαν:
Η γη ανθίζει εκεί που θέλει.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.

Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
και τους μιλώ για σένα
πως όταν με κοιτάς, σαν λες πως μ’ αγαπάς
αγγέλοι φτερουγίζουν

Και μ’ απάντησαν:
Είναι χάρτινοι οι αγγέλοι.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.

 

[xristos twin]

Η Καρδιά Μου Είναι Στα Ψηλώματα


Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης


Στην ξερολιθιά στο πλακόστρωτο
στα πλατάνια και στα κρύσταλλα νερά
στ' άγρια βουνά και στ' άστρα τα παντοτινά
σε γκρεμούς και σε ελάτια δροσερά.

Σε αρχαία καλντερίμια μεσ' στα κλίματα
σε παλιά και στοιχειωμένα αρχοντικά
σε ξωκλήσια κι αφρισμένα κύματα
και σε πέτρινα γεφύρια λαξευτά.

Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ.

Στα πιθάρια σε σπηλιές στα ρέματα
στους κισσούς, στα βρύα στις σκιές
στις πηγές και στων λιμνών τα πνεύματα
σ' ανθισμένα μονοπάτια κι εξοχές.

Σε έρημους σταθμούς με την αγράμπελη
στα αλώνια σκαλοπάτια στις πλαγιές
ρόδινα ακρογιάλια κι ανατολή
το χαμόγελο της φώκιας στις ακτές.

Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ

 

[xristos twin]

Το μεϊντάνι - Λουδοβίκος των Ανωγείων


Φυσά βοριάς και αυτή περνά
με βιάση το μεϊντάνι
με το ‘να χέρι στα μαλλιά
και τ’ άλλο στο φουστάνι

Κι ήταν το φόρεμα λεπτό
πάνω της κολλημένο
όπως αρχαίο άγαλμα
μεταξωτά ντυμένο

Πίσω απ’ το τζάμι σε κοιτώ
και κρυφοκαταπίνω
το πόθο μου και τον καημό
στη φαντασία αφήνω

 

[xristos twin]

Lena Platonos "Markos"


Μιλάμε για το Μάρκο...ποτέ δε δάγκωσε κανένα
τα μάτια του, τα μάτια του αγαπούσαν ... αλλά φοβισμένα ...
οι ιδιοκτήτες του τον είχαν τον μισό καιρό δεμένο, τον μισό καιρό λυτό
ούτε κι αυτοί ήξεραν από το Μάρκο τι ζητούσαν
του ρίχvαν ξεροκόματα για φαγητό, έγινε κλέφτης
τις νύχτες έσκιζε σακούλες σκουπιδιών
μια μέρα θα τον στέλνανε στο άσυλο
μετά κλαίγανε, άλλαξαν γνώμη, ξανά ο Μάρκος δεμένος, λυτός
συχνά του έδινα κι εγώ κάτι, σκέφτηκα να τους τον πάρω
αλλά δεν ήμουν σίγουρη αν θα μπορούσα υπεύθυνα να τον αναλάβω
μια φορά τον είχα ανάγκη, πήγαμε μεγάλη βόλτα
μιλήσαμε τη γλώσσα των σκυλιών,
τα μάτια ... μιλάμε για τα μάτια του Μάρκου
...τα μάτια του Μάρκου...

"Τα χέρια που τον δηλητηρίασαν να πάθουν καρκίνο"
είπαν οι ιδιοκτήτες του.
Μιλάμε για τα μάτια του Μάρκου το πρωί εκείνο
και σκοτωμένα ακόμα αγαπούσαν... αλλά φοβισμένα...
γιατί γιατί σήμερα που ο ήλιος με κινήσεις θεού ηδovιστή τα φύλλα των
δέντρων γυαλίζει απάνω στα παγκάκια γιατί
γιατί ο Μάρκος να λείπει, γιατί να μη ζει;

Μιλάμε για ψέματα
οι ιδιοκτήτες του μπορούνε να κλαίνε εύκολα
τα ίδια δάκρυα τα καλοκαίρια στα αναψυκτικά τους πιπιλάνε,
στα αναψυκτικά μας τα βουτάνε αντί για παγάκια
τα ίδια δάκρυα κάνουν αντιπαθητικά τα καλοκαίρια
τα δάκρυα των ιδιοκτητών που δεν ξέρoυν τι ζητάνε
το ρόλο τους καλά τον παίζουν
κι έτσι μας μπερδεύουν, κι έτσι μας πολεμάνε
το ρόλο τους καλά τον παίζουν
κι έτσι μας μπερδεύουν κι έτσι μας πολεμάνε.

 

[xristos twin]

Νατάσσα Μποφίλιου - Γάτες


Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Κώστας Τσίρκας
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου


Νύχτες μεγάλες
Σα γυάλες με μαύρο νερό
Και σαν το ψάρι
Δεν παίρνεις χαμπάρι
Ποια χάρη ζητάω να βρω...

Μοιάζουν φευγάτες
Σα γάτες οι λέξεις που λες
Στήνουν παγίδες
Δε σ' είδα- δε μ' είδες
Παρτίδες μαζί μου δεν θες...

Τι νιαουρίζει κι απόψε τα ίδια
Πάνω στου έρωτα τα κεραμίδια
Τι μας γνωρίζει και θέλει παιχνίδια
Μ' αδέσποτα λόγια και νύχια γαμψά

Νύχτες μεγάλες
Σπατάλες που κάνει η ψυχή
άρχισα πάλι
Να κάνω κεφάλι
Στη ζάλη που λένε φιλί

Βγαίνω στο δρόμο
Με τρόμο γυρνώ στην αρχή
Απ' τις ζωές μου
Οι έξι δικές μου
Και μια που μου πήρες εσύ...

Τι νιαουρίζει κι απόψε τα ίδια
Πάνω στου έρωτα τα κεραμίδια
Τι μας γνωρίζει και θέλει παιχνίδια
Μ' αδέσποτα λόγια και νύχια γαμψά

 

[xristos twin]

Πλατεία Αμερικής - Νατάσσα Μποφίλιου


Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Κώστας Τσίρκας
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου


Πλατεία Αμερικής
Ζωής κανονικής
Εργάτες μισθωμένοι
Κι η μόνη πληρωμή
Δυο μέρες εκδρομή
Τα πάντα να σημαίνει...

Παράξενη εποχή
Ανάσες Ι.Χ.
Τρακάρουν τώρα πια μεταξύ τους...
Και στην Αμερική
Να φεύγαν μερικοί
Δε θα ταν πιο μακριά
Απ' τον απέναντί τους

Πλατεία Αμερικής
Αιτίας ειδικής
Δεσμοί κατεστραμμένοι
Κι η μόνη σιγουριά
Στο βάθος μια καρδιά
Να μας χτυπά κρυμμένη

Παράξενη εποχή
Ανάσες Ι.Χ.
Χωρίζουν τώρα πια τους ανθρώπους
Και στην Αμερική
Να φεύγαν μερικοί
Δε θα ταν πιο μακριά
Από το διπλανό τους...

Πόσοι άνθρωποι γυρνάνε βιαστικοί
Τα βράδια εκεί
Στην πρώτη αρχή
Πόσοι άνθρωποι γυρεύουν τη στιγμή
Σε κάθε αφορμή

Πόσοι άνθρωποι τον άνθρωπο ζητούν
Κι έχουνε τόσα να του πουν
Πόσοι άνθρωποι ζητούν να κρατηθούν
Στον πρώτο που θα βρουν...

 

[xristos twin]

Νίκος Παπάζογλου - Παράβαση - Official Audio Release


Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Στίχοι
Σε γιορτινό αγώνισμα παίζατε τις αμάδες
και δεν καταδεχόσασταν το κωμικό παιδί

Μα τώρα στον αγώνα νικούνε οι καρβουνάδες
που έχουν στη μεριά τους τον ίδιο τον ποιητή

Ζει τα ωραία πράματα μ’ αίμα και με θυσίες
προς το συμφέρον όλων σας και το κοινό καλό

Δε θα σας πει παινέματα, δεν ξέρει κολακείες
και για την ευτυχία σας πληρώνει τον καιρό

Μούσα καρβουναρού, θράκα μου πυρωμένη
σπιθίτσα φουντωμένη μ’ αναπνοές τρελού

Βαρδάρη που μιλας σαν ψάρι φαγωμένο
αχ πολλαπλασιασμένο και σαν καρβέλι να

Έλα την Κυριακή με το βαρύ σου τέμπο
κι οι δυο Σοφία Βέμπο ακούγαμε εκεί

Ποιος μας γηροκομεί, τη σήμερον ημέρα
ψηστιέρα καρβουνιέρα, μούσα Δεκεμβριανή;

Πολέμησα καιρό σε όλα τα πεδία
και με τυφλή μανία, ξέσκιζα τον εχθρό.

Τώρα με χειρουργεί, μια αλλήθωρη νεολαία
μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική.

Οι γέροι χωριστά, οι νέοι άλλο πράμα
όποιος τους θέλει αντάμα πληρώνει ακριβά

Πρόστιμο μιας ζωής στην κλεψύδρα και στα εφετεία
είναι μια κοροϊδία σκιά του δικαστή

 

[xristos twin]

ΦΡΕΓΑΔΑ - ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ

 

[xristos twin]

ΦΥΛΑΚΗ - ΛΙΖΕΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΗ / ΟΡΦΕΑΣ ΠΕΡΙΔΗΣ


Στίχοι:
Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μουσική:
Σταύρος Κουγιουμτζής

Στη φυλακή με κλείσανε οι δυνατοί του κόσμου
Κι έσπασα πόρτες,κλειδωνιές να'ρθω σε 'σένα φως μου

Τα σίδερα λυγίσανε από το βογγητό μου
Και στέρεψαν για να διαβώ κι οι ποταμοί του δρόμου

Στη φυλακή με κλείσανε οι δυνατοί του κόσμου
Κι έσπασα πόρτες,κλειδωνιές να'ρθω σε 'σένα φως μου

Και σαν τρελλός σε γύρεψα μα εσύ δεν εφαινόσουν
Και πικραμένος γύρισα να με ξανακλειδώσουν

 

[xristos twin]

Λιζέτα Καλημέρη | Δεν μου αρέσει να μιλώ |