ΑΚΡΟΑΣΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. ΑΠΟΛΑΥΣΗ Η ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ?

[bujinkan]

Εχοντας καιρο διαβασει και συμετασχει σε πολλα θεματα του audio tuning να το πω και ετσι ,δλδ καλωδια πασης φυσεως απο ρευματος εως ethernet και αλλα θεματα οπως ασφαλειες -τροφοδοτικα και πολλα αλλα you name it ,θα ηταν ενδιαφερον να συζητησουμε αν τελικα η ακροαση μουσικης απο απολαυση εχει καταληξει ψυχαναγκασμος
Και τι εννοω με αυτο.
Προσωπικα οταν ανοιγω το συστημα μου καθε μερα να ακουσω μουσικη , το κανω διοτι πρωτον μου αρεσει απιστευτα να ακουω μουσικη και δευτερον για μενα ειναι θεραπεια η ακροαση μουσικης
Εχω στησει ενα συστημα με τον καιρο και φυσικα εχω κανει και εγω καποια πειραματα με καλωδια ηχειων και καποια φτηνα ρευματος που πηρα ετσι για να παρω.
Την ωρα που βαζω μουσικη να παιξει βαζω για να απολαυσω. Εκτος αν κατι ακουστει εντελως λαθος δεν καθομαι να ασχοληθω πλεον με το να κανω το συστημα ~καλυτερο~ διοτι παντα υπαρχει κατι καλυτερο οποτε για μενα εινα φαυλος κυκλος που δεν οδηγει πουθενα
Εκει που θελω σαν point να καταληξω ,ειναι οτι οταν ακουω μουσικη εχω σβησει απο τον μυαλο μου την διαδικασια το να ψαξω να ακουσω τι δεν παει καλα και θα μπορουσα να το διορθωσω....
Και φυσικα σε μενα αυτο εχει σαν αποτελεσμα να χαιρομαι την καθε στιγμη ακροασης χωρις να ψαχνω για ελατωματα
Εχοντας διαβασει και επιστρεφω στην αρχικη μου τοποθετηση τα περισσοτερα θεματα ,εχω την εντυπωση οτι συμβαινει το ακριβως αντιθετο με καποιους αλλους συμφορουμιτες. Δλδ δινουν την εντυπωση οτι απο τη στιγμη που θα βαλουν μουσικη να ακουσουν ,αντι να χαρουν ,προσπαθουν να βρουνε τι δεν παει καλα, ( πχ α χανει σε δυναμικα , ωχ ακουω θορυβο απο πχ το δικτυο κλπ κλπ )
Βεβαια υπαρχει παντα η πιθανοτητα οτι ολο αυτο να τους ευχαριστει περισσοτερο απο την καθαυτη ακροαση μουσικης .

 

[steadyshot]

Ναι ο καθενας πρεπει να κανει μια παυση και να κοιταξει να απολαυσει αυτο που εχει. Αλλιως εχει χασει το νοημα...

Σε καθε αλλη περιπτωση δεν μπορει ουσιαστικα και ολοκληρωτικα να απολαυσει αυτο που εχει (και ουτε θα μπορεσει ποτε) ειτε αυτο ειναι ποιοτητα ηχου, ειτε μουσικη , ειτε ο συνδυασμος των δυο. Αποκλειω ενας ανθρωπος που μονιμως κριτικαρει , και ψαχνει να βρει αναβαθμισεις συνεχεια να μπορεσει πραγματικα να απολαυσει αυτο που εχει περαν των λιγων λεπτων που διαρκει η εξαψη μετα την καθε αναβαθμιση. Ειναι το λεγομενο "dopamine hit" - δηλαδη το να βρισκεσαι καθαρα σε κατασταση εξαρτησης απο κατι.

Αυτο ισχυει και στην ζωη γενικοτερα. Να κανω αυτο πρωτα, να βελτιωσω αυτη την κατασταση πρωτα, να περασει αυτο πρωτα και μετα θα ησυχασω. Το μετα δεν ερχεται ποτε. Αντιθετως, ερχεται το "ειναι αργα πια..."

Γι' αυτο cool....

 

[Petros_Dalipis]

Προσωπικα οταν ανοιγω το συστημα μου καθε μερα να ακουσω μουσικη , το κανω διοτι πρωτον μου αρεσει απιστευτα να ακουω μουσικη και δευτερον για μενα ειναι θεραπεια η ακροαση μουσικης

Εκει που θελω σαν point να καταληξω ,ειναι οτι οταν ακουω μουσικη εχω σβησει απο τον μυαλο μου την διαδικασια το να ψαξω να ακουσω τι δεν παει καλα και θα μπορουσα να το διορθωσω....

Κι εγώ αυτά τα δύο ακριβώς. Μόνο αν κάποιο Σάββατο πρωί το βάλω πολύ δυνατά (στάθμες αναφοράς ή και δυνατότερα) καταλαβαίνω κάποιο ελάττωμα. Το σκέφτομαι για κάνα δύο μέρες και μετά το ξεχνάω (γιατί αλλιώς θα έχω έξοδα!), συνεχίζοντας να απολαμβάνω το σύστημα.

 

[Tidal]

Πιστεύω ότι πολλοί που ασχολούνται με το χόμπι ξεκινήσαμε με τις καλύτερες των προθέσεων, να ακούμε καλύτερα μουσική μας - μετά παραστρατήσαμε. Προσωπικά τα τελευταία 20+ χρόνια έχω γνωρίσει ελάχιστους πραγματικούς μουσικόφιλους. Μετρημένους ίσως στα δάκτυλα των δύο χεριών.

 

[kazdem]

Καταλαβαίνω το πνεύμα των τοποθετήσεων των προλαλησαντων, και συμφωνώ, αλλά σε όλα τα πράγματα νομίζω συμβαίνει το ίδιο, εξαρτάται καθαρά από τον χαρακτήρα του καθενός αλλά έχει να κάνει και με το πνεύμα της εποχής, δηλαδή της υπερκατανάλωσης. Δηλαδή στη μαγειρική κάποιοι μπορεί να πειραματιστούν με τις συνταγές, τα υλικά κλπ., κάποιοι αλλάζουν κινητά κάθε χρόνο, κλπ. Όλοι έχουμε κάποιο χόμπι που μας τρώει χρόνο, χρήματα και ενασχόληση του μυαλού. Το σημαντικό είναι να μην φτάνουμε σε υπερβολές, δηλαδή σε εξάρτηση, με ο,τι συνεπάγεται στην οικονομική και ψυχολογική μας κατάσταση. Η αντιμετώπιση του ζητήματος νομίζω πρέπει να είναι ίδια με την αντιμετώπιση του εθισμού.