Βελτίωση ηχείου

[kimon]

Δείχνει αξιόλογο...
Με τι ενισχυτές / καλώδια ηχείων το έχεις συνδιάσει μέχρι τώρα ?

Με Technics TX-50.Καλώδιο βιομηχανικό 6 καρρέ πολύκλωνο γαλβανισμένο με περίβλημα SiF,2-2,5 μ. Αλλά γιατί ρωτάς;

 

[editor]

Απλως αναρωτηθηκα αν έγινε προσπάθεια να βρεθούν ενισχυτές και καλώδια
που πιθανον να οδηγουσαν σ ένα πιο ισορροπημένο τονικά αποτελεσμα.

Ο επανασχεδιασμός του κροσοβερ, δεν είναι το πρώτο που σκέφτεται κάποιος σε τέτοια περιπτωση
εκτός και αν υπάρχει έτοιμη λύση από αξιόπιστη πηγή.

Μπορείς να το δεις και σαν DIY πρότζεκτ βέβαια αλλά απαιτεί χρονο, μετρησεις, ακροάσεις
με μαλλον αμφίβολα αποτελέσματα.

 

[kimon]

Αυτό που προτείνεις δεν είναι λογικό.Δηλαδή έχεις μια συσκευή με ένα δεδομένο σχεδιαστικό πρόβλημα και, για να το λύσεις, θα ψάξεις να βρεις μιαν άλλη προβληματική,με το αντίστροφο ΑΚΡΙΒΩΣ πρόβλημα,ελπίζοντας να ταιριάξουν;Μα πρέπει να διαθέτει κάποιος τα λεφτά του Σκρούτζ ,την τύχη του Γκαστόνε (για αίσιο τέλος) ου μην αλλά και την ολιγοφρένεια ενός εφήβου (για να μπλέξει έτσι!).Τέλος πάντων,ήλπιζα ότι ρωτώντας συγκεκριμένα πράγματα θα γινόταν ουσιαστική συζήτηση ώστε να βγάλω μιαν άκρη,αλλά δεν το βλέπω.Ευχαριστώ όμως όσους έκαναν τον κόπο να απαντήσουν.

 

[editor]

Τελευταίο από εμένα:
Δεν είναι ότι πιστεύω στην αφελή διαδικασία που περιγράφεις..
Απλά θεωρώ ότι ουσιαστικά δεν έδωσες στο ηχείο καμμία ευκαιρία.

 

[acoustics]

Ποια είναι ουσιαστική βελτίωση για ένα ηχείο? Για τον απλό χρήστη/ακροατή ... μόνον η αλλαγή του !!!
Αξίζει τον κόπο και το χρήμα? Η αλλαγή ναι, ... διαφορετικά, ο απλός χρήστης δεν έχει ιδέα τι τον περιμένει
Το διαφορετικό είναι και καλύτερο ή απλά διαφορετικό? Define what do you mean ... "καλύτερο"
Ποια υλικά αξίζουν και ποια όχι? Eξαρτάται τι ακριβώς κάνεις με τα οποιαδήποτε υλικά
Υπάρχει περίπτωση με καλύτερα υλικά να έχουμε χειρότερο αποτέλεσμα? Eξαρτάται τι ακριβώς κάνεις και με τα οποιαδήποτε υλικά
Οι μετρήσεις τι μαρτυράνε? Βοηθούν στη σχεδίαση και στην αντικειμενικότερη αξιολόγηση των ηχείων
Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ακουστική μνήμη, πως μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα? Με τις μετρήσεις, σε συνδυασμό με την εμπειρία και τις πολύ προσεκτικές ακροάσεις σε ελεγχόμενο περιβάλλον

 

[PeterMeni]

Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπω σε αγγελίες ηχείων με πολλές δεκαετίες ζωής, να αναφέρεται πως τα ηχεία είναι <<εργοστασιακά>> ή <<χωρίς να έχει μπει χέρι>> ή <<απείραχτα>> και διάφορα άλλα τέτοια.
Το αναφέρουν μάλιστα ως πλεονέκτημα του προς πώληση προϊόντος.
Το θέμα που θα θίξω εδώ κάνει φανερό πως όχι μόνο είναι καλό να γίνονται κάποιες εργασίες συντηρήσεις μετά από κάποια χρόνια, αλλά απαραίτητο. Και σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να θεωρείται ως πείραγμα ή βελτίωση της συσκευής.

Αυτό το διάστημα ταλαιπωρώ ένα ζεύγος ηχείων Sansui SP-150.

Τα ηχεία είναι σε εξαιρετική αισθητική κατάσταση. Υπήρξαν μόνο παράπονα για μουντάδα στον ήχο.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ η παραγωγή τους έγινε πριν από 50 χρόνια, κάπου στα μέσα του 1970.
Οι μετρήσεις οι αρχικές του ηχείου ήταν απογοητευτικές. Αμέσως σκέφτηκα τους πυκνωτές, που σίγουρα θα έχουν πάει περίπατο.
Με προβλημάτισε όμως το πόσο κακή ήταν η απόκριση συχνότητας τους, σε σημείο που να μην δικαιολογείται από μια ολίσθηση 30 ή 40% των πυκνωτών.

Όπως φαίνεται στην φωτογραφία, οι πυκνωτές είναι της Rubycon. Είναι κλασικοί καλοί bipolar πυκνωτές των Γιαπωνέζικων crossovers του τότε.

Ο πυκνωτής που δείχνω των 47 μF, είναι παράλληλα με το woofer των 10 ιντσών και παίζει μεγάλο ρόλο και στην εμπέδηση του ηχείου εκτός της ομαλής απόκρισης.
Πόσο είχε ξεφύγει η τιμή του συγκεκριμένου υλικού;

Μάλιστα, τα 47 μF είχαν γίνει παραπάνω από 900!!!
Αυτό με δυο λόγια σημαίνει πως όχι μόνο δεν ήταν σωστό το ηχείο, αλλά υπήρχε τεράστιος κίνδυνος καταστροφής του ενισχυτή, αν ανέβει λίγο παραπάνω η στάθμη.
Αντίστοιχα είχαν ξεφύγει όλοι οι πυκνωτές του crossover.
Η τόσο μεγάλη αλλοίωση δεν είναι η πιο συνηθισμένη, αλλά είναι χαρακτηριστική και δείχνει πως ένα ηχείο πρέπει να ελέγχεται και να συντηρείται κάθε 20-25 χρόνια ζωής.