Γιατί το βινύλιο μπορεί να ακούγεται καλύτερο

[costas EAR]

Αυτό όμως που δεν είπαν είναι ότι για να συμπιεστεί ένα ψηφιακό αρχείο από 1440kbps σε 320kbps πρέπει να φύγει κάτι ακόμα.
Οι αρμονικές συχνότητες. (Ψάξτε το τι είναι)
Σε σχέση με τί;
Σε σχέση με το cd φυσικά ..

Η αποκορύφωση με πυροτεχνήματα παρακαλώ!

Ανοίξτε όλοι το στόμα και πείτε αααααααααα

 

[haris1308]

- ακούω cd & βινύλιο , το καθένα έχει τις χάρες του , δεν είμαι σίγουρος πως το δεύτερο ακούγεται καλύτερα . . . ομορφότερα όμως ναί !

Όταν κάτσω να ακούσω μουσική ,πετάω ένα με δύο δίσκους στο πικάπ για να πάρω τη δόση μου.. και μετά spotify....

 

[Mr Spock]

- ενδιαφέρον θα έχει το crash-test , LP vs CD των κάτωθι ομοεθνών οι οποίοι σκόπιμα έκαναν ψηφιακό mastering στο LP & αναλογικό στο CD

https://www.discogs.com/Ding-An-Sich-The-Wanderer-And-His-Shadow/release/1677216

https://tribe4mian.wordpress.com/2010/06/04/ding-an-sich/

 

[Dimifoot]

Βάλτε Tidal και αφήστε τις αμπελοσοφίες

 

[costas EAR]

To bottom line είναι πως ένα απλό mastering (μάλλον?) θα είναι ιδανικότερο στο ψηφιακό ή αναλογικό format.

Δεν υπάρχει "απλό μαστερινγκ".

Το λάιβ δε χωράει πουθενά, θέλει μεγάλου βαθμού δυναμική συμπίεση για να χωρέσει.

Αυτό είναι χρήσιμο για μας, διότι αν παίρναμε το μουσικό αρχείο χωρίς δυναμική συμπίεση, θα ήταν αδύνατο να το αναπαράξουμε με τον εξοπλισμό μας, θα τα έσπαγε όλα.

Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολη υπόθεση η σωστή συμπίεση του δυναμικού εύρους ώστε να ακούγεται εύκολα και ευχάριστα, και από υποδεέστερα ηχοσυστήματα και σε χαμηλές στάθμες.

Το μαστερινγκ εξυπηρετεί συγκεκριμένους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς σκοπούς, που ορίζονται αφενός από τις δυνατότητες του μέσου, αφετέρου από τις ανάγκες και προτιμήσεις της αγοράς και του καλλιτέχνη.

Σε σύγχρονες παραγωγές, στα διαφορετικά μέσα (CD και βινύλιο) να υπάρχει το ίδιο μαστερινγκ, δε νομίζω ότι έχει γίνει, κι ούτε νομίζω ότι πρόκειται να γίνει. Το μαστερινγκ του cd δε χωράει στο βινύλιο, ενώ το μαστερινγκ του βινυλίου αν το ρίξεις μέσα στο cd αφήνεις μεγάλο δυναμικό εύρος αχρησιμοποίητο, κι η στάθμη είναι πολύ χαμηλή (σα κάτι πολύ παλιά CD).

Όλα αυτά βέβαια, είναι παντελώς άχρηστα, διότι μιλάμε για ζόμπι τώρα. Κριτική για το ποιο πτώμα έχει περισσότερα σκουλίκια..

Streaming. Τα υπόλοιπα ψοφίμια, βρωμάνε κιόλας.

Απλώς θέλει λίγη υπομονή να ωριμάσει το streaming σε όλες του τις παραμέτρους, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει συγκριτικά οτιδήποτε θετικό για το πτώμα του CD ή το ζόμπι του βινυλίου..

 

[Tadakis]

Δεν υπάρχει "απλό μαστερινγκ".

Σε σύγχρονες παραγωγές, στα διαφορετικά μέσα (CD και βινύλιο) να υπάρχει το ίδιο μαστερινγκ, δε νομίζω ότι έχει γίνει, κι ούτε νομίζω ότι πρόκειται να γίνει. Το μαστερινγκ του cd δε χωράει στο βινύλιο, ενώ το μαστερινγκ του βινυλίου αν το ρίξεις μέσα στο cd αφήνεις μεγάλο δυναμικό εύρος αχρησιμοποίητο, κι η στάθμη είναι πολύ χαμηλή (σα κάτι πολύ παλιά CD).

Δηλαδή γίνονται δύο (η περισσότερα) παράλληλα mastering με την όποια 'κατά το δοκούν' προσέγγιση (συμπερ. επιπλέον ηχογράφηση) ή απλώς γίνεται remastering για να καλύψουν και την άλλη/άλλες περιπτώσεις? Νομίζω πως η πλειοψηφία των εγγραφών που βρίσκουμε στα δισκοπωλεία είναι προϊόντα remastering.

 

[costas EAR]

Δηλαδή γίνονται δύο (η περισσότερα) παράλληλα mastering με την όποια 'κατά το δοκούν' προσέγγιση (συμπερ. επιπλέον ηχογράφηση) ή απλώς γίνεται remastering για να καλύψουν και την άλλη/άλλες περιπτώσεις? Νομίζω πως η πλειοψηφία των εγγραφών που βρίσκουμε στα δισκοπωλεία είναι προϊόντα remastering.

Δεν υπάρχει επιπλέον ηχογράφηση, ούτε χρειάζεται.
Υπάρχουν διαφορετικά μέσα αποθήκευσης της μουσικής, τα οποία έχουν διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικές δυνατότητες.
Για κάθε μέσο, χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση για βελτιστοποίηση του αποτελέσματος.
Οι άξονες βελτιστοποίησης είναι πολλαπλοί.
Προφανώς ο κυριότερος άξονας είναι οι ανάγκες και δυνατότητες του μέσου, πχ πρέπει να πέσει riaa στο μαστερινγκ του βινυλίου, για να πω μια χοντράδα, και μετά ο χρήστης πρέπει να εφαρμόσει riaa αποεμφαση.

Ο άλλος άξονας είναι το ταργκετ του μέσου, δηλαδή για ραδιόφωνο; Για στριμινγκ; Για mqa; Για CD; Για HD υλικό; Ενδιαφέρει ο όγκος των δεδομένων (πχ στο streaming) ή όχι; Θέλουμε loudness ώστε να ακούγεται δυνατά στα κλαμπ και στο αυτοκίνητο και στο ραδιόφωνο, ή όχι; Απευθύνεται η ηχογράφηση σε λίγους και εκλεκτούς, ή στη μάζα; Έχει άποψη ο καλλιτέχνης ή όχι;
Είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι η ιστορία.
Πάνω σε αυτό το μπέρδεμα, έρχονται όλα τα remastering να καλύψουν ένα νέο κενό, μία νέα ανάγκη, μία συνταγή του μάρκετινγκ, μία ποκυκαναλη έκδοση, μία φρέσκια άποψη.

Τελικά δηλαδή, το ίδιο μουσικό έργο, το ακούς από 10 διαφορετικά μαστερινγκ και ακούγεται από το καθένα τόσο διαφορετικά, που κάθε ενασχόληση με τις "χροιές" των μέσων είναι ανέκδοτο σκέτο.

Το μόνο σίγουρο, το μόνο χειροπιαστό και αντικειμενικό, είναι οι δυνατότητες των μέσων, και οι δυνατότητες του ηχοσυστήματος-χωρου.

Όπως αυτά ορίζονται από τα τεχνικά χαρακτηριστικά της υψηλής πιστότητας αναπαραγωγής, από τα δεδομένα της ψυχοακουστικής, από τις προδιαγραφές της EBU, από τα pdf της AES.

Τα ρέστα, είναι παραμύθια της Χαλιμάς.

Πέραν τούτου, το μόνο άξιο αναφοράς που μετράει, είναι η ευκολία πρόσβασης και χρήσης των μέσων, πράγμα που έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία, τόσο στον νέο κόσμο που μπαίνει στον κόσμο του ήχου και της εικόνας (που θα καθορίσει την εξέλιξη των πραγμάτων με την προτίμησή του και τις αγορές του), όσο φυσικά και στους παλαιότερους χομπίστες, καθώς κανείς δεν είναι κατά βάση μαζοχας.

 

[safe1]

Είναι αλήθεια ότι ο μεγαλυτερος αριθμός βινυλίων που παράγονται σήμερα (και μετά τα τέλη δεκαετίας '80 για να ακριβολογούμε) προκύπτουν κυρίως από ψηφιακό μέσο. Παρόλα αυτά υπάρχουν παραγωγοί που επιλέγουν ακόμα και σήμερα αναλογικές πηγές για την παραγωγή του δίσκου που πουλάνε ( http://sundazed.com/ για παράδειγμα...).
Όπως και να έχει αυτός που επιλέγει να επενδύσει σε πικάπ/δίσκους, δεν βασίζει (ή δεν θα έπρεπε να βασίζει) τη επιλογή του σε αγορά νέου βινυλίου, αλλά μάλλον σε προϋπάρχουσα συλλογή και ΙΣΩΣ σε επιλεγμένα νέα κομμάτια που βλέπουν το φως της ημέρας.

Δεν μπορεί να κρίνεται ο ήχος ενός αναλογικού μέσου παραγωγής ήχου (πικάπ) από το τι
βινύλιο κυκλοφορεί στην αγορά το 2017, όταν το μέσο αυτό έχει εκλείψει από τη μαζική παραγωγή και κατανάλωση
από τα μέσα της δεκαετίας '80 και πλέον απευθύνεται σε έναν σχεδόν "κλειστό" κύκλο ανθρώπων που το αγοράζουν ακόμα.

Για όλα τα υπόλοιπα :
http://electronics.howstuffworks.com/question487.htm

 

[ΔημήτρηςΑ]

http://asia.nikkei.com/Business/Companies/Sony-goes-retro-with-return-to-vinyl-production