-
Μια γυναίκα ξυπνά τη νύχτα για να διαπιστώσει ότι ο άντρας της δεν είναι στο κρεβάτι . Φοράει τη ρόμπα της και κατεβαίνει τις σκάλες να τον ψάξει .
Τον βρίσκει να κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας με ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ μπροστά του . Φαίνεται να είναι σε βαθιά σκέψη .
Τον παρακολουθεί καθώς σκουπίζει ένα δάκρυ από τα μάτια του και πίνει μια γουλιά από τον καφέ του .
« Τι συμβαίνει , αγαπητέ », ψιθυρίζει καθώς μπαίνει στο δωμάτιο , « Γιατί είσαι εδώ κάτω αυτή την ώρα της νύχτας
Ο σύζυγος σηκώνει το βλέμμα από τον καφέ του , « Είναι η 20η επέτειος από την ημέρα που γνωριστήκαμε » .
Δεν μπορεί να πιστέψει ότι το θυμήθηκε και αρχίζει να κλαίει .
Ο σύζυγος συνεχίζει , « Θυμάσαι πριν από 20 χρόνια όταν ξεκινήσαμε να βγαίνουμε , εγώ ήμουν 18 και εσύ μόλις 16 », λέει επίσημα .
Για άλλη μια φορά , η σύζυγος συγκινείται μέχρι δακρύων . « Ναι , ....το θυμάμαι » απαντά εκείνη .
Ο σύζυγος κάνει μια παύση . Τα λόγια δεν έρχονταν εύκολα . « Θυμάσαι όταν μας έπιασε ο πατέρας σου που ήταν αστυνομικός τότε , στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου μου ; »
« Ναι , θυμάμαι », είπε η σύζυγος , χαμηλώνοντας τον εαυτό της στην καρέκλα δίπλα του .
Ο σύζυγος συνέχισε . « Θυμάσαι όταν μου 'βαλε το κυνηγετικό όπλο στο πρόσωπο και μου είπε: « Ή θα παντρευτείς την κόρη μου ή θα σε στείλω φυλακή για 20 χρόνια ».
« Κι εγώ το θυμάμαι αυτό », απάντησε απαλά .
Σκούπισε άλλο ένα δάκρυ από το μάγουλό του και είπε « Θα είχα βγει σήμερα ».
-