O Γιώργος είναι ένας νέος 22 ετών, με αυστηρές ηθικές αρχές και ζει σε ένα χωριό με τους γονείς του...
Μια μέρα καθώς περπατά στους δρόμους του χωριού του βρίσκει ένα χαρτονόμισμα των 50 Ευρώ... Το παίρνει αλλά η συνείδησή του δεν τον αφήνει να το κρατήσει... Πανικοβλημένος πάει σπίτι του, βρίσκει τον πατέρα του και τον ρωτά τι να κάνει...
– Κοίταξε γιέ μου του λέει, είναι η τυχερή σου μέρα πρέπει να το κρατήσεις το χαρτονόμισμα...
– Μα πατέρα σίγουρα κάποιος το έχασε δεν μπορώ να το πάρω...
– Που να ψάξεις τώρα να βρεις ποιος το έχασε…
Μετά από αρκετή ώρα και αφού ο πατέρας του δεν κατάφερε να τον πείσει ότι πρέπει να το κρατήσει του λέει:
– Κοίτα Γιώργο... Κράτησε το... Αλλά αν δεν αισθάνεσαι καλά πήγαινε βόλτα στο χωριό, και στον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσεις δώσε το χαρτονόμισμα...
Μπερδεμένος ο Γιώργος φεύγει και περπατά στο χωριό... 200 μέτρα πιο κάτω βλέπει μια νεαρή Ρ....α...
– Έλα πάρε το, της λέει...
– Οχι 50, τέλω 100...
– Μα ο πατέρας μου…
– Πατέρας σου ταχτικός πελάτης και κάνω έκπτωση 50%...
Ένας τύπος πήγε στην Εκκλησία και μετά το πέρας της λειτουργίας περίμενε να συγχαρεί τον ιερέα:
-Πάτερ, θέλω να σας πω ότι η λειτουργία ήταν γ...τη!!! Πρώτη φορά γούσταρα τόσο πολύ!!! Μπράβο είσαι μάγκας!!!
-Σας ευχαριστώ, αλλά θα προτιμούσα να μην χρησιμοποιείτε τέτοια γλώσσα στον Οίκο του Θεού...
-Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, τα είδα όλα σου λέω ρε φίλε... Γι'αυτό και έβαλα στον δίσκο 500 ευρώ!!!
Και ο ιερέας, έκπληκτος, λέει:
Ήταν κάποτε ένα ζευγάρι που γιόρταζε τα 50 ευτυχισμένα χρόνια γάμου τους... Είχαν γίνει διάσημοι όταν μαθεύτηκαν ότι όλα αυτά τα χρόνια, δεν είχαν ούτε έναν καβγά!!!
Έτσι, η τοπική εφημερίδα αποφάσισε να γράψει ένα άρθρο γι αυτούς και έστειλαν τον πιο έμπειρο συντάκτη τους να τους πάρει συνέντευξη...
-Αυτό κύριε, είναι υπέροχο και απίστευτο!!! Πώς τα καταφέρατε;;; ρωτάει ο συντάκτης...
Ο σύζυγος κάνει μια αναδρομή ξεκινώντας από το «Ταξίδι του Μέλιτος» οπότε είχαν τον πρώτο και τελευταίο τους καβγά!!!
-Είχαμε πάει στην Ισπανία και αποφασίσαμε να κάνουμε ιππασία... Διαλέξαμε δυο άλογα και ξεκινήσαμε... Το δικό μου αποδείχτηκε ένα καλόβολο άλογο που έκανε ότι το πρόσταζες... Της γυναίκας μου όμως ήταν ένα τρελάλογο...!
Όπως προχωρούσαμε δίπλα δίπλα, το άλογό της ξαφνικά σηκώθηκε στα πίσω πόδια και η γυναίκα μου σωριάστηκε στο έδαφος... Ευτυχώς δεν χτύπησε άσχημα και έτσι σηκώθηκε, χάϊδεψε τη πλάτη του αλόγου και του είπε:
-Αυτή είναι η πρώτη σου φορά, και ξανακαβαλίκεψε...
Έτσι συνεχίσαμε για λίγο μέχρι που πάλι ξαφνικά, έγινε ακριβώς το ίδιο... Η γυναίκα μου σωριάστηκε πάλι στο έδαφος, ευτυχώς χωρίς να έχει τραυματιστεί σοβαρά... Και πάλι με ήρεμο ύφος το χάιδεψε και του ψιθύρισε...
-Αυτή είναι η δεύτερή σου φορά!!! Ξανακαβαλίκεψε και συνεχίσαμε...
Όταν όμως την έριξε για τρίτη φορά, τράβηξε ένα πιστόλι από την τσάντα της και του φύτεψε μια σφαίρα στο κεφάλι, λέγοντάς του...
-Αυτή ήταν η τελευταία σου φορά!!!
Εγώ τρελάθηκα και ούρλιαξα στη γυναίκα μου:
-Μα είσαι ψυχασθενής;;; Καταλαβαίνεις τι έκανες;;; Μόλις σκότωσες το καημένο το άλογο τρελάρα!!!
Με κοίταξε σοβαρά και μου είπε:
-Αυτή είναι η πρώτη σου φορά...
-Έτσι τελείωσε ο πρώτος και τελευταίος μας καβγάς!!!