- ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΙΣΠΑΝΟΣ ΛΕΕΙ:
«Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΧΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ, ΤΟΥΣ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΞΙ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !
- ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΛΕΕΙ:
«ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ, ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !!
- ΕΝΑΣ ΡΩΣΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΛΕΕΙ:
«ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ, ΤΗΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !!!
- ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑΕΙ :
«ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΧΛΑΜΑΡΕΣ, ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ !! ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΗΡΑΜΕ ΤΡΙΑΚΟΣΙΑ ΑΤΟΜΑ ΧΩΡΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΑΜΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ........
..... ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !!!!
Τρία παιδάκια,ένα από την Ιαπωνία,ένα από την Γερμανία και ένα από την Ελλάδα συζητάνε για την τεχνολογία...
-Εμείς στη Γερμανία είμαστε πολύ μπροστά,έχουμε τρομερή τεχνολογία,λέει το Γερμανάκι, να φανταστείτε ότι ο μπαμπάς μου,δουλεύει 120 χλμ μακριά και είναι γιατρός,σχολάει στις 17.00 μπαίνει στη BMW και στην autobahn και στις 17.40 είναι στο τραπέζι και τρώμε...
-Αυτό δεν είναι τίποτα,λέει το Γιαπωνεζάκι,εμένα δουλεύει 150 χλμ μακριά,είναι μηχανικός και σχολάει στις 17.00, μπαίνει στο τραίνο και στις 17.30 είναι στο τραπέζι και τρώμε...
-Λέτε βλακείες λέει το Ελληνόπουλο, εμένα ο μπαμπάς μου είναι δημόσιος υπάλληλος και κάθε μέρα σχολάει στις 17.00,μετά μπαίνει στο λεωφορείο και στις 15.00 ακριβώς είναι στο τραπέζι και τρώμε...
Mια μέρα στην τάξη του Τοτού η δασκάλα βάζει την εξής εργασία στα παιδιά:
- Θέλω να κάνετε το εξής: Θα μου πείτε μια μικρή πρόταση, από την οποία θα βγαίνει ένα συμπέρασμα, που θα εκφράζεται με την λέξη «προφανές».
Παράδειγμα: «Στο σπίτι έχουμε ανάψει το τζάκι. Είναι προφανές λοιπόν ότι κάνει κρύο».
Αρχίζει πρώτη η Ελενίτσα:
- Εμένα ο μπαμπάς μου έχει ιδιωτικό αεροπλάνο, η μητέρα μου σκάφος, εγώ έχω αυτοκίνητο με προσωπικό οδηγό που με φέρνει στο σχολείο. Είναι προφανές λοιπόν ότι είμαστε μια πλούσια οικογένεια!
- Μπράβο, μπράβο Ελενίτσα!, επικροτεί η δασκάλα.
Ακολουθεί ο Νικολάκης:
- Εμένα ο πατέρας μου είναι καθηγητής πανεπιστημίου, η μητέρα μου έχει διπλώματα σε δυο επιστήμες, εγώ ξέρω τρεις γλώσσες και έχω μια τεράστια βιβλιοθήκη. Είναι προφανές λοιπόν ότι είμαστε μια μορφωμένη οικογένεια!
Έρχεται και η σειρά (αναπόφευκτα) του Τοτού:
- Ο δικός μου ο πατέρας είναι βοσκός. Η μητέρα μου, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου, το ίδιο.
Κι εγώ δε, κάπου-κάπου βοσκάω πρόβατα.
Μια μέρα λοιπόν, βλέπω τον παππού μου, ξαφνικά να αφήνει τα πρόβατα και να ανηφορίζει τρέχοντας στον λόφο, κρατώντας τους.«Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».
Ο παππούς μου όμως, όχι μόνο δεν ξέρει αγγλικά, αλλά είναι τελείως αγράμματος.