Most visitors online was 3118 , on 23 Apr 2025
-
Καλώς ήρθατε στο AVsite! Ελάτε στην παρέα μας κάνοντας εγγραφή!
Εδώ τρέχουμε
- Thread starter pankrok
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Μηνύματα
- 17.312
- Reaction score
- 24.789
Μην κλέβεις , καθαρός χρόνος 3:10:00 και γμ τις παραγγελίες!
- Μηνύματα
- 43.309
- Reaction score
- 77.742
Ελπίζω όταν έρθουν τα μετάλλια να τα αφιερώσετε στο φόρουμ, ε;
-Ευχαριστώ τη μαμά μου, μπλα-μπλα, και πάνω απ' όλα το AVsite!
-Ευχαριστώ τη μαμά μου, μπλα-μπλα, και πάνω απ' όλα το AVsite!
Snow Whitty
SRS
- Μηνύματα
- 21.106
- Reaction score
- 16.866
Πάρτε ρε παιδιά και τον Ζιζικ μαζί σας την επόμενη φορά!Παπουτσια αθλητικά έχει!
- Μηνύματα
- 43.309
- Reaction score
- 77.742
Τελευταία φορά έτρεξα πριν απο 20 ακριβώς χρόνια όταν βαρέθηκα τις ίδιες 2 διαδρομές, χειμερινή - παραλιακή. 
Τώρα μπορώ να τρέξω μέχρι το σαλόνι.
Τώρα μπορώ να τρέξω μέχρι το σαλόνι.
wizzy
Music is our (Supernatural) friend!
- Μηνύματα
- 15.097
- Reaction score
- 22.127
Fixed.
- Μηνύματα
- 9.858
- Reaction score
- 2.026
Μπραβο pankrok!! Αξιος!
bretsos
Μπάμιας
- Μηνύματα
- 17.201
- Reaction score
- 51.834
Μπράβο στα παιδιά!!
Κρόκο έχεις ξεφύγει, κάθε αγώνας και καλύτερα, εξαιρετικές επιδόσεις για το πιεσμένο πρόγραμμα που έχς. Δηλώνω θαυμαστής!!
Κρόκο έχεις ξεφύγει, κάθε αγώνας και καλύτερα, εξαιρετικές επιδόσεις για το πιεσμένο πρόγραμμα που έχς. Δηλώνω θαυμαστής!!
- Μηνύματα
- 17.312
- Reaction score
- 24.789
μόλις κάτσουν λίγο οι ορμόνες θα γράψω κάτι , μέχρι στιγμής είμαι ακόμα και σήμερα σε μια πνευματική υπερδιέγερση.
Σας αγαπώ όλους!!!!
Σας αγαπώ όλους!!!!
- Μηνύματα
- 43.309
- Reaction score
- 77.742
World peace and AVsite!
bretsos
Μπάμιας
- Μηνύματα
- 17.201
- Reaction score
- 51.834
Τώρα γράψε που είσαι σε οίστρο, μετά δεν θα έχει πλάκα
- Μηνύματα
- 17.312
- Reaction score
- 24.789
ήρθε η ώρα...
η ιστορία μου - αμαρτία μου - λίγο πολύ γνωστή πλέον. Μετά τον πρώτο μαραθώνιο που έτρεξε ανήμερα των γενεθλίων μου πριν 2 χρόνια, εκεί μεταξύ των 2 αγαλμάτων του Μέγα Αλέξανδρου όπου γράφτηκε η δρομική ιστορία του Κρόκου, ακολούθησαν στιγμές δόξας σε αυθεντικό αλλά και μεγαλέξανδρο.
από την - ο θεός να την κάνει - προετοιμασία των 200χλμ της πρώτης φοράς, όπου παραλίγο να πάω χωρίς καν τζελάκια τροφοδοσίας (έλα μωρέ έχει η διοργάνωση), πέρασε λίγος καιρός αλλά με έντονες αναμνήσεις (μιλάμε για πολύ νόημα)
αφού λοιπόν ήταν φανερό οτι ναι γίνεται , άρχισε να σοβαρεύει το πράμμα, με πιο σωστό πρόγραμμα προπονήσεων και αυξημένους στόχους.
από το 4:07 στον 17ο atgm , πήγαμε στο 3:35 στον 40 ΑΜΑ, στο επεισοδιακό 3:22 του 18ου atgm , στο δεν πάει άλλο μάναμ 3:18 του 41ου ΑΜΑ και φτάσαμε στο σήμερα.
ή μάλλον φτάσαμε στην επόμενη μέρα του 41ου ΑΜΑ, έναν αγώνα που προετοιμάστηκα εντατικότερα από οτιδήποτε άλλο, με προπονήσεις στους 32-38 βαθμούς, με πρωινό ξύπνημα στις 5:30 , με 1100 χλμ σε 18 εβδομάδες.
πήγε καλά , υπερεκτιμήθηκε ο στόχος μεν (μα να κάνεις PB στο πρώτο μισό , ε ναι ΔΕΝ θα πάει καλά και αυτό) αλλά έστω και ημισερνάμενος έκανα 3η συνεχή φορά ατομικό ρεκόρ.
γιατί ομως με 1100 χλμ να φτάσω έτσι; δεν ήταν λίγα και κάτι άλλο θα χρειαζόταν. Η επόμενη λοιπόν μέρα με το μετάλλιο αγκαλιά στην δουλειά και ημικουτσαίνοντας (medal Monday) ήταν η αρχή του επόμενου αγώνα. Χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν θα πήγαινα ξανά στον αγαπημένο μεγαλέξανδρο (η πρώτη αγάπη και μοναδική) ξεκίνησα σαν να το είχα προγραμματίσει. αποθεραπεία από τον αγώνα και ξανά προς τη δόξα τραβά.
για να πεθάνω στα 31 περίπου 2 πράγματα ήταν φανερά , χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο στις μεγάλες αποστάσεις (20χλμ και πάνω), από πιο νωρίς και προφανώς να θέσω και να ακολουθήσω ένα ρεαλιστικό πλάνο.
ο δεκέμβριος λοιπόν μπήκε με στόχο τα 70χλμ εβδομαδιαίως και μία προπόνηση σε επίπεδο ημι και πάνω.
μεσολάβησαν και χριστούγεννα διακοπές κλπ αλλά βγήκαν τελικά 245 χλμ με στόχο την βάση κυρίως.
με τον καινούριο χρόνο ο στόχος υπερκαλύφθηκε και μπήκαν και πιο δυνατές προπονήσεις στο πρόγραμμα.
κλασσικά πλέον με την τσίμπλα στο μάτι , μες τα χαράματα , σχεδόν καθημερινά στον στίβο, ακόμα και σε επαγγελματικά ταξίδια είχα πάρει μαζί μου ρούχα για να βγω για προπόνηση. έγινε και η εγγραφή και πλέον είμασταν επισήμως εντός προαγωνιστικής περιόδου.
300+ χλμ ο κάθε μήνας πλέον, με ένα προπονητικό 50άρι στον βυζαντινό (5 ώρες στον δρόμο με 1000 θετική) και μεγάλα lr στα 23-25 χλμ, διαλλειματικές, τεμπο όλα τα καλά.
βγήκε ο γενάρης, μπήκε ο φλεβάρης , να και ένα ημιtrail στον Υμηττό (21χλμ με 650 θετική) άρχισε να σοβαρεύει το πράμμα , να και κάτι lr 28αρια με 500+ θετική , να και μια γρίππη όλη δική σου δικές μου.
4 μέρες εκτός προπονήσεων γιατι με γρίππη να κάνεις αερόβιο ε δεν λέει καθόλου.
δεν μας πήγε πίσω όμως , πάλι καλά , συνεχίσαμε ξανά προς την δόξα .
Μάρτιος , ημιμαραθώνιος Αθήνας. η προπόνησης έχει αρχίσει να δείχνει αποτελέσματα, και αυτός ο αγώνας πέφτει σε ένα βολικό σημείο πριν τον atgm, 4 εβδομάδες.
"θα τον πάω γμντας!" γράφτηκε και έγινε πράξη!
όλα τα σειχτήρια που είχα ρίξει τα προηγούμενα πρωινά που ήθελα να αλλάξω πλευρό και να συνεχίσω τον ύπνο αλλά τελικά βρέθηκα στον στίβο προσπαθώντας να ντυθώ κατάλληλα για την εποχή (οκ μια χαρά μας πήγε ο χειμώνας, 2-3 φορές έτρεξα με ψιχάλα, όλες τι άλλες που έβρεχε σταματούσε λίγο πριν βγω έξω - σημαίνει κάτι ;; ) εξαφανίστηκαν, βγήκε χρόνος κατσεκαλά και με άριστο προγραμματισμό!
λυτρωμένος λοιπόν από τα θέματα προγραμματισμού που δεν κατάφερα να υλοποιήσω τις προηγούμενες φορές συνέχισα δυνατά.
σιγά σιγά ξεκαθάριζε ο στόχος του αγώνα , εκεί κοντά στο 3:10 και σίγουρα κάτω απο 3:15 -δεντοσυζητωτελος.
για να μου φύγει η απορία λέω "δεν πας να κάνεις και ένα εργομετρικό να δεις την γλύκα; " ε πήγα.
γιατί θες να το κάνεις ; γιατί θέλω να δω την ταχύτητα μου για τον αγώνα. Σωστός μου λέει έλα 10 μέρες πριν.
και πήγα, την παρασκευή λίγο πριν το τελευταίο μου 30άρι.
διαβάζοντας τα αποτελέσματα και με συζήτηση με τον μάστορα, ήταν πλέον φανερό , ένας ρυθμός στο 4:35 (δηλαδή 3:14 τελικό χρόνο) ήταν απόλυτα εφικτός και τεκμηριωμένος με επιστημονικό τρόπο.
τελειώσαμε λέω, το 3:15 κλείδωσε.
εκείνες τις μέρες λοιπόν άρχισα να κάνω πράξεις κλπ , πως να ξεκινήσω τι να κάνω εδω τι εκεί τι αλλού και λέω , δεν ανοίγω και τον copilot να μου πει καμιά μλκ να γελάσουμε; ε τον ανοίγω, του δίνω τον αγώνα, την διαδρομή , του δίνω προπονήσεις του δίνω το εργομετρικό , του δίνω πρόγραμμα τροφοδοσίας κλπ και κάνοντας διάλογο με το μηχάνημα, άρχισε να μου αραδιάζει στρατηγικές pacing, με αναγωγή στην θερμοκρασία , μπιρι μπιρι μπιρι μπιρι, καταλήγουμε οτι μπορώ να κάνω 3:10 με μία τάση προς τα κάτω.
εγώ με αυτά και με εκείνα έχω πειστεί οτι ο χρόνος θα είναι κάτω απο 3:15 εως και άνετα κάτω από 3:15.
οπότε με τι ρυθμό να πάμε; οεό;
ε με στόχο το 3:10 λοιπόν που αντιστοιχεί σε ρυθμό ελάχιστα κάτω από 4:30 .
και φτάσαμε στη μέρα του αγώνα...
πρωινό ξύπνημα στις 4 (να σημειωθεί οτι κοιμήθηκα μάλλον στις 2 γιατί εκεί στο Airbnb που έμεινα , από πάνω κάνανε πάρτυ ΜΕ μουσική - αλλά τελικά ναι ο ύπνος την παραμονή του αγώνα δεν έχει τόση σημασία) , ξυρισματάκι (πρώτη φορά πριν τον αγώνα, θα το κρατήσω) , ανακάτεμα τα ματζούνια (maurten 320, ηλεκτρολυτες, κρεατίνη/bcaa ) και αρμάτωμα τον ρουχισμό/τροφοδοσία/κλπ
το bib καθότι φυσιολογικό μέγεθος μετακόμισε στο σορτσάκι με μαγνητάκια - τελικά βόλεψε θα κρατηθεί και αυτό.
τηλέφωνο στον Μιχάλη ξεκινάω , βρήκες ταξι μου λέει ; τι τάξι ρε μλκ , 1200 μέτρα είναι μέχρι τα λεωφορεία! όχι δεν περπατάω μου λέει πριν τον αγώνα. δεγμτ, πλησιάζω και εγώ πετυχαίνω και κάτι παιδά απο Χανιά , ωρε αφήσατε τον δικό σας αγώνα (την ίδια μέρα πέσανε) να έρθετε δω πάνω; ε τον δικό μας τον έχουμε κάνει 6 φορές ας δούμε και κάτι άλλο.
και μπήκαμε στα λεωφορεία , αμήχανο μπιρι μπιρι με τον Μιχάλη να φύγει το άγχος , φτάσαμε , κατούρημα και καρφί στην καβάτζα (την κρατάμε κρυφή γιατί δεν χωράει 1600+ εκει μέσα σσσσσσ) καθότι 6 βαθμοί έξω ας ξημερώσει και βγαίνουμε.
Τελικά τι θα κάνουμε ; μωρ δεγμτ, πάμε για 3:10 και οτι κάτσει.
στημένος στην αψίδα εκκίνησης με μουσικές σμποκα σμποκα ανεβαστηκές, τα πρώτα ίχνη ορμονών εγχύονται στο κυκλοφορικό μου σύστημα. Φεύγει και το πρώτο τζελάκι , έτοιμος , φέρτε μου τον κιπτσογκε!!!
ΜΠΑΜ! 1ο χλμ κλασσικά κατηφορικό ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ όχι με 4 μλκ!!!! φεύγουμε και πάμε για λευκό πύργο.
εδώ έχει γίνει το πρώτο λάθος (δηλαδή πιο πριν) και δεν πήγα για ένα τελευταίο κατούρημα, τεσπα κάνω μια στάση σε ένα δεντράκι στο 4ο χλμ και αδειάζω (50σευτερόλεπτα κατούρημα). κινούμενος με εγκράτεια και υπομονή στο 4:25-4:30 και με χαμηλους κπ (150 εκείνη τη στιγμή, έχοντας σαν τυπικό κπ μαραθωνίου το 160 από το εργομετρικό) κάνω μια σκέψη να ανοίξω , αλλά λεώ δεν το αφήνεις καλύτερα μην έχουμε άλλα; (σοφή κίνηση), φτίαχνουμε σιγά σιγά ένα γκρουπάκι με κάτι παιδια της ΣΣΕ (6 αγόρια , πιο πίσω είχε και ένα κορίτσι) και πάμε.
βγαίνουν τα χλμ ταμάμ, <45λεπτα τα πρώτα 10 (όχι όπως περσι που βγήκαν στα 43 και ξεπατώθηκα μετά) , 1:34 ο ημί , το πακέτο ανεβάζει ρυθμό.
ως γνωστό ο atgm σε μένα δημιουργεί πάντα μια ανάγκη για ενδοαγωνιστική κένωση και κλασσικά στο 25 στάση χημική (2 λεπτά) και ξανά προς τη δόξα τραβά.
μέχρι εκείνο το σημείο ο γαρμιν έδειχνε θετική απόκλιση 1:50 από το στόχο (σα να λέμε 3:08 - ποιός ξέρει που θα φτάναμε) - φεύγει και το πακέτο με τα παιδιά της ΣΣΕ.
δεν πειράζει , τι έιχαμε τι χάσαμε , ξεκινάω με -0:50 και ανοίγω.
φεύγουν τα χλμ νερό και δεν έχω κουραστεί καθόλου, εγκρατεία λέω μην την φάμε σαν και πέρσι.
Με τα πολλά έχουν σκορπίσει οι ευέλπιδες και αρχίζω να τους μαζεύω και ξαναβρίσκω τους δύο πιο γρήγορους, άντε λέω κονομήσαμε πάλι, χα΄ρα και αυτοί γιατί τόση ώρα τους πήγαινα σαν pacer - ΩΠ παιδιά φωτογράφος!!
περνάμε τα 30 ασταμάτητος, ωρε φίλε καλά πάει και αυτό!!! πλέον παίζουμε στο 4:23 +/-3 και πλησιάζουμε προς την πόλη , έχουμε μπει στη μοναστηρίου και περνάμε τις γραμμές του τρένου απο πάνω , κατηφόρα ωπ και άλλος φωτογράφος!!!
πόσο να μεινε ρε φίλε πάμε !
φτάσαμε στο 37 προς 38 αισίως και ναι τότε εμφανίστηκε η κούραση , πακετάκι 3 μαζί , να λέει ο ένας στον άλλο πα΄με παραλία βγαίνουμε άντε δώσε
και δώσαμε, όχι 4:20 βέβαια αλλά ο γάρμιν εξακολουθούσε μας βάζει εντός στόχου! Πάμε λέμε!!!!!
Είμαστε παλαιού σταθμού προς καρατάσου, περνάμε το παρκινγκ, περνάμε τον ΟΛΘ, βγαίνουμε παραλία!
οι άλλοι δύο έχουν μείνει λίγο πίσω και εγώ βλέπω τον πύργο τον λευκό! πάτα μωρή αρρώστια 2χλμ μείνανε!
λίγος κόσμος στην παραλία έχω κόψει στο 4:40 (να σημειωθεί οτι μέχρι πριν κανα χρόνο το 4:40 ήταν ταχύτητα 5κ) και σε ένα καφέ ακούω κάτι μπράβο, φωνάζω και εγώ έγινε ένας παζουρλισμός και απο 4:40 ανεβαίνω στο <4:20 - δουλεύει πάντα το σύστημα αυτό έστω και για λίγο , φω΄ναζω ένα "σας αγαπαω όλους" και πάω για τερματισμό , κοιτάω ρολόι εντός στόχου - μλκ τι κάναμε σήμερα ! φτάνω στο σημείο που με περιμένουν και βγαίνουμε όλοι μαζί για τερματισμό
ΝΑΙ ΜΩΡΗ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ !!!! βεντούζα μέχρι τέρμα !! του χρόνου καλύτερα!
η ιστορία μου - αμαρτία μου - λίγο πολύ γνωστή πλέον. Μετά τον πρώτο μαραθώνιο που έτρεξε ανήμερα των γενεθλίων μου πριν 2 χρόνια, εκεί μεταξύ των 2 αγαλμάτων του Μέγα Αλέξανδρου όπου γράφτηκε η δρομική ιστορία του Κρόκου, ακολούθησαν στιγμές δόξας σε αυθεντικό αλλά και μεγαλέξανδρο.
από την - ο θεός να την κάνει - προετοιμασία των 200χλμ της πρώτης φοράς, όπου παραλίγο να πάω χωρίς καν τζελάκια τροφοδοσίας (έλα μωρέ έχει η διοργάνωση), πέρασε λίγος καιρός αλλά με έντονες αναμνήσεις (μιλάμε για πολύ νόημα)
αφού λοιπόν ήταν φανερό οτι ναι γίνεται , άρχισε να σοβαρεύει το πράμμα, με πιο σωστό πρόγραμμα προπονήσεων και αυξημένους στόχους.
από το 4:07 στον 17ο atgm , πήγαμε στο 3:35 στον 40 ΑΜΑ, στο επεισοδιακό 3:22 του 18ου atgm , στο δεν πάει άλλο μάναμ 3:18 του 41ου ΑΜΑ και φτάσαμε στο σήμερα.
ή μάλλον φτάσαμε στην επόμενη μέρα του 41ου ΑΜΑ, έναν αγώνα που προετοιμάστηκα εντατικότερα από οτιδήποτε άλλο, με προπονήσεις στους 32-38 βαθμούς, με πρωινό ξύπνημα στις 5:30 , με 1100 χλμ σε 18 εβδομάδες.
πήγε καλά , υπερεκτιμήθηκε ο στόχος μεν (μα να κάνεις PB στο πρώτο μισό , ε ναι ΔΕΝ θα πάει καλά και αυτό) αλλά έστω και ημισερνάμενος έκανα 3η συνεχή φορά ατομικό ρεκόρ.
γιατί ομως με 1100 χλμ να φτάσω έτσι; δεν ήταν λίγα και κάτι άλλο θα χρειαζόταν. Η επόμενη λοιπόν μέρα με το μετάλλιο αγκαλιά στην δουλειά και ημικουτσαίνοντας (medal Monday) ήταν η αρχή του επόμενου αγώνα. Χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν θα πήγαινα ξανά στον αγαπημένο μεγαλέξανδρο (η πρώτη αγάπη και μοναδική) ξεκίνησα σαν να το είχα προγραμματίσει. αποθεραπεία από τον αγώνα και ξανά προς τη δόξα τραβά.
για να πεθάνω στα 31 περίπου 2 πράγματα ήταν φανερά , χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο στις μεγάλες αποστάσεις (20χλμ και πάνω), από πιο νωρίς και προφανώς να θέσω και να ακολουθήσω ένα ρεαλιστικό πλάνο.
ο δεκέμβριος λοιπόν μπήκε με στόχο τα 70χλμ εβδομαδιαίως και μία προπόνηση σε επίπεδο ημι και πάνω.
μεσολάβησαν και χριστούγεννα διακοπές κλπ αλλά βγήκαν τελικά 245 χλμ με στόχο την βάση κυρίως.
με τον καινούριο χρόνο ο στόχος υπερκαλύφθηκε και μπήκαν και πιο δυνατές προπονήσεις στο πρόγραμμα.
κλασσικά πλέον με την τσίμπλα στο μάτι , μες τα χαράματα , σχεδόν καθημερινά στον στίβο, ακόμα και σε επαγγελματικά ταξίδια είχα πάρει μαζί μου ρούχα για να βγω για προπόνηση. έγινε και η εγγραφή και πλέον είμασταν επισήμως εντός προαγωνιστικής περιόδου.
300+ χλμ ο κάθε μήνας πλέον, με ένα προπονητικό 50άρι στον βυζαντινό (5 ώρες στον δρόμο με 1000 θετική) και μεγάλα lr στα 23-25 χλμ, διαλλειματικές, τεμπο όλα τα καλά.
βγήκε ο γενάρης, μπήκε ο φλεβάρης , να και ένα ημιtrail στον Υμηττό (21χλμ με 650 θετική) άρχισε να σοβαρεύει το πράμμα , να και κάτι lr 28αρια με 500+ θετική , να και μια γρίππη όλη δική σου δικές μου.
4 μέρες εκτός προπονήσεων γιατι με γρίππη να κάνεις αερόβιο ε δεν λέει καθόλου.
δεν μας πήγε πίσω όμως , πάλι καλά , συνεχίσαμε ξανά προς την δόξα .
Μάρτιος , ημιμαραθώνιος Αθήνας. η προπόνησης έχει αρχίσει να δείχνει αποτελέσματα, και αυτός ο αγώνας πέφτει σε ένα βολικό σημείο πριν τον atgm, 4 εβδομάδες.
"θα τον πάω γμντας!" γράφτηκε και έγινε πράξη!
όλα τα σειχτήρια που είχα ρίξει τα προηγούμενα πρωινά που ήθελα να αλλάξω πλευρό και να συνεχίσω τον ύπνο αλλά τελικά βρέθηκα στον στίβο προσπαθώντας να ντυθώ κατάλληλα για την εποχή (οκ μια χαρά μας πήγε ο χειμώνας, 2-3 φορές έτρεξα με ψιχάλα, όλες τι άλλες που έβρεχε σταματούσε λίγο πριν βγω έξω - σημαίνει κάτι ;; ) εξαφανίστηκαν, βγήκε χρόνος κατσεκαλά και με άριστο προγραμματισμό!
λυτρωμένος λοιπόν από τα θέματα προγραμματισμού που δεν κατάφερα να υλοποιήσω τις προηγούμενες φορές συνέχισα δυνατά.
σιγά σιγά ξεκαθάριζε ο στόχος του αγώνα , εκεί κοντά στο 3:10 και σίγουρα κάτω απο 3:15 -δεντοσυζητωτελος.
για να μου φύγει η απορία λέω "δεν πας να κάνεις και ένα εργομετρικό να δεις την γλύκα; " ε πήγα.
γιατί θες να το κάνεις ; γιατί θέλω να δω την ταχύτητα μου για τον αγώνα. Σωστός μου λέει έλα 10 μέρες πριν.
και πήγα, την παρασκευή λίγο πριν το τελευταίο μου 30άρι.
διαβάζοντας τα αποτελέσματα και με συζήτηση με τον μάστορα, ήταν πλέον φανερό , ένας ρυθμός στο 4:35 (δηλαδή 3:14 τελικό χρόνο) ήταν απόλυτα εφικτός και τεκμηριωμένος με επιστημονικό τρόπο.
τελειώσαμε λέω, το 3:15 κλείδωσε.
εκείνες τις μέρες λοιπόν άρχισα να κάνω πράξεις κλπ , πως να ξεκινήσω τι να κάνω εδω τι εκεί τι αλλού και λέω , δεν ανοίγω και τον copilot να μου πει καμιά μλκ να γελάσουμε; ε τον ανοίγω, του δίνω τον αγώνα, την διαδρομή , του δίνω προπονήσεις του δίνω το εργομετρικό , του δίνω πρόγραμμα τροφοδοσίας κλπ και κάνοντας διάλογο με το μηχάνημα, άρχισε να μου αραδιάζει στρατηγικές pacing, με αναγωγή στην θερμοκρασία , μπιρι μπιρι μπιρι μπιρι, καταλήγουμε οτι μπορώ να κάνω 3:10 με μία τάση προς τα κάτω.
εγώ με αυτά και με εκείνα έχω πειστεί οτι ο χρόνος θα είναι κάτω απο 3:15 εως και άνετα κάτω από 3:15.
οπότε με τι ρυθμό να πάμε; οεό;
ε με στόχο το 3:10 λοιπόν που αντιστοιχεί σε ρυθμό ελάχιστα κάτω από 4:30 .
και φτάσαμε στη μέρα του αγώνα...
πρωινό ξύπνημα στις 4 (να σημειωθεί οτι κοιμήθηκα μάλλον στις 2 γιατί εκεί στο Airbnb που έμεινα , από πάνω κάνανε πάρτυ ΜΕ μουσική - αλλά τελικά ναι ο ύπνος την παραμονή του αγώνα δεν έχει τόση σημασία) , ξυρισματάκι (πρώτη φορά πριν τον αγώνα, θα το κρατήσω) , ανακάτεμα τα ματζούνια (maurten 320, ηλεκτρολυτες, κρεατίνη/bcaa ) και αρμάτωμα τον ρουχισμό/τροφοδοσία/κλπ
το bib καθότι φυσιολογικό μέγεθος μετακόμισε στο σορτσάκι με μαγνητάκια - τελικά βόλεψε θα κρατηθεί και αυτό.
τηλέφωνο στον Μιχάλη ξεκινάω , βρήκες ταξι μου λέει ; τι τάξι ρε μλκ , 1200 μέτρα είναι μέχρι τα λεωφορεία! όχι δεν περπατάω μου λέει πριν τον αγώνα. δεγμτ, πλησιάζω και εγώ πετυχαίνω και κάτι παιδά απο Χανιά , ωρε αφήσατε τον δικό σας αγώνα (την ίδια μέρα πέσανε) να έρθετε δω πάνω; ε τον δικό μας τον έχουμε κάνει 6 φορές ας δούμε και κάτι άλλο.
και μπήκαμε στα λεωφορεία , αμήχανο μπιρι μπιρι με τον Μιχάλη να φύγει το άγχος , φτάσαμε , κατούρημα και καρφί στην καβάτζα (την κρατάμε κρυφή γιατί δεν χωράει 1600+ εκει μέσα σσσσσσ) καθότι 6 βαθμοί έξω ας ξημερώσει και βγαίνουμε.
Τελικά τι θα κάνουμε ; μωρ δεγμτ, πάμε για 3:10 και οτι κάτσει.
στημένος στην αψίδα εκκίνησης με μουσικές σμποκα σμποκα ανεβαστηκές, τα πρώτα ίχνη ορμονών εγχύονται στο κυκλοφορικό μου σύστημα. Φεύγει και το πρώτο τζελάκι , έτοιμος , φέρτε μου τον κιπτσογκε!!!
ΜΠΑΜ! 1ο χλμ κλασσικά κατηφορικό ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ όχι με 4 μλκ!!!! φεύγουμε και πάμε για λευκό πύργο.
εδώ έχει γίνει το πρώτο λάθος (δηλαδή πιο πριν) και δεν πήγα για ένα τελευταίο κατούρημα, τεσπα κάνω μια στάση σε ένα δεντράκι στο 4ο χλμ και αδειάζω (50σευτερόλεπτα κατούρημα). κινούμενος με εγκράτεια και υπομονή στο 4:25-4:30 και με χαμηλους κπ (150 εκείνη τη στιγμή, έχοντας σαν τυπικό κπ μαραθωνίου το 160 από το εργομετρικό) κάνω μια σκέψη να ανοίξω , αλλά λεώ δεν το αφήνεις καλύτερα μην έχουμε άλλα; (σοφή κίνηση), φτίαχνουμε σιγά σιγά ένα γκρουπάκι με κάτι παιδια της ΣΣΕ (6 αγόρια , πιο πίσω είχε και ένα κορίτσι) και πάμε.
βγαίνουν τα χλμ ταμάμ, <45λεπτα τα πρώτα 10 (όχι όπως περσι που βγήκαν στα 43 και ξεπατώθηκα μετά) , 1:34 ο ημί , το πακέτο ανεβάζει ρυθμό.
ως γνωστό ο atgm σε μένα δημιουργεί πάντα μια ανάγκη για ενδοαγωνιστική κένωση και κλασσικά στο 25 στάση χημική (2 λεπτά) και ξανά προς τη δόξα τραβά.
μέχρι εκείνο το σημείο ο γαρμιν έδειχνε θετική απόκλιση 1:50 από το στόχο (σα να λέμε 3:08 - ποιός ξέρει που θα φτάναμε) - φεύγει και το πακέτο με τα παιδιά της ΣΣΕ.
δεν πειράζει , τι έιχαμε τι χάσαμε , ξεκινάω με -0:50 και ανοίγω.
φεύγουν τα χλμ νερό και δεν έχω κουραστεί καθόλου, εγκρατεία λέω μην την φάμε σαν και πέρσι.
Με τα πολλά έχουν σκορπίσει οι ευέλπιδες και αρχίζω να τους μαζεύω και ξαναβρίσκω τους δύο πιο γρήγορους, άντε λέω κονομήσαμε πάλι, χα΄ρα και αυτοί γιατί τόση ώρα τους πήγαινα σαν pacer - ΩΠ παιδιά φωτογράφος!!
περνάμε τα 30 ασταμάτητος, ωρε φίλε καλά πάει και αυτό!!! πλέον παίζουμε στο 4:23 +/-3 και πλησιάζουμε προς την πόλη , έχουμε μπει στη μοναστηρίου και περνάμε τις γραμμές του τρένου απο πάνω , κατηφόρα ωπ και άλλος φωτογράφος!!!
πόσο να μεινε ρε φίλε πάμε !
φτάσαμε στο 37 προς 38 αισίως και ναι τότε εμφανίστηκε η κούραση , πακετάκι 3 μαζί , να λέει ο ένας στον άλλο πα΄με παραλία βγαίνουμε άντε δώσε
και δώσαμε, όχι 4:20 βέβαια αλλά ο γάρμιν εξακολουθούσε μας βάζει εντός στόχου! Πάμε λέμε!!!!!
Είμαστε παλαιού σταθμού προς καρατάσου, περνάμε το παρκινγκ, περνάμε τον ΟΛΘ, βγαίνουμε παραλία!
οι άλλοι δύο έχουν μείνει λίγο πίσω και εγώ βλέπω τον πύργο τον λευκό! πάτα μωρή αρρώστια 2χλμ μείνανε!
λίγος κόσμος στην παραλία έχω κόψει στο 4:40 (να σημειωθεί οτι μέχρι πριν κανα χρόνο το 4:40 ήταν ταχύτητα 5κ) και σε ένα καφέ ακούω κάτι μπράβο, φωνάζω και εγώ έγινε ένας παζουρλισμός και απο 4:40 ανεβαίνω στο <4:20 - δουλεύει πάντα το σύστημα αυτό έστω και για λίγο , φω΄ναζω ένα "σας αγαπαω όλους" και πάω για τερματισμό , κοιτάω ρολόι εντός στόχου - μλκ τι κάναμε σήμερα ! φτάνω στο σημείο που με περιμένουν και βγαίνουμε όλοι μαζί για τερματισμό
ΝΑΙ ΜΩΡΗ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ !!!! βεντούζα μέχρι τέρμα !! του χρόνου καλύτερα!
bretsos
Μπάμιας
- Μηνύματα
- 17.201
- Reaction score
- 51.834
Όλα είναι θέμα πειθαρχίας και συνέπειας, εφόσον τηρείς ευλαβικά αυτά τα δγιό, ότι είναι να δώσει το σώμα και το πνεύμα, θα τα δώσει!!
Η άθληση άλλωστε σιάχνει τη ψυχολογία, τη διάθεση και τη λίμπιντο, οπότε γίνεται τρόπος ζωής από ένα σημείο και έπειτα.
Μπράβο Κρόκε, εντυπωσιακές επιδόσεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, και μάλιστα σε ένα αντρικό άθλημα με τρελή καταπόνηση.
Το ποδήλατο δεν σε έκατσε επειδή δεν είναι και τόσο αντρικό άθλημα... 
Η άθληση άλλωστε σιάχνει τη ψυχολογία, τη διάθεση και τη λίμπιντο, οπότε γίνεται τρόπος ζωής από ένα σημείο και έπειτα.
Μπράβο Κρόκε, εντυπωσιακές επιδόσεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, και μάλιστα σε ένα αντρικό άθλημα με τρελή καταπόνηση.
Το ποδήλατο δεν σε έκατσε επειδή δεν είναι και τόσο αντρικό άθλημα...
- Μηνύματα
- 17.312
- Reaction score
- 24.789
το ποδήλατο αυτή τη στιγμή δε μου κάνει καθόλου διάθεση να το ξεκρεμάσω , μια ιδέα είναι αλλά απλά δεν. η αγωνιστική ενασχόληση με αυτό πέραν της εντατικής προπόνησης που απαιτεί , είναι ένας συνδυασμός επικινδυνότητας και άγχους που δεν με συγκινεί τόσο , είναι που για να βγεις για προπόνηση στην αττική παίζεις με την τύχη σου, είναι και που για να μείνεις στο πελοτόν με 50-60+χαω θέλει τρελή προσοχή και εμπειρία για να μην γίνεις σωρός από ποδια/χερια/ντεραγιε.
από την άλλη έβαλα να κάνω απόσταση μισοαιρονμαν 4 μαίου, αναγκαστηκά θα πρέπει να κάνω και ποδήλατο.
προλαβαίνουμε δγτμ και μιας και ανέφερα οτι προλαβαίνουμε , ποιος πρόλαβε και γράφτηκε στον 42ο ΑΜΑ με το που άνοιξαν οι εγγραφές ; ποιος;;;
από την άλλη έβαλα να κάνω απόσταση μισοαιρονμαν 4 μαίου, αναγκαστηκά θα πρέπει να κάνω και ποδήλατο.
προλαβαίνουμε δγτμ και μιας και ανέφερα οτι προλαβαίνουμε , ποιος πρόλαβε και γράφτηκε στον 42ο ΑΜΑ με το που άνοιξαν οι εγγραφές ; ποιος;;;
wizzy
Music is our (Supernatural) friend!
- Μηνύματα
- 15.097
- Reaction score
- 22.127
@pankrok Μπράβο ρε Παναγιώτη, μπράβο!!! Συγχαρητήρια για την προσπάθεια, συγχαρητήρια για τη συνέπεια και τη συνέχεια στις προπονήσεις και συγχαρητήρια για το αποτέλεσμα!
Αμ, ο άλλος ο @Tidal; Ήρθε, πήγε στον @Kotsidis John για μουσική και μάσα κι έτρεξε τον Μαραθώνιο χαλαρουΐτα! Μπράβο ρε Μιχάλη, μπράβο και σένα επειδή αυτός ο Μαραθώνιος σε φέρνει πιο κοντά στον άλλον, τον μεγάλο στόχο!
Αμ, ο άλλος ο @Tidal; Ήρθε, πήγε στον @Kotsidis John για μουσική και μάσα κι έτρεξε τον Μαραθώνιο χαλαρουΐτα! Μπράβο ρε Μιχάλη, μπράβο και σένα επειδή αυτός ο Μαραθώνιος σε φέρνει πιο κοντά στον άλλον, τον μεγάλο στόχο!
- Μηνύματα
- 9.858
- Reaction score
- 2.026
Ευχαριστουμε ρε Γιώργο! Πάμε για άλλα τωρα, 2 Νοεμβρίου Νέα Υόρκη, 9 Νοεμβριου Αθήνα. Αυτό είναι το πλάνο και ο Θεός βοηθός.
- Μηνύματα
- 2.451
- Reaction score
- 5.480
Κρόκο το ξουρησμα της αμασχαλης φταίει για ούλα.
Συγχαρητήρια μαρη τρελή! Είσαι τούμπανο!
Συγχαρητήρια μαρη τρελή! Είσαι τούμπανο!
- Μηνύματα
- 17.312
- Reaction score
- 24.789
Την τρίχα πολλοί εμισησαν το λέιζερ ουδείς!
Μήτσομ άνοιξαν οι εγγραφές χώσου ! Θα σε περιμένω να τερματίσεις μην σου πω θα γυρίσω πίσω να σε πάω καροτσάκι!
- Μηνύματα
- 17.312
- Reaction score
- 24.789
εντωμεταξύ όσο ήμανε με του νέους και βγαίναμε προς τον ΟΛΘ , τους έλεγα "ανεβαίνει ο Κώστας! " αλλά δεν είχαν γεννηθεί τότε μάλλον δεν το καταλάβαν