Εδώ τρέχουμε

[mitsubae]

α ρε μητσομ, τι νόμιζες;
View attachment 382155

Ρεζίλι γίναμε μάναμ

 

[pankrok]

άντε πάμε μία αναφορά
το λοιπόν, μετά τον αγώνα όνειρο στον Μέγα Αλέξανδρο με έξτρα όρεξη για ακόμα πιο γρήγορους μαραθωνίους , με την σκέψη οτι ένας χρόνος 2:χχ:χχ δεν είναι καθόλου μακριά, έκατσα και σκέφτηκα, μήπως τελικά να βρω προπονητή;
αλλιώς πως θα γίνει η δουλειά; πιο πολλά χλμ που θα χωρέσουν στις 168 ώρες της εβδομάδας;
τελικά βρήκα και τον Μάιο ξεκίνησε η καινούρια περιπέτεια.
Το πρόγραμμα "ελαφρύ" 4 έως 5 προπονήσεις την εβδομάδα, αλλά πιο απαιτητικές. Κλασική περίπτωση νέου "μα καλά φτάνουν 4 προπονήσεις; μήπως είναι λίγο; είστε σίγουρα γιατρός; " κλπ. Φυσικά όλα αυτά λαμβάνουν χώρα τα πρωινά έτσι ώστε 7:30 να είμαι σπίτι για να ξεκινήσει η μέρα των υπολοίπων. Καλή φάση γιατί όταν έχεις πρόγραμμα, ξέρεις πότε θα ξεκινήσεις και πότε θα τελειώσεις, σου λέει 60 λεπτά αυτό, κρατάει 60 λεπτά, σου λέει 85 , ξέρεις οτι κρατάει 85. Πέρασε καλοκαίρι, κατάφερα να κάνω όλες τις προπονήσεις είτε ήμουνα εξωτερικό σε δουλειά, είτε για διακοπές.
τον σεπτέμβρη άρχισαν να σφίγγουν σιγά σιγά τα γάλατα, οι απαιτήσεις σε ένταση ανέβηκαν, οι ταχύτητες ομοίως και γενικά ζούσα μια διαφορετική προπονητική προσέγγιση από αυτά που διαβάζεις από δω και από κεί.
Κριτήριο να δούμε τι κάναμε ήταν τα "κλασσικά" 30άρια στην αυθεντική διαδρομή.
Κάνω το πρώτο (-6 εβδομάδες από τον αγώνα) σε ρυθμό 4:35 , φτάνω στον Σταυρό ξεκούραστος , κάνω και μία στην κατηφόρα με 4 λίγο , μλκ τι έγινε εδώ ; Ρε λες να είχε δίκιο ο αυτός; Κάνω κάτι πράξεις, 32χλμ 2ω23λ , βάλε άλλα 10 ευκολα στο 4:15 άντε δεν είναι 15 είναι 20 παραπάνω δεν είναι το όλον 3:10 τέλος.
Κάνω το 2ο, (-4 εβδομάδες από τον αγώνα) , φτάνω λίγο πιο κουρασμένος στο 2:13 στο 30 (ρυθμός 4:25) κάνω και λίγο κατηφόρα, μλκ δουλεύει , τελικά ήταν γιατρός (70ευρώ με ΦΠΑ). Κάνω τους υπολογισμούς, 2χλμ στο 4:40 και άλλα 10 στο 4:20 , ρε φίλε έχουμε και φορμάρισμα, carb loading κλπ , τι να ψάξουμε άλλο καλώς τα παιδιά καλώς το 3:05.
ξεκινάει το φορμάρισμα, πλησιάζει ο αγώνας.

όλα πάνε σύμφωνα με το πλάνο, όλα ιδανικά. Κάνω και ένα εργομετρικό 8 μέρες πριν τον αγώνα, συγκρίνω με 3 μήνες πριν, θρίαμβος. Ανέβηκε το VO2max (όχι πολύ) , ανέβηκε η ταχύτητα στο VO2max (από 17.1χαω στα 18) , ανέβηκε η ταχύτητα στα κατώφλια (VLT1 13km/h, VLT2, 15km/h) , ανέβηκε η δρομική οικονομία, έκαιγα 50% λίπος μέχρι το 4:30. τι άλλο να ζητήσω.
αλλάζει η ψυχολογία, είμαι σίγουρος οτι μπορώ να κάνω οτιδήποτε από 3ω15λ μέχρι και χαμηλά 3ω3λ, μήπως να μην τρέξω; αφού είμαι ήδη γμτς;
Δεν έχω άγχος επίδοσης πλέον , παναγμθ , δεν έχω ανυπομονησία να αποδείξω κάτι. Χαλαρά. Ωστόσο γενικά η ψυχολογία μου δεν ήταν η αναμενόμενη με όλο αυτό τον όγκος των ελπιδοφόρων μηνυμάτων.

έρχεται η μέρα του αγώνα.
ξάπλωσα 2000 του σαββάτου γνωρίζοντας οτι δύσκολα θα συμπληρώσω 7 ώρες ύπνου αλλά κλαιν.
Δεν νομίζω οτι κοιμήθηκα ποτέ. θυμάμαι τον εαυτό μου ξύπνιο τόσο πολλές φορές που αμφιβάλλω αν κοιμήθηκα πάνω απο 2-3 ώρες συνολικά.

Την κυριακή γίνανε 2 αγώνες. ο πρώτος αυτός που οραματίστηκα στον "ύπνο" μου.
Έχω φτάσει με κάποιο μαγικό τρόπο 3 λεπτά νωρίτερα από ότι στο LR , στο 30 χλμ , δηλαδή 2ω10λ, με οραματίζομαι να κοιτάω το γάρμιν και να σκέφτομαι , "ρε μλκ λες; " και ξεκινάω τον δρόμο προς το 31ο (συν 100 μέτρα που είναι το ψηλότερο σημείο της διαδρομής) σε μέσο ρυθμό 4:30 (έχει ανηφόρα σε 2 σημεία) , "μια χαρά για να δούμε ανοίγει στην κατηφόρα; " και απο κει και μετά ανοίγει ο ρυθμός δραματικά, 20λ και κάτι για τα επόμενα 5 (μέχρι το 36) 19λ και κάτι να φτάνω στον δρομέα με παντηλίκια , σύνολο 2ω54λ και κάτι, ενώ μένουν τα καλύτερα χλμ της διαδρομής, λιγότερα από 1500μ , στον ύπνο μου λοιπόν αυτό μεταφράστηκε σε 2ω59λ τερματισμό και είμαι στην αψίδα του χρονομέτρου ημιλιπόθυμος με 175+κπ και να παραπατάω.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΞΥΠΝΗΣΑ...

ας δούμε όμως πως πραγματικά κύλησε αυτή η μέρα.
σηκώθηκα 4:15 (ξυπνητήρι 4:30, με 15 λεπτά ύπνο δεν κέρδισε κανείς) και ξεκίνησα την διαδικασία.
υδατάνθρακας υγρός (maurten 320) , ηλεκτρολύτες , πατατούλες (είχαν μείνει απο χθες) και μπουκαλάκι για το δρόμο.
Φέτος δεν έιχε παράδοση ιματισμού στην αφετηρία οπότε έφυγα από το σπίτι πλήρως αρματωμένος race ready (τζελάκια, βαζελίνη απλωμένη κλπ)
Αφήνω αυτοκίνητο κοντά στο μετρό (για την επιστροφή) και πάω Σταθμό Κατεχάκη για τα λεωφορεία, όπου θα περιμένω τον Μιχάλη-το-σουπερ-πιστολι για να πάρουμε τον δρόμο για την αφετηρία.

το πλάνο τροφοδοσίας είναι 11 τζελάκια των 25γρ CHO , τα 4 με καφεΐνη.
1 πριν την εκκίνηση και μετά στα 4,8,12,16,20,39 (τα κανονικά) και 24,28,31,35 τα καφεϊνούχα.
microdosing (το ξεκινάω στο 3ο χλμ και το τελειώνω στο 4ο) ώστε να έχουμε καθαρά 90γρ υδατάνθρακα ανά ώρα σύμφωνα με την νόρμα όταν κυνηγάμε επίδοση.

τα παραπάνω περιέχουν επιπλέον 450mg Na οπότε πήρα συμπληρωματικά 6 κάψουλες των 250mg για να συμπληρώσω τα 600 περίπου mg Na ανά ώρα που θα χρειαζόμουνα.

μιλάμε για πολύ οργάνωση ρε παιδί μου.

ζέσταμα θα κάνουμε; οχι παναγμθ, ζέσταμα στα πρώτα 2-3 χλμ που θα γίνεται του κουτρούλη ο γάμος για να αποφύγουμε τα ζιγκζαγκ/πεζοδρόμια και να καταφέρουμε να μην φύγουμε γρήγορα στην αρχή.

πιστολιά και φεύγουμε! κλασικά κατουριέμαι , στάση στο 3ο χλμ για κατούρημα, μέσο ρυθμός κάπου 4:45 καθαρίζει κάπως ο δρόμος και πάμε για τύμβο.
κρόκε κάνε αυτό που ξέρεις λέω και ανοίγω να κάνω ξανά ότι έκανα την τελευταία φορά αλλά λίγο πιο αργά καθότι 20βαθμούς και 80% υγρασία , συν το βρεγμένο του δρόμου (έβρεχε μέχρι τις 8 το πρωί).
βλέπω την σημαία του 3:15 μπροστά και σκέφτομαι , κρόκε φέτος θα μείνεις κει κοντά και θα ανοίξεις μετά , εντάξει;
οι κπ σχετικά ψηλά 152-155 για τον ρυθμό που πήγαινα , ο ρυθμός πάλι για το 3:15 όπως το πήγαινε ο Κατσούλης (και φέτος) μου φαινόταν γρήγορος, δεν τους έφτασα ποτέ.
καλά θα πάιε και αυτό. Στο γαρμιν έχω βάλει στόχο 3ω2λ30δ όχι απαραίτητα για να πετύχω τον χρόνο αυτό αλλά για να βλέπω από τη διαφορά πόσο πίσω είμαι.
κρατάω 4:22-4:27 μέχρι Νέα Μάκρη, αλλά δεν ήταν ότι το αισθανόμουνα καλά. Ρε φίλε λες να έπρεπε να κόψω και άλλο; (ναι) είμαι σε εκείνο το σημείο σε πρόβλεψη τερματισμού κάπου 3:05 , σκέφτομαι , αν χάνω 2 με 3 λεπτά κάθε 10 καλά είναι μπορεί και κάτω από 3:15 τερματισμός.

φτάνω στα μισά αργά , 1ω38λ , δε γμτ, μήπως πιεστώ και κάνω αρνητικό πέρασμα , κάτι θα γίνει.
μπα, στο 30 ήδη 2ω23λ (πόσο είπαμε οτι είδες στον ύπνο σου; ) , αλλά με υπόλοιπο διάθεσης πολύ λιγότερο ακόμα και από την πρώτη 30άρα προπόνηση, κουμπώνω το (τελευταίο όπως αποδείχθηκε) τζελάκι , φτάνω 31.1 και δοκιμάζω να δω τι έμεινε.

Λίγα πράμματα, 4:15 πες αλλά σε καμία περίπτωση να πάει έτσι μέχρι κάτω. ούτε καν.
τώρα ζήκο; τώρα το βρακί μου φόρα. έρχεται και μια κράμπα στους άνω κοιλιακούς , σκέφτομαι , λίγο πιο κάτω είναι το μετρό στην Αγία παρασκευή, θα κάνω δεξιά στην Χαλανδρίου και τσουπ έφτασα - ΣΟΒΑΡΕΨΟΥ!!!!
χρειάστηκα πολλές στάσεις για την κράμπα, παίρνω απόφαση, αφου δεν μπορείς να το αποφύγεις κάτσε και απόλαυσέ το! τζελάκια τέλος, ούτε στο 35 ουτε στο 39, αγάπη μόνο!
κάνω κάτι πρόχειρους υπολογισμούς , οκ χαλαρά κάτω απο 3ω30λ σιγουράκι πάμε !
όπου γάμος και χαρά ο κρόκος πρώτος! όπου είχε μουσική αψίδες, κιόσκια κλπ hi5 καραγκιοζιλίκια, προτροπές στον κόσμος να φωνάξει κλπ.
από το 37 και μετά γεμάτο κόσμο, προπονητές που περιμένανε τους αθλητές τους, μουσική χαμός!
βγαίνω από Φειδιππίδου (τελευταία ανηφόρα) , έχω δει τον Τζεφαλή πιο πριν και μου ρχονται εικόνες από το βιβλίο του "Ο δρόμος προς το Καλλιμάρμαρο" και η προτροπή " εδώ πλέον δεν έχει νόημα να πιεστείς, αν δεν κυνηγάς τα δευτερόλεπτα για πχ τις 3 ώρες , δεν υπάρχει λόγος, απόλαυσε την στιγμή στο καλύτερο κομμάτι του αγώνα" (ή κάπως έτσι τεσπα η ουσία είναι ίδια) και τρέχω προς τη δόξα!

χλμ 40 και τελευταίος τάπητας, έχω πατήσει όλες τις ταμπέλες power UP των εθελοντών και έχω χαιρετήσει ίσα με 500 από αυτούς, φεύγω για τον δρομέα με 4:30 και διάθεση τουλάχιστον διαλλειματικής με 400άρια.
Με καθαρό μυαλό (καθώς εδώ και 8 χλμ κάνω πρακτικά recovery μετά από LR - είναι και αυτό ένα επίτευγμα) βλέπω και διακρύνω τους πάντες (σε αντίθεση με φορές που κάνω μέγιστη προσπάθεια και με το ζόρι βλέπω τον δρόμο) και φυσικά τους φωτογράφους!
Στρίβω στον Δρομέα , όχι με παντηλίκια αυτή τη φορά αλλά σα να έχω πάει σε πάρτυ!

Βλέπω ξεκάθαρα στην στροφή στην Ρηγίλλης όπου πάντα υπάρχει συγκρότημα με κρουστά και πολλοί θεατές και από κει την στροφή για την Ηρώδου Αττικού - το τέλος των βασάνων του κάθε μαραθωνοδρόμου καθώς από κει και μετά με μαγικό τρόπο, κουτσοί στραβοί και ανάπηροι διακτινίζονται στον Δισκοβόλο και τον τερματισμό.

Φωνάζω σε όλο τον κόσμο να κάνει φασαρία και πανικό και αυτοί ανταποκρίνονται όλοι! Κατεβαίνω την Ηρώδου σαν ολυμπιονίκης , συμμαδεύω όλους τους φωτογράφους - ρε καριόλη φέτος θα με βγάλεις καλή φωτογραφία , οχι πεθαμένο - και μπαίνω στο Στάδιο ξανά σαν ολυμπιονίκης, με έξαλλους πανηγυρισμούς μέχρι και την αψίδα του χρονομέτρου.

Σταματάω το γάρμιν σε ακμαία κατάσταση (πως το είχα δει το πρωί; ημιλιπόθυμος ; ούτε καν) με λιγότερους από 150κπ παρόλα τα καραγκιοζιλίκια, 3ω26λ.

αναλογίζομαι, παράτησα τον αγώνα και έκανα κάτω απο τρειςημιση ώρες; τιλερετονπουστη...

φεύγω με τον μικρό , πάω να βρω τον κόουτς που περιμένει τον κόσμο πριν το μετάλλιο , προλαβαίνω να του πω " ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΘΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ" (εννοώντας μλκ τη πτσα ήταν αυτή , αλλά είχα δίπλα μου τον μικρό και κρατήθηκα) και πριν προλάβουμε να βγάλουμε μια φωτογραφία μας διώχνει η διοργάνωση (λογικό γιατί είναι πολύς ο κόσμος , αλλά ρε φίλε στις 3μιση ώρες σίγα τον πανικό).
εγω σας το πα , μου λέει, εσύ μου το πες , εγώ δε σε άκουσα (η προτροπή ήταν να κινηθώ πιο κοντά στο 4:30 παρά στο 4:20, πιθανότατα είχε δίκιο και θα έβγαινε και ρεκόρ διαδρομής , αλλά δε γμτ...)

μπορεί να μην βγήκε ο αγώνας αλλά οι φωτογραφίες γμν!

 

[Tidal]

Βγήκες ωραίες φωτογραφίες όμως ρε άτιμε!

Φίλε με τέτοιο καιρό δεν γαμ....εεεε....δεν έκανε pb κανείς!

Πάμε με το καινούργιο χρόνο να τα σκίσουμε όλα!

 

[pankrok]

δεν έκανε pb κανείς!

(ξέρω κόσμο που έκανε, αλλά μην βγει παρα έξω, μεταξύ μας, ήταν πειθαρχημένοι αυτοί)

 

[pankrok]

και τα περάσματα για το τυπικό της υπόθεσης

 

[bretsos]

Σημασία έχει ότι το διασκέδασες!!
Αυτό με τις κράμπες στους κοιλιακούς το είχες πάθει και στη Λαμία θυμάμαι, να το κοιτάξεις.
Πάμε για άλλα!!
Λίγο ακόμα και του χρόνου λίγο καλύτερα!!

 

[wizzy]

Προσωπικά, ζω για το after the race review του @pankrok! Μετά από κάθε αγώνα, όμως!

Μπράβο ρε άρχοντα, πέρασες καλά κι αυτό φάνηκε! Ποιος τα γαμεί τα PRs!

Εσύ @Tidal, δεν θα μας πεις κάτι για τη Νέα Υόρκη;

 

[pankrok]

Σημασία έχει ότι το διασκέδασες!!
Αυτό με τις κράμπες στους κοιλιακούς το είχες πάθει και στη Λαμία θυμάμαι, να το κοιτάξεις.
Πάμε για άλλα!!
Λίγο ακόμα και του χρόνου λίγο καλύτερα!!

Αι ρε καμία σχέση το ενα με το άλλο, εκείνο ήταν στον ποδήλατό πάνω μια βδομάδα μετα από μαραθώνιο, δεν ξέρω βέβαια να το εξηγήσω για χθες αλλά προφανώς έκανα κάτι παραπάνω από αυτά που έπρεπε την συγκεκριμένη μέρα.

Ποιος τα γαμεί τα PRs!

Για τη δόξα ζούμε οπότε κάποιος τα γμει, αλλά δεν ήταν η μέρα τα γμσμ εμείς