Εκδοση Κρατουμενου - Rendition (2007)

[Cine Gear]

Εκδοση Κρατουμενου - Rendition (2007)

http://www.imdb.com/title/tt0804522

Όταν ο αιγυπτιακής καταγωγής και ύποπτος για τρομοκρατική ενέργεια, Ανουάρ Ελ-Ιμπραΐμι (Ομάρ Μετβάλι) εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια μιας πτήσης από τη Νότια Αφρική στην Ουάσινγκτον, η αμερικανίδα σύζυγός του, Ισαβέλα (Ρις Γουίδερσπουν) αποφασίζει να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, για να μάθει τα αίτια της εξαφάνισής του.


[youtube]IaK-HKIdv1E[/youtube]


Την ίδια στιγμή, σε κάτι μυστικές φυλακές κράτησης, εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, ο αναλυτής της cia, Ντάγκλας Φρίμαν (Τζέικ Τζίλενχαλ) θα υποχρεωθεί να επανεξετάσει την αποστολή του, όταν θα γίνει μάρτυρας των ανορθόδοξων μεθόδων ανάκρισης του Ελ-Ιμπραΐμι.

Τα γεγονότα θα αναγκάσουν τον Ντάγκλας και την Ισαβέλα να συνεργαστούν, σε μια προσπάθεια να τον απελευθερώσουν.


Ελληνικη πρεμιερα 1/11/2007

 

[Stelexos]

Μετά τα "γεγονότα" της CES που έλαβαν χώρα εδώ, και παρά τις κακοήθειες του "πατερούλη - ΑΙΜΑ ΤΟΥ", περί... "παντόφλας" τις οποίες αντιπαρέρχομαι ασχολίαστα, κάποιοι όντως πήγαν στο cinema και είδαν την καταπληκτική αυτή ταινία, απολαμβάνοντας σχεδόν 2 ώρες μεταμεσονύκτιου κινηματογράφου.


Λοιπόν, αν σας αρέσουν τα πολιτικά θρίλερ, με έντονες -συνειρμικά τουλάχιστον- δόσεις από το "Εξπρές το Μεσονυκτίου", αλλά μεταφερμένα πολύ εύστοχα και επιτυχημένα στην σύγχρονη εποχή της τρομολαγνίας (και όχι "τρομοκρατίας") που δυναστεύει τις ζωές των ανθρώπων και καταπατά αξίες και έννοιες όπως η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ο σεβασμός της προσωπικότητας και το τεκμήριο της αθωότητας...σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Εξυπνο σενάριο, ευρηματικά στημένο, με πολύ καλό και "τεχνικά δημιουργημένο" σκηνοθετικό εύρημα και με μία Μέρυλ Στριπ εξαιρετική στο ρόλο της (σ.σ. τελικά αυτή η γυναίκα μου θυμίζει ερμηνευτικά ένα χαμαιλέντα που προσαρμόζεται απόλυτα στις ανάγκες του εκάστοτε ρόλου της), η οποία υποστηρίζεται άψογα από το υπόλοιπο καστ.

Πλοκή που ξεδιπλώνεται αργά -αλλά όχι κουραστικά- και φτάνει στην κορύφωσή της λίγο πριν το τέλος της ταινίας, από την οποία -αν και λείπουν οι καθαρές σκηνές δράσης- υπάρχουν κάποιες σεκανς που είναι πραγματικά γροθιά στο στομάχι για πολλούς από εμάς που είμαστε βολεμένοι στην ψευδαίσθηση της "ασφάλειας" που μας προσφέρεται από τις "οργανωμένες" κοινωνίες μας, αδιαφορώντας για αξίες και έννοιες που ήδη αναφέρθηκαν σε προηγούμενη παράγραφο.

Τελικά όταν η άλλη μεριά του Ατλαντικού αποφασίσει να κάνει αξιόλογο κινηματογράφο το καταφέρνει πάρα πολύ καλά...
(όχι δηλαδή ότι λείπει και ο "καλός Αμερικάνος" που πάει κόντρα στο κατεστημένο, αλλά και σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα όριο που δεν καταστρέφει την συνολική θετική εντύπωση που αφήνει η ταινία)

Αξίζει, μην τη χάσετε!