Ερώτηση Νο1: Τι είναι χαμηλές - Μπάσσο στην μουσική?

[Gebreselassie]

- Με αυτό το thread ξεκινώ μια σειρά από θέματα προς συζήτηση.


Ο στόχος είναι πολλαπλός.

1. Να κάνουμε μερικά πράγματα λίγο πιο συγκεκριμένα για να ξέρουμε όλοι για τι πράμα μιλάμε όταν πχ λέμε αυτό το σύστημα είχε καλό μπάσσο.
2. Να κατανοήσουμε σωστά κάποιους όρους, περιγράφοντας το γεγονός αλλά χρησιμοποιώντας και τεχνικά στοιχεία, καταλήγοντας στους σωστούς ή μη τρόπους αναπαραγωγής πχ τι είδους ηχεία, χώρος κλπ.
3. Να εκφράσουμε την προσωπική μας άποψη, περιγράφοντας λίγο ή πολύ τον ιδανικό για εμάς ήχο, όπως προφανώς τον αντιλαμβανόμαστε από το δικό μας σύστημα ή από άλλα που έτυχε να ακούσουμε.
4. Να καταλάβουμε επιτέλους και να αποτυπώσουμε όσο αυτό είναι δυνατόν, αυτό που ψάχνουμε.


-------------------------------------------------------------------------------------------
- Για το συγκεκριμένο θέμα λάβετε υπόψη σας και αυτό


Παρακαλώ, με δικά σας λόγια.

 

[Tidal_]

Ας αρχισω εγω λοιπον Νικο με την μικρη μου εμπειρια......το μπασο χωρις να ειναι το σημαντικοτερο πραγμα για μενα στη μουσικη (βλεπε μεσαιες) παρολοαυτα ειναι το βασικο στοιχειο που δινει τον ρυθμο στο κομματι......
για  μενα το σωστο μπασο πρεπει να ακουγεται οσο πρεπει ,να  μην ειναι δηλαδη υπερβολικο οπως συμβαινει στα περισσοτερα συστηματα (εδω βεβαια παιζει και ο χωρος τεραστειο ρολο).....επισης θα πρεπει να  εισαι σε θεση να ακουσεις το pitch του και να εχει καποια χροια (μην ειναι ενα απλο μπουμαρισμα)...πολυ σημαντικο ειναι επισης να μπορεις να προσδιορισεις ολα τα στοιχεια του (ADSR attack decay sustain release) ...κυριως βεβαια να μπορεις να καταλαβεις την αρχη και το τελος του!!! ( να σβησει σωστα).....
επισης το timing (μαλλον αυτο εχει σχεση με τα αποσβενομενα φασματα των μεγαφωνων) του ειναι πολυ σημαντικο και δυσκολα για τα περισσοτερα ηχεια....

 

[pankrok]

ειναι αυτο που αν δεν υπαρχει στην σωστη εκταση , στο σωστο μεγεθος και στο σωστο χρονο ολα τα αλλα θα ειναι "ναι μεν αλλα"...

 

[Don Mario Lazarou]

Εγώ πάλι πιστεύω πως δεν υπάρχει ερμηνεία για κάτι που πρέπει να ακούσεις για να το κρίνεις.Σύμφωνα με τα δικά μου αισθητήρια καταλαβαίνω όταν κάτι πάει στραβά και μέχρι ενός σημείου μπορώ να καταλάβω και τί φταίει.Δυστυχώς δεν είχα ποέ την τύχη να ακούσω καλό Hi-Fi ποτέ οπότε δεν μπορώ να ξέρω πως είναι το καλό μπάσο αλλά απότι ακούω κρίνω με το δικό μου αισθητήριο.Μπάσο λοιπόν είναι εκείνοι οι ήχοι οι οποίοι αποτελούν τους ρολίστες πολυτελείας σε μια αρμονική μελωδία.Δίνει το ρυθμό και λειτουργεί σαν υποσυνήδειτο χαλί.Αναλόγως το κομμάτι και το είδος της μουσικής μου αρέσει να είναι πιο καθαρό-κρυστάλλινο.Τα περισσότερα που ακούω είναι από ένα σημείο και μετά ενοχλητικά γιατί αντί για ποικιλία χαμηλών βγάζουν ένα μονότονο βουητό.

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Να βοηθήσω λίγο?
Αλλο μπάσσο και άλλο βουητό ή μπούκωμα του χώρου (μπουμάρισμα).

 

[Gebreselassie]

Πολύ ωραία όλα. Θα μου άρεσε ακόμη πιο περιγραφικά. Περιμένω τις απόψεις όλων.

Βοηθάω:
- Ποιό είναι το κρίσιμο συχνοτικό φάσμα σε θεμελιώδης αλλά και σε αρμονικές που χαρακτηρίζεται ως χαμηλές συχνότητες? Από που και κάτω πιστεύετε ότι αν ένα ηχείο πχ δεν παίζει σωστά με βάση τα χαρακτηριστικά του, έχουμε πρόβλημα?
- Γιατί συνήθως τα περισσότερα συστήματα βγάζουν πολύ... μπάσσο?
- Τι σημαίνει σωστή απόσβεση χαμηλών?
- Είναι δυνατόν μια... ανθρώπινη φωνή, να "δονεί" τον χώρο, ακόμη και σε αφύσικα υψηλές εντάσεις?...

 

[Costas Coyias]

Ρε παιδιά, για να μη με πείτε πάλι απόλυτο, χμ, λοιπόν...

Μπάσο θα έλεγα ότι είναι οι τρεις πρώτες οκτάβες του πιάνου, δηλαδή έως 128Hz, (αν θυμάμαι καλά). Πρακτικά, μπάσο είναι αυτό που για να αναπαραχθεί σωστά χρειάζεσαι τρίδρομο ηχείο. Αυτό το τελευταίο αφιερωμένο εξαιρετικώς στον κ. Αναμουρλίδη. (Τζώρτζ τί θα γίνει, θα τα πετάξεις τα Tannoy, να πάρεις κανένα ηχείο της προκοπής; Κυκλοφορούν κάτι 800άρια Signature πολύ θανατερά).

 

[Costas Coyias]

Τα περισσότερα συστήματα βγάζουν πολύ μπάσο γιατί παίζουν με δίσκους, των οποίων το περιεχόμενο έχει υποστεί την ανάλογη ισοστάθμιση. Και αυτή η ισοστάθμιση αποτελεί απόφαση του μαλ..., του παραγωγού. Και ο μαλ..., εεεε ο παραγωγός αποφάσισε έτσι, για να ακούγεται ο δίσκος εντυπωσιακά στο αυτοκίνητο. Δατς ωλ και πάμε παρακάτω.

 

[Costas Coyias]

ΜΜΜΜάιστα. Σωστή απόσβεση χαμηλών είναι αυτή που σου δίνει την εντύπωση ότι το τύμπανο φέρει τη συνηθισμένη μεμβράνη και όχι λαστιχένιο πατάκι μπανιέρας. Δηλαδή, όταν ανοίξετε κάποιο ριβιού, και ο "ριβιούερ" γράφει ότι το μπάσο "δεν τον ικανοποίησε", ότι είναι "κλινικό", ότι παρουσιάζει "λέπτυνση" στο κάτω άκρο των ανωτέρων μεσοχαμηλών, τρίτη πόρτα δεξιά όπως πάτε προς την τουαλέτα, τότε είναι σχεδόν σίγουρο, ότι ο "ριβιούερ" - κατά τύχη - ανακάλυψε κάποιον σωστά ηχογραφημένο δίσκο, ο οποίος αξιοποιείται από ένα σωστά σχεδιασμένο θάλαμο χαμηλών.

Άρα:

1. Άμα θέλετε μπάσο της μουρλής, κάντε το 2ο WC θάλαμο για υπογούφερ, και μπήξτε του δυό 18άιντσα, να ξεμπερδεύετε.
2. Άμα θέλετε σωστό μπάσο σε λογικά λεφτά, να πάτε να πάρετε ένα ζευγάρι Xanadu. Εάν ανακαλύψετε ότι αυτά τα ηχεία δεν παράγονται πλέον, μη τα βάζετε με μένα, να πάτε να τα πείτε του Πετρόπουλου, αυτός φταίει.
3. Άμα θέλετε σωστό μπάσο με λιγότερο λογικά λεφτά, πάρτε ένα ζευγάρι Αίολους. Και γι' αυτά, ο Πετρόπουλος φταίει.
4. Άμα θέλετε σωστό μπάσο, και ήχο που να γ... και να δέρνει, πάρτε ένα ζευγάρι ΑTC 50 ενεργά.
5. Αμα τα ATC σας φαίνονται σαν μαύρες κούτες, πάρτε ένα ζευγάρι 800 Signature. Άμα σας φαίνονται αλμυρούτσικα, να πουλήσετε το εξοχικό. Εξοχικό και μπάσο, γίνεται; Δε γίνεται.

(Δεν κάνω πλάκα)...

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

4. Άμα θέλετε σωστό μπάσο, και ήχο που να γ... και να δέρνει, πάρτε ένα ζευγάρι ΑTC 50 ενεργά.

Για εκει πάει η δουλειά μου φαίνεται. Και άντε μετά να τα βάλεις στο σπίτι. Και το χειρότερο, είναι όταν σε ρωτήσει η συμβία πόσο κάνουν. Τι της λες τότε?

 

[Sambalis]

Το μπάσο Μ'αρέσει!
Αποτελεί βασικό στοιχείο του ήχου που θέλω ν'ακούω. Χωρίς μπάσο καλό είναι και ένα τρανζιστοράκι!
Οι χαμηλές συχνότητες από το κατώφλι του ακούσματος που Εγώ ακούω μέχρι την 3η οκτάβα νομίζω πως με ικανοποιεί να το ακούω!
Το μπάσο συνδέεται άμεσα με δμιουργία συναισθημάτων!
Οι πολύ χαμηλές δημιουργούν διέγερση, ήπιο δέος, μέχρι φόβο, αλλά και μαζί με τις αρμονικές τους μου δίνουν το στοιχείο της μουσικής που ακούω που χαίρομαι!!! Είναι επιβλητικό, απλώνεται στον χώρο και δένει την μουσίκή καθορίζοντας και τον ρυθμό.!
Δεν γνωρίζω αν οι αρμονικές του κάθε ηχείου κατεβαίνουν και κάτω απο το ηχητικό κατώφλι, γιατί έτσι θα εξηγείτο το έντονο "δέος" που δημιουργείται στο άκουσμα κάποιων "μεγάλων" ηχείων!
Τώρα όλα τα υπόλοιπα, μπουμαρίσματα, άδεισμα, κοφτό, σωστό σβήσιμο κλπ... είναι στοιχεία που ο καθένας τα καθορίζει υποκειμενικότατα στον Χωρο του!! Και φυσικά γεμίζουν και οι στήλες των περιοδικών, εντυπωσιάζονται οι υποψήφιοι, διαιωνίζονται οι "πυροβολημένοι" και σηκώνεται η μύτη των "ειδικών" και όσων έχουν σκάσει τα εκατομμυριάκια τους πεπεισμένοι ότι "ακούνε"!!!

(Εγώ πάντως εντυπωσιάστηκα απο τα Tannoy !, σε έναν καλό χώρο και "κρυμένα", θα καίγανε καρδιές (μην πώ αυτιά)!!
Οι Ναυτίλοι που έχω μου δημιουργούν το συναίσθημα που χρόνια έψαχνα!! και σαυτό φταίει το μπάσο τους!

 

[Gebreselassie]

Το γεγονός ότι ζούμε σε διαφορετικά σπίτια – χώρους μας κάνει πρακτικά ανίκανους να συνεννοηθούμε για το τι εστί σωστό χαμηλό αφού κανείς δεν γνωρίζει ποιές ακριβώς συχνότητες ενισχύονται ή εξασθενούν σε κάθε χώρο. Παρόλα αυτά η θεωρητική προσέγγιση πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερα. Ήδη με τις επισημάνσεις σας είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Ούτως ή άλλως είναι απολύτως υποκειμενικό το πιο μπάσσο ακριβώς συγκινεί τον καθένα μας, σίγουρα όμως κάπου υπάρχει η αντικειμενική αλήθεια.


Κατ’ αρχάς να πω ότι κατά την προσωπική μου άποψη, το λεγόμενο μπάσσο ξεκινά περίπου στους 100 κύκλους. Το που τελειώνει όμως, σε ότι αφορά πάντα στην μουσική, είναι θέμα που έχει περισσότερη σημασία…


Με βάση τους πίνακες που υπάρχουν στο θέμα «Συχνοτικό Φάσμα Μουσικών Οργάνων – Τι ακούμε», βλέπουμε ότι ιδίως οι αρμονικές, μπορούν να φτάσουν στα τάρταρα, κοντά στα 10Hz. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν χωράει αμφιβολίες.
Αν όμως τα πράγματα είναι έτσι, τότε πρέπει να εξηγήσουμε, τουλάχιστον μεταξύ μας, γιατί υπάρχουν τόσοι φανατικοί οπαδοί του καλού – πανάκριβου (για να μην μπούμε σε λογικές περιορισμένου κόστους και μας διώξουν στην κατηγορία του Μπλάτσιου - Κόγια ) ηχείου βάσης ή και δαπέδου βέβαια, της λογικής σε διαστάσεις κόρνας και του λογικού σε διαστάσεις πάνελ. Εμμέσως πλην σαφώς, ο Κώστας ο Κόγιας όταν προτείνει τα xanadu (πέραν από το ότι τα παίρνει από τον Πετρόπουλο ), αυτό λέει και πολύ σωστά το λέει, περιγράφοντάς το σωστό μπάσσο...


Εξετάζοντας λίγο περισσότερο το θέμα, βλέπουμε ότι κατ’ αρχάς μιλάμε για ηχεία που δεν παίζουν ιδιαίτερα δυνατά και που δεν πάνε σχεδόν ποτέ πάνω από τους 40 κύκλους. Παρόλα αυτά, οι λάτρεις τους έχουν να λένε για την αληθοφάνεια (monitor) ή την γλυκύτητα ανάλογα με την περίπτωση και τις άριστες χροιές των οργάνων της ορχήστρας. Γενικώς παρόλο που ακόμη που σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούν να βγάλουν καν την φυσική ένταση ενός οργάνου, όλοι λένε ότι παίζουν πολύ σωστά μουσική. Όταν είναι δε σωστά στημένα, το μπάσσο τους εντυπωσιάζει μεν αλλά δεν σε αποσπά από το σύνολο της μουσικής για να το επισημάνεις, βγάζοντας ένα πολύ φυσικό άκουσμα, από το οποίο σαφέστατα δεν σου λείπει τίποτα.


Αντίστοιχα, στο άκουσμα πολλών ηχείων που μπορούν να θεωρηθούν ως ο ορισμός του χαμηλού, κάτι δεν πάει καλά. Λίγο πιο μπροστά το μπάσσο σε σχέση με τις άλλες συχνότητες, λίγο μπέρδεμα στις μεσαίες, λίγο μπουμάρισμα, ενδεχομένως ένα εντυπωσιακότατο πράμα, αλλά σε καμία των περιπτώσεων μουσική. Όχι σε όλα, σε πολλά είπα.


Η εξήγηση έχει δύο σκέλη.
- Το πρώτο σκέλος έχει να κάνει με την συχνότητα με την οποία απαντώνται οι πολύ χαμηλές συχνότητες στην μουσική. Στην περίπτωση που δεν ακούτε κάθε μέρα εκκλησιαστικό όργανο σε φυσικές εντάσεις (μαμάααα), η απόκριση στα τάρταρα σας είναι εκ των πραγμάτων άχρηστη.
- Το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει με την ένταση στην οποία ακούμε μουσική στα σπίτια μας. Αν έχει ακούσει κανείς live μποτιά, ή πιάνο σε φυσιολογικό χώρο, θα διαπιστώσει εύκολα ότι οι χαμηλές συχνότητες είναι εκεί, από την δόνηση του χώρου. Θα διαπιστώσει όμως επίσης εύκολα ότι αυτό ισχύει για το παίξιμο των οργάνων από μια στάθμη και πάνω, στάθμη που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εξαιρετικά μεγάλη κοντά στα 110db ή και παραπάνω, τέτοια δηλαδή που… σπανίως ακούμε στο σπίτι μας. Σε χαμηλότερες εντάσεις σαφώς ο καναπές μας μένει στην θέση του και δεν κουνιέται λες και βάλαμε κανα sub από κάτω. Εδώ καλά θα κάνουμε να μην μπερδέψουμε το μπάσσο με το σώμα και τα δυναμικά. Παρεπιπτόντως ένας γνωστός ύποπτος εδώ μέσα, έχει πει σε ανύποπτο χρόνο, ότι ένα σύστημα παίζει καλά όταν παίζει καλά σε χαμηλές εντάσεις. Να τον προσέχετε ετούτο τον τύπο… 8)


Σε ότι έχει να κάνει με τις φωνές τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά.
Και είναι πιο απλά γιατί καλώς ή κακώς, το πως ακούγεται live ένα βιολί, ένα τσέλο, ένα κρουστό, (δεν συζητάμε για τον χώρο μας), είναι θέμα που κάποιος μπορεί να μην το διαπιστώσει ποτέ στην ζωή του. Οι περισσότεροι μαθαίνουν τα όργανα από τα στερεοφωνικά. Έτσι είναι πολύ εύκολο να τα μάθουν με λίγο ή πολύ μπάσσο…
Το πώς πρέπει να ακούγεται μια φωνή όμως, είναι πολύ πιο εύκολο να το καταλάβει κάποιος. Ακόμη και στην περίπτωση που συζητάμε για έναν βαρύτονο μπορούμε σχετικά εύκολα (αν και είναι λάθος) να φανταστούμε τι πρέπει να ισχύει. Και σε αυτό το σημείο ξαναρωτάω: Μπορεί μια φωνή, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, να δονεί τον χώρο μας λες και γίνεται σεισμός?

Πριν απαντήσετε σκεφτείτε κάτι άλλο που είπε ο Κώστας ο Κόγιας πιο πάνω (είπε πολλά τελικά ), ότι δηλαδή ο παλιομ@λ@κας ο ηχολήπτης, προκειμένου να εντυπωσιάσει κάνει ότι του κατέβει. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που εσκεμμένα γίνεται έτσι, διότι τα cd δεν θα παίξουν μόνο στα σούπερ ντούπερ ηχεία μου, αλλά θα παίξουν και σε μίνι μίντι καρ στέρεο και πρέπει να ακούγονται κι εκεί. (Αλήθεια βάλατε κανένα ντόιτσε γκράμοφον, τίποτα σε πιάνο σκέτο αν έχετε, σε κανα αμάξι να δείτε πως παίζει…?).


Και κάτι ακόμη προς διερεύνηση. Όταν ως κατασκευαστής ηχείων δεν έχω να δείξω και πολλά πράγματα σε θέματα σοβαρά, όπως οι χροιές, η εικόνα, το μέγεθος σκηνής, αν ξυρίζω κόντρα ας πούμε, πρέπει να κάνω κάτι, έτσι ώστε το ηχειάκι μου να είναι ποθητό. Ε ξέρετε πόσο εύκολο είναι να έχει πολύ μπάσσο?…


Κατά την άποψή μου, είναι πολύ λίγοι οι λόγοι για να προσπαθούμε να προσομοιάσουμε με τα μηχανάκια μας το μπάσσο που βγάζει μια ορχήστρα σε live εντάσεις. Τούτο διότι πρώτον σε περίπτωση που πάμε πολύ χαμηλά θα χαλάσει η κομπόστα λόγω χώρου (βλέπε μεσαίες, μπουμάρισμα κλπ) και δεύτερον για να είμαστε τόσο χαμηλά (σωστά μετρήσιμα), κανονικά θα πρέπει να είμαστε σε μεγάλες εντάσεις, τις οποίες δεν αντέχουμε μέσα στο μικρό μας σπίτι ούτε εμείς, ούτε οι… γείτονες. Εξάλλου ακολουθώντας τους νόμους της φυσικής, με βάση τις διαστάσεις των περισσοτέρων σπιτιών, θα είμαστε πολύ τυχεροί αν αγγίξουμε τα 40Hz με επιτυχία, αλλά σίγουρα μια πολύωρη ακρόαση θα μας τινάξει τα πέταλα… Μακάριοι σε κάθε περίπτωση οι έχοντες αλάνες για σπίτια αλλά δυστυχώς εδώ πρέπει να μιλήσουμε για την πλειοψηφία. Η πλειοψηφία δυστυχώς έχει μικρά σπίτια; Και ακούει πολλά μπάσσα σε χαμηλές εντάσεις. Τοιουτοτρόπως όταν σηκώσει το volume, απλά δεν ακούει μουσική…


Ναι, λέω στο σωστό μπάσσο, στο απόλυτο χαμηλό, στα τάρταρα. Μόνον όμως υπό προϋποθέσεις. Η απόκτηση ηχείων που πάνε έως εκεί, περισσότερα προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει από τα πλεονεκτήματα που τάζει ο κατασκευαστής. Από την άλλη μεριά για να είναι αληθινό το μπάσσο, θέλει πολύ μέτρο και το μέτρο δεν έχει καμία σχέση με τον εντυπωσιασμό. Τέλος πάντων υπάρχουν και άλλα, ίσως πιο σοβαρά ή τουλάχιστον εξίσου σοβαρά θέματα για να ασχοληθείτε, από το… μπάσσο, ΙΜΗΟ.



Γιααα συνεχίστε γιατί κουράστηκα…

 

[g.kar]

Το κακό με το μπάσο είναι ότι άμα το έχεις άφθονο δεν μπορείς εύκολα να το διώξεις και άμα το έχεις λίγο σου λείπει.

Στα περισσότερα ηχεία που έχω ακούσει, η ποιότητα του μπάσου διαφοροποιείται ανάλογα με την ηχητική στάθμη που ακούμε μουσική. Σε αυτό το φαινόμενο συντελούν δύο πράγματα. Η ευαισθησία και η απόκριση του ηχείου μας στις χαμηλές συχνότητες και ο χώρος ακρόασης.. Κάθε χώρος φορτίζεται με διαφορετικό τρόπο και αποδίδει σωστά μόνο σε μία συγκεκριμένη ηχητική στάθμη. Πρέπει να βρείτε με πειραματισμό ποιά είναι αυτή η ιδανική στάθμη.
Αν είστε τυχεροί, σε αυτή την ηχητική στάθμη ακρόαης θα πρέπει να μην σας ενοχλούν οι υπόλοιπες συχνότητες, οι μεσαίες και οι υψηλές.

Τα μικρά σε μέγεθος ηχεία βγάζουν ικανοποιητικά μπάσα άλλά μόνο όταν πιεστούν αρκετά. Στο ιδανικό αυτό σημείο δυστυχώς ενοχλούν ολές οι υπόλοιπες συχνότητες . Στα δίδρομα μικρά ηχεία, ένα μικρό μεγάφωνο τύπου mid-bass προσπαθεί να αναπαράγει μπάσα προκαλώντας μεγαλες μετατοπίσεις στο διάφραγμα του μεγαφώνου καταπονώντας με αυτό τον τρόπο την ανάρτηση του μεγαφώνου που ταυτόχρονα προσπαθεί να αναπαράγει και τις μεσαίες συχνότητες. Η παραμόρφωση τότε αγγίζει τα όρια των προδιαγραφών του ηχείου. Συνήθως όταν ένα μικρό ηχείο πιέζεται για να βγάλει μπάσα αύτό μέχρι ένα σημείο μπορεί να δουλέψει αλλά πάντα σε βάρος της μεσαίας περιοχής. Το γνωστό μπέρδεμα μεσαίων και χαμηλών αποτελεί ένα είδος μετρήσιμης παραμόρφωσης που κανένας κατασκευαστής ηχείων δεν τολμάει να δηλώσει στα τεχνικά χαρακτηριστρικά του ηχείου.
Γενικώς, ελάχιστοι είναι οι κατασκευαστές ηχείων που δηλώνουν διάγραμμα παραμόρφωσης σε σχέση με τη συχνότητα και τη στάθμη του ηχείου.
Το τελευταίο είναι και η μεγαλύτερη απάτη που γίνεται σε βάρος του καταναλωτή.

Αυτό το τεχνικό χαρακτηριστικό θα μπορούσαν οι κατασκευστές να μας το δώσουν.
Τι θέλουμε ?

Θέλουμε ένα σχεδιάγραμμα που θα εμφανίζει την παραμόρφωση του ηχείου σε σχέση με τη συχνότητα και ταυτόχρονα με την ακουστική στάθμη σε dB.
Η απλή καμπύλη απόκρισης του ηχείου σε σχέση με τη συχνόττα δεν μας λέειι απολύτως τίποτα για την ποιότητα του ηχείου.

Ολα αυτά είναι απολύτως μετρήσιμα αλλά δεν συμφέρει εμπορικά κανέναν κατασκευστή να τα παρουσιάσει. Σε αυτό
συντελούν και τα διεθνή πρότυπα που δεν υποχρεώνουν τους κατασκευαστές ηχείων να εμφανίσουν αυτά τα στοιχεία παραμόρφωσης που ανέφερα.

 

[Αντώνης K.]

Σίγουρα το μπάσο που όλοι εννοούμε είναι το συνεχές βουητό και μπουμ μπουμ που βγάζουν ιδιαίτερα τα περισσότερα ηχεία δαπέδου δύο δρόμων. Και αυτό συμβαίνει γιατί αυτά τα ηχεία έχουν αδυναμία για υψηλές στάθμες σε μεσαίες και ψηλές συχνότητες.
Αυτό το πράμα ίσως προσθέτει ρυθμό αλλά καμία σχέση με την μελωδία που πρέπει να βγαίνει από την μουσική.


Δυστυχώς έγινε μόδα και άμα τον ηχείο δεν έχει μπάσο ………

 

[g.kar]

Και τα τρίδρομα και τα τετράδρομα μπουμάρουν. Το μπουμάρισμα δεν έχει να κάνει με τους πόσους δρόμους έχει ένα ηχείο αλλά έχει να κάνει περισσότερο με την στιβαρότητα κατασκευής της καμπίνας (απόσβεση) και την ποιότητα κατασκευής των μεγαφώνων. Ο χώρος όπως είπαμε όλοι μας, συμβάλει. Αλλά όταν το ηχείο είναι φτηνό ή κακοσχεδιασμένο, μην το ψάχνετε γιατί δεν πρόκειται να παίξει όπου και να το βάλετε.

 

[Gebreselassie]

Όλα τα ηχεία μπορούν να μπουμάρουν. Και τα καλά και τα κακά και τα απαράδεκτα.

 

[Αντώνης K.]

Μπα τα δικά μου τετράδρομα δεν μπουμάρουν ! Αλλά στον ίδιο χώρο τα δύο δρόμων ηχεία δαπέδου μπουμάρουν!
Επίσης μπουμάρουν τα πίσω ηχεία στο αυτοκίνητο! Μου αρέσει στα πρώτα λεπτά αλλά μετά με πιάνει πονοκέφαλος και ακούω ζζζζζζζζ :mrgreen:

 

[ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΥΚΟΥΡΑΚΗΣ]

Ολοι μας εχουμε τις αγαπημενες μας συχνοτητες και τα αγαπημενα μας οργανα που τις αντιπροσωπευουν. Για μενα, μπασσο=ταμπουρλο-μπότα ντραμς(ποιοτικα και με καλοκουρδισμενα δερματα εννοειται).Μεχρι στιγμης, δεν ειμαι ικανοποιημενος απολυτα απο τα ηχεια που ειχα κατα καιρους. Θελω αυτο το στακατο (ελεγχομενο) "ντούπ" που θα το νοιωσω στο στομαχι μου. Πολλες φορες που παιζω ντραμς και μετα βαζω να ακουσω το κομματι που επαιζα, απογοητευομαι. Με βλεπω για κανα υπογουφερ....
Απο την αλλη, πολλες φορες εχω πιασει τον εαυτο μου να προτιμαει τον ηχο της ηλεκρονικης ντραμς απο αυτον της αυθεντικης, οταν συνοδευεται απο ενα ζευγαρι θηριωδων επαγγελματικων ενεργων ηχειων, ικανων να αναπαραγουν πιστα ακομα και ηχο πυροβολισμου!(Αλλο σημειο αναφορας και μαλιστα πολυ δυσκολο!!!). Αρα, το θεμα γουστου, υπερεχει απο την εμμονη στην πιστοτητα του αυθεντικου ηχου. Προσωπικα μιλωντας...

 

[Ultra Audio]

Πάντως έχω ακούσει δεκάδες δεκάδων ηχεία, ακόμη και τα ATC, Sonus Faber, Verity, Dynaudio, Avalon, Kharma -που ΛΑΤΡΕΥΩ- μπούμαραν ή και δυσκολεύτηκαν σε κακό χώρο, ή ήθελαν πολλή ώρα για τοποθέτηση και στήσιμο, τα μόνα ηχεία που σε αυτό το τομέα δεν έχουν ποτέ μπουμάρει ή δυσκολευτεί σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΟ είναι τα PBN-Montana από μοντέλο XP και KAS και είναι εντυπωσιακό αυτό σαν φαινόμενο δεδομένου του όγκου τους και τους συνηθισμένους Ελληνικούς χώρους.
Μπορείτε να ανατρέξετε στο πρόσφατο θέμα με την ακρόαση ψηφιακών πηγών-accustic arts.

Με τα παραπάνω δεν θέλω να πω ότι είναι τα καλύτερα ηχεία αλλά είναι εντυπωσιακό το φαινόμενο που συμβαίνει με αυτά στον τομέα χαμηλών και πάντα αναφέρομαι σε 3δρομα και άνω ηχεία fullrange δαπέδου, διότι στα υπόλοιπα σχεδόν πάντα κάτι λείπει και δεν μπορείς να τα κρίνεις στον τομέα βαθέων χαμηλών που ανέφερε ο Νίκος (εννοώ βάσεως ηχεία).

Τώρα Νίκο αν άνοιξες το θέμα γιατί κάτι σου λείπει είναι γιατί δεν έχεις κάποιο από τα αγαπημένα μου ηχεία 8)

 

[Gebreselassie]

- Άμα μου λείψει κάτι θα σε ειδοποιήσω ρε.


Βέβαια το αν λείπει ή δεν λείπει κάτι από τον ήχο είναι υποκειμενικό όπως λένε όλοι, αλλά το αν παίζει κάτι ένα ηχείο ή δεν το παίζει είναι αντικειμενικότατο γιατί μετριέται. Βάλτε ένα κομάτι με μπάσσα ή ακόμα καλύτερα βάλτε λίγο ροζ θορυβούλη και δείτε μέχρι ποιά συχνότητα μετράει το μικρόφωνο και σε πόσα db. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα αναθεωρήσουν την άποψή τους για το τι εστί μπάσσο...

Τώρα για τα montana δεν μπορώ να δώσω εξήγηση. Ίσως η σωστή απόκριση του ηχείου, (μειωμένα χαμηλά σε κάθε περίπτωση σε σχέση με άλλα ηχεία), είναι η απάντηση. Oι επεμβάσεις στους ψηφιακούς επεξεργαστές που κάνουν την απόκριση καρα-flat, αφαιρούν ακόμη και την... μυρωδιά οποιοασδήποτε προσπάθειας του ηχείου να μπουμάρει σε οποιονδήποτε χώρο. Γι αυτό λέω ότι το μπάσσο στα περισσότερα ηχεία είναι πιο μπροστά αλλά παρόλα αυτά, τούτο δείχνει (κακώς) να αρέσει σε πολλούς...