- Μηνύματα
- 5.008
- Reaction score
- 4.250
Έχοντας κάνει κάποιες ακροάσεις με τέτοια ηχεία (SAΟUDLAB A1, AUDIO STATIC, MAGNEPAN 3.6, QUAD 2905, Martin Logan purity) μετά τον αρχικό ενθουσιασμό άρχισε σιγά – σιγά η απομυθοποίηση του πάνελ. Καταλάβαινα ότι έχανα και κάποια πράγματα σ΄ αυτήν την περιοχή και μάλιστα σε σύγκριση με ένα οικονομικό ηχείο κουτιού όπως αυτό που έχω αυτή την στιγμή (B&W 704). Αυτό το οποίο έχανα δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει στα ψιλά και να είναι κοντά στο αδιάφορο. Μάλιστα χτυπάει στην καρδιά αυτού του εραστή του είδους της μουσικής που θα πάει για ένα τέτοιο ηχείο.
Πιο συγκεκριμένα ένας που ακούει χαρντ ροκ, μεταλ, βαριά λαϊκά είμαι σίγουρος ότι δεν ψάξει για ηχεία πάνελ. Αντιθέτως το ακροατήριο κλασικής μουσικής, τζαζ, κλασικής ροκ, ποπ, έντεχνου λαϊκού θα ενθουσιαστεί από ένα τέτοιο ηχείο. Μαλιστα με τις βελτιώσεις που έχουν γίνει και στην περιοχή χαμηλών συχνοτήτων (το QUAD φαίνεται να έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά σε σχέση με τον ανταγωνισμό στα πάνελ) ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου ηχείου θα αισθάνεται πανευτυχής. Παρ όλα αυτά κάτι του λείπει. Τι είναι αυτό. Ίσως λίγο δύσκολο στην περιγραφή αλλά θα προσπαθήσω όσο μπορώ.
Όταν ακούμε τζαζ μουσική υπάρχουν κάποιοι μεταλλικοί ήχοι που προέρχονται από ένα όργανο που είναι σαν το δικό μας το σαντούρι και νομίζω ότι συγκεκριμένο όργανο λέγεται μαρέγκα. Ο ήχος που ακούγεται από το κουτί με ενισχυτή λυχνίας είναι πολύ γλυκός και πυκνός και σε καμιά περίπτωση το πάνελ δεν μπορεί να τον αποδώσει όπως το κουτί. Παρόμοιους ήχους έχουμε αρκετούς και από άλλα όργανα. Για παράδειγμα αν ακούσετε το Abraxas του Carlos Santana. Θα έλεγα ότι το πάνελ ενώ ανοίγει τον ήχο (ανάλυση) χάνει στην πυκνότητα του, κάτι που φαίνεται κάπως περισσότερο στα μικρά σχήματα. Ακόμη αν ακούσουμε το πιάνο στο La Campanella του List που δεν συνοδεύεται από άλλα όργανα, προσωπικά δεν έχω παρατηρήσει κάποια υπεροχή του πάνελ, αντιθέτως τα πλήκτρα του πιάνου μου ακούγονται λίγο πιο γλυκά από το ηχείο μου (ίσως λόγω ενισχυτή λυχνίας, αν και έχω ακούσει τα δυο πάνελ με ενισχυτή λυχνίας)
Επίσης μπαίνει ένα ακόμη ζήτημα, υπάρχουν ηχεία που να πλησιάζουν τα πάνελ στην ανάλυση τους?
Προσωπικά έχω ακούσει κάποια ηχεία που νομίζω ότι τα καταφέρνουν περίφημα αλλά είναι ακριβά. Για παράδειγμα στον «ΜΥΘΟ» το ψηλό ηχείο (δεν θυμάμαι όνομα) που κοστίζει περίπου στα 60.000 δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα κατά την γνώμη μου από τα πάνελ. Στην έκθεση στην Αθήνα (HΟTΕL IMPERIAL) στο περίπτερο της McIntosh έπαιζαν κάποια ηχεία επίσης ψηλά και κατά πιθανότητα αρκετά ακριβότερα από τα προαναφερόμενα που επίσης δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα πάνελ Όσοι άκουσαν τα ηχεία του Σκαλουμπακα θα μπορέσουν ίσως να μας πουν την γνώμη τους όσον αφορά τον συγκεκριμένο τομέα (όμως από τις κριτικές που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής συνηγορούν στο ίδιο αποτέλεσμα). Επισης τα WLM με το ριμπον που διαθέτουν ( θυμιζει εντονα Magnepapan 3.6) ο ήχος τους κατά τον αντιπρόσωπο, στην μεσουψηλη περιοχή είναι παρόμοιος με το QUAD. Νομίζω όμως ότι και τα ομοκεντρικά ηχεία μεγάλων εταιριών (Β&W 801 D, TANOY οι ακριβές σειρές (15.000 -18.000) αλλά και τα ZIGALI 115 τα καταφέρνουν περίφημα σ αυτόν τον τομέα (έχει λίγο πλάκα, τα ψηλά ηχεία και τα πολύ φαρδιά φαίνεται να τα πάνε μια χαρά).
Εάν οι απόψεις σας είναι παραπλήσιες τότε μπορούμε να πούμε ότι στα πάνελ αυτό το πλεονέκτημα δεν είναι αποκλειστικό, απλά σου το προσφέρουν πιο φτηνά από τα ηχεία κουτιά που έχουν στην εν λόγω περιοχή παραπλήσιο ήχο όσο αφορά στην έκταση του ηχου. Βέβαια τα ακριβότερα κουτιά έχουν και κάποιους τομείς κατά την γνώμη μου έχουν υπεροχή και δικαιολογούν λίγο η πολύ τα επιπλέον χρήματα που ζητάνε. Σίγουρα βαθύτερο χαμηλό, μεγαλύτερη πυκνότητα και καλύτερη σκηνική τοποθέτηση της ορχήστρας.
Θα ήθελα να σταθώ λίγο στο τελευταίο. Σε κάποια πάνελ (δεν θέλω να αναφέρω ονόματα εταιριών για μην μπλεχτώ και με τους αντιπροσώπους που εκτιμώ ιδιαίτερα) ο ήχος έχει φοβερή ανάλυση ακούς το παραμικρό και ανεξαρτήτως θέσης ακρόασης (είτε κάθεσαι μακριά, αριστερά – δεξιά των ηχείων) αλλά όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάλαβα την τοποθέτηση της ορχήστρας. Δηλαδή άκουγα ότι ο κάθε ήχος προερχόταν από κάποιο συγκεκριμένο μέρος του ηχείου και δεν γινόταν η νοητή τοποθέτηση της ορχήστρας. Ίσως σ αυτό να μην φταίει το ηχείο αλλά η μη σωστή τοποθέτηση των ηχείων στον χώρο ακρόασης, πάντως το πρόβλημα το είχαν τα 3 από τα 5 πάνελ που άκουσα και ενδεχομένως να είναι ένα πρόβλημα που διορθώνεται.
Και κάτι τελευταίο. Λένε ότι τα πάνελ θέλουν κατά κανόνα ισχυρούς ενισχυτές και μάλλον προτιμάνε τρανζίστορ. Εγώ τα QUAD τα άκουσα με 2 μονομπλοκ λυχνίας 40 βατ ο καθένας της ίδιας εταιρίας, τα ηχεία έπαιξαν μια χαρά, στην συνέχεια ο υπάλληλος έβαλε άλλο ενισχυτή πάλι λυχνίας αυτή την φορά ολοκληρωμένο (ιδιοκατασκευη) με μόνο 12 βατ και το ηχείο έπαιξε πολύ καλύτερα σε όλους τους τομείς !!! Βέβαια ο Νικόλας θα πει «πως θα ήταν αν είχε απέναντι του ενισχυτή 500 βατ?» Δεν ξέρω, και ο ΝΑΚΑΣ δεν δέχεται να πηγαίνεις στο μαγαζί του με δικούς σου ενισχυτές για δοκιμές.
Θυμάμαι όμως ότι και στον «ΜΥΘΟ» τα ηχεία του που είναι 87 db ευαισθησία τα άκουγα με ενισχυτές λυχνίας από 8 βατ έως 18! και αυτό όχι γιατί ο άνθρωπος δεν είχε και μεγαλύτερους ενισχυτές αλλά γιατί ο ίδιος πίστευε ότι οι εν λόγω ενισχυτές ταιριάζουν καλύτερα με τα ηχεία του.
Μάλλον έχω ανοίξει αρκετά θέματα αλλά θα ήθελα να γίνει μια συζήτηση από ανθρώπους που έχουν ακουστικές εμπειρίες και από τους δυο τύπους ηχείων. Φυσικά εξυπακούεται ότι οι απόψεις είναι καθαρά προσωπικές και υποκειμενικές. Ο όρος που χρησιμοποιώ για τον τύπο ηχείων που ονομάζω «κουτί» αν και φαίνεται λίγο υποτιμητικός και ειρωνικός, ωστόσο το κάνω για χάρη συντομίας και πιο εύκολης κατανόησης του τι εννοώ, μιας και τόσο στα ηχεία πάνελ όσο και στα «κουτιά» υπάρχουν αρκετές υποκατηγορίες.
.
