Η σημασία της Κλασικής Μουσικής στην εποχή μας.

[Decembered]

Δεν ξερω αγγλικα μρε μαιμου μου να συμβαλω εστω και λιγο στο θεμα

μμμ.. με λιγα λογια αναφερει τα σημεια που εμπλεκεται η μπαντα σε σχεση με τη παγια αντιληψη των μεταλαδων... η πτυχιακη ειναι ενος καναδου στη μουσικη σχολη που τελειωσε (2009).

 

[Prince]

Δεν είπα ότι δεν παίζεται και πιθανότατα θα συνεχίσει- ευτυχώς για εμάς- να παίζεται και στο μέλλον. Δεν εξελίσσεται όμως μέσω μιας δημιουργικής διαδικασίας κάποιου μετρήσιμου μεγέθους. Δεν θεωρώ τον Max Richter που αναφέρθηκε παραπάνω ότι αποτελεί την συνέχεια από εκεί που σταμάτησε η σχολή της Βιέννης. Άντε να το πάω μέχρι και την δεύτερη γενιά των συνθετών που ακολούθησαν λόγω ορμής και πολλοί εκ των οποίων αναφέρθηκαν σε άλλα posts.



Όλοι οι συνθέτες που αναφέρεις ανήκουν όντως στην προτελευταία φάση του ευρωπαϊκού πολιτισμού και γαλουχήθηκαν μουσικά πριν την ατομική βόμβα (θεωρώ σαν επίλογο τις σχολές ατονισμού- δωδεκαφθογγισμού). Από τότε έχουν περάσει αρκετές γενιές χωρίς να υπάρχει "φως". Ο πατέρας μου γεννήθηκε το 40. Εγώ δεν έζησα ούτε 1 χρόνο της ζωής μου μέσα σε εποχή παραγωγής "κλασσικής" μουσικής. Τις εκτελέσεις, επανεκτελέσεις και μερικές φορές διασκευές
έργων δεν τις θεωρώ εξέλιξη της μουσικής αφού δεν περιέχουν πρωτογενή παραγωγή/ δημιουργία. Πόσα σημαντικά έργα θα βρω να έχουν γραφτεί την δεκαετία 2010 και πόσα τη δεκαετία του 1910; Που διαφωνούμε;

Τραγωδίες βλέπουμε ακόμα και ένα σημαντικό μέρος του πλανήτη αναγνωρίζει την αξία αυτών των έργων αλλά και την διαχρονικότητά τους. Αποτελούν, όπως και πολλά έργα της μουσικής που συζητάμε, επιτεύγματα, στην καλλιτεχνική σφαίρα, ενός σημαντικού ακμάζοντος πολιτισμού. Δεν μπορώ να θεωρήσω όμως το αρχαίο Ελληνικό θέατρο μια ζωντανή τέχνη. Θα ήταν παράλογο.

Σφάλλεις και πάλι αγαπητέ φίλε. Ο Max Richter μπορεί να είναι μια στρεβλή συνέχεια της Κλασικής Μουσικής, αλλά υπάρχουν ουκ ολίγοι άλλοι συνθέτες που αποτελούν όχι απαραίτητα "συνέχεια από εκεί που σταμάτησε η (δεύτερη) σχολή της Βιέννης" αλλά προάγουν την εξελικτική πορεία της Μουσικής αυτής.
Πριν προχωρήσω στη αναφορά όρισμένων από αυτούς, πρέπει να σου επισημάνω τα εξής:
- Η σχολή των Schoenberg, Berg & Webern αποτελεί την δεύτερη σχολή της Βιέννης σε αντιδιαστολή με την πρώτη, που θεωρείται εκείνη των Haydn, Mozart & Beethoven. Ως γνωστόν από την πρώτη αυτή "σχολή", ακολούθησαν αρκέτες άλλες μορφές εξέλιξης της Κλασικής Μουσικής.
- Κατά τον ίδιο τρόπο, οι συνθέτες που ήδη ανέφερα (ενδεικτικά) πηραν στοιχεία και από τη δεύτερη σχολή της Βιέννης αλλά προχώρησαν σε νέες ατραπούς, όπου οι επιρροές είναι διάφορες, άλλοτε παλαιές (νεοκλασικοί, νεορομαντικοί), άλλοτε νεώτερες (πολυτονικότητα) και άλλοτε πιο πρωτότυπες μουσικές γλώσσες, βασισμένες όμως πάντα σε στοιχεία του παρελθόντος (π.χ. Sofia Gubaidulina).
Οι ζωντανές εκτέλεσεις και των παλαιοτέρων έργων αποτελούν συνέχεια και, σε κάποιο βαθμό, εξέλιξη της Μουσικής αυτής, καθόσον οι μεγάλοι τουλάχιστον ερμηνευτές δίνουν μία νέα πνοή και μορφή στα έργα αυτά, άλλοτε επί τα βελτίω και άλλοτε επί τα χείρω. Οι ερμηνείες της Κάλλας έδωσαν μία σχεδόν εντελώς νέα ζωή σε έργα ένος και πλέον αιώνος πριν.
Δεν μπορώ να υπολογίσω πότε γεννήθηκες αλλά μπορώ να σου αναφέρω ουκ ολίγα λίαν σημαντικά έργα που γράφτηκαν σε οιαδήποτε δεκαετία του 20 αιώνα. Ενδεικτικά και πάλι σου υπενθυμίζω ότι συνθέτες όπως οι Shostakovich (died 1975), Britten (1976), Khachaturian (1978), Messiaen (1992), Lutoslawski (1994), Schnittke (1998) συνέθεταν οι περισσότεροι μέχρι το τέλος της ζωής τους αφήνοντας σπουδαία έργα, αρκούντως εξελικτικά για την Μουσική που μας απασχολεί εδώ. Μπορώ να σου αναφέρω αρκετά από αυτά...upon request.
Τώρα, όσον αφορά στον 21ο αιώνα, υπάρχει μια πλειάδα συνθετών που συμβάλλουν, άλλοι θετικά και άλλοι λιγότερο, στην εξέλιξη της Μουσικής αυτής. Ενδεικτικά αναφέρω τους Thomas Ades, John Adams, Elliot Carter (d. 2012), George Benjamin, Harrison Birtwistle, James Mc Millan, Peter Eotvos, Judith Weir, Hans Werner Henze (d. 2012), John Taverner (d. 2013), Wolfgang Rihm, OLiver Knussen, Magnus Lindberg, Sofia Gubaidulina, Henri Dutilleux (d. 2013), John Harbison.
Όσο και να μη σου γεμίζουν το μάτι (ή τα αυτία) υπάρχουν αρκετά αριστουργήματα (φυσικά νέου ύφους, στυλ, γραφής, φόρμας κ.α.) τα οποία, με το χρόνο, θα βρουν τη θέση τους στην Ιστορία της Κλασικής Μουσικής.
Τέλος, και σε ό,τι αφορα το αρχαίο θέατρο, από τι στιγμή που παίζεται ζωντανά σε διαρκή βάση, είναι ζωντανό. Εάν θα παίζεται μόνον upon request, τότε μπορούμε να πουμε ότι έχει εκπνεύσει. Ούτως ή άλλως, η παρομοίωση με το Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο και την Κλασσική Μουσική είναι ελαφρώς άσχετη. Το είδος αυτό αναπτύχθηκε μόνον σε μια χρονική περίοδο, σε ένα συγκεκριμένο χώρο και για συγκεκριμένους σκοπούς. Η Κλασική Μουσική ουδόλως έχει αυτά τα χαρακτηριστικά (δημιουργήθηκε σε διάφορες χώρες, από πληθώρα συνθέτων, δημιουργήθηκε η γλώσσα αναφοράς όσον αφορά τη μελέτη της μουσικής δημιουργίας κλπ.). Το τελικό ζήτημα είναι εάν η φθίνουσα δημοφιλία της μουσικής αυτής δύναται να την καταστήσει...μουσειακό είδος. Δηλαδή να παίζεται κατά περίπτωση μόνον ή σε ευτελισμένες φθηνές και αδιάφορες παραγωγές και σε ορισμένες μόνον χώρες.

 

[dionisp]

OK. Μάλλον έχουμε εντελώς διαφορετική οπτική για τα πράγματα. και δεν νομίζω ότι οφείλει να πείσει ο ένας τον άλλονΔεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι σε αυτά που έγραψα. Αν σφάλω ή όχι θα το δείξει (αν δεν είναι προφανές) η ιστορία.

ΥΓ. Απλώς φαντάζομαι ότι κατάλαβες (όπως κατάλαβα ότι εσύ κατάλαβες) πως γνωρίζω την 1η και 2η σχολή. Γράφω λίγο γρήγορα, σε άνθρωπο που γνωρίζει.

 

[xfader]

Το τελικό ζήτημα είναι εάν η φθίνουσα δημοφιλία της μουσικής αυτής δύναται να την καταστήσει...μουσειακό είδος.

Είναι και θα παραμείνει niche market. Έχει τόσες πολλές ιδιαιτερότητες που αποκλείεται να ξαναγίνει δημοφιλής. Την έχει ξεπεράσει η εποχή της ταχύτητας, της ποικιλίας και της ευκολίας.

Τώρα, αν θέλουμε να συζητάμε με υποκειμενικά και οπαδικά κριτήρια όπως στα πολιτικά, τα αθλητικά, το φαγητό κλπ, καλά κάνουμε, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Κουβέντα να γίνεται... Λογικό είναι να υποστηρίζει ο καθένας αυτό που του αρέσει.

 

[christos77]

Δεν ειναι θεμα να ξαναγινει, ειναι δημοφιλεστατη στους ανθρωπους με...... με..... με.....
στους αλλους δεν γινεται μρε χφαδερ δε γινεται τι να κανουμε
αλλο ταημισκουμπρια αλλος ο μπαχ υπαρχει μια τροπον τινα λεπτη διαφορα

 

[christos77]

Ενδιαφερον θα εχει και η αποψη του μεγαλου αυτιου
Τον εχω ικανο να πει την λαιδι αντζι με τον χαιντελ δεν εχουν και μεγαλες διαφορες
να βαλουμε και τον μομπυ μεσα αλλα και τον σακη, τον ρεμο ,ολοι την ιντελιγκεντσια.

 

[el_diablo]

Απανταει και ο ιδιος ο Ριχτερ για ο αν ειναι μουσειο και οι φιλοι της την κανουν ελκυστικοι στους υπολοιπους : )

Max Richter: Ναι, είπαν κάποιοι πως ο Βιβάλντι νίκησε τον Ρίχτερ. Συμφωνώ απολύτως! Πού είναι το περίεργο;

Avopolis Network

www.avopolis.gr

 

[Prince]

OK. Μάλλον έχουμε εντελώς διαφορετική οπτική για τα πράγματα. και δεν νομίζω ότι οφείλει να πείσει ο ένας τον άλλονΔεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι σε αυτά που έγραψα. Αν σφάλω ή όχι θα το δείξει (αν δεν είναι προφανές) η ιστορία.

ΥΓ. Απλώς φαντάζομαι ότι κατάλαβες (όπως κατάλαβα ότι εσύ κατάλαβες) πως γνωρίζω την 1η και 2η σχολή. Γράφω λίγο γρήγορα, σε άνθρωπο που γνωρίζει.

Δεν έγραψα όλη αυτή την απάντηση για να σε πείσω. Μάλλον ως food for thought.
Χαίρομαι που παραπέμπεις το όλο ζήτημα στην ιστορία. Εκείνο το "προφανές" με μπερδεύει κάπως (και ανοίγει a new can of worms). Τι θεωρείς ως τέτοιο?

 

[Prince]

Απανταει και ο ιδιος ο Ριχτερ για ο αν ειναι μουσειο και οι φιλοι της την κανουν ελκυστικοι στους υπολοιπους : )

Max Richter: Ναι, είπαν κάποιοι πως ο Βιβάλντι νίκησε τον Ρίχτερ. Συμφωνώ απολύτως! Πού είναι το περίεργο;

Avopolis Network

www.avopolis.gr

Τώρα σωθήκαμε! Μίλησε ο "πρεσβύωψ" για το τι συμβαίνει γύρω μας (αλλά, βέβαια, στους μύωπες ο πρεσβύωψ βασιλεύει).

 

[costas EAR]

Ενδιαφερον θα εχει και η αποψη του μεγαλου αυτιου

Δεν έχω άποψη, ακούω ό,τι μ'αρεσει και λογαριασμό δε δίνω σε κανένα.

Επίσης, αυτό που δε μ'αρεσει τώρα μπορεί να μ'αρεσει στο μέλλον, αυτό που μου άρεσε παλιά να μη μ'αρεσει τώρα, κλπ. Και θυμίσου, λογαριασμό δε δίνω.

Αγαπάμε ημισκούμπρια, και από πολύ παλιά μάλιστα, όπως και σνουπ Ντογκ και ακούμε γιο γιο μα μετά μανίας, όπως και Φίλιπ Γκλας, Πινκ φλοϊντ και μπι μπι κινγκ, και χωρίς ενδοιασμούς ή ενοχές ενδιάμεσα βάζουμε από Μπετόβεν μέχρι τη μουσική από τον πόλεμο των άστρων και άμα σ'αρέσει, άμα δε σ'αρέσει χέστηκα, πάντα υπάρχει η τζαζ να χαλαρώνουμε, μέχρι Μπρέγκοβιτς και πνευστά Φλώρινας.

Πριονοκορδέλες τύπου γουιζι δεν αντέχω, όπως και σκυλαδικα, ελαφρολαϊκά και κάνω εμετό με "έντεχνο".

 

[wizzy]

Πριονοκορδέλες τύπου γουιζι δεν αντέχω

Δεν έχεις εκπαιδευτεί κατάλληλα, για αυτό.

 

[costas EAR]

Δεν έχεις εκπαιδευτεί κατάλληλα, για αυτό.

Ομοίως στα σκυλαδικα. Ευχαριστώ, δε θέλω.

(Αυτό δε σημαίνει ότι αργότερα δε θα θέλω, εκφράζω μόνο τη στιγμή)

 

[Decembered]

....ελα @costas EAR pdf που σε αρεσουνε το ποσταρε στη προηγουμενη σελιδα ενας πρασινος

 

[wizzy]

Ομοίως στα σκυλαδικα. Ευχαριστώ, δε θέλω.

(Αυτό δε σημαίνει ότι αργότερα δε θα θέλω, εκφράζω μόνο τη στιγμή)

Όταν θα θέλεις, πες μου, ε! Έχω και κατάλληλο χώρο για εκπαίδευση!

 

[Alfee24]

Δεν έχω άποψη, ακούω ό,τι μ'αρεσει και λογαριασμό δε δίνω σε κανένα.

Επίσης, αυτό που δε μ'αρεσει τώρα μπορεί να μ'αρεσει στο μέλλον, αυτό που μου άρεσε παλιά να μη μ'αρεσει τώρα, κλπ. Και θυμίσου, λογαριασμό δε δίνω.

Αγαπάμε ημισκούμπρια, και από πολύ παλιά μάλιστα, όπως και σνουπ Ντογκ και ακούμε γιο γιο μα μετά μανίας, όπως και Φίλιπ Γκλας, Πινκ φλοϊντ και μπι μπι κινγκ, και χωρίς ενδοιασμούς ή ενοχές ενδιάμεσα βάζουμε από Μπετόβεν μέχρι τη μουσική από τον πόλεμο των άστρων και άμα σ'αρέσει, άμα δε σ'αρέσει χέστηκα, πάντα υπάρχει η τζαζ να χαλαρώνουμε, μέχρι Μπρέγκοβιτς και πνευστά Φλώρινας.

Πριονοκορδέλες τύπου γουιζι δεν αντέχω, όπως και σκυλαδικα, ελαφρολαϊκά και κάνω εμετό με "έντεχνο".

Συμφωνώ σε όλα (εκτός από Μπρέγκοβιτς πνευστά Φλώρινας και ημισκούμπρια)!!!

 

[Prince]

Δεν έχω άποψη, ακούω ό,τι μ'αρεσει και λογαριασμό δε δίνω σε κανένα.

Επίσης, αυτό που δε μ'αρεσει τώρα μπορεί να μ'αρεσει στο μέλλον, αυτό που μου άρεσε παλιά να μη μ'αρεσει τώρα, κλπ. Και θυμίσου, λογαριασμό δε δίνω.

Αγαπάμε ημισκούμπρια, και από πολύ παλιά μάλιστα, όπως και σνουπ Ντογκ και ακούμε γιο γιο μα μετά μανίας, όπως και Φίλιπ Γκλας, Πινκ φλοϊντ και μπι μπι κινγκ, και χωρίς ενδοιασμούς ή ενοχές ενδιάμεσα βάζουμε από Μπετόβεν μέχρι τη μουσική από τον πόλεμο των άστρων και άμα σ'αρέσει, άμα δε σ'αρέσει χέστηκα, πάντα υπάρχει η τζαζ να χαλαρώνουμε, μέχρι Μπρέγκοβιτς και πνευστά Φλώρινας.

Πριονοκορδέλες τύπου γουιζι δεν αντέχω, όπως και σκυλαδικα, ελαφρολαϊκά και κάνω εμετό με "έντεχνο".

Το ενδιαφέρον είναι ότι όλα αυτά που αραδιάζεις εδώ είναι "άποψη", αλλά ως τέτοιος αχταρμάς που και εσύ δεν μπορείς να το αντιληφθείς. Επίσης, μέσα σε αυτό το anything goes ξεπροβάλλει με ενθουσιασμό μια έπαρση ιδιαίτερα διασκεδαστική, ώστε, αν και θα ήθελες να γίνεις ενοχλητικός, τελικά, καταλήγεις να εμφανίζεσαι ιδιότυπα ευχάριστος. Keep on...Δεν θα χρειασθεί να δώσεις λογαριασμό σε κανένα, ούτε θα σου αμφισβητήσει κανείς τι σου αρέσει ή όχι (!..).

 

[christos77]

Διατι εταραχθης, δενειχα καμμια αμφιβολια περι ημισκουμπριων
βεβαιως και δεν θα δωσης λογαργισμο σε κανενα
Εγω ειπα θα το προσεγγισης θεωρητικα το θεμα και συ χεζεσαι
ερωτηξη, τι σεταπια θελουμε για να ακουμε ημισκουμπρια
και τι σεταπια να ακουμε μπερλιοζ

 

[costas EAR]

τέτοιος αχταρμάς που και εσύ δεν μπορείς να το αντιληφθείς.

Το αντίθετο.

Αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι ακούω με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση μια πολύ μεγάλη ποικιλία μουσικής, και νιώθω ωραιότατα μ'αυτό!

Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να "εντρυφήσω" σε κάποιο μουσικό είδος. Ακούω μουσική μόνο για διασκέδαση και ευχαρίστηση, και μπαίνει μουσική ανάλογη με τα κέφια μου, κάθε στιγμή έχει την δική της μουσική.

Λυπάμαι τον Χρήστο που δεν μπορεί να ευχαριστηθεί και ημισκούμπρια και κλασική, και περιορίζεται μόνο στην κλασική, αλλά αυτός ευχαριστιέται και τουρκικά και δημοτικά που γω δε τα μπορώ, οπότε είμαστε πατσι.

Γενικώς δηλαδή, λυπάμαι αυτούς που έχουν πολύ περιορισμένες μουσικές προτιμήσεις, είτε σε κλασική, είτε σε ροκ ή τζαζ. Βεβαίως μπορεί να έχουν εμβαθύνει πάρα πολύ σε αυτό το είδος, αλλά αυτό με αφήνει παγερά αδιάφορο.

Νομίζω πως όσο πιο πολλά μουσικά είδη μπορείς να ευχαριστηθείς, τόσο πιο ωραία περνάς με τη μουσική.

Επίσης νομίζω πως είναι αδύνατο να σου αρέσουν όλα τα μουσικά είδη, δε γίνεται.



ΥΓ.

Για όλα τα μουσικά είδη, το σετάπ είναι ένα, αυτό που παίζει σωστά.
Δεν υπάρχει ποικιλία σε αυτό το θέμα, ποικιλία υφίσταται μόνο στη μουσική.

Και για τον κινηματογράφο, το ίδιο σεταπ είναι, δεν αλλάζει τίποτα. Άμα παίζει σωστά, θα παίζει σωστά από Μπετόβεν μέχρι ραπ. Δεν κάνουν εξαιρέσεις τα σωστά σεταπ, τα ελαττωματικά κάνουν.

 

[christos77]

μόνο στην κλασική, αλλά αυτός ευχαριστιέται και τουρκικά και δημοτικά που γω δε τα μπορώ, οπότε είμαστε πατσι.

Λυπάμαι τον Χρήστο που δεν μπορεί να ευχαριστηθεί και ημισκούμπρια και κλασική, και περιορίζεται

Νομίζω πως όσο πιο πολλά μουσικά είδη μπορείς να ευχαριστηθείς, τόσο πιο ωραία περνάς με τη μουσική.

θελει σεντονι μεγαλο αυτο

Για όλα τα μουσικά είδη, το σετάπ είναι ένα, αυτό που παίζει σωστά.
Δεν υπάρχει ποικιλία σε αυτό το θέμα, ποικιλία υφίσταται μόνο στη μουσική.

σωστα

 

[costas EAR]

ι όλα αυτά που αραδιάζεις εδώ είναι "άποψη"

Σωστά.
Στη μουσική υφίσταται η "άποψη", στα στέρεα δεν υφίσταται.