- Μηνύματα
- 4.543
- Reaction score
- 3.085
Καλό απόγευμα σε όλους
Με αφορμή ένα σχόλιο στην αγγελία μου, που αναφέρω ότι χαρίζω τα περιοδικά που μάζευα χρόνια ολόκληρα (δεκαετίες, για την ακρίβεια), τα οποία έχουν αντικείμενο το χόμπι μας, αποφάσισα να γράψω ένα κείμενο, που σχετίζεται με το σχόλιο:
Ας ξεκινήσουμε αρχικά με την ορολογία. Τεχνολογία ονομάζουμε (ή είθισται να ονομάζουμε) το αποτέλεσμα της εφαρμοσμένης επιστήμης, ιδιαίτερα των λεγόμενων Θετικών, Φυσικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών. Στην ελληνική Βικιπαίδεια γίνεται απόπειρα να ερμηνευτεί ο όρος με μια σχετική επιτυχία. Παράλληλα, και αφού αναφερόμαστε στην Επιστήμη, πρέπει και εδώ να δώσουμε μιαν αρχική ερμηνεία του όρου, ο οποίος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "επί" και "ίστημι", δηλαδή ορίζεται ως η δραστηριότητα ενός ατόμου, το οποίο στέκεται στην κορυφή του γνωστικού πεδίου με το οποίο ασχολείται. Πάλι, στην ελληνική Βικιπαίδεια ερμηνεύεται με πιο μεγάλη επιτυχία ο όρος, από την αντίστοιχη του όρου Τεχνολογία.
Σε ότι με αφορά, θα κάνω ένα σχόλιο, στο αντίστοιχο σχόλιο του φίλου μας;
Είναι αλήθεια ότι για ορισμένους ανθρώπους η ενασχόληση με την Τεχνολογία "κρούει ευαίσθητες χορδές" στην ψυχολογία τους και με τον καιρό διαμορφώνει κάποιες πτυχές του χαρακτήρα τους. Για κάποιους άλλους, απλά αποτελεί ένα μέσο για πρόσβαση σε άλλα πεδία, για τα οποία λείπει η γνώση, ενώ για άλλους δεν αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος. Υπάρχουν και κάποιοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και για κάποιο λόγο είτε την απεχθάνονται είτε τη μισούν (ευτυχώς λίγοι οι τελευταίοι).
Προσωπικά. μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον, που η τεχνολογία ήταν παρούσα με διάφορες μορφές, κυριότερη από τις οποίες ήταν η μαστοριά της εμβληματικής μορφής του πατέρα μου, που ήταν ένας απίθανος γνώστης πολλών γνωστών τεχνών (όχι "καλών τεχνών", βέβαια) για την εποχή του. Χωρίς να έχει κανένα απολύτως "αποδεικτικό" μόρφωσης (ούτε καν του δημοτικού), ήταν αυτοδίδακτος και εν πολλοίς και αυτομορφωμένος. Έγραφε με ελάχιστα ορθογραφικά λάθη και εκφραζόταν σαν αυτό που συνηθίζαμε να ονομάζουμε “άνθρωπος καλλιεργημένος”. Ταυτόχρονα, με δική του προσπάθεια και θέληση, είχε αποκτήσει τις αναγκαίες πρακτικές και θεωρητικές γνώσεις του ηλεκτρολόγου, επάγγελμα που άσκησε καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια της ζωής του, τόσο στη στεριά (βιομηχανία, εργαστήρια, εγκαταστάσεις) όσο και στη θάλασσα, ως ηλεκτρολόγος Ε.Ν., ενώ στα μεσοδιαστήματα είχε δουλέψει σαν χύτης, επινικελωτής, μηχανουργός, ξυλουργός και σε κάποιες άλλες βραχύβιες τεχνικές ειδικότητες. Αντικειμενικά, σ' αυτό το περιβάλλον, ήλθα από μικρός σε επαφή με αυτό που λέμε "μαστορική" και εμμέσως με την τεχνολογία. Μολονότι μεγαλώναμε σε συνθήκες τραγικές για τον μέσο άνθρωπο (σ' ένα υπόγειο 5 σκαλιά κάτω από το έδαφος, σε ένα δωμάτιο 3x3, που ήταν το υπνοδωμάτιο, το σαλόνι, η τραπεζαρία και ο τόπος των παιδικών παιχνιδιών μας) και με μια φτώχεια που τσάκιζε κόκκαλα, είχε την οξυδέρκεια να αγοράσει τότε ένα ραδιόφωνο WEGA "παγκοσμίου λήψεως", μάλλον της σειράς Bambino, παρόμοιο - αν όχι ίδιο - με το εικονιζόμενο παρακάτω:
Φυσικά, η μάνα μου "γκρίνιαξε" τότε για το έξοδο, γιατί για τα περιορισμένα οικονομικά μας, αυτό σήμαινε τη στέρηση κάποιων άλλων αναγκαίων αγαθών, αλλά ο πατέρας μου την αντιμετώπισε με την προσήκουσα σοβαρότητα, λέγοντάς της ότι δεν είναι δυνατόν να μέναμε απληροφόρητοι από τα όσα συνέβαιναν γύρω μας και θεώρησε ότι ένα ραδιόφωνο ήταν αναγκαία πηγή πληροφόρησης.
Για την ιστορία, το ραδιοφωνάκι αυτό είχε ένα οβάλ μεγάφωνο, που ήταν από μόνο του απίστευτα μουσικό. Απετέλεσε την πρώτη μου προσπάθεια ιδιοκατασκευής ηχείου, σε μια από μένα φτιαγμένη καμπίνα, που με συνόδεψε αρκετά χρόνια, αλλά είχε την ατυχία να συνδεθεί κατά λάθος σε βύσμα ρεύματος 220V και φυσικά, μετά από ένα ηχηρό "ΠΑΦ", παρέδωσε το πνεύμα.
Σε αυτό λοιπόν, το περιβάλλον, αποφασίστηκε αργότερα να σπουδάσω μηχανικός Ε.Ν. στην τότε Δημόσια Σχολή Μηχανικών Ε.Ν. του Ασπροπύργου (σημερινή Α.Ε.Ν.) και έκτοτε ο εναγκαλισμός με την τεχνολογία και τις θετικές επιστήμες έγινε μόνιμος.
Στο χόμπι μας "μπήκα" όπως οι περισσότεροι της γενιάς μου, συνδυάζοντας την έφεσή μου για την τεχνολογία με την αγάπη μου για τη μουσική. Όπως έχω ξαναγράψει κάπου, η πρώτη μου επαφή με αυτήν ήταν ένα μπομπινόφωνο Grundig, οριζόντιας θέσης, ενός ξαδέλφου μου ναυτικού αι ένα δανεικό πικάπ Tepaz ή Philips (δεν θυμάμαι ακριβώς ποιο), καθώς και μια σειρά από δανεικά βινύλια έντεχνης ελληνικής μουσικής, τα οποία αντέγραψα σε ταινίες, με σκοπό να τις πάρω μαζί μου και να τις ακούω όταν θα μπαρκάριζα, τελειώνοντας τη σχολή.
Από τότε κύλισε πολύ νερό στ' αυλάκι. Μέχρι που για πρώτη φορά ήλθα σε επαφή με τα τεχνολογικά περιοδικά του χώρου, αρχικά σε κάποιο κιόσκι στην Αμερική και στη συνέχεια, αγοράζοντας μανιωδώς ότι έβρισκα αγγλόφωνο μπροστά μου στα λιμάνια που πήγαινα. Popular Electronics και Popular Mechanics ήταν τα πρώτα. Ακολούθησαν το Stereo Review και το Audio, που ανακάλυψα αργότερα. Μετά, όταν εκδόθηκε ο ΗΧΟΣ, άρχισα να τον αγοράζω ανελλιπώς και έδωσα και εντολή στον περιπτερά να μου τον κρατάει όσο έλειπα, για να αγοράσω μαζεμένα τα τεύχη όταν θα γυρνούσα στην Ελλάδα. Η φυσική συνέχεια ήταν να γραφτώ συνδρομητής, και μάλιστα όχι σε ετήσια, αλλά σε διετή ή τριετή βάση στα περισσότερα από αυτά. Και κάποια στιγμή, όταν στις αρχές της δεκαετίας του '90 επισκέφτηκα στην Καλλιθέα τότε την αντιπροσωπεία της Vidicron (ο πρώτος μου προβολέας ήταν Vidicron), είδα στα ράφια τους το Stereophile και το The Absolute Sound. Αγόρασα αμέσως δυο-τρία τεύχη από το καθένα και μετά ακολούθησα και γι' αυτά την πορεία της συνδρομής. Τα υπόλοιπα ήλθαν αργότερα.
Θέλω όμως να αναφερθώ στις έννοιες Τεχνολογία και Επιστήμη και πως αυτές σχετίζονται με τον Άνθρωπο (με "Α" κεφαλαίο). Το είδος μας είναι το μοναδικό, όχι μόνο στον πλανήτη μας, αλλά σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα και ενδεχομένως και σε ένα μεγάλο μέρος του Γαλαξία μας, που έχει αναπτύξει νοημοσύνη και πολιτισμό. Από αυτή την άποψη, θαυμάζω απεριόριστα την εξέλιξή του και τις επιτυχίες του, μέρος φυσικά των οποίων είναι και η εξέλιξη στις επιστήμες και την τεχνολογία. Αυτός ο θαυμασμός μου και κατ' επέκταση και η αγάπη μου για το είδος μας, είναι ακόμα ένας παράγοντας που καθιστά τον εναγκαλισμό μου με την Τεχνολογία και τις Επιστήμες πάθος. Και πρέπει βέβαια να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν αναφερόμαστε στην Τεχνολογία, δεν εννοούμε αυτό που τα περιοδικά του χώρου, ιδιαίτερα αυτά που ασχολούνται με την τεχνολογία των υπολογιστών, εννοούν, δηλαδή να ονομάζουν "Τεχνολογία" μόνο ότι αφορά στους υπολογιστές , άντε και κάτι πιο παρεμφερές (π.χ. τη Ρομποτική).
Η Τεχνολογία ως έννοια, περικλείει μια τεράστια γκάμα εφαρμοσμένων επιστημονικών πεδίων. Τελείως ενδεικτικά, εκτός από αυτά των υπολογιστών και πληροφορικής, του χώρου του Audio-Video και άλλων παρομοίων του χώρου των σύγχρονων ηλεκτρονικών, περιλαμβάνονται πεδία, όπως:
- Οι θερμικές μηχανές (Μ.Ε.Κ. ατμοστρόβιλοι, αεριοστρόβιλοι κλπ.)
- Η ναυπηγική τεχνολογία
- Η αεροναυπηγική τεχνολογία
- Η τεχνολογία έλξης (τρένα, γερανοί κλπ.)
- Η τεχνολογία επεξεργασίας μετάλλων (μεταλλουργία και μεταλλοτεχνία)
- Η τεχνολογία εξόρυξης κάθε είδους μεταλλεύματος ή μη στο υπέδαφος
- Η τεχνολογία γεωτρήσεων
- Η τεχνολογία εξερεύνησης του θαλάσσιου βυθού
- Η τεχνολογία εξερεύνησης του διαστήματος
- Η χημική τεχνολογία
- Η τεχνολογία του βιολογικού μικρόκοσμου (ιατρική ή παραϊατρική τεχνολογία)
- Η τεχνολογία του μοριακού, ατομικού και υποατομικού μικρόκοσμου
κλπ. κλπ.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, εγώ θεωρώ τον εαυτό μου παθιασμένο με την τεχνολογία. Δυνητικά, για τους ίδιους λόγους, μπορεί ο καθένας μας να θεωρεί τον εαυτό του, είτε παθιασμένο, είτε εραστή είτε απλώς "οπαδό" της τεχνολογίας. Μακριά από κάθε είδους θρησκευτικές ή μεταφυσικές επιρροές.
Καλό απόγευμα.
Με αφορμή ένα σχόλιο στην αγγελία μου, που αναφέρω ότι χαρίζω τα περιοδικά που μάζευα χρόνια ολόκληρα (δεκαετίες, για την ακρίβεια), τα οποία έχουν αντικείμενο το χόμπι μας, αποφάσισα να γράψω ένα κείμενο, που σχετίζεται με το σχόλιο:
Βέβαια, το εν λόγω νήμα θα μπορούσε να ανοιχτεί και σε άλλη κατηγορία, όπως π.χ. στην αντίστοιχης ονομασίας κατηγορία για το AUDIO, HI-FI ή ακόμα και στην κατηγορία ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ - ΛΟΙΠΑ ΘΕΜΑΤΑ. Θεώρησα πιο σωστό να το βάλω εδώ, γιατί η συγκεκριμένη κατηγορία έχει (μάλλον) τους περισσότερους επισκέπτες, Αν πάλι κάνω λάθος και η διαχείριση θεωρεί ότι πρέπει να μπει αλλού, ας το πράξει κατά το δοκούν.
Ας ξεκινήσουμε αρχικά με την ορολογία. Τεχνολογία ονομάζουμε (ή είθισται να ονομάζουμε) το αποτέλεσμα της εφαρμοσμένης επιστήμης, ιδιαίτερα των λεγόμενων Θετικών, Φυσικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών. Στην ελληνική Βικιπαίδεια γίνεται απόπειρα να ερμηνευτεί ο όρος με μια σχετική επιτυχία. Παράλληλα, και αφού αναφερόμαστε στην Επιστήμη, πρέπει και εδώ να δώσουμε μιαν αρχική ερμηνεία του όρου, ο οποίος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "επί" και "ίστημι", δηλαδή ορίζεται ως η δραστηριότητα ενός ατόμου, το οποίο στέκεται στην κορυφή του γνωστικού πεδίου με το οποίο ασχολείται. Πάλι, στην ελληνική Βικιπαίδεια ερμηνεύεται με πιο μεγάλη επιτυχία ο όρος, από την αντίστοιχη του όρου Τεχνολογία.
Σε ότι με αφορά, θα κάνω ένα σχόλιο, στο αντίστοιχο σχόλιο του φίλου μας;
Είναι αλήθεια ότι για ορισμένους ανθρώπους η ενασχόληση με την Τεχνολογία "κρούει ευαίσθητες χορδές" στην ψυχολογία τους και με τον καιρό διαμορφώνει κάποιες πτυχές του χαρακτήρα τους. Για κάποιους άλλους, απλά αποτελεί ένα μέσο για πρόσβαση σε άλλα πεδία, για τα οποία λείπει η γνώση, ενώ για άλλους δεν αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος. Υπάρχουν και κάποιοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και για κάποιο λόγο είτε την απεχθάνονται είτε τη μισούν (ευτυχώς λίγοι οι τελευταίοι).
Προσωπικά. μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον, που η τεχνολογία ήταν παρούσα με διάφορες μορφές, κυριότερη από τις οποίες ήταν η μαστοριά της εμβληματικής μορφής του πατέρα μου, που ήταν ένας απίθανος γνώστης πολλών γνωστών τεχνών (όχι "καλών τεχνών", βέβαια) για την εποχή του. Χωρίς να έχει κανένα απολύτως "αποδεικτικό" μόρφωσης (ούτε καν του δημοτικού), ήταν αυτοδίδακτος και εν πολλοίς και αυτομορφωμένος. Έγραφε με ελάχιστα ορθογραφικά λάθη και εκφραζόταν σαν αυτό που συνηθίζαμε να ονομάζουμε “άνθρωπος καλλιεργημένος”. Ταυτόχρονα, με δική του προσπάθεια και θέληση, είχε αποκτήσει τις αναγκαίες πρακτικές και θεωρητικές γνώσεις του ηλεκτρολόγου, επάγγελμα που άσκησε καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια της ζωής του, τόσο στη στεριά (βιομηχανία, εργαστήρια, εγκαταστάσεις) όσο και στη θάλασσα, ως ηλεκτρολόγος Ε.Ν., ενώ στα μεσοδιαστήματα είχε δουλέψει σαν χύτης, επινικελωτής, μηχανουργός, ξυλουργός και σε κάποιες άλλες βραχύβιες τεχνικές ειδικότητες. Αντικειμενικά, σ' αυτό το περιβάλλον, ήλθα από μικρός σε επαφή με αυτό που λέμε "μαστορική" και εμμέσως με την τεχνολογία. Μολονότι μεγαλώναμε σε συνθήκες τραγικές για τον μέσο άνθρωπο (σ' ένα υπόγειο 5 σκαλιά κάτω από το έδαφος, σε ένα δωμάτιο 3x3, που ήταν το υπνοδωμάτιο, το σαλόνι, η τραπεζαρία και ο τόπος των παιδικών παιχνιδιών μας) και με μια φτώχεια που τσάκιζε κόκκαλα, είχε την οξυδέρκεια να αγοράσει τότε ένα ραδιόφωνο WEGA "παγκοσμίου λήψεως", μάλλον της σειράς Bambino, παρόμοιο - αν όχι ίδιο - με το εικονιζόμενο παρακάτω:
Φυσικά, η μάνα μου "γκρίνιαξε" τότε για το έξοδο, γιατί για τα περιορισμένα οικονομικά μας, αυτό σήμαινε τη στέρηση κάποιων άλλων αναγκαίων αγαθών, αλλά ο πατέρας μου την αντιμετώπισε με την προσήκουσα σοβαρότητα, λέγοντάς της ότι δεν είναι δυνατόν να μέναμε απληροφόρητοι από τα όσα συνέβαιναν γύρω μας και θεώρησε ότι ένα ραδιόφωνο ήταν αναγκαία πηγή πληροφόρησης.
Για την ιστορία, το ραδιοφωνάκι αυτό είχε ένα οβάλ μεγάφωνο, που ήταν από μόνο του απίστευτα μουσικό. Απετέλεσε την πρώτη μου προσπάθεια ιδιοκατασκευής ηχείου, σε μια από μένα φτιαγμένη καμπίνα, που με συνόδεψε αρκετά χρόνια, αλλά είχε την ατυχία να συνδεθεί κατά λάθος σε βύσμα ρεύματος 220V και φυσικά, μετά από ένα ηχηρό "ΠΑΦ", παρέδωσε το πνεύμα.
Σε αυτό λοιπόν, το περιβάλλον, αποφασίστηκε αργότερα να σπουδάσω μηχανικός Ε.Ν. στην τότε Δημόσια Σχολή Μηχανικών Ε.Ν. του Ασπροπύργου (σημερινή Α.Ε.Ν.) και έκτοτε ο εναγκαλισμός με την τεχνολογία και τις θετικές επιστήμες έγινε μόνιμος.
Στο χόμπι μας "μπήκα" όπως οι περισσότεροι της γενιάς μου, συνδυάζοντας την έφεσή μου για την τεχνολογία με την αγάπη μου για τη μουσική. Όπως έχω ξαναγράψει κάπου, η πρώτη μου επαφή με αυτήν ήταν ένα μπομπινόφωνο Grundig, οριζόντιας θέσης, ενός ξαδέλφου μου ναυτικού αι ένα δανεικό πικάπ Tepaz ή Philips (δεν θυμάμαι ακριβώς ποιο), καθώς και μια σειρά από δανεικά βινύλια έντεχνης ελληνικής μουσικής, τα οποία αντέγραψα σε ταινίες, με σκοπό να τις πάρω μαζί μου και να τις ακούω όταν θα μπαρκάριζα, τελειώνοντας τη σχολή.
Από τότε κύλισε πολύ νερό στ' αυλάκι. Μέχρι που για πρώτη φορά ήλθα σε επαφή με τα τεχνολογικά περιοδικά του χώρου, αρχικά σε κάποιο κιόσκι στην Αμερική και στη συνέχεια, αγοράζοντας μανιωδώς ότι έβρισκα αγγλόφωνο μπροστά μου στα λιμάνια που πήγαινα. Popular Electronics και Popular Mechanics ήταν τα πρώτα. Ακολούθησαν το Stereo Review και το Audio, που ανακάλυψα αργότερα. Μετά, όταν εκδόθηκε ο ΗΧΟΣ, άρχισα να τον αγοράζω ανελλιπώς και έδωσα και εντολή στον περιπτερά να μου τον κρατάει όσο έλειπα, για να αγοράσω μαζεμένα τα τεύχη όταν θα γυρνούσα στην Ελλάδα. Η φυσική συνέχεια ήταν να γραφτώ συνδρομητής, και μάλιστα όχι σε ετήσια, αλλά σε διετή ή τριετή βάση στα περισσότερα από αυτά. Και κάποια στιγμή, όταν στις αρχές της δεκαετίας του '90 επισκέφτηκα στην Καλλιθέα τότε την αντιπροσωπεία της Vidicron (ο πρώτος μου προβολέας ήταν Vidicron), είδα στα ράφια τους το Stereophile και το The Absolute Sound. Αγόρασα αμέσως δυο-τρία τεύχη από το καθένα και μετά ακολούθησα και γι' αυτά την πορεία της συνδρομής. Τα υπόλοιπα ήλθαν αργότερα.
Θέλω όμως να αναφερθώ στις έννοιες Τεχνολογία και Επιστήμη και πως αυτές σχετίζονται με τον Άνθρωπο (με "Α" κεφαλαίο). Το είδος μας είναι το μοναδικό, όχι μόνο στον πλανήτη μας, αλλά σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα και ενδεχομένως και σε ένα μεγάλο μέρος του Γαλαξία μας, που έχει αναπτύξει νοημοσύνη και πολιτισμό. Από αυτή την άποψη, θαυμάζω απεριόριστα την εξέλιξή του και τις επιτυχίες του, μέρος φυσικά των οποίων είναι και η εξέλιξη στις επιστήμες και την τεχνολογία. Αυτός ο θαυμασμός μου και κατ' επέκταση και η αγάπη μου για το είδος μας, είναι ακόμα ένας παράγοντας που καθιστά τον εναγκαλισμό μου με την Τεχνολογία και τις Επιστήμες πάθος. Και πρέπει βέβαια να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν αναφερόμαστε στην Τεχνολογία, δεν εννοούμε αυτό που τα περιοδικά του χώρου, ιδιαίτερα αυτά που ασχολούνται με την τεχνολογία των υπολογιστών, εννοούν, δηλαδή να ονομάζουν "Τεχνολογία" μόνο ότι αφορά στους υπολογιστές , άντε και κάτι πιο παρεμφερές (π.χ. τη Ρομποτική).
Η Τεχνολογία ως έννοια, περικλείει μια τεράστια γκάμα εφαρμοσμένων επιστημονικών πεδίων. Τελείως ενδεικτικά, εκτός από αυτά των υπολογιστών και πληροφορικής, του χώρου του Audio-Video και άλλων παρομοίων του χώρου των σύγχρονων ηλεκτρονικών, περιλαμβάνονται πεδία, όπως:
- Οι θερμικές μηχανές (Μ.Ε.Κ. ατμοστρόβιλοι, αεριοστρόβιλοι κλπ.)
- Η ναυπηγική τεχνολογία
- Η αεροναυπηγική τεχνολογία
- Η τεχνολογία έλξης (τρένα, γερανοί κλπ.)
- Η τεχνολογία επεξεργασίας μετάλλων (μεταλλουργία και μεταλλοτεχνία)
- Η τεχνολογία εξόρυξης κάθε είδους μεταλλεύματος ή μη στο υπέδαφος
- Η τεχνολογία γεωτρήσεων
- Η τεχνολογία εξερεύνησης του θαλάσσιου βυθού
- Η τεχνολογία εξερεύνησης του διαστήματος
- Η χημική τεχνολογία
- Η τεχνολογία του βιολογικού μικρόκοσμου (ιατρική ή παραϊατρική τεχνολογία)
- Η τεχνολογία του μοριακού, ατομικού και υποατομικού μικρόκοσμου
κλπ. κλπ.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, εγώ θεωρώ τον εαυτό μου παθιασμένο με την τεχνολογία. Δυνητικά, για τους ίδιους λόγους, μπορεί ο καθένας μας να θεωρεί τον εαυτό του, είτε παθιασμένο, είτε εραστή είτε απλώς "οπαδό" της τεχνολογίας. Μακριά από κάθε είδους θρησκευτικές ή μεταφυσικές επιρροές.
Καλό απόγευμα.
