Περίπου 2500 σε ασημένια δισκάκια, από αυτά τα "αντίγραφα ασφαλείας" γύρω στα 300 και 3687 ,ακριβώς, δίσκους.
Γύρω στις 35 μπομπίνες, 48 βιντεοκασέτες (μουσική από διάφορα τραγούδια που κουβαλούσα στα πάρτι αντί για βινύλια ή μπομπίνες ) και καμμιά 1000άδα κασέτες.
Χώρο και χρόνο δεν έχω για να τα απολαμβάνω όπως παλαιότερα.
Λοιπόν, η δική μου συλλογή αποτελείται από περίπου 100 πόντους... εεε συγνώμη δίσκους βινυλίου και 600 cd' s μεταξύ των οποίων κάποια σπάνια κομμάτια για τα οποία είμαι υπερήφανος. 'Οσον αφορά τα είδη, περιλαμβάνονται όλα με μία προτίμηση στις δεκαετίες '70-'80. Παρότι έχω ρίξει το βάρος στην αγορά των cd λόγω ελλειψης πικάπ παραδέχομαι την ανωτερότητα του βινυλίου.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει η αγορά ενός καλού πικάπ και η ελπίδα ότι το βινύλιο θα ξαναγυρίσει.
Διαφέρω πολύ από πολλούς στο θέμα αυτό που συζητάτε από ότι βλέπω, εγώ έχω 100 βινύλια, τα οποια τα 99 είναι τέλειας εγγραφης και σχεδόν τέλεια εκτέλεσις.
dystyxos h eftyxos den einai thema megethous alla thema poiothtas... kai kserw oti tha enoxlhthoun poloi alla ti na kanoume. ayto pou lew einai oti ti na ta kaneis ta ateleiwta ta cd kai ta vinilia an den exeis thn wra kai thn diathesh na ta akous?...
gia thn istoria exw kamia 200aria cd kamia 50aria vinilia kai sxedon 19 giga mp3 sto ipod....
Όταν κάτι το έχεις πληρώσει, βρίσκεις χρόνο να το ακούς όσο δύσκολος και ακριβός έχει γίνει.
Για διάθεση δεν το συζητάμε, υπάρχει, γιατί διαφορετικά δεν θα το πλήρωνες, όσο και αν πίστευες ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν και η διάθεση (αν δεν την είχες).
Όταν κάτι έρχεται δωρεάν από κάποιο φίλο σε μεγάλη συσκευασία, τότε βαριέσαι να ασχοληθείς και βρίσκεις δικαιολογίες για το χρόνο και τη διάθεση.
Όσο για την ποιότητα συμφωνώ, αλλά η ωρίμανση έρχεται με το χρόνο και με την πληθώρα ακουσμάτων και πειραματισμών.
Αν δεν αγοράσεις τρία-τέσσερα δείγματα από το κάθε είδος και τρία-τέσσερα αντιπροσωπευτικά γκρουπάκια, ελίτ για το είδος τους, δεν θα μπορείς να κρίνεις αν στο τέλος σου αρέσει η μουσική που παίζουν ή όχι.