Σκυμμένο κεφάλι... καλύτερο stereo imaging ;;;

[acoustics]

Ίσως παίζουν ρόλο οι συναρτήσεις HRTF (Head Related Transfer Functions).

Mε αυξανόμενη τη σχετική ανύψωση μίας πηγής πάνω στο μεσοβελιαίο επίπεδο (median plane) του κεφαλιού, αυξάνεται και το επίπεδο της ακουστικής πίεσης στο τύμπανο του αυτιού, στην περιοχή συχνοτήτων 7-8 kHz. Ένας άλλος ευαίσθητος με τη γωνία λήψης συντονισμός στο εξωτερικό αυτί, παρατηρείται περί τα 12 kHz.

 

[vastsar]

Πειράματα, πειράματα, πειράματα... κατέληξα πως δεν είναι η κλίση του κεφαλιού αλλά το χαμήλωμα που μεσω αυτής επιτυγχάνεται... σε συνδυασμό πάντα με τα λίγο χαμηλότερα Τουίτερ...
Χαμήλωσα ελαφρά την καρέκλα και δεν ασχολούμαι άλλο, έτσι κι αλλιώς δε μιλάμε για καμιά διαφορά επιπέδου σοκ...
Συνεχίζω ακάθεκτα το δαμασκηνορακί μέχρι να τελειώσει και να πιάσω το ...κράνο απ το χωριό!!

Το Βουλγαρικο ρακι του εμποριου διαφερει αρκετα απο το Ελληνικο στη γευση. Θα ελεγα πως και το Σερβικο διαφερει. Το σπιτικο εχει κι αυτο τις διαφορες του αλλα μικροτερες. Κατ αρχας να πουμε οτι στις γειτονες χωρες δεν αφηνουν φρουτο να πεσει κατω απο τα δενδρα. Λενε οτι απ αυτα που πεφτουν κανουν το καλυτερο ρακι.

Προσωπικα εχω κολησει με το Βουλγαρικο ρακι - Sliveska Perla και Bourgas 63 - ειναι τα αγαπημενα μου. Εχω σταματησει να πινω Ελληνικο αν κι εχω δοκιμασει παρα πολλα. Σημειωτεον ομως, στα σπιτικα βρισκω μεγαλυτερη προσεγγιση στις γευσεις (δεν αναφερομαι σε διαφορετικα φρουτα).

Η Σλιβεσκα Περλα στα χρονια του κουμουνισμου ηταν καλυτερη, τωρα καπως την αλλαξαν, ακομη κι ετσι ομως ειναι μοναδικη στη γευση κι εχει ενα πολυ ελαφρυ αλλα ακρως σαγηνευτικο αρωμα με χρωμα ελαφως κιτρινο. Θα ελεγα οτι η γευση της περναει απο τη μυτη.
Το Bourgas 63 εδω και μια 10ετια εχει παρει τα σκηπτρα. Τελειως ασπρο, επισης πολυ ελαφρυ αρωμα και γευση θα ελεγα ακομη καλυτερη κι απο της Περλας. Κλασικη επισης η Pomoriska λιγο πιο δυνατη.

Γενικα στους σκληρους ποτες μετραει το ποσο δυνατο βγαινει το ποτο, εχω φιλους σχεδον αλκοολικοι που δεν πινουν με τιποτα ρακι του εμπορου, αλλα προσωπικα αυτο μ αφηνει παντελως αδιαφορο. Μ ενδιαφερει πρωτιστως η γευση και το αρωμα. Εχω πολλους φιλους απο τις γειτονες χωρες που μου φερνουν συνεχως σπιτικο ρακι και το παινευουν για το ποσο δυνατο ειναι. Λιγες φορες ομως βρισκω αυτο το κατι τις στη γευση που κανει την διαφορα.

Μιλωντας με φιλους εδω οι οποιοι εκαναν και οι ιδιοι ρακι και φυσικα το παινευαν, μ εφερνα να δοκιμασω, αλλα τυπικο ρακι με μικροδιαφορες. Το ιδιο και η τσικουδια. Δυνατη δε λεω, αλλα η γευση της δεν με συγκινει. Δεν την ψαχνω.

Φυσικα κι εδω επεισερχεται το γουστο και οσα γραφω εχουν να κανουν με μενα και με φιλους μου που πηγαιναμε μαζι στη Βουλγαρια εχοντας ολοι μας το ιδιο γουστο.

 

[zomg]