ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

[Don Mario Lazarou]

Ανέκδοτο υλικό των Beatles βρέθηκε online!

Mια ανέκδοτη μέχρι σήμερα έκδοση του "Revolution 1" φαίνεται πως βρήκε το δρόμο της για το youtube.Το "Take 20" του κομματιού εμφανίζεται να γεφυρώνει το κενό μεταξύ του "Revolution 1" και του "Revolution 9" του White Album.



Πηγή:Rocking.gr

 

[geofak]

Απάντηση: ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!!!

Message from Wendy Dio

Today my heart is broken, Ronnie passed away at 7:45am 16th May. Many, many friends and family were able to say their private good-byes before he peacefully passed away. Ronnie knew how much he was loved by all. We so appreciate the love and support that you have all given us. Please give us a few days of privacy to deal with this terrible loss. Please know he loved you all and his music will live on forever.

- Wendy Dio

Ronnie James Dio RIP

 

[NICK D.]

Απάντηση: ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!!!

Το νέο album θα ονομάζεται Grinderman 2 και θα κυκλοφορήσει από την Mute στις 13 Σεπτεμβρίου 2010.

http://www.myspace.com/grinderman

Πολλές ευρωπαικές ημερομηνίες αλλά όχι Ελλάδα, προς το παρόν.
Δεν υπάρχει ακόμη κάποιο μουσικό δείγμα της νέας τους δουλειάς,
αλλά υπάρχει φωτογραφικό....:143: (προσοχή στον 3ο από αριστερά)

 

[NICK D.]

Απάντηση: ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!!!

www.grinderman.com

grinderman 2

Heathen Child το πρώτο single

[youtube]vKznZUtKntg[/youtube]

 

[SUDOKU]

Άκουσα κάτι προχτές και με συνετάραξε...!!!

Δεν είναι Τζαζ, δεν είναι Κλασσική, δεν είναι Ροκ, δεν είναι Μπλουζ, δεν είναι Έθνικ, δεν είναι Γκόθικ...

Είναι η κορυφή... το τέλειο... το απόλυτο...

Κυρίες και κύριοι, δεν χρειάζεται να αναρωτιέστε τι θ' ακούτε το καλοκαίρι... γιατί υπάρχει ολόφρεσκο και ζωντανό το νέο cd του ΛΕΠΑ με τίτλο 'Next Level' και διασκευές από γνωστά ΞΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...

Μετά την Έφη Θώδη, αυτός που τόλμησε την υπερβολή είναι ο ΛΕ.ΠΑ... Με κορυφαίο των κορυφαίων το Χιτάκι... ΠΡΕΘΛΕΣ !!!

Αναρτώ πρώτο το ορίγιναλ Βιντεοκλίπ σε 'ζωντανό playback' και μετά το Βίντεο με τους Στίχοι... για να εμπεδώσουμε όλοι την ΑΠΤΑΙΣΤΗ προφορά του λαϊκού μας βάρδου...

 

[Pin]

Απάντηση: ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!!!

Goustarwww!!!:419::143:

 

[Sambalis]

Unpistevable!!:105:

 

[rose.athens]

Τι γίνεται ρε παιδιά;

Singer Black, Colin Vearncombe, critically ill in a coma after car crash

Singer Colin Vearncombe , known as Black, is in a coma in hospital following a car accident in Ireland at the weekend.

The Liverpudlian star - who had a global hit in 1987 with Wonderful Life - is said to be critically ill after suffering a serious head injury in the crash on Sunday.

The 53-year-old has sustained swelling on his brain and is in intensive care, with his spokeswoman saying: "It's a waiting game."

Black's management paid tribute to all those who have expressed concern and sent get-well messages.
http://www.mirror.co.uk/3am/celebrity-news/singer-black-colin-vearncombe-critically-7181351

 

[Promolyrics]

Συνέντευξη Έλενας με την Κρυσταλλία!!

 

[Promolyrics]

 

[Mr Spock]

Run Out Groove: δισκογραφική μόνο για βινύλια από τη Warner

• 
  

Η Warner Music Group λανσάρει τη δική της δισκογραφική εταιρεία, ειδικά για να κόβει σε βινύλιο τα άλμπουμ που αρέσουν στους μουσικόφιλους.

Ναι, καλά διαβάσατε, η νέα δισκογραφική εταιρεία Run Out Groove, θα κυκλοφορεί αποκλειστικά δίσκους βινυλίου, και μάλιστα οι κυκλοφορίες της θα βασίζονται στις επιλογές των χρηστών. Αυτοί θα μπαίνουν στο site της εταιρείας και θα ψηφίζουν το άλμπουμ που θα ήθελαν να κυκλοφορήσει σε βινύλιο, ενώ τα άλμπουμ που θα συγκεντρώνουν τις περισσότερες ψήφους θα κυκλοφορούν σε καλής ποιότητας limited-edition κοπές.

Το κάθε άλμπουμ θα κυκλοφορεί σε τόσα αντίτυπα όσοι χρήστες το ψήφισαν, οπότε οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επιλέξουν το δίσκο που επιθυμούν και σε διάστημα 30 ημερών να τον προπαραγγείλουν, εξασφαλίζοντας έτσι το δικό τους αντίτυπο. Έτσι οι μουσικόφιλοι θα προσθέτουν στη δισκοθήκη τους ένα πραγματικά συλλεκτικό δίσκο, ένα δίσκο που οι ίδιοι θα έχουν επιλέξει και παραγγείλει, και μάλιστα σε κοπή υψηλής πιστότητας.

Έξυπνη κίνηση από τη Warner, ειδικά τώρα που το βινύλιο και τα πικάπ έχουν πάρει τα πάνω τους σε πωλήσεις. Ο πρώτος δίσκος που ψηφίστηκε για να κυκλοφορήσει είναι το Now Here is Nowhere των Secret Machines, ενώ θα ακολουθήσουν οι Golden Smog's Down των The Old Mainstream, The Complete Live At Raji's των The Dream Syndicate's και ο προσωπικός δίσκος του Howard Tate.

http://www.hxoseikona.gr/nea/5303-warner_run_out_groove.html

 

[Mr Spock]

Το soundtrack του Avatar σε μπλε βινύλιο





Τη θρυλική ταινία Avatar του James Cameron όλοι την είδαμε και την αγαπήσαμε, ενώ εγκαινίασε την 3D εποχή για τον κινηματογράφο. Μια εποχή που έληξε μεν άδοξα για το σπίτι, καθώς οι εταιρείες σταματούν σταδιακά να παράγουν τηλεοράσεις 3D, αλλά καλά κρατεί για τον κινηματογράφο.

Η ταινία ήταν εντυπωσιακή τόσο οπτικά, όσο και ηχητικά χάρη στο υπέροχο soundtrack του αδικοχαμένου James Horner. Του ταλαντούχου συνθέτη που επένδυσε με τη μουσική του μερικές από τις καλύτερες ταινίες της τελευτίας 20εατίας, όπως ο Τιτανικός. Αυτό το εκπληκτικό soundtrack κυκλοφορεί τώρα, για πρώτη φορά σε βινύλιο, και μάλιστα σε audiophile κοπή 180 γραμμαρίων.

Θα κυκλοφορήσει σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, 5.000 δίσκους, οπότε και θα γίνει αμέσως συλλεκτικό. Επιπλέον το χρώμα του δίσκου θα είναι βαθύ μπλε, όπως το χρώμα που κυριαρχούσε και στην ταινία, στο δέρμα των εξωγήινων, αλλά και στα εξωτικά τοπία του πλανήτη Pandora. Εμείς ήδη ψάχνουμε από που θα το παραγγείλουμε.


http://www.hxoseikona.gr/nea/5313-avatar_lp_blue.html

 

[Patriarhis]

https://consequenceofsound.net/2017...c-archive-is-here-and-its-fucking-incredible/
Neil Young’s online music archive is here, and it’s fucking incredible
Every single song ever recorded by Young is available to stream for free in high-resolution quality

If ever there was a time to listen to Neil Young, it’s today. The musician’s entire catalog is available to stream for free on his newly launched archival website. http://www.neilyoungarchives.com/

“We developed [the archive] to provide fans and historians with unprecedented access to all of my music and my entire archive in one convenient location,” writes Young in an open letter introducing the archive.

The songs are organized chronologically spanning more than 50 years. Included are all of Young’s released solo titles, as well as his records made with Buffalo Springfield, Crosby Stills Nash and Young, and Crazy Horse.

Additionally, there are ten unreleased albums and a few unreleased films. “These are projects I did not release at the time for one reason or another, and many of the songs subsequently appeared on other albums as the years flew past,” Young explains. “The archive is designed to be a living document, constantly evolving and including every new recording and film as it is made. It is not yet complete as we are still adding a lot of detail to the older recordings.”

 

[Patriarhis]

12 hrs ·


GEORGE HARRISON-ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ: ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Πριν τρεις μέρες έκλεισαν δεκάξι χρόνια απο τον θάνατο του George Harrison, τον δεύτερο από τους Beatles που πέθανε, ύστερα από τη φρικτή δολοφονία του John Lennon. Παλιότερα θυμόμουν καμιά φορά την επέτειo, αν και εδώ και χρόνια όχι. Αλλά μου τη θύμισε χτες κάτι που κοίταζα γι᾽ αυτόν στο διαδίκτυο, που με έκανε να αναζητήσω τα τραγούδια του και να ξανακούσω.

Την ανάμνηση που ακολουθεί την κουβαλώ από το 1979, ως κάτι ακριβό, δικό μου. Την έχω διηγηθεί μόνο σε στενούς φίλους. Δεν θα την έγραφα ως άρθρο σε εφημερίδα, και δε θα την έβαζα σε βιβλίο, γιατί το πρώτο θα έδινε στο γεγονός μια δημοσιότητα που δεν έβρισκα ταιριαστή, και το δεύτερο μια σοβαροφάνεια άλλου τύπου. Αλλά τώρα, με τους ήχους των τραγουδιών του George στο κεφάλι μου, αποφάσισα εδώ, σε αυτό το παράξενο μέσο, που ενώ είναι τόσο δημόσιο σε ξεγελά ώρες-ώρες πως είναι προσωπικό, να το κάνω.

Το καλοκαίρι του 1979 περάσαμε δυο βδομάδες στο Πόρτο Ράφτη με τον George και τη γυναίκα του Olivia, και τρεις ακόμη Άγγλους φίλους, καλεσμένους όλους της αδελφής μου. Η Ευφροσύνη είχε φιλία με τους Beatles από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, αλλά με τον George ειδικά είχαν επανασυνδεθεί τον τελευταίο καιρό, καθώς η αδελφή μου ήταν και φίλη της γυναίκας του, Olivia Arias. Στη διάρκεια της παραμονής τους τούς έβλεπα σχεδόν κάθε βράδι που γύριζα στο Πόρτο Ράφτη, όπως και τα σαββατοκύριακα, και είχαμε περάσει αρκετές ώρες κουβεντιάζοντας με τον George, συχνά οι δυο μας.

Φυσικά, ήταν για μένα ένας θρύλος. Αλλά επειδή έχω γνωρίσει αρκετούς διάσημους δημιουργούς, ξέρω ότι ο καλύτερος τρόπος να είσαι άνετος μαζί τους--εκτός αν πρόκειται περί άρρωστων νάρκισσων--είναι να μην αναφέρεσαι ποτέ στο πόσο μεγάλος θαυμαστής τους είσαι, πόσο σπουδαίο είναι το έργο τους, κλπ. Το ίδιο έκανα κι εδώ λοιπόν, και με τον George. Tον αντιμετώπιζα σα να είναι κάποιος φίλος της αδελφής μου που γνώρισα εκείνες τις μέρες, και αυτό προφανώς το εκτιμούσε ιδιαίτερα. Μιλούσαμε σαν παλιά φιλαράκια, άνετα, ξένοιαστα, για απλά πράγματα, ή για άλλα καλλιτεχνικά που ενδιέφεραν εκείνον ή εμένα εκείνο τον καιρό. Eγώ ήμουν τότε 26 ετών (συγκλονιστική σκέψη: ένα χρόνο νεότερος από όταν ό,τι ήταν εκείνος όταν διαλύθηκαν οι Beatles!) κι εκείνος 36. Εκείνος ήταν ο George Harrison κι εγώ παντελώς άγνωστος, με αμέτρητες καλλιτεχνικές φιλοδοξίες και προσωπική ενασχόληση αλλά μηδενικό δημόσιο έργο. Παρ᾽ όλα αυτά, ο George μου φερόταν, όπως και σε όλους τους άλλους ανθρώπους, σα να ήμασταν ίδιοι, να μην είχαμε καμιά διαφορά σε έργο, φήμη ή ό,τι άλλο. Συζητούσαμε δε για την τέχνη σα να ήμασταν ένα και το αυτό, εκείνος κι εγώ.

Λίγες μέρες μετά, στο ίδιο σπίτι, που είχε χτίσει ο πατέρας μου και τώρα δεν υπάρχει πια, ήρθε φιλοξενούμενός μας ο Νίκος Ξυλούρης με την οικογένειά του, που τον αγαπούσαν πολύ οι γονείς μου. Κι αν και ο πατέρας μου είχε φύγει από χρόνια, εγώ είχα συνδεθεί ανεξάρτητα με τον Νίκο, με τον οποίο είχαμε γίνει φίλοι από τα χρόνια της Χούντας. Καλέσαμε τον Νίκο σπίτι μας εκείνο το καλοκαίρι κυρίως για να κρυφτεί από τη δημοσιότητα. Είχει μόλις γυρίσει από την Αμερική, όπου είχε υποβληθεί σε εγχείρηση για καρκίνο στον πνεύμονα, με μεταστάσεις στον εγκέφαλο, έκανε βαριά χημειοθεραπεία, και ήταν όπως ήταν φυσικό σε μαύρη κατάθλιψη.
[DOUBLEPOST=1512277831][/DOUBLEPOST]Κανείς δεν ήξερε ότι μένει στο σπίτι μας, εκτός από τα αδέλφια του και ελάχιστους στενούς του φίλους, που είχε ειδοποιήσει και έρχονταν και του έκαναν παρέα τα βράδια.

Ο Νίκος ήρθε στο σπίτι κοντά στις τελευταίες μέρες της διαμονής του George, και καθώς δεν ήξερε αγγλικά, και δεν είχε όρεξη για παρέες εκτός των πολύ δικών του ανθρώπων, περνούσε τις ώρες του μακριά από την εγγλέζική παρέα--το σπίτι ήταν χωρισμένο, και εκείνος έμενε σε άλλο μέρος του. Εγώ έβλεπα πότε τον έναν πότε τον άλλον.

Ο Νίκος ήξερε βέβαια ότι ήταν εκεί ο George. Ένα απόγευμα, με φώναξε και μου είπε: "Αποστόλη, θέλω μια χάρη. Να πεις το βράδι στον Τζορτζ να μας τραγουδήσει τα τραγούδια του". Τις μέρες που ήταν εκεί ο George δεν είχε φέρει ποτέ στη βραδινή παρέα την κιθάρα που είχα δει όταν κατέφθανε, και δυο τρεις φορές που τον είχα δει να κάθεται σε μια άκρη του κήπου, κρατώντας τη, έμενα μακριά, θεωρώντας ότι ή συνθέτει ή παίζει για το κέφι του, και θα ήταν αδιάκριτο να πλησιάσω. Και φανταζόμουν επίσης ότι δε θα του άρεσε καθόλου να του ζητάνε, αυτού, του θρυλικό George Harrison, να τους διασκεδάσει με την κιθάρα του, οπότε μπήκα σε εξαιρετικά δύσκολη θέση με το αίτημα του Νίκου. Συμβουλεύτηκα όμως την αδελφή μου, που μού είπε "γιατί δεν του το λες, ο George είναι πολύ καλός άνθρωπος, και μπορεί να το κάνει. Άλλωστε του έχουμε πει ποιος είναι ο Νίκος, και πόσο υποφέρει, και τον έχει συγκινήσει".

Πήρα το θάρρος και μετέφερα το αίτημα στον George, που μου είπε χαμογελώντας: "Πες του ότι θα του τραγουδήσω, αν μου τραγουδήσει κι αυτός τα δικά του". Του εξήγησα ότι αυτό δε γινόταν. Η αρρώστια του Νίκου ήταν προχωρημένη, και λόγω αυτού και της βαριάς θεραπείας του ήταν αδύνατο να τραγουδήσει. "Να παίξει τουλάχιστον τη λύρα του;", αντιπρότεινε ο George. Είχα δει ότι ο Νίκος είχε φέρει τη λύρα στο Πόρτο Ράφτη, αν και δεν τον είχα δει να την αγγίζει παρουσία μου, και σκέφτηκα ότι αυτό θα ήταν πιθανό.

Είπα στο Νίκο το αίτημα του George, κι εκείνος χαμογέλασε πικρά και είπε "εντάξει, θα δούμε".

 

[Patriarhis]

Εκείνο το βράδι, μετά το φαγητό μαζευτήκαμε στη μεγάλη βεράντα, η οικογένεια του Νίκου, η αδελφή μου κι οι καλεσμένοι της, ο George με την Οlivia, κι εγώ με έναν καλό μου φίλο. Με το που κάτσαμε και τους σύστησα (ως τότε ο George δεν είχε καν συναντήσει τον Νίκο), ο George του είπε κάποια γλυκά λόγια για το έργο του, για το οποίο είχε ακούσει, που εγώ τα μετέφρασα. Ο Νίκος μου απάντησε: "Να του πεις ότι τον ευχαριστώ, και τώρα να μας παίξει". Και γυρνώντας σε εκείνον, είπε στα ελληνικά, παρακλητικά σχεδόν: "Παίξε Τζορτζ. Παίξε".

O George πήρε την κιθάρα, αμήχανα σχεδόν, σαν έφηβος που του ζητούσαν να παίξει στην παρέα και δεν ένοιωθε σίγουρος για τις δυνάμεις του--προφανώς δεν ήταν αυτό, αλλά κάποιο αντίστοιχο συναίσθημα, μιας συστολής που είχε να κάνει ίσως με την κατάσταση του Νίκου, ίσως με το ότι ο ίδιος δε συνήθιζε να παίζει σε παρέες.

Κάτσαμε όλοι γύρω γύρω σε καρέκλες, και ο George άρχισε να παίζει, και να τραγουδάει, με πρώτο ένα παλιό εγγλέζικο λαϊκό τραγούδι (folk-song), το Scarborough Fair αν θυμάμαι καλά. Χειροκροτήσαμε.

Ο Νίκος, ο αμνός του Θεού, μου ζητούσε να μεταφράσω στον George ένα σχόλιο του τύπου "να του πεις ότι παίζει πολύ ωραία κιθάρα", που εγώ το έκανα με ένα μικρό δειλό χαμόγελο. Ο George το άκουσε και τον ευχαρίστησε, με την ίδια γνησιότητα που θα αντιδρούσε σε έναν έπαινο από ειδικό ένα παιδί που παίζει κιθάρα στην παρέα. Είπε μερικά ακόμη τραγούδια, λαϊκά αγγλικά και Aμερικάνικα, νομίζω μερικά του Dylan ίσως και των Stones, αλλά όχι των Βeatles ή δικά του.

Ο Νίκος κάθε φορά μου έκανε επανετικά σχόλια για το ένα ή το άλλα--για όλα εκτός από τη φωνή του--που τα μετέφραζα. Κάποια στιγμή ο Νίκος μου είπε: "Και να του πεις ότι γράφει και πολύ όμορφα τραγούδια. Αυτό το τελευταίο εδικά μου άρεσε πολύ". Tου εξήγησα, με τρόπο, ότι δεν ήταν δικά του αυτά που έπαιζε ο George και ο Νίκος σχεδόν παρεξηγήθηκε. "A, όχι, όχι, πες του να παίξει δικά του", είπε. "Aυτά ήρθα να ακούσω". Kαι πάλι στον ίδιο, ελληνικά: "Δικά σου παίξε Τζορτζ. Δικά σου. Παίξε".

Mετέφρασα, ο George γέλασε γλυκά, και είπε "μόνο άμα παίξεις λύρα". Ο Νίκος κούνησε το κεφάλι, και είπε "μετά, παίξε τώρα εσύ. Δικά σου".

Μετέφρασα και ο George έπαιξε πρώτα το My Sweet Lord. Ο Νίκος μου ζήτησε τώρα και έκατσα δίπλα του, και του μετέφραζα τα λόγια ενώ o George τραγουδούσε. Μόλις τέλειωσε, ο Νίκος μου είπε "Ωραίο. Πες του κι άλλο τώρα". To είπα, και ο George, αφού είπε δυο τρία ακόμη μεταμπητλικά, και μετά είπε και κάποια από τα πιο διάσημα του, το While my guitar gently weeps, κι ένα δυο ακόμη. "Ωραίο" έλεγε ο Νίκος. "Kι άλλο. Παίξε Τζορτζ. Παίξε". Κάποια στιγμή, ο George έπαιξε το Here Comes the Sun. Σε αυτό ειδικά, ο Νίκος άλλαξε. "Aυτό! Αυτό να του πεις ότι είναι σπουδαίο τραγούδι!".

To μετέφρασα, και ο George, που θα τραγουδούσε κοντά μια ώρα, πάλι του ζήτησε να παίξει λύρα. Σα να ήθελε να τον ευχαριστήσει ειδικά για το τελευταίο τραγούδι, ο Νίκος ζήτησε τη λύρα, που την είχαν φέρει εκεί που καθόμασταν. Του την έδωσαν. Την κούρδισε διστακτικά, κι άρχισε να παίζει αργά, και με προφανή, σε εμένα τουλάχιστον, κόπο. Έβλεπα τον George που τον κοίταζε με δέος. O Nίκος θα έπαιξε ένα, δυο λεπτά το πολύ, και κάπου που πήγε να κάνει μια κοντυλιά πιο γρήγορη, τα δάχτυλά του τον πρόδωσαν, και άρχισε να κλαίει.

Ο George σηκώθηκε τον φίλησε, και μου είπε να του μεταφράσω ότι ήταν πολύ μεγάλος καλλιτέχνης, και θα ήθελε κι εκείνος μια μέρα να γίνει τόσο σπουδαίος μουσικός. Ο Νίκος ήταν βέβαια μεγάλος καλλιτέχνης, αλλά από αυτό που είχε παίξει, στην κατάστασή του, δεν είχε φανεί. Τα λόγια του George ήταν από σκέτη μεγαλοψυχία και καλοσύνη.

Ενώ σαφώς έμοιαζε να έχει κουραστεί να τραγουδάει, βλέποντας τον Νίκο να κλαίει ο George πήρε την κιθάρα και συνέχισε. Μάλιστα παρότρυνε κι εμένα και τον φίλο μου και τραγουδάγαμε μαζί του Beatles, σε όποια τραγούδια ξέραμε τα λόγια, δηλαδή σχεδόν όλα. Εμείς νοιώθοντας εντελώς άβολα, με τις γαϊδουροφωνάρες μας, ενώ εκείνος χαμογελούσε, συντονιζόμενος μαζί μας, παροτρύνοντας και αντιμετωπίζοντάς μας με την ίδια φυσικότητα, ως συνάδελφους, σα να ήμασταν ο Paul και ο John.

Ο Νίκος ήταν φανερά καταβεβλημένος, δακρυσμένος, ώσπου κάποια στιγμή μου ένευσε να πάω δίπλα του. Μου μίλησε στο αυτί. "Πες του να πει πάλι εκείνο με τον ήλιο", μου είπε. Κι εγώ, σα μυστικό, πήγα στον George και του το ψιθύρισα. Εκείνος άρχισε πάλι να τραγουδάει το Here Comes the Sun, τώρα μου φάνηκε με περισσότερη ψυχή από ό,τι πριν, σα να έβαζε μέσα ένα σωρό πράγματα που δεν εκφράζονται παρά με τη μουσική. Ο Νίκος δάκρυζε, τώρα από ανάμεικτη συγκίνηση, θλίψη για την ομορφιά της ζωής, που ένοιωθε ότι χάνει, και ίσως και την ελπίδα που δίνει η γλυκιά μουσική και τα λόγια του τραγουδιού. Όπως άκουγα τον George, και έβλεπα τον Νίκο, μου ήρθε στο νου ότι το τραγούδι ίσως αντηχούσε στο νου του εκείνο το αρχαίο ριζίτικο, τον Αητό, που το είχε τραγουδήσε ο ίδιος στις καλές του με μοναδικό τρόπο.

Σε ψηλό βουνό σε ριζιμιό χάρακι
Κάθεται ένα αήτος.
Βρεγμένος χιονισμένος ο καημένος
Και παρακαλεί τον ήλιο να ανατείλει:
Ήλιε ανάτειλε, ήλιε ανάτειλε.

Το κρητικό τραγούδι ζήταγε από τον ήλιο να ανατείλει, το τραγούδι του George διακήρυσσε ότι όντως, να, έρχεται το φως του. Η πονεμένη επίκληση της ελπίδας, στο ένα, και η παιδική χαρά του ερχόμου της, στο άλλο.

Η βραδιά συνέχισε για λίγο ακόμη, με τον George να μη σταματά να τραγουδά, κι ο φίλος μου κι εγώ να συνοδεύουμε, όσο ο Νίκος ήταν εκεί. Προφανώς ο George έβλεπε ότι του έδινε χαρά, και δεν ήθελε να σταματήσει.

Κάποια στιγμή όμως ο Νίκος κουράστηκε. Σηκώθηκε, αγκάλιασε τον George, τον ευχαρίστησε και τον φιλοφρόνησε με τη σοβαρότητα κάποιου αρχαίου εθιμοτυπικού, ενώ ο George του είπε ότι ήταν τιμή του που έπαιξε για χάρη του Έπειτα ο Νίκος αποσύρθηκε. Η μουσική σταμάτησε, και κάτσαμε λίγη ώρα ο George και οι υπόλοιποι, να τους λέω εγώ περισσότερα για το ποιος ήταν ο Νίκος, και τι αντιπροσώπευε για την Ελλάδα η μουσική και το τραγούδι του.

Λίγους μήνες μετά πέθανε ο Νίκος, και εικοσιδύο χρόνια αργότερα ο George, από την ίδια αρρώστια. Κι εγώ, που ήμουν τυχερός που γνώρισα και τους δυο τους, και έζησα εκείνη τη συνάντησή τους, τους θυμάμαι πάντα με ατέλειωτο θαυμασμό και αγάπη, και για τη μουσική τους βέβαια, μα πάνω από όλα για την ανθρωπιά τους, που τόσο πολύ έλαμψε εκείνο το βράδι.

Ήλιε, ανάτειλε.
Here comes the sun.

(H ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον παλιό αγαπημένο φίλο Δ.Σ. που τραγουδήσαμε μαζί εκείνη τη βραδιά, που τώρα κι εκείνος κάπως παρόμοια βασανίζεται. Μακάρι γρήγορα να ανατείλει γι᾽ αυτόν ο ήλιος της υγείας και της χαράς).

 

[Mr Spock]

Zappa Family Trust Releases AAA Edition of Frank's "Burnt Weeny Sandwich"
Michael Fremer | Jun 26, 2018

And this is how you do it correctly!: Supervised by the ZFT, the record was specially mastered for this release by Bernie Grundman with all analog production and cut directly from the 1970 ¼” stereo safety master tape in 2018.

Unavailable on vinyl for more than three decades, Zappa last released this on vinyl in 1986 in the rare Old Masters Box Two. The LP, which will be pressed at Pallas in Germany, will feature the album's distinctive original cover art by frequent Zappa collaborator Cal Schenkel and include the original album's black and white poster, which has never been reproduced in any of the album's CD editions.


https://www.analogplanet.com/conten...eases-aaa-edition-franks-burnt-weeny-sandwich

 

[wizzy]

Σύμφωνα με την Nuclear Blast, οι Opeth θα κυκλοφορήσουν το live album "Garden of the Titans: Live at the Red Rocks amphitheater", στις 2 Νοεμβρίου 2018.

Αναμένω εναγωνίως!

 

[wizzy]

Οι Dead Can Dance θα κυκλοφορήσουν το νέο τους album με τίτλο "Dionysus" στις 2 Νοεμβρίου 2018.

Υ.Γ.: Συνεννοημένοι με τους από πάνω είναι;

 

[Mr Spock]

Κυκλοφόρησε σε βινύλιο το μοναδικό άλμπουμ των Life In Cage

Η B-otherSide Records σε συνεργασία με την Vinylmania Records, παρουσιάζει για πρώτη φορά σε βινύλιο, το post punk/dark wave άλμπουμ των Life In Cage.

Οι Life In Cage σχηματίστηκαν το 1984 στην Θεσσαλονίκη και μετά από αλλαγές στην σύνθεση, ηχογράφησαν τον Ιούνιο του 1985 το μοναδικό, ομώνυμο άλμπουμ τους, το οποίο αποτέλεσε και την πρώτη κυκλοφορία της νεοσύστατης τότε Lazy Dog Records σε μορφή κασέτας.

Στην ηχογράφηση αυτή το σχήμα αποτελείται από τους Χρήστο Σκορδύλη (κιθάρα), Θεόφιλο Τσιολακάκη (μπάσο, φωνή), Μπάμπη Αργυρίου (πλήκτρα, κιθάρα, φωνητικά), Γιώργο Κυριάκο (ντραμς) και Κοσμά Αλεξίου (μπάσο) ενώ σε δύο τραγούδια (Νεκροψία, Fall in a basket full of snakes) ντραμς παίζει ο Λάζαρος Πλιάμπας. Με εμφανή την αγάπη τους στον dark wave ήχο, παραδίδουν ένα άψογο δείγμα του είδους, μπολιασμένο με στοιχεία ατόφιας post punk αισθητικής στην αγγλική γλώσσα, εκτός από δύο τραγούδια στα οποία πειραματίστηκαν με την "δύσκολη" –για το είδος μουσικής τους– ελληνική γλώσσα.

Η έκδοση έχει γίνει σε 200 αριθμημένες κόπιες, οι οποίες ακολούθησαν πιστά το εικαστικό της αυθεντικής κασέτας, ενώ ο ήχος έχει τύχει επεξεργασίας καθαρισμού και mastering από τον Γιάννη Κύρη (www.kyris.gr). Στο δισέλιδο συνοδευτικό ένθετο θα βρείτε όλους τους στίχους, βιογραφικό σημείωμα, φωτογραφίες των μελών καθώς και δημοσιεύματα από τον τύπο της εποχής.

Μπορείτε ν' ακούσετε το άλμπουμ εδώ.

http://www.mic.gr/eidisi/kykloforise-se-vinylio-to-monadiko-almpoym-ton-life-in-cage

 

[Mr Spock]

Soft Machine(UK)-Hidden Details(2018)-The Man Who Waved At Trains



The studio album ‘Hidden Details’ is the first Soft Machine album (as opposed to Soft Machine Legacy) in 37 years. This is three quarters of the celebrated 1970’s version of the legendary jazz-rock group, which recorded the acclaimed ‘Softs’ album in 1975 - John Etheridge, Roy Babbington anD John Marshall - completed by outstanding saxophone star Theo Travis (Robert Fripp/David Gilmour/Gong).

- περισσότερο sweet smoke μου θυμίζουν πάντως