Το ιδιο γραφω παραπανω. Δεν διαφωνουμε καπου.Όπως μπορεί να κάνει sex με μία πορνοστάρ και να περάσει καταπληκτικά χωρίς να ξέρει ούτε το πραγματικό της όνομα. Αν όμως περιμένει γούτσου-γούτσου και σχέση έκανε λάθος επιλογή. Αντίστοιχα, αν αυτός που θέλει μόνο καλό sex την πέσει σε κάποια που κοκκινίζει μόλις δει φιλί σε τούρκικο σήριαλ, τότε πάλι έχουμε λάθος.
Μπερδευεις τον ρομαντισμο.. με τον ρεαλισμο (οχι το αληθοφανής για να γινει το παραμυθι πιστευτο)Δεν βλέπω ταινίες για να ονειρευτώ μετά κοιτώντας τ' αστέρια ανάμεσα στα σύννεφα του φθινοπωρινού ουρανού.
ισα ισα οι χασομερικες ταινιες τεχνης (οπως τις χαρακτηριζεις) -και φυσικα δεν ειναι ολες καλες- εχουν ως κοινο παρανομαστη τον ρεαλισμο -ο οποιος μπορει να εκφραστει με παρα πολλους τροπους και οχι κατα αναγκη με ενα συγκεκριμενο στυλ κινηματογραφισης-
Αντιθετως, οι αγαπημενες σου ταινιες σε μια προηγουμενη λιστα, χαρακτηριζονται απο το στοιχειο του escapism, και το ονειρικο στοιχειο.
Αν πραγματικα την γνωριζες, αισθανοσουν δεν θα εγραφες τα παραπανω..Οπότε μην προσπαθείς να επαναλαμβάνεις την αξία της τέχνης του κινηματογράφου. Την ξέρω, αλλά δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου!
Είμαι ρηχός, είμαι κακός θεατής, είμαι κυνικός! Ναι! Και γουστάρω. Θέλω να είμαι όσο πιο μακριά γίνεται από τον κινηματογράφο/συναίσθημα.
Κι από δω και πέρα θα κράζω πιο έντονα τις χασομέρικες ταινίες τέχνης!
τουλαχιστον οχι με αυτον τον τροπο..
δεν διακρινεις κατι κοινο αναμεσα σε ενα κριτικο που κρίνει συμφωνα με το κινηματογραφικο είδος και τον τροπο γραφης και αποψεων σου; απλα σε διαφορετικα πεδια..
δεν ειναι τοσο η ελλειψη σεβασμου, οσο η κατανοηση.
Last edited: