Snow Whitty
SRS
- Μηνύματα
- 20.766
- Reaction score
- 16.121
Οι 12 καρέκλες - The twelve chairs - 12 stulev 1971
Τo βιβλίo «Οι δώδεκα καρέκλες» (1927) .....γράφτηκε από τους Ρώσους δημοσιογράφους και συγγραφείς Ιλία Ιλφ και Γεβγκένι Πετρόφ. Οι δύο δημοσιογράφοι επικοινωνούσαν και λάμβαναν επιστολές με ανταποκρίσεις εργατών και αναγνωστών που έκαναν παράπονα και «… ξεσκέπαζαν καθετί το κακό, το ανάρμοστο, το κατάλοιπο απ’ το παλιό καθεστώς, το μικροαστικό, το βρώμικο και το αποστεωμένο που υπήρχε μπόλικο1» μετά τη Ρώσικη επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917.
.....οι συγγραφείς παρουσιάζουν με σατιρικό και ευχάριστο τρόπο διάφορους κομπιναδόρους με εξέχουσα μορφή τον Οστάπ Μπέντερ, που με επιδεξιότητα και εφευρετικότητα εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη ευπιστία και καταφέρνει να ζει σε βάρος της κοινωνίας και των συνανθρώπων τους, γιατί «…δεν είναι και τόσο εύκολο να νικηθούν τα κατάλοιπα του καπιταλισμού1…».
(Κώστας Φωτεινάκης): .......ο άνθρωπος πρέπει να έχει αρχές και ντροπή για να μη διολισθήσει στον εύκολο πλουτισμό και στην εκμετάλλευση συνανθρώπων ή της κοινωνίας γενικότερα. Όταν όμως δεν έχει ούτε αρχές ούτε ντροπή (και τα δύο χάνονται συν τω χρόνων ανάλογα με τις καταστάσεις και τη θέση που έχει στο σύστημα εξουσίας ) τότε θα πρέπει να υπάρχει ένα κοινωνικό σύστημα, μια οργάνωση κράτους που να μην του επιτρέπει να «αξιοποιεί» την όποια πολιτική θέση μέσω εκβιασμών, αθέμιτων συναλλαγών , ούτε τα διάφορα προσωπικά «χαρίσματα», όπως η καπατσοσύνη, η εφευρετικότητα κ.λπ.
Την είδα εδώ : https://sovietmoviesonline.com/comedy/71-12-stulev.html
Κι εδώ :
Двенадцать стульев 1 серия / The Twelve Chairs film 1
Άλλες βερζιον : Μελ Μπρουκ κ α.
Τo βιβλίo «Οι δώδεκα καρέκλες» (1927) .....γράφτηκε από τους Ρώσους δημοσιογράφους και συγγραφείς Ιλία Ιλφ και Γεβγκένι Πετρόφ. Οι δύο δημοσιογράφοι επικοινωνούσαν και λάμβαναν επιστολές με ανταποκρίσεις εργατών και αναγνωστών που έκαναν παράπονα και «… ξεσκέπαζαν καθετί το κακό, το ανάρμοστο, το κατάλοιπο απ’ το παλιό καθεστώς, το μικροαστικό, το βρώμικο και το αποστεωμένο που υπήρχε μπόλικο1» μετά τη Ρώσικη επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917.
.....οι συγγραφείς παρουσιάζουν με σατιρικό και ευχάριστο τρόπο διάφορους κομπιναδόρους με εξέχουσα μορφή τον Οστάπ Μπέντερ, που με επιδεξιότητα και εφευρετικότητα εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη ευπιστία και καταφέρνει να ζει σε βάρος της κοινωνίας και των συνανθρώπων τους, γιατί «…δεν είναι και τόσο εύκολο να νικηθούν τα κατάλοιπα του καπιταλισμού1…».
(Κώστας Φωτεινάκης): .......ο άνθρωπος πρέπει να έχει αρχές και ντροπή για να μη διολισθήσει στον εύκολο πλουτισμό και στην εκμετάλλευση συνανθρώπων ή της κοινωνίας γενικότερα. Όταν όμως δεν έχει ούτε αρχές ούτε ντροπή (και τα δύο χάνονται συν τω χρόνων ανάλογα με τις καταστάσεις και τη θέση που έχει στο σύστημα εξουσίας ) τότε θα πρέπει να υπάρχει ένα κοινωνικό σύστημα, μια οργάνωση κράτους που να μην του επιτρέπει να «αξιοποιεί» την όποια πολιτική θέση μέσω εκβιασμών, αθέμιτων συναλλαγών , ούτε τα διάφορα προσωπικά «χαρίσματα», όπως η καπατσοσύνη, η εφευρετικότητα κ.λπ.
Την είδα εδώ : https://sovietmoviesonline.com/comedy/71-12-stulev.html
Κι εδώ :
Двенадцать стульев 1 серия / The Twelve Chairs film 1
Άλλες βερζιον : Μελ Μπρουκ κ α.
Last edited: