Άρχισαν να βγαίνουν τα σύκα.
Εγώ δεν τα τρώω (εκτός από γλυκό και παγωτό σύκο που είναι το αγαπημένο μου), η σύζυγος κυριολεκτικά δωσ της σύκα και πάρε της την ψυχή. Κάθε μέρα βγαίνω τσάρκα στις συκιές της περιοχής.
Οκ αυτό ακούστηκε περίεργα.
Ξέρω μία καλή μπακαλοταβέρνα να φας λουκάνικο όνειρο στο Μούρεσι , δεν θα την βρείς ποτέ αν ψάξεις.
Ανέστης με τ"όνομα , αλλά πας μόνο συστημένος.
Δεν έχει ταμπέλα πουθενά . Τίποτα.
Φιάχνει , λουκάνικα 3ειδών , με 3 τρόπους , μπριζολάκια 2 ειδών με δύο τρόπους . Πατάτες τηγανητές με έναν μόνο τρόπο .
Α! έχει και σπετζοφάι , όταν του μένει και για την άλλη μέρα. Συνήθως δεν.
Κρασί παίρνει από τσαγκαράδα , επίσης έχει που και που , σπανακοτυρόπιτα , ή και σκέτη τυρόπιτα , αναλόγως τα κέφια του.
Το χειμώνα φτιάνει φοβερά κεφτεδάκια , μικρά , πολύ μικρά .
Η βεράντα του έχει 8 τραπέζια και μόνο αυτά εξηπυρετεί . Αν δεν αδειάσουν όλα δεν ανοίγει πόρτα για τους επόμενους , που είναι και οι τελευταίοι .
Αυτά.