Το Αρωμα: Η Ιστορία ενός Δολοφόνου

[spylab]

Aρκετα καλη η μεταφορα του βιβλιου,και πολυ καλογυρισμενη.

Απο την αιθουσα εφυγα σχετικα ανικανοποιητος χωρις να μπορω
να προσδιορισω γιατι......

 

[Aero]

Καλά αριστούργημα τα Άρωμα ποτέ δεν το θεώρησα. Τέσπα, μην το μ@μήσουμε το θέμα, θα επανέλθω με εντυπώσεις όταν με το καλό τη δω.

 

[Aero]

Πιστεύω κι εγώ ότι η ταινία ήταν απ' τις καλές μεταφορές βιβλίων (την είδα χτες τελικά). Παρόλαυτά δεν μπορώ να πω ότι με "κράτησε" όσο το βιβλίο. Δηλ. νομίζω πως αν την έβλεπα χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο, μάλλον απλά ενδιαφέρουσα θα τη θεωρούσα και με έξυπνο θέμα, αλλά τίποτα παραπάνω. Α είχε παραλείψει (συνειδητά προφανώς) κι ένα κομμάτι της ζωής του πρωταγωνιστή. Πάντως στη σκηνή του οργίου έπεσαν πολλά γέλια στο σινεμά

 

[newlynx]

Δυστυχώς και εγώ έφυγα ανικανοποίητος από το σινεμά. Είχα ακούσει καλά λόγια για το βιβλίο και τελικά με απογοήτευσε η ταινία στο τέλος. Πάντως όσοι φίλοι μου είχαν διαβάσει το βιβλίο τους άρεσε(5) ενώ όσοι δεν το είχαν διαβάσει συνέβει το αντίθετο (3).
Μέχρι τα μισά του έργου ήταν ενδιαφέρον αλλά το φινάλε με ξενέρωσε.

 

[Aggelos]

Γραφει ο Καρπετοπουλος σε αρθρο του πριν από μερικες μερες για την ταινια:

Αρωμα

Η πρώτη ταινία της χρονιάς που αξίζει τον κόπο να δει κανείς είναι «Το Αρωμα», όχι γιατί είναι κάνα αριστούργημα, αλλά γιατί διχάζει. Αυτοί που για την ώρα την έχουν δει ή τη χάρηκαν ή την έθαψαν: δεν ξέρω κανέναν που να την αντιμετώπισε αδιάφορα.

Για τους συνομηλίκους μου το βιβλίο του Πατρίκ Ζισκίντ είναι πολυαγαπημένο -το ανακάλυψαν όταν ήταν γύρω στα 17. Για πολλούς από μας που διαβάζαμε είναι το πρώτο παράξενο και ψαγμένο βιβλίο που έπεσε στα χέρια μας μετά τα κόμικ, τα αθώα παραμύθια του Ιουλίου Βερν, την «ηρωική» λογοτεχνία του Δουμά, του Ουγκό, του Μαρκ Τουέιν και τις υπαρξιστικές ιστορίες του Αντώνη Σαμαράκη και του Μενέλαου Λουντέμη. Μετά το «Αρωμα», ήρθε ο Κούντερα, τα αστυνομικά του Τσάντλερ στις εκδόσεις «Αγρα», ο Ντοστογιέφσκι, οι Ελληνες κλασικοί –και μετά χαθήκαμε ο καθένας στα μονοπάτια του. Το «Αρωμα» με τη μεθυστική γοητεία της ανάμνησής του είναι σαν έρωτας στο λύκειο: πιο πολύ μύθος παρά πραγματικότητα. Κάθε γενιά έχει ένα βιβλίο που τη χαρακτηρίζει: η δική μου είχε το μυθιστόρημα του Ζισκίντ, ο οποίος δεν έγραψε σχεδόν τίποτε άλλο της προκοπής. Καλύτερα έτσι.

Η ταινία είναι προφανώς δύσκολο στοίχημα. Οποιος τη βλέπει αναζητεί μανιωδώς το βιβλίο, δηλαδή τα χρόνια της εφηβείας του. Οποιος δεν έχει διαβάσει το βιβλίο επειδή είναι μικρότερος από 30 χρόνων ή μεγαλύτερος από 40 και δεν έτυχε να ζήσει τον πυρετό της κυκλοφοριακής επιτυχίας του, μπορεί να μείνει έκπληκτος από το εύρημα ή να το θεωρήσει μια μπούρδα: η κρίση του δεν έχει και τόση σημασία, διότι στην προκειμένη περίπτωση η ταινία δεν τον αφορά –ανήκει μόνο σ' εκείνους που από το λογοτεχνικό «Αρωμα» κάποτε μαγεύτηκαν.

Γι' αυτούς τους συνομηλίκους γράφω αυτές τις γραμμές. Οχι για να τους συμβουλέψω να δουν το φιλμ, αλλά για να τους παροτρύνω να ξαναδιαβάσουν το βιβλίο τώρα. Δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια αργότερα το κείμενο του Ζισκίντ διαθέτει μια δροσιά που θα μας θυμίσει πραγματικά την εφηβεία μας: συνομήλικοι, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Είμαστε η πρώτη γενιά που έμαθε να εκτιμάει την αμαρτία που λέγεται απόλαυση χωρίς το παραμικρό κόμπλεξ. Στο βιβλίο του Ζισκίντ μπορεί να καταλάβουμε το γιατί. Η ταινία απλώς θα πορευτεί τον δρόμο της...


Συμφωνω στο "Ξαναδιαβαστε το βιβλίο". Ολοι εμεις οι μεταξυ των 30 και 40!!

 

[RDoherty]

Ο Καρπετόπουλος, ως συνήθως, παριστάνει κάτι που δεν είναι: τον σοβαρό.

 

[Snow Whitty]

Συμφωνω,πως το βιβλιο θα πρεπει να το χει διαβασει κανεις, καποτε ,στη ζωη του.Αλλα μια φορα!

Την ταινια δεν την ειδα,διοτι δεν με συνοδευει κανεις-καμμια στον κινηματογραφο.Μονη μου δεν παω.Θα περιμενω να βγει σε ...βιντεοκασσετα!

 

[Cinemusic - Ανδρεας]

Απάντηση: Το Αρωμα: Η Ιστορία ενός Δολοφόνου

Και μόνη , και σε βιντεοκασέτα;
Αμαν βρε Χριστίνα.
Πληγώνομαι μόνο που το σκέφτομαι

 

[lakiss51]

Απάντηση: Το Αρωμα: Η Ιστορία ενός Δολοφόνου

Αγγελος: "Συμφωνω στο "Ξαναδιαβαστε το βιβλίο". Ολοι εμεις οι μεταξυ των 30 και 40!!"
Εμεις οι...πρεσβυτεροι να το τολμησουμε η οχι;!!!
Παντως μου φαινεται παραξενο (ή περιεργο το πως μου ξεφυγε στην εποχη του. Μαλλον θα ειχα "αλλου" το μυαλο μου!
Τι λετε: σινεμα ή βιβλιο ; τι να προτιμησω πρωτα;

 

[Cinemusic - Ανδρεας]

Απάντηση: Το Αρωμα: Η Ιστορία ενός Δολοφόνου

Καλύτερα να το δεις σινεμά.
Αν το διαβάσεις πρωτα , τοτε πολύ δύσκολα θα σου αρέσει μετά

 

[lakiss51]

Απάντηση: Το Αρωμα: Η Ιστορία ενός Δολοφόνου

Καλύτερα να το δεις σινεμά.
Αν το διαβάσεις πρωτα , τοτε πολύ δύσκολα θα σου αρέσει μετά

Αρα ΔΕΝ θα το διαβασω αν παω σινεμα, γιατι τοτε δεν θα φαντασθω τους ηρωες εγω αλλα θα κυνηγω την φαντασιωση του σκηνοθετη