Aς ακούσουμε κλασική μουσική!

[Dimifoot]

Συνδέθηκα, προβολέας και upmix

 

[Prince]

Οι Παραλλαγές Diabelli έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ακουσθούν και σε όργανο εποχής (Fortepiano).
Τουλάχιστον υπάρχουν τρεις εκτελέσεις, λίαν αξιόλογες και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες για τους επιθυμούντες να εντρυφήσουν στο πως ακουγόταν (κατά την πλησιέστερη εκδοχή) το έργο στην εποχή του, σε έξαιρετες ηχογραφημένες παραγωγές : a) Με τον μεγάλο Andreas Staier (Harmonia Mundi), τον εξειδικευμένο Gary Cooper (Channel Classics) και τον one of a kind Ronald Brautigam (Bis in SACD format).
Ψάξτε το!
Pr.

 

[Dimifoot]

Οι Παραλλαγές Diabelli έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ακουσθούν και σε όργανο εποχής (Fortepiano).
Τουλάχιστον υπάρχουν τρεις εκτελέσεις, λίαν αξιόλογες και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες για τους επιθυμούντες να εντρυφήσουν στο πως ακουγόταν (κατά την πλησιέστερη εκδοχή) το έργο στην εποχή του, σε έξαιρετες ηχογραφημένες παραγωγές : a) Με τον μεγάλο Andreas Staier (Harmonia Mundi), τον εξειδικευμένο Gary Cooper (Channel Classics) και τον one of a kind Ronald Brautigam (Bis in SACD format).
Ψάξτε το!
Pr.

Εχω αυτές τις δυο:

Ο Schiff εχει δυο διαφορετικές ερμηνείες στο άλμπουμ, μια σε πιάνο Bechstein του 1921 και μια σε ενα Franz Brodmann fortepiano του 1820 (σύμφωνα με το Roon).

Ενδιαφέρουσα προσέγγιση.

 

[Prince]

Η εκτέλση των Πραλλαγών Diabelli με τον A. Schiff είναι όντως μια λίαν ενδιαφέρουσα προσέγγιση, κυρίως από "εκπαιδευτικής/ενημερωτικής" πλευράς. Πλέον προκλητικά ενδιαφέρον αποτελεί το κείμενο στο βιβλιαράκι του διπλου CD. Έχει διαλέξει έξυπνα ένα αρκετά παλαιό Bechstein, σε ό,τι αφορα την "μοντέρνα" εκδοχή και ένα σπάνιο Φορτεπιάνο Brodman, ώστε η "μετάβαση" να γίνει πιο ομαλά (αποφεύγοντας τον δυνατό και καθαρό ήχο ενός Steinway ή ενός ισσοροπημένα εντυπωσιακoύ Bösendorfer ή ενός εξαίσια γοητευτικού Fazioli).
Αντίθετα, οι τρεις εκτελέσεις (και εξαιρετικά σπουδαίες ηχογραφήσεις/παραγωγές) που ανέφερα παρουσιάζουν μια πλέον καθαρή και άμεση παρουσίαση του έργου σε όργανα πιο προσεγγίσιμα απο το ειλικρινά σπάνιο Brodman. O Staier και ο Brautigam χρησιμοποιούν όργανα Conrad Graf (το τελευταίο Φορτεπιάνο που είχε ο Beethoven το 1826), ενώ ο G. Cooper χρησιμοποιεί ένα εξαιρετικό Anton Walter του 1822. Το σημαντικό στις ηχογραφήσεις του Cooper και του Brautigam είναι ότι η παραγωγή τους είναι κορυφαίας ποιότητας, σε SACD format, ενώ εκείνη του Staier έχει το χαρακτηριστικό λίαν υψηλό επίπεδο παραγωγών της Harmonia Mundi.
Όσον αφορά τις ηχογραφήσεις σε Grand Piano, υπάρχει ένα κέρας της Αμάλθειας σε ηχογραφήσεις/παραγωγές κάθε είδους και επιπέδου. Ο Ashkenazy αποτελεί εγγυήση μιας σίγουρης ερμηνείας, πρωτίστως λόγω του μεγάλου πνεύματος ενός τέτοιου "ψημένου" σολίστα. Πάντως, προσωπικά προτιμώ τους πλέον ειδικούς στο είδος πιανίστες που προσβλέπουν σε μια πιο κοντά στο πνεύμα άλλα και το γράμμα του μέγιστου πιανιστικά αυτού έργου.
Ως εκ τούτου, η σχετικά πρόσφατη (εξαιρετικά υψηλού επιπέδου παραγωγής) ηχογράφηση της Μπετοβενίστριας Muriel Chemin (στην Odradek) αποτελεί μια ιδιαίτερα πειστική προσέγγιση του έργου. Ο Καναδός -και δυστυχώς αφανής αλλά και αυτός εξαιρετικός Μπετοβενιστής- Christian Leotta μας δίδει μια θαυμάσια και ιδωματική προσεγγίση του έργου (στην καναδική ATMA). Τέλος, από τους πιο παλαιούς, ο μεγάλος Grigory Sokolov (σε Naive) είναι υποδειγματικός, επιβλητικός και μια πλέον έγκυρη πηγή αναφοράς.
Pr.

 

[dionisp]

Μπήκες δυνατά φίλε.... Keep on.

 

[TGD]

Bach για το Πάσχα:

Κατά Ματθαίον

Κατά Ιωάννην

Από τη Netherlands Bach Society.

 

[Prince]

Τις δύο αυτές ημέρες της Ανάστασης και της Δευτέρας της Διακαινησίμου, αντί των καθιερωμένων γνωστών έργων μεγάλων συνθετών για το Πάσχα (Bach's Easter Oratorio, Handel's Messiah κλπ.), ασχολήθηκα με την επισταμένη ακρόαση ενός από τα πλέον κορυφαία έργα της φωνητικής μουσικής αλλά και γενικότερα της Μουσικής, ήτοι την Missa Solemnis του Beethoven. Και τούτο γιατί η DG πολύ πρόσφατα, κυκλοφόρησε την σπουδαία, ιστορική και μοναδική ερμηνεία του Karajan του 1966, σε εκπληκτικά εντυπωσιακό Blu ray.
Η ηχογράφηση αυτή πάντα μου φαινόταν ιδιαίτερη, εμβληματική, επιβλητική αλλά και υποβλητική. Με αργές αλλά εξαιρετικά αναλυτικές κινήσεις (η εκτέλεση αυτή διαρκεί 86 λεπτά!), μια Φιλαρμονική του Βερολίνου σε top form και ένα Κουαρτέτο από τις πλέον κορυφαίες φωνές της εποχής, ήτοι την θεική Gundula Janowitz (στην καλλίτερη της φόρμα), την στιβαρή Ghrista Ludwig, τον μοναδικά εκφραστικό και με έξοχη φωνή Fritz Wunderlich και τη σταθερή αξία του Walter Berry. H Gundula Janowitz, σε συνέντευξή της, είχε πει για την εν λόγω ηχογράφηση ότι "In the end, everyone was in tears." και, καταλήγοντας, δήλωσε : "It really is a recording of the century. The heavens really do open up".
Ομολογουμένως, στην Blu ray version, η ηχογράφηση "ανοίγεται" διάπλατη ενώπιων μας και η υπερβατική ένταση του εξαίσιου αυτού έργου εξελίσσεται σε μια διαρκή ανάταση προς το φως. Χρειάστηκα σχεδόν τρεις ημέρες και τέσσερις ακροάσεις για να εντρυφήσω σε κάθε μέρος του έργου (Kyrie & Gloria, Credo, Sanctus & Benedictus και, τέλος, το Agnus Dei).
Αρκεί να ακούσει κανείς μόνον το Sanctus και κυρίιως το Benedictus για να αντιληφθεί πόσο δίκιο είχε η G. Janowitz. Οι ουράνοι, όντως (μουσικά) ανοίγουν και, αν υπάρχει κάτι υπερβατικό ως προς την Ανάσταση, σίγουρα, τουλάχιστον μουσικά, παρουσιάζεται μπροστά μας...in all its glory.
Το έργο είναι στη Ρε μείζονα, στην οποία κινείται κυρίως στο Kyrie (εκτός από το τμήμα Christe eleison που είναι σε φα δίεση ελάσσονα) και σε ρε ελάσσονα (τμήματα του Gloria και του Credo). To Bendictus είναι σε Σολ μείζονα και το πρώτο τμήμα του Agnus Dei στη σχετική ελάσσονα (σι ελάσσονα).
Στο ύφος και το στυλ αυτό της ερμηνείας του Karajan ανάλογη αξία και σπουδαιότητα έχει, κατά τεκμήριο, η εκτέλεση με τον Klemperer, στην καλλίτερη εκδοχή της σε SACD format από την EMI Japan. Η ερμηνεία του φθάνει τα 82 περίπου λεπτά, ο μεγάλος αυτός μαέστρος έχει στη διάθεσή του την τότε εξάιρετη New Philharmonia Orchestra and Chorus και ένα Κουαρτέτο από σημαντικές φωνές, όμως, πλήν του τρομερού μπάσου Martti Talvela, οι υπόλοιποι υπολοίπονται των άλλων τριών φωνών του Karajan.
Pr.

 

[editor]

Προσπάθησα να προσπελασω όσο γινεται το ίδιο έργο ακουγοντας πιο προσεκτικά την μονη εκτέλεση που διέθετα.
Την ζωντανή ηχογράφηση από το 1977 με την Ορχήστρα και Χορωδία
της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας υπό τον Kubelik στην Orfeo.
Εισέπραξα όλο το κλίμα και την ιδιαίτερη αφοσιωση και μεγαλοπρέπεια με την οποία ερμηνεύουν άπαντες οι συντελεστές.
Αν και μου λείπει το μέτρο σύγκρισης την θεωρώ πολύ καλή για την γνωριμία με το έργο.
Υπάρχει κάτι το οριστικο το "γρανιτωδες" σε ό,τι διευθύνει ο Κλεμπερερ...
Νομίζεις ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλη εκτέλεση.

 

[mellodos]

Oι εκτελέσεις που προτάθηκαν :

Berliner Philharmoniker - Beethoven: Missa Solemnis, Op. 123

Listen to Beethoven: Missa Solemnis, Op. 123 on TIDAL

tidal.com

Elisabeth Soderstrom, Marga Hoffgen, Waldemar Kmentt, Martti Talvela, Otto Klemperer - Beethoven Missa Solemnis Op. 123

Listen to Beethoven Missa Solemnis Op. 123 on TIDAL

tidal.com

 

[Prince]

Προσπάθησα να προσπελασω όσο γινεται το ίδιο έργο ακουγοντας πιο προσεκτικά την μονη εκτέλεση που διέθετα.
Την ζωντανή ηχογράφηση από το 1977 με την Ορχήστρα και Χορωδία
της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας υπό τον Kubelik στην Orfeo.
Εισέπραξα όλο το κλίμα και την ιδιαίτερη αφοσιωση και μεγαλοπρέπεια με την οποία ερμηνεύουν άπαντες οι συντελεστές.
Αν και μου λείπει το μέτρο σύγκρισης την θεωρώ πολύ καλή για την γνωριμία με το έργο.

Αναμφισβήτητα, Ο Kubelik είναι εγγύηση σχεδόν σε ό,τι έχει κάνει. Η Ορχήστρα και Χορωδία του είναι εξαιρετικές, οι σολίστες του πολύ καλοί αλλά και αυτοί υπολοίπονται του Karajan, πλην της Fassbaender και, εν μέρει, του Schreier. Το βασικό πρόβλημα της εν λόγω εκτέλεσης είναι οι παραγωγές της Orfeo (d'Or). Δυστυχώς, ανέξαρτητα από το πόσο καλές μπορεί να είναι οι εκτελέσεις, οι ηχογραφήσεις και γενικά η όλη παραγωγή τους δεν μπορούν να δικαιώσουν αυτό που έλαβε χώρα στη ζωντανή εκτέλεση. Κάτι που και η ηχογράφηση του Karajan (ή του Klemperer), σε κάποιο βαθμό, "υπέφεραν" στις CD εκδόσεις τους.

Oι εκτελέσεις που προτάθηκαν :

Berliner Philharmoniker - Beethoven: Missa Solemnis, Op. 123

Listen to Beethoven: Missa Solemnis, Op. 123 on TIDAL

tidal.com

Elisabeth Soderstrom, Marga Hoffgen, Waldemar Kmentt, Martti Talvela, Otto Klemperer - Beethoven Missa Solemnis Op. 123

Listen to Beethoven Missa Solemnis Op. 123 on TIDAL

tidal.com

Οι εκτελέσεις που πρότεινα δεν μπορεί να αποδοθούν από το tidal, καθόσον αναφέρθηκα σε συγκεκριμένες παραγωγές τους: Karajan σε Blu ray & Klemperer σε EMI Japan, σε SACD format. Κατώ από τις συγκεκριμένες παραγωγές, παιγμένες σε αντίστοιχα μηχανήματα (ικανά Blu ray & SACD players, με αντίστοιχα hi end, κατά το δυνατόν, μηχανήματα) μπορεί να βγει και προβληθεί το optimum των συγκεκριμένων ηχογραφήσεων. Στο tidal, η πιθανότερη πηγή τους θα είναι κάποια από τις CD παραγωγές των εν λόγω ηχογραφήσεων.

 

[Kostas Kefalas]

 

[Prince]

Ta Scherzi των Συμφωνιών του Bruckner είναι οι πλέον προσεγγίσιμες κινήσεις των αλλέως πως μεγάλης έως εξαντλητικά μεγάλης δίαρκειας Συμφωνίων του. Είναι οι κινήσεις που έχουν αμεσότητα, αρκετά Κλασσική φόρμα και γραφή (Scherzo με ένα ή δύο ξεκάθαρα ζωντάνα και στην πλειονότητά τους μελωδικά θέματα-Trio με θέματα φολκλορικής επίδρασης και μελωδικής γραμής-Scherzo και ενίοτε και μία επιτηδευμένα εντυπωσιακή Coda, π.χ. τα Scherzi στις Συμφωνίες "0", 1, 2, 5). Ως εκ τούτου, η διάρκειά τους πλησιάζει εκείνες και των άλλων μεγάλων Συμφωνιστών. Ακόμη και τα Scherzi της 5ης και της 8ης κινούνται στα όρια των πιο μεγάλων σε διάρκεια τοιούτου είδους κινήσεων (βλ. π.χ. το Scherzo της "Μεγάλης" Συμφωνίας του Schubert).
H Συμφωνία με την αρίθμηση "0" είναι ένα αξιόλογο έργο στην ανάπτυξη της φόρμας και της γραφής του συνθέτη στη Συμφωνική Μουσική, το δε Scherzo είναι, κατά τεκμήριο, η πιο "πιασάρική" κίνηση.
Από τις αρκέτες παραγωγές της εν λόγω Συμφωνίας, εκείνη με την Simone Young ξεχωρίζει μακράν τόσο λόγω της εξαίρετης γεμάτη πάθος και ενέργεια ερμηνείας της όσο και για την εντυπωσιακή παραγωγή της Γερμανικής Oehms, σε SACD format. Υπόψη ότι η S. Young έχει εξειδίκευση στον Bruckner και από την μικρή παραγωγή ηχογραφήσεών της, ξεχωρίζει ιδιατέρως ο εξαίρετος κύκλος της όλων των Συμφωνιών του συνθέτη. Είναι, επίσης, αξιοσημείωτο ότι, όσο καιρό ήταν η κύρια Μαέστρος της Φιλαρμονικής του Αμβούργου, η εν λόγω Ορχήστρα ανέβασε τη δημοτικότητα αλλά και τη σημασία της στο διεθνές στερέωμα.
Είχα την τύχη να την δω στο Βερολίνο, αρκετά χρόνια πριν, όταν χρειάσθηεκ να αντικαταστήσει τον μακαρίτη Mariss Jansons, ο οποίος ασθένησε την τελευταία στιγμη. Επαίξε την Τρίτη του Bruckner με την Berliner Philharmoniker και έκανε το κοινό να της προσφέρει περί τις 8-10 φορές standing ovation! Για μένα αποτέλει μία από τις πολύ λίγες ζωντανές συναυλίες που δεν πρόκειται να λησμονήσω και, αντίθετα, θα την ενθυμούμαι πάντα με ενθουσιασμό και συγκίνηση για μια ερμηνεία που δεν άφηνε περιθώρια για οιαδήποτε αμφισβήτηση παρά μόνον για έναν απέραντο θαυμασμό και πλήρη εκτίμηση για μια υπέρτατη μουσική ικανοποίηση.
Pr.

 

[Kostas Kefalas]

ενα απο τα παλια ...

 

[Lemarchand]

Άριστη παραγωγή και δυναμικό εύρος. Έχω πάθει πλάκα και από χαμηλή ένταση.

 

[Prince]

Άριστη παραγωγή και δυναμικό εύρος. Έχω πάθει πλάκα και από χαμηλή ένταση.

H Lawo είναι μία εξαιρετική Νορβηγική εταιρεία, της οποίας οι περισσότερες παραγωγές είναι όντως υψηλών προδιαγραφών. Ο συγκεκριμένος δίσκος έχει το πλεονέκτημα νε περιλαμβάνει τρία από τα πλέον εντυπωσιακά έργα ενός από τους μεγαλύτερους ενορχηστρωτές συνθέτες όλης της Κλασικής Μουσικής, του Ρώσου Rimsky-Korsakov. Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο ότι η παραγωγή αυτή αρκούντως εντυπωσιάζει.
Ως προς την ερμηνεία, ο ταλαντούχος Ρώσος V. Petrenko πετυχαίνει μία πολύ πιο εντυπωσιακή ερμηνεία στο ακραιφνώς ενορχηστρωτικό αριστούργημα Capriccio Espagnol, αλλά υπολείπεται ως προς το βάθος (the profundity) της ερμηνειάς στο πολύ πιο ουσιαστικό και μεγάλο σε διάρκεια έργο, τη Scheherazade. Επίσης, η Oslo P.O., παρά τις προφανείς αρέτες της, δεν φθάνει την ποιότητα του ήχου μιας Berlin P.O. ή των ειδικών χαρακτηριστικών των κορυφαίων Ρωσικών Ορχηστρών.
Από τις πολύ κλασικές ερμηνείες του Capriccio Espagnol, ξεχωρίζω εκείνη με τον πολύ μεγάλο Ρώσο μαέστρο Evgeny Svetlanov, στην SACD παραγωγή της Ιαπωνικής Exton. Για τη Scheherazade, αξίζει να σημειωθούν o Karajan με τη δική του Berlin P.O., στην κλασική έκδοση της DG, και η πιο πρόσφατη ερμηνεία του σύγχρονου Ρώσου αστέρα Valery Gergiev, με την Kirov Orchestra, σε μία σπουδαία παραγωγή της παρελθούσης πλέον Philips (είχε βγει και σε περιορισμένα αντίτυπα σε SACD).

 

[Snow Whitty]

Benjamin Britten, conducting the English Chamber Orchestra


„ This piece and some tea after a day at work helps the day to melt away.“


1. BOISTEROUS BOURRIE [SIMPLE SYMPHONY, OP.4]

2. Playful Pizzicato

3. Sentimental Sarabande

4. FROLICSOME FINALE

 

[panag 505]

View attachment 177378

Hi Fi and music specialists 1961. These gentlemen used to meet twice a month to listen and discuss the latest recordings of classical music. Notice the Quads ESL in front. The well known artist in Iceland Halldor Petursson draw the picture. He is standing in the corner with a block. Among the gentlemen is Rognvaldur Sigurjonsson a famous pianist in Iceland. Rognvaldur is holding the Horowitz sleeve. Birgir Guðgeirsson that is holding the record without sleeve was the owner of the loudspeakers. I wouldn't have minded to join the group.

 

[Snow Whitty]

Benjamin Britten - Four Sea Interludes from "Peter Grimes"

 

[Decembered]

Quads ESL

 

[editor]

Τώρα τον Αυγουστο εχοντας χρόνο στη διάθεσή μου
αλλα και τη συλλογη Kubelik the Symphony edition της DG.
θα επιμεινω στον Ραφαηλ Κουμπελικ.

Ο κυκλος του με τις συμφωνιες του Mahler ειναι εξαιρετικος.
Χωρις να τονιζει υπερβολικα το δραματικο στοιχειο αλλα χωρις να του λειπει η ενταση
και υποβοηθουμενος απο αυτη την ορχηστρα φαινομενο αλλα και εξαιρετικες φωνες
παρουσιαζει ολη την ομορφια και τον λυρισμο αυτων των συνθεσεων
με απολαυστικο θα ελεγα τροπο.